Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το μεγαλύτερο σε έκταση έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ γράφτηκε σε τρία μέρη, και μάλιστα ο ποιητής έγραψε πρώτα το δεύτερο μέρος (1590), στη συνέχεια το τρίτο μέρος (1591) και τέλος το πρώτο μέρος (1592). Το ιστορικό υλικό αντλεί ο Σαίξπηρ από τα χρονικά του "Χόλινσεντ" (1587). Η ιστορία του βασιλιά Ερρίκου του ΣΤ΄ εκτυλίσσεται παράλληλα με ένα ιστορικό γεγονός τεράστιας σημασίας για την Αγγλία: τη διαμάχη ανάμεσα σε δύο από τους παλιότερους οίκους, τους Λανκάστερ και τους Γιορκ. Ένας απλός καυγάς στην αυλή της νομικής σχολής του Λονδίνου ανάμεσα σε εκπροσώπους των δύο οίκων...

Το μεγαλύτερο σε έκταση έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ γράφτηκε σε τρία μέρη, και μάλιστα ο ποιητής έγραψε πρώτα το δεύτερο μέρος (1590), στη συνέχεια το τρίτο μέρος (1591) και τέλος το πρώτο μέρος (1592). Το ιστορικό υλικό αντλεί ο Σαίξπηρ από τα χρονικά του "Χόλινσεντ" (1587). Η ιστορία του βασιλιά Ερρίκου του ΣΤ΄ εκτυλίσσεται παράλληλα με ένα ιστορικό γεγονός τεράστιας σημασίας για την Αγγλία: τη διαμάχη ανάμεσα σε δύο από τους παλιότερους οίκους, τους Λανκάστερ και τους Γιορκ. Ένας απλός καυγάς στην αυλή της νομικής σχολής του Λονδίνου ανάμεσα σε εκπροσώπους των δύο οίκων...

Το αριστούργημα του Εντουάρντο ντε Φιλίππο ξεκίνησε από θεατρικό έργο και συνέχισε ως κινηματογραφική ταινία γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία και στη σκηνή και στην οθόνη. Πραγματεύεται την ιστορία της Φιλουμένα Μαρτουράνο, μιας βασανισμένης γυναίκας που ξεκίνησε ως πόρνη και κατέληξε ερωμένη του πλούσιο Ντομένικο Σοριάνο. Η ώριμη πια Φιλουμένα ζητάει από τον Ντομένικο να την παντρευτεί και ταυτόχρονα του αποκαλύπτει ότι έχει τρεις γιους. Ένας από αυτούς τους γιους είναι καρπός της συνεύρεσης που είχαν παλαιά ο Ντομένικο και η τότε πόρνη Φιλουμένα. Υπόδειγμα λυρικής και ρομαντ...

Η Τζοάννα Μάρρεϋ-Σμιθ έγραψε την "Όνορ" στα τέλη της δεκαετίας του '90 και από τότε το έργο γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία σε όλο τον κόσμο. Ήδη στην Ελλάδα έχει ανέβει πέντε φορές. Μετά από είκοσι πέντε χρόνια γάμου με την Όνορ, ο Τζωρτζ ερωτεύεται την εντυπωσιακή Κλώντια, συμφοιτήτρια της κόρης του Σόφι, και ξεκινάει μια θυελλώδη σχέση μαζί της. Οι διάλογοι μεταξύ αυτών των τεσσάρων προσώπων είναι ευθύβολοι και ευφυείς, η ροή του έργου φρενιτιώδης όσο και οι εξελίξεις και το τέλος δείχνει καθαρά το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται πολλά άτομα στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες.

Σε μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας ζουν μόνες τους η ηλικιωμένη Μαγκ Φόλαν και η ώριμη κόρη της Μωρήν. Οι δύο γυναίκες έχουν αναπτύξει μεταξύ τους μια περίεργη σχέση μίσους και αγάπης, που κάνει τη συμβίωσή τους σχεδόν αφόρητη. Στην ακύμαντη καθημερινότητά τους θα εισβάλει ο Πάτο Ντούλαν, ένας στιβαρός άντρας που κάποιο βράδυ ξαπλώνει με τη Μωρήν. Από την άλλη μέρα η ζωή των γυναικών αλλάζει, όταν αρχίζουν απροκάλυπτα η μία να πολεμάει την άλλη. Το τέλος του έργου, πικρό όσο και διδακτικό, δείχνει καθαρά το θλιβερό τέλος στο οποίο οδηγούνται πολλές μοναχικές ψυχές στην επαρχία...

