Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το παραδοσιακό χαμάμ -και όχι σάουνα ή ινστιτούτο- σε μια αμερικανική πόλη έχει γίνει τόπος συνάντησης γυναικών διαφορετικών χαρακτήρων, ηλικιών και βιωμάτων. Με το πρόσχημα της χαλάρωσης, συναντιούνται συχνά και εκμυστηρεύονται πράγματα που δεν θα τολμούσαν σε ανθρώπους του αμέσου περιβάλλοντός τους. Βαθιά ανθρώπινο το έργο της Νελ Νταν, δείχνει μέσα από πανέξυπνους αλλά και τρυφερούς διάλογους τη μοναξιά που βιώνει ο άνθρωπος στις σύγχρονες πόλεις.

Σε μια κωμόπολη του αμερικανικού Νότου, το κομμωτήριο έχει γίνει στέκι για έξι γυναίκες. Εκεί μοιράζονται τις χαρές και λύπες τους, λένε τα μυστικά τους και ανταλλάσσουν συμβουλές. Όταν μία από αυτές παρουσιάζει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, οι υπόλοιπες πέντε της συμπαρίστανται με τον πιο τρυφερό τρόπο. Το έργο του Ρόμπερτ Χάρλινγκ, που διαπνέεται από πανέξυπνο χιούμορ, θίγει το θέμα της ανθρωπιάς που όλο και περισσότερο σπανίζει στις μέρες μας.

Ο Στρίντμπεργκ καταγράφει μια αναντίρρητη αλήθεια της ζωής, ότι δύο ισχυρές προσωπικότητες είναι αδύνατον να συμβιώσουν στον ίδιο χώρο. Κάποια στιγμή θα ξεσπάσει ο πόλεμος, που θα κρατήσει μέχρι ν' αποδειχτεί ποιος είναι ο πιο δυνατός, και τότε ο ηττημένος θα πρέπει να παραδεχτεί την υπεροχή του αντιπάλου του. Η σύγκρουση μεταξύ των δύο φύλων δεν είναι άλλη από την πανάρχαιη αντιπαλότητα ανάμεσα στη λογική του άντρα και το δυσμάχητο ένστικτο της γυναίκας. Σκοπός και των δύο είναι η εξουσία, που τη διεκδικούν οχυρωμένος ο καθένας στον δικό του κόσμο.

"Οι σοφολογιότατες" είναι μια σπουδή και ταυτόχρονα καταγγελία των νεόκοπων του πνεύματος, που έχουν στο κεφάλι τους έναν πολτό από κακοχωνεμένες γνώσεις, συλλεγμένες ένας Θεός ξέρει από πού, τις οποίες προβάλλουν με λάθος τρόπο σε λάθος χρόνο. Στο τέλος του έργου επέρχεται συμβιβασμός μεταξύ των δύο στρατοπέδων, όμως ο Μολιέρος δεν δείχνει ότι οι τρεις σοφολογιότατες μετανοούν ή, τουλάχιστον, συνετίζονται. Η ιστορία που άρχισε αιώνες πριν από τον μεγάλο γάλλο δημιουργό συνεχίζεται ως τις μέρες μας, αφού πάντα υπάρχουν άνθρωποι που πασαλείβουν γνώσεις, τις καταπίνουν αμάσητ...

Στο σχολείο γυναικών βάζει ως πυρήνα του έργου του τον απλοϊκό μεσήλικο Αρνόλφο, που έχει πάρει από τεσσάρων χρόνων παιδούλα την Αγνή, και την ανατρέφει για να την κάνει γυναίκα του. Η κοπέλα μεγαλώνει υπό την επιτήρηση δύο άξεστων υπηρετών και αποκομμένη από τον κόσμο για να παραμείνει αφελής και αγράμματη, στοιχεία που ο Αρνόλφος θεωρεί απαραίτητα σε μια καλή και υπάκουη σύζυγο. Όμως η τύχη φέρνει στην πόλη τον νεαρό Οράτιο, που ερωτεύεται την Αγνή και καταφέρνει να της κλέψει την καρδιά. Μετά από μια σειρά κωμικών παρεξηγήσεων, όπου ο Αρνόλφος προσπαθεί ανεπιτυχώς να απο...

