Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

...και μόνο για τη "Στέλλα" κατέχει δικαιωματικά μια θέση στην ιστορία του ελληνικού σινεμά. Και μόνο για τον "Ζορμπά" κατέχει μία θέση στον διαχρονικό παγκόσμιο κινηματογράφο και υπάρχει βέβαια και η "Ηλέκτρα" η οποία ξεκινά την εργασία του πάνω στην αρχαία ελληνική τραγωδία και τη μεταφορά της στον σινεμά που του χαρίζει το φωτοστέφανο του εμπνευσμένου δημιουργού, του διανοούμενου, με θέση και άποψη ολοκληρωμένη πάνω στην τέχνη του. Ο Μιχάλης Κακογιάννης βέβαια δεν έκανε μόνο σινεμά, αλλά το σινεμά ήταν αυτό που τον χαρακτήριζε ακόμη και όταν ασχολούνταν με επιτυχία στην...

...και μόνο για τη "Στέλλα" κατέχει δικαιωματικά μια θέση στην ιστορία του ελληνικού σινεμά. Και μόνο για τον "Ζορμπά" κατέχει μία θέση στον διαχρονικό παγκόσμιο κινηματογράφο και υπάρχει βέβαια και η "Ηλέκτρα" η οποία ξεκινά την εργασία του πάνω στην αρχαία ελληνική τραγωδία και τη μεταφορά της στον σινεμά που του χαρίζει το φωτοστέφανο του εμπνευσμένου δημιουργού, του διανοούμενου, με θέση και άποψη ολοκληρωμένη πάνω στην τέχνη του. Ο Μιχάλης Κακογιάννης βέβαια δεν έκανε μόνο σινεμά, αλλά το σινεμά ήταν αυτό που τον χαρακτήριζε ακόμη και όταν ασχολούνταν με επιτυχία στην...

Ο Κώστας Βουτσάς είναι ένας "κανονικός" άνθρωπος. Κι αυτό το λέω και το βάζω σε εισαγωγικά, ακριβώς γιατί πρόκειται για ένα τόσο μεγάλο και διαχρονικό αστέρι του θεάτρου και του κινηματογράφου. Πραγματικό είδωλο, πολύ μεγάλος σταρ, υπερ-εμπορικός με διάρκεια απίστευτη, αλλά χωρίς τίποτα από όλα αυτά να του έχει "μετακινήσει" το μυαλό είτε προς την έπαρση, είτε προς την αλαζονεία. Άμεσος, ειλικρινής, ευγενικός, γεμάτος χιούμορ αλλά και ιδιαίτερα σοβαρός όταν χρειάζεται, καλλιεργημένος ουσιαστικά σχετικά με την εποχή του και με τον κόσμο γύρω του, με θέση και άποψη τεκμηριωμέ...

Ο Κώστας Βουτσάς είναι ένας "κανονικός" άνθρωπος. Κι αυτό το λέω και το βάζω σε εισαγωγικά, ακριβώς γιατί πρόκειται για ένα τόσο μεγάλο και διαχρονικό αστέρι του θεάτρου και του κινηματογράφου. Πραγματικό είδωλο, πολύ μεγάλος σταρ, υπερ-εμπορικός με διάρκεια απίστευτη, αλλά χωρίς τίποτα από όλα αυτά να του έχει "μετακινήσει" το μυαλό είτε προς την έπαρση, είτε προς την αλαζονεία. Άμεσος, ειλικρινής, ευγενικός, γεμάτος χιούμορ αλλά και ιδιαίτερα σοβαρός όταν χρειάζεται, καλλιεργημένος ουσιαστικά σχετικά με την εποχή του και με τον κόσμο γύρω του, με θέση και άποψη τεκμηριωμέ...

Ένα από τα στοιχεία που έκαναν τον Χορν τόσο πολύ γοητευτικό ήταν πως ο Χορν ήταν ένας αυθεντικός ΘΕΑΤΡΙΝΟΣ του παλιού καιρού, με την καλύτερη σημασία που μπορεί να έχει αυτή η λέξη, από αυτούς που έπαιζαν σαν να ζούσαν και ζούσαν σαν να έπαιζαν... Σε τετ α τετ, ειδικά, συζήτηση, σου μιλούσε για τα πιο απλά αλλά και για τα μη απλά πράγματα και φλεγόταν ολόκληρος, οι κουβέντες έβγαιναν από το στόμα του και συγχρόνως η κίνηση των χεριών, του κορμιού, οι εκφράσεις του προσώπου ήταν τέτοιες, σαν να ερμήνευε ένα σπουδαίο ρόλο. Ένα στοιχείο της γοητείας του ακριβώς ήταν πως ήταν...