Η καλόβολη και υπάκουη σύζυγος και μητέρα Νόρα Χέλμερ κάνει την προσωπική της επανάσταση και αλλάζει ριζικά τρόπο σκέψης και στη συνέχεια τρόπο ζωής. Το έργο αυτό του Ίψεν (1879) προκάλεσε διεθνή σάλο, θεατρικό και κοινωνικό, καθιερώνοντας τον συγγραφέα ως πρωτοπόρο και αναμορφωτή στο τέλος του 19ου αιώνα.

Έργο γραμμένο το 1961, πρωτοπαρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Μπρόντγουεη το 1961. Ένα τρίγωνο, που το αποτελούν η ξενοδόχα Μαξίν, ο τέως ιερέας και νυν ξεναγός Σάννον και η ζωγράφος Χάννα, αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα του έργου που εκτυλίσσεται σε κάποια ακτή του Μεξικού. Παράλληλα κινούνται τα υπόλοιπα πρόσωπα του έργου. Ο παππούς της Χάννα, οι νεαροί εραστές της Μαξίν, οι κυρίες που ξεναγεί ο Σάννον, οι Γερμανοί πελάτες του ξενοδοχείου. Το έργο αρχίζει και τελειώνει μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο και όλες οι πράξεις των ηρώων συνοδεύονται από τις οιμωγές ενός ζώ...

Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά στη Φλόριντα (1956) αλλά γνώρισε τεράστια επιτυχία στη Νέα Υόρκη (1959) σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν και με πρωταγωνιστές τη Τζέραλντιν Πέητζ (Αλεξάνδρα Ντελ Λάγκο) και τον Πωλ Νιούμαν (Τσανς Γουέην). Είναι η εξιστόρηση της αδιέξοδης ερωτικής σχέσης μεταξύ μιας ώριμης σταρ του θεάτρου και ενός νεαρού που ξεκίνησε με όνειρα και κατέληξε συνοδός πλουσίων κυριών. Οι δύο καταλήγουν σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο στη γενέτειρα του Τσανς. Μετά από έντονους διαλόγους, που καταδεικνύουν την ψυχική παρακμή των ηρώων, οι δύο χωρίζουν και η μεν Αλεξάνδρ...

Η πιο προφανής εκδοχή του "ιψενικού τριγώνου". Σε μια κοινωνία που ζει μέσα στο συμβατικό ψεύδος, ο θεσμός της οικογένειας κλονίζεται κυρίως, χάρη στην ασυνεννοησία των ανθρώπων. Η Έντα, κόρη στρατηγού, που διάγει έναν ασφυκτικό έγγαμο βίο, συναντάει και πάλι τον παλιό και μόνο γνήσιο έρωτά της. Η αναμέτρησή της με τις αναμνήσεις αλλά και τις προοπτικές για το μέλλον, οδηγούν την Έντα σε πλήρες αδιέξοδο, από το οποίο βγαίνει με τον οδυνηρό τρόπο που επιλέγουν οι απελπισμένοι.

Ο Όσκαρ Ουάιλντ ασχολήθηκε με τα παραμύθια όταν άρχισε να τα διηγείται στα δύο παιδιά του. Αργότερα κατέγραψε ορισμένα, που τα εξέδωσε σ' ένα τομίδιο. Σ' αυτά βλέπουμε την άλλη πλευρά του ταλέντου του, που τον κατέστησε κορυφαίο θεατρικό συγγραφέα: Το δηλητηριώδες χιούμορ γίνεται ευαισθησία και η κοινωνική κριτική γίνεται τρυφερότητα. Ο Όσκαρ Ουάιλντ ως πεζογράφος του ανεπανάληπτου "Ντόριαν Γκρέυ" και του πικρού αυτοβιογραφικού "De Profundis" συγκλόνισε τη συντηρητική βικτοριανή εποχή. Ως παραμυθάς συνεχίζει να μιλάει στις καρδιές όχι μόνο των παιδιών αλλά και των ενηλίκ...