Η ιστορία μεταξύ ενός straight ζευγαριού και ενός gay, όπουν υπάρχουν υπόνοιες πως η γυναίκα του πρώτου ζευγαριού είχε μια εφήμερη ερωτική περιπέτεια με τον νεώτερο του δεύτερου ζευγαριού.

Μια ερωτική ιστορία μεταξύ μιας γυναίκας, ενός άντρα που γίνεται σύζυγός της και του φίλου του, με τον οποίο η γυναίκα συνάπτει ερωτική σχέση. Το πρωτότυπο του έργου είναι ότι ξεκινάει από το τέλος όταν οι τρεις έχουν πάρει πια διαφορετικούς δρόμους και πηγαίνει προς την αρχή όταν οι τρεις πρωτογνωρίζονται.

Ο Τζο΄Ορτον παρουσιάστηκε ως συγγραφέας το 1964 με το έργο " Τα γούστα του κυρίου Σλόαν" ("Entairtaining Mr Sloane"), πολλοί κριτικοί θεώρησαν, ενώ άλλοι κριτικοί αντέδρασαν εντελώς αρνητικά, χαρακτηρίζοντάς το. Ο Όρτον χάρηκε όχι τόσο για τις καλές κριτικές όσο για την κατακραυγή, φτάνοντας στο σημείο να γράφει ο ίδιος γράμματα διαμαρτυρίας σ' εφημερίδες και περιοδικά με διάφορα ψευδώνυμα.

Ο Αυγούστος Στρίντμπεργκ κατά πάσα πιθανότητα, χρησιμοποιεί σαν καμβά για το έργο του τη ζωή του ζεύγου Φιλπς. Η αδελφή του Άννα είχε παντρευτεί τον καθηγητή Ούγκο Φιλπς, και ο Στρίντμπεργκ διατηρεί πολύ στενές σχέσεις με τους δύο έως το 1900, οπότε μαλώνει μαζί τους, μάλλον διότι ο Ούγκο Φιλπς υποστηρίζει μερικούς συγγραφείς που ο Στρίντπεργκ αντιπαθεί.Τον Οκτώβριο του 1900 οι Φιλπς γιορτάζουν την εικοστή πέμπτη επέτειο του γάμου τους (στοιχείο που κυριαρχεί στο Πρώτο Μέρος του Χορού του Θανάτου) και ο Στρίντμπεργκ αρνείται να παραστεί στην γιορτή. Στο έργο η Άλις είναι ηθ...

Ο Ντέηβιντ Χέαρ έγραψε την "Ανάσα ζωής" το 2001, που ανέβηκε πρώτη φορά στο Λονδίνο (Θέατρο Ρόγιαλ Χέυμαρκετ) σε σκηνοθεσία Χάουαρντ Ντέηβις, με τη Μάγκι Σμιθ στον ρόλο της Μαντλήν και την Τζούντι Ντεντς στον ρόλο της Φράνσες. Ο συγγραφέας κατέφυγε στον ποιητικό ρεαλισμό για να σκιαγραφήσει την πρώτη συνάντηση δύο γυναικών μεταιχμιακής ηλικίας, που είχαν ένα κοινό σημείο: τον Μάρτιν. Άντρας της Φράνσες αρχικά, την εγκαταλείπει για τη Μαντλήν. Όμως αργότερα θα εγκαταλείψει και τη Μαντλήν και θα φύγει για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου θα συζήσει με μια πολύ νεότερή του κοπέλα.