Ένα από τα στοιχεία που έκαναν τον Χορν τόσο πολύ γοητευτικό ήταν πως ο Χορν ήταν ένας αυθεντικός ΘΕΑΤΡΙΝΟΣ του παλιού καιρού, με την καλύτερη σημασία που μπορεί να έχει αυτή η λέξη, από αυτούς που έπαιζαν σαν να ζούσαν και ζούσαν σαν να έπαιζαν... Σε τετ α τετ, ειδικά, συζήτηση, σου μιλούσε για τα πιο απλά αλλά και για τα μη απλά πράγματα και φλεγόταν ολόκληρος, οι κουβέντες έβγαιναν από το στόμα του και συγχρόνως η κίνηση των χεριών, του κορμιού, οι εκφράσεις του προσώπου ήταν τέτοιες, σαν να ερμήνευε ένα σπουδαίο ρόλο. Ένα στοιχείο της γοητείας του ακριβώς ήταν πως ήταν...

Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος ο Γιάννης Δαλιανίδης. Αλλά είχε μια βαθιά καλοσύνη στην ψυχή του, δεν μιλούσε άσχημα για τους άλλους, ήταν πολύ μορφωμένος αλλά δεν το επεδείκνυε, ήταν καλός φίλος, αξιοπρεπής, είχε πολύ χιούμορ και ήταν γεμάτος ζωή μέχρι την τελευταία στιγμή, σε βαθμό που σε έκανε δίπλα του να αισθάνεσαι εσύ ηλικιωμένος. Συνήθιζε να λέει μέχρι το φινάλε του πως όταν η ώρα πάει 6μμ και δεν έχει κανονίσει ακόμη με ποιους θα βγει το βράδυ, πάθαινε πανικό στη σκεψη ότι θα μείνει στο σπίτι και δεν θα βγει.

Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος η Ρένα Βλαχοπούλου, αλλά ήταν πολύ ξεχωριστός άνθρωπος. Και ήταν μόνο ταλέντο, τίποτε άλλο. Δεν είχε ούτε άγχος για καριέρες, ούτε τίποτε άλλο. Ήταν μια κανονική γυναίκα, πολύ δυναμική, που της άρεσε όμως και να την αντιμετωπίζουν σα θηλυκό, απομυθοποιούσε η ίδια τον εαυτό της και ήταν πολύ ξεκάθαρη σε αυτά που έλεγε, όπως πολύ ξεκάθαρη ήταν και στα "θέλω" της. Δεν θα δίσταζε ούτε για μια στιγμή να σου πει κάτι, επειδή έτσι το αισθανόταν, χωρίς να έχει δεύτερες σκέψεις. Βαριόταν αφάνταστα οτιδήποτε είχε σχέση με πράγματα που προωθούν τη δημοσιότητα...

Γνώρισα τη Ντένη Βαχλιώτη όταν από μια απίθανη σύμπτωση συνεργαστήκαμε στο ανέβασμα της θεατρικής παράστασης "Χειροκροτήματα". Ο Απόστολος Δοξιάδης, που ήταν ο παραγωγός, και ο Μίνως Βολανάκης, που ήταν ο σκηνοθέτης, μου πρότειναν να κάνω τη μουσική επιμέλεια της παράστασης με τραγούδια του Κόουλ Πόρτερ σε ηχογραφήσεις από το 1928 ως το 1933, όπως μου ζήτησε ο Βολανάκης. Η Ντένη έφτιαξε απίστευτα κοστούμια για την παράσταση, που το καθένα ξεχωριστά θα άξιζε να είναι σε μουσείο. Γνωριστήκαμε γιατί ενθουσιάστηκε ακούγοντας αυτά τα τραγού-δια εκείνης της εποχής και μείναμε φίλ...

Η Μπεάτα Ασημακοπούλου ήταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος. Ήταν ευγενής, αξιοπρεπής, ήταν κυρία και είχε πολύ χιούμορ. Ήταν απολαυστική στη συζήτηση και θυμόταν ακομπλεξάριστα όλα αυτά τα χρόνια. Μόνο όταν επρόκειτο για τον Λάσκο έχανε το χιούμορ της. Εκεί γινόταν η παθιασμένη και ερωτευμένη γυναίκα που αγαπούσε και θαύμαζε τον σύντροφό της, ο οποίος ήταν σαν να μην είχε φύγει ποτέ από δίπλα της. Παθιαζόταν όταν μιλούσε γι' αυτόν. Αλλά έβγαζε και μια γλύκα, τη γλύκα της γυναίκας που αγάπησε και αγαπάει ακόμα. Κι ας είχε φύγει ο Λάσκος.

Ήταν μια γλυκιά γυναίκα η Ελένη Ζαφειρίου από κοντά, πρόσχαρη, γελαστή και πραγματικά απλή. Ενώ είχε όμως το στυλ της απλής, λαϊκής γυναίκας που βλέπουμε στις ταινίες, εν τούτοις συζητώντας μαζί της καταλάβαινες ότι είχες να κάνεις με μια διανοούμενη, έξυπνη, μορφωμένη και με βάθος γυναίκα. Ήξερε να κρίνει και να βάζει τα πράγματα στη θέση τους, της έλειπε το ότι κανείς δεν σκέφτηκε να την τιμήσει,και βέβαια είχε απόλυτο δίκιο σε αυτό, και ήξερε να ζει τη ζωή της με κέφι αλλά και αξιοπρέπεια. Εδώ που τα λέμε κιόλας αν το σκεφτούμε και λίγο διαφορετικά ίσως κανείς δεν σκέφτη...