Το έργο ξεκινάει ως απλό αστικό δράμα για να εξελιχθεί σε τραγωδία. Το αδιέξοδο που βιώνουν η κυρία Άβδινγκ και ο γιος της Όσβαλντ κάνει να ξυπνήσουν μέσα τους τύψεις για το παρελθόν που ζουν ανάμεσα τους σαν "βρικόλακες". Ο Ίψεν καταγγέλλει την υποκρισία του κλήρου, τη χαλάρωση του οικογενειακού ιστού και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας θεμελιωμένης στο ψεύδος και τη συμβατικότητα.

Δύο άνθρωποι που υπήρξαν ερωτευμένοι ως νέοι, αν και πια είναι δυο ξένοι αναγκάζονται να ζουν μαζί εξαιτίας της ανασφάλειας που αισθάνονται λόγω της προχωρημένης ηλικίας τους. Ο Σάμουελ Μπέκετ θεωρείται ο σημαντικότερος σύγχρονος συγγραφέας τραγωδίας μετά την αρχαία τραγωδία.

Η χαριτωμένη Μιραντολίνα, ιδιοκτήτρια λοκάντας (πανδοχείου με δυνατότητες εστιατορίου) φιλοξενεί δύο ευγενείς, έναν μαρκήσιο και έναν κόμη, που είναι ερωτευμένοι μαζί της, όμως αυτή ορέγεται έναν ιππότη, που είναι μισογύνης και δεν της δίνει καμία σημασία. Μέσα από ξεκαρδιστικές παρεξηγήσεις και πανέξυπνους διάλογους, ο Γκολντόνι καταφέρνει να σκιαγραφήσει την ιταλική κοινωνία του 18ου αιώνα και να δείξει ότι η εξυπνάδα της γυναίκας μπορεί να αναστατώσει ή και να ηρεμήσει ένα οποιοδήποτε ανθρώπινο σύνολο.

Χαρακτήρες παρμένοι από την Κομμέντια ντελ' Άρτε ζωντανεύουν αιώνες αργότερα στο έργο αυτό του βενετσιάνου κωμωδιογράφου. Ο παμπόνηρος υπηρέτης Τρουφαλντίνο καταφέρνει να αναστατώσει τη Βενετία του 18ου αιώνα με τα ψέματα και τα καμώματα του, τις εξυπνάδες και τις μικροαπάτες του. Έργο με γερή θεατρική δομή, που σατιρίζει τα ήθη μιας εποχής όχι τόσο κοντινής στη δική μας, αλλά ίδιας σε αφέλεια, συντηρητικισμό και επιτήδευση.

Στα περισσότερα έργα του Στρίντμπεργκ οι γυναίκες είναι οι δήμιοι, όμως η Δεσποινίς Ζυλί, η νεαρή κόρη του κόμη, γίνεται το θύμα του γοητευτικού υπηρέτη της Ζαν και το αντρικό φύλο δείχνει να παίρνει την εκδίκησή του. Η μαεστρία του σουηδού δραματουργού να εκθέτει την ανθρωποφαγική σύγκρουση των δύο φύλων βρίσκεται στο απόγειο της. Ως συμπλήρωμα, το σύντομο μονόπρακτο "Η πιο δυνατή", είναι ένας μονόλογος μιας παντρεμένης προς την αντίζηλό της κι ερωμένη του άντρα της, όπου περιγράφεται με οξυδέρκεια αυτή η αέναη πάλη του ανθρώπου, η ερωταπόκριση ανάμεσα στον εαυτό του "δικα...

Όλοι οι γνωστοί χαρακτήρες της Κομμέντια ντελ' Άρτε παρελαύνουν μέσα σ' αυτό το έργο του βενετσιάνου κωμωδιογράφου (1707-1793) που εκτυλίσσεται στη Βερόνα. Το θέμα των δίδυμων αδελφών που μεγαλώνουν χωριστά και ξαναβρίσκονται χρόνια μετά άγνωστοι μεταξύ τους σε μια πόλη, ήταν πολύ αγαπητό στην Αναγέννηση, με αποκορύφωμα την "Κωμωδία των παρεξηγήσεων" του Σαίξπηρ. Στον ίδιο καμβά ο Γκολντόνι κεντάει ένα συγκινητικό όσο και τρυφερό αριστούργημα γεμάτο απρόοπτα, ανατροπές, ιλαρές καταστάσεις αλλά και δραματικές κορυφώσεις.