Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο τόμος αυτός αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο, που ο Ε.Π. Παπανούτσος ονομάζει "Βιοσοφία", περιλαμβάνεται μια σειρά μαθημάτων του πάνω στα βασικά θέματα του ανθρώπινου βίου όπως ο γάμος και η τεκνογονία, το επάγγελμα, η φιλία, ο έρωτας, ο θάνατος. Στο δεύτερο, που επιγράφεται "Μικρές τομές σε μεγάλα ζητήματα" περιλαμβάνονται επιφυλλίδες του στην εφημερίδα "Το Βήμα", που αναφέρονται, άμεσα η έμμεσα, στα κύρια θέματα του πρώτου μέρους και χρησιμεύουν ως διευκρινίσεις ή προεκτάσεις τους. [...] Εδώ ο Παπανούτσος επιχειρεί να ακολουθήσει δρόμους που άνοιξαν μεγάλοι φιλόσο...

[...] Σε τούτο τον τόμο δημοσιεύονται 40 δοκίμια (όλα προϊόντα της τελευταίας πενταετίας) που τα έχω κατατάξει σε 4 κατηγορίες: κοινωνικοπολιτικά, ψυχολογικά, αισθητικοκριτικά και ποικίλα, επειδή αυτά τα τελευταία με δυσκολία θα μπορούσαν να στεγαστούν στις τρεις πρώτες κατηγορίες. Στα δοκίμια αυτά τα ζητήματα εξετάζονται πάντοτε με φακό "φιλοσοφικό". Δηλαδή με την πρόθεση η ανάλυση να μη περιορίζεται σε καμιά της διάσταση, ούτε στην έκταση ούτε στο βάθος της. Ο αναγνώστης θα κρίνει αν και έως ποιο βαθμό πέτυχε το δύσκολο τούτο έργο. Ωστόσο ελπίζω ότι, και όταν δεν θα με...

"Ο Πλάτων ανήκει σ' εκείνες τις κοσμοϊστορικές προσωπικότητες που με τις ιδέες τους έχουν ακαταπόνητα ασχοληθεί οι σοφοί όλων των χρόνων και όλων των ειδών, και που εξακολουθούν εντούτοις να ερεθίζουν πάντα το διαφέρον των ειδικών και του μορφωμένου κοινού. Γύρω απ' αυτόν έχει δημιουργηθεί μια εξαιρετικά πλούσια σε έκταση φιλολογία, πρέπει λοιπόν μια νέα συγγραφή για τον Πλάτωνα να θεμελιώσει πρώτα το δικαίωμα της ύπαρξής της. Ας επιτραπεί σ' αυτήν εδώ την εργασία για τη δικαίωσή της να επικαλεστεί τους λόγους του Windelband (P.R.I. σ. 56-57): "Οι μεγάλες μορφές της ανθρώπι...

Υπάρχει μια Ευρώπη αστική, ατομικίστρια, εκείνη που σκέφτεται τα ψυγεία της, τα γαστρονομικά της εστιατόρια, που λέει "εγώ δεν ψηφίζω... εμείς δεν θέλουμε ούτε ρομαντισμό ούτε υπερβολές, δεν θέλουμε να ζήσουμε στα όρια ούτε να γνωρίσουμε τη διάσπαση"... Αντίθετα, εγώ θα ασπαστώ μια θέση που λέει: "Γνωρίζουμε το άκρο, το ζήσαμε, θα το ζήσουμε αν χρειαστεί, και μπορούμε να πούμε ότι το ζήσαμε γιατί περάσαμε μέσα από γεγονότα που μας επέτρεψαν να το γνωρίσουμε". Πράγματι υπήρξε μια γαλλική εθνική αλληλεγγύη και υπήρξε επίσης μια ελληνική εθνική αλληλεγγύη: η αλληλεγγύη της οδύ...