Ήταν μια γλυκιά γυναίκα η Ελένη Ζαφειρίου από κοντά, πρόσχαρη, γελαστή και πραγματικά απλή. Ενώ είχε όμως το στυλ της απλής, λαϊκής γυναίκας που βλέπουμε στις ταινίες, εν τούτοις συζητώντας μαζί της καταλάβαινες ότι είχες να κάνεις με μια διανοούμενη, έξυπνη, μορφωμένη και με βάθος γυναίκα. Ήξερε να κρίνει και να βάζει τα πράγματα στη θέση τους, της έλειπε το ότι κανείς δεν σκέφτηκε να την τιμήσει,και βέβαια είχε απόλυτο δίκιο σε αυτό, και ήξερε να ζει τη ζωή της με κέφι αλλά και αξιοπρέπεια. Εδώ που τα λέμε κιόλας αν το σκεφτούμε και λίγο διαφορετικά ίσως κανείς δεν σκέφτη...

Η Αλίκη που γνώρισα εγώ τα τελευταία εννέα χρόνια της ζωής της ήταν μια πανέξυπνη, βαθιά φιλοσοφημένη, εξαιρετικά καλλιεργημένη γυναίκα, πολύ μπροστά από την εποχή της, όπου όλα αυτά όμως θα μπορούσαν να γίνουν παρανάλωμα μπροστά σε μια άδεια πλατεία θεάτρου. Η Αλίκη ήθελε να την αγαπούν, όλοι αν ήταν δυνατόν, και να είναι το θέατρό της γεμάτο, όπως πολύ δημοφιλές να είναι οτιδήποτε κάνει ή λέει. Ακόμη κι αν έκανε προσπάθειες για να αλλάξει ρεπερτόριο, για να "ωριμάσει" τη δημόσια προσωπικότητά της ή ακόμα και την εμφάνισή της, μπροστά σε μια άδεια πλατεία θεάτρου, έπεφταν...

Η Αλίκη που γνώρισα εγώ τα τελευταία εννέα χρόνια της ζωής της ήταν μια πανέξυπνη, βαθιά φιλοσοφημένη, εξαιρετικά καλλιεργημένη γυναίκα, πολύ μπροστά από την εποχή της, όπου όλα αυτά όμως θα μπορούσαν να γίνουν παρανάλωμα μπροστά σε μια άδεια πλατεία θεάτρου. Η Αλίκη ήθελε να την αγαπούν, όλοι αν ήταν δυνατόν, και να είναι το θέατρό της γεμάτο, όπως πολύ δημοφιλές να είναι οτιδήποτε κάνει ή λέει. Ακόμη κι αν έκανε προσπάθειες για να αλλάξει ρεπερτόριο, για να "ωριμάσει" τη δημόσια προσωπικότητά της ή ακόμα και την εμφάνισή της, μπροστά σε μια άδεια πλατεία θεάτρου, έπεφταν...

Από πολλές απόψεις ο Γιώργος Τζαβέλλας υπήρξε ένας πραγματικός πρωτοπόρος, ένας από τους θεμελιωτές του ελληνικού κινηματογράφου. Ο Γιώργος Τζαβέλλας ήταν ένας ολοκληρωμένος δημιουργός με σφαιρική αντίληψη πάνω στο θέμα κινηματογράφος γενικά και πάνω στο θέμα ελληνικός κινηματογράφος πιο ειδικά. Κι αυτό όχι μόνο γιατί γύρισε κάποιες ταινίες, οι περισσότερες εκ των οποίων υπήρξαν σταθμοί στην ιστορία του ελληνικού σινεμά και είναι ακόμη σταθμοί στην ιστορία του ελληνικού σινεμά, γιατί ο δημιουργός τους είχε μια ολοκληρωμένη θέση και άποψη πάνω στο θέμα ελληνικός κινηματογράφ...

... Ο Γιώργος Μουζάκης έκανε τη "δουλειά" του -όπως οι περισσότεροι απ' τους ανθρώπους του θεάματος τότε...- με ευσυνειδησία, κέφι και ταλέντο. Την έκανε όσο καλύτερα μπορούσε, γι' αυτό και η "δουλειά" του, έγινε τέχνη και πέρασε στην ιστορία. Οι περισσότεροι σήμερα, είτε ξεκινούν να κάνουν "τέχνη" -οπότε ούτε τη δουλειά τους δεν κάνουν καλά- είτε κοιτούν να εξαπατήσουν τον κόσμο, με τη χυδαιότητά τους... Ο Μουζάκης αγωνίστηκε και έφτιαξε τον δικό του μύθο και τον δικό του θρόνο. Ένα θρόνο, τριγυρισμένο από ωραία κορίτσια, φτερά, σκάλες, μπαλέτα, φώτα, γοητεία, σε μια μεγάλ...