Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Όρσον Ουέλλες έχει πει, ότι υπάρχουν άνθρωποι που η κινηματογραφική μηχανή τους ερωτεύεται. Δεν υπάρχει λοιπόν καμιά αμφιβολία ότι ο Μελ Γκίμπσον είναι ένας απ' αυτούς τους ανθρώπους, όπου η κάμερα παίζοντας τον ρόλο ενός καθρέφτη, ερωτεύεται το είδωλο που αντανακλάται στην λεία του επιφάνεια. "Ο Μελ αναδεικνύεται με κάθε φωτισμό" επιβεβαιώνει και ο Ντην Σέμλερ, φωτογράφος στο φιλμ "Mad Max 2", επιβεβαιώνοντας με την δική του τεχνική γλώσσα ό,τι πιο καλλιτεχνικά έχει ορίσει ο Όρσον Ουέλλες, μιλώντας για τον έρωτα της κινηματογραφικής μηχανής. Έτσι λοιπόν μπορούμε να πο...

Θα ήταν κάπως δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, για κάποιον που θαυμάζει τον Τζακ Νίκολσον, να βάλει σαν υπέρτιτλο αυτό τον ξεκάθαρο υπαινιγμό για την πραγματική, ανθρώπινη φύση ενός ηθοποιού που δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκε σαν ένα "φαινόμενο του πιο γνήσιου Αμερικανικού σχιζοφρενισμού". Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο ίδιος ο ηθοποιός που έχει δηλώσει ότι κάθε τι που έχει παίξει πάνω στην οθόνη είναι απ' την αρχή ως το τέλος "αυτοβιογραφικό", δεν θα ανατρίχιαζε κι ο ίδιος απ' την απήχηση, όχι μόνο του διαβολικού γέλιου του, αλλά και απ' την διάσταση αυτής της τερατώδους φαινομε...

ΗΜΕΡΑ Καταλαβαίνω τη μέρα απ' το στόμα, απ' το πώς τρέχει το νερό στον νιπτήρα, απ' το πώς συνδυάζεται το κρασί της περασμένης βραδιάς με την κολλημένη στον πίσω γομφίο οδοντόπαστα. Κι όμως δεν ήταν πάντα έτσι ανθρώπινη η μέρα μου, ο ξυπνητός μου ήλιος, αφού δεν περίμενε ούτε καν την αυγή για να κοκκινίσει τα σκοτεινά παντζούρια και τις αναλαμπές των τζαμιών. Πες ότι οι μέρες τότε ήσαν αμίμητες, έτοιμες να εφορμήσουν απ' τον τάφο των σεντονιών και τις ομίχλες που τύλιγαν στη μακαριότητά τους τα χαλιά, τα υπνοδωμάτια, τις κορνίζες. Πες καλύτερα...