Αντίθετα με τις περισσότερες μεγάλες του επιτυχίες που αποτελούσαν ξέσπασμα προσωπικού λυρισμού, ο Ουίλλιαμς γράφει το Τριαντάφυλλο στο στήθος, έργο πιο κωμικό, αλλά και πάλι με πολλά αυτογραφικά στοιχεία. Στόχος του είναι να ξορκίσει τα προβλήματα της αμερικανικής κοινωνίας και, κυρίως, τη λαίλαπα του μακαρθισμού, τον πολλαπλασιασμό των γυναικείων νευρώσεων και την αγωνία των μικροαστών για κοινωνική άνοδο. Γι αυτό φιλοτεχνεί ένα έργο που, πατώντας στα χνάρια της ηθογραφίας, προχωρεί στη συμβατική ερμηνεία των φυσικών φαινομένων για να καταλήξει σε ιλαροτραγικό ψυχογράφημα...

Το έργο είναι ένα μεγάλο μονόπρακτο, χωρίς ιδιαίτερη σκηνική δράση, και στην ουσία αποτελεί μια ελεγεία πάνω στην έννοια του χρόνου και στην ουτοπία της ποιητικής ευαισθησίας. Το θέμα που κυριαρχεί σ' αυτό είναι η ωμοφαγία. Η γηραιά κυρία Βέναμπλ συντηρεί στον κήπο της σαρκοβόρα φυτά που τρέφονται με έντομα. Η κυρία Βέναμπλ και ο γιος της, Σεμπάστιαν, κάνουν ειδικό ταξίδι στα νησιά Ενκαντάδας για να δουν όρνεα να επιτίθενται και να καταβροχθίζουν νεογέννητες θαλάσσιες χελώνες. Στο τέλος η Κάθρην Χόλλυ γίνεται αυτόπτης μάρτυρας του βίαιου θανάτου του Σεμπάστιαν από πεινασμέν...

Πολύ συχνά οι χαρακτήρες των θεατρικών έργων του Τεννεσσή Ουίλλιαμς είναι προεκτάσεις ατόμων της ίδιας του της οικογένειας, και χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι τα πρόσωπα του Γυάλινου κόσμου. Η μητέρα Αμάντα, με τη δήθεν τελειομανία και τη φλυαρία της, ταιριάζει αρκετά με τη μητέρα του συγγραφέα, Εντουίνα. Η κόρη Λώρα, εκ γενετής χωλή, ενδοστρεφής και μόνιμα θλιμμένη, είναι αντίγραφο της αδελφής του Ουίλλιαμς, Ρόουζ, η οποία παρουσίασε από νωρίς σχιζοφρένεια και αργότερα υπεβλήθη σε μετωπιαία λοβοτομή. Ο γιος Τομ, υπάλληλος σε αποθήκη υποδημάτων, με κρυφή νυχτερινή ζωή...

Είναι ένα έργο όπου πιστεύουμε κάθε λέξη που δεν εκφέρεται, κάθε συναίσθημα που δεν εκδηλώνεται, κάθε αδυναμία που δεν ομολογείται. Οι δύο κύριοι χαρακτήρες του, εκρηκτικοί μέσα στα αδιέξοδά τους, είναι διατεθειμένοι να συγκρουστούν έως την συντριβή και την κατάρρευση. Έχουμε να κάνουμε εδώ με μία έγγαμη ερωτική σχέση που θυμίζει περισσότερο εναγκαλισμό θανάτου παρά προσπάθεια συμβίωσης. Η διεκδικητική Μάγκι προσπαθεί να αναστήσει πεθαμένα αισθήματα στον παραιτημένο Μπρικ, που μετά το βιολογικό τραυματισμό του σε κάποιο γήπεδο αποσύρεται στο δωμάτιό του και καταφεύγει στο π...

Η Άλμα, τραγική πουριτανή του έρου, είναι μια δυστυχισμένη κοπέλα, εγκλωβισμένη στα στεγανά ασκητικά πρότυπα της θρησκευτικής της υπερβολής. Δειλιάζει μπροστά στην αντιμετώπιση προσωπικών της τρόμων και συντρίβεται από το βάρος των ανομολόγητων επιθυμιών της. Δεν είναι τυχαίο που ο Ουίλλιαμς τοποθετεί χρονικά το έργο στις αρχές του εικοστού αιώνα (1916) και όχι στην εποχή που το έγραψε: ως και στη υποτιθέμενη φιλελεύθερη Αμερική, η εγκράτεια και η υποκρισία της βρετανικής βικτοριανής εποχής έχει στιγματίσει όλους τους Αγγλοσάξωνες. Έτσι, η Άλμα είναι χαρακτηριστικό δείγμα...

Ο Στάνλεϋ Κοβάλσκι, ένας άξεστος Πολωνός, δεύτερης γενιάς μετανάστης, και η γυναίκα του Στέλλα, που κατάγεται από ξεπεσμένη εύπορη οικογένεια του Νότου, ζουν στα Ηλύσια Πεδία, μια μίζερη παραποτάμια συνοικία της Νέας Ορλεάνης. Η αδελφή τής Στέλλας, η Μπλανς Ντυμπουά, μια εύθραυστη, στολισμέν, ξεθωριασμένη καλλονή, καταδέχεται να έρθει και να ζητήσει καταφύγιο στο σπίτι του ζεύγους, όπου αρχίζει να ζει πνίγοντας τα προβλήματά της στο ποτό και μιλώντας συνέχεια για το ένδοξο παρελθόν της οικογένειάς της.

Τα μονόπρακτα του Τεννεσσή Ουίλλιαμς αποτελούν αντικείμενο μελέτης σε θεατρικές σχολές, όπου παρουσιάζονται ως σπουδή στον συμπυκνωμένο θεατρικό λόγο. Ο Ουίλλιαμς, όπως ο Πιραντέλλο, ο Μίλλερ και άλλοι, πλάθουν χαρακτήρες και μέσω αυτών μεταδίδουν τα μηνύματά τους με έμμεσο τρόπο. Ειδικότερα ο Ουίλλιαμς προσφέρεται για μελέτη και ανάλυση, αφού στα μονόπρακτά του οι ήρωες ξεκινούν από μια αφετηρία του παρελθόντος γνωρίζοντας πως η πορεία τους δεν έχει τέρμα, ή, αν έχει, το τέρμα αυτό είναι αδιέξοδο. Οι περισσότεροι ήρωές του προσπαθούν να βρουν μια άκρη -όποια-, όμως δεν το...

Στον "Επιστάτη" έχουμε ένα θέμα αρκετά κοινό στον χώρο της λογοτεχνίας και του θεάτρου: την εισβολή κάποιου στη ζωή δυο άλλων και τις καταστάσεις που αναπόφευκτα δημιουργούνται ανάμεσα στους τρεις. Και οι τρεις χαρακτήρες είναι αδιαμόρφωτοι και προσπαθούν μέσα από τη γλώσσα της ανάμνησης να πλάσουν ένα παρελθόν που ίσως τους βοηθήσει να πορευτούν προς το θολό μέλλον τους. Στο "Εκείνα τα χρόνια" το ίδιο θέμα επαναλαμβάνεται: στη μεσοαστική ηρεμία ενός ζευγαριού εισβάλλει μια κοινή φίλη από το παρελθόν, αυτό το παρελθόν κατακτά το παρόν και προσδιορίζει το μέλλον, που θα...

Το "Δολοφόνος χωρίς ανταμοιβή" (1959) είναι ένα από τα πρώτα έργα του Ιονέσκο, όπου για πρώτη φορά εμφανίζεται ο ήρωάς του Μπερανζέ, τον οποίο θα συναντήσουμε και σε άλλα έργα ("Ρινόκερος", "Ο βασιλιάς πεθαίνει", "Πεζός στον αέρα"). Ο Μπερανζέ αποτελεί μια σχεδόν αυτοβιογραφική φιγούρα, και εκφράζει τον προβληματισμό του Ιονέσκο για την πραγματικότητα, την οποία θεωρεί παράδοξη. Ο Μπερανζέ είναι φαινομενικά κωμικός και αφελής, κερδίζοντας έτσι τη συμπάθεια του κοινού. Είναι στην ουσία ένας χαρακτήρας σαν τους γελωτοποιούς της Αναγέννησης, που μόνος αυτός λέει πράγματα πι...