Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ανακυκλωμένα"τα παλαιότερα βιβλία τού συγγραφέα "Η ανακάλυψη της ομηρικής" και "Φωτορομάντσο". Οι αναρίθμητοι βιογράφοι του Ανδρέα Μπρετόν μνημονεύουν συχνά τις περίφημες ανασκαφές στις αχανείς τοποθεσίες όπου άνθιζαν, άλλοτε, τα επίνητρα της Κραταιγόνας και αποκαλύφθηκε στις μέρες μας γάτα ονόματι Ηλικία να χαράζει συλλαβικά τη μυστηριώδη και άφαντη πλέον εντολή: Imprimatur (ήτοι Φύλακες Γρηγορείτε). Την ίδια νύχτα, μάλιστα, προέκυψε το ακαταλόγιστο αξίωμα της "αυτοκαταστροφής των βιβλίων" και άρχισαν να διασπείρονται εκείνα τα θρυλικά φληναφήματα για κάτι κλεψύδρες το...

Πρόκειται για μια καταπληκτική σειρά πεζών ποιημάτων, πολύ ανώτερων από τα ποιήματα του καθενός χωριστά, και μολονότι μπορεί να διακρίνει κανείς εδώ κι εκεί κάποια εικόνα χαρακτηριστική του ενός ή του άλλου, η συνεργασία τους καταλήγει σε αποτελέσματα που τους ξεπερνάνε και τους δύο.

Ο Οδυσσέας ακόμα ψάχνει την Ιθάκη του στα πέλαγα· έγινε παγκόσμιο σύμβολο της αναζήτησης, του περιπλανώμενου, κοσμοπολίτη αλλά βαθιά μοναχικού χαρακτήρα, εκπροσωπώντας το αντίθετο του εφησυχασμού και της τυποποίησης: είναι, ίσως, μαζί με τον Γιλγαμές, ο πρώτος πραγματικά "παγκόσμιος" άνθρωπος που επινόησε η λογοτεχνία. Το θέμα του Οδυσσέα έχει ποτίσει ολόκληρη σχεδόν την παγκόσμια λογοτεχνία. Τα κείμενα που έχουν γραφεί είναι άφθονα και παράγονται συνεχώς νέα. Η Εταιρεία Συγγραφέων ανθολόγησε τα πιο χαρακτηριστικά ή (για διάφορους λόγους) πιο ενδιαφέροντα από αυτά και τα...

Ο περιηγητής θα καταφύγει, ασφαλώς, στα πενιχρά του σύνεργα: το αλφαβητάριο του φωτός. Στο τοπίο της λογοτεχνίας να ανακατασκευάζεις ρηματικά το μηδέν· στο πεδίο της φωτογραφίας να το αναιρέσεις με κηλίδες σημείων: καταλόγους της λήθης, για τη μετατροπή ενός υλικού υπονοούμενου σε γλώσσα.

Ένα απόσπασμα από το παραμύθι του Δημήτρη Καλοκύρη που συνοδεύεται από εικόνες της πραγματικότητας μέσα από την περιπλάνησή του στην Κίνα: "Εκείνο τον Αύγουστο, οι κινέζοι αποκαλούσαν τον τόπο τους Τζονγκουό: εννοώντας "Το μέσο βασίλειο". Ίσως τους άλλους μήνες αλλιώς. Δε γνωρίζω τη γλώσσα. Απλώνομαι απλώς στα οικεία μυθογραφικά. Γιάνγκ. Στο άστρο ο σκύλος της φωτιάς. Ξύλο και γαία. Δρόμοι ποδήλατοι, αμφίπλευροι, πλήθη της υγρασίας, το χαρτί του τσαγιού και οι καύσωνες του ημισφαιρίου, κυματισμοί περαστικών, πρόσωπα κατά λέξιν τυχαία, βλέμματα καταδιωκτικά. Μια χώρα ωραία...

Ένα απόσπασμα από το παραμύθι του Δημήτρη Καλοκύρη που συνοδεύεται από εικόνες της πραγματικότητας μέσα από την περιπλάνησή του στην Κίνα: "Εκείνο τον Αύγουστο, οι κινέζοι αποκαλούσαν τον τόπο τους Τζονγκουό: εννοώντας "Το μέσο βασίλειο". Ίσως τους άλλους μήνες αλλιώς. Δε γνωρίζω τη γλώσσα. Απλώνομαι απλώς στα οικεία μυθογραφικά. Γιάνγκ. Στο άστρο ο σκύλος της φωτιάς. Ξύλο και γαία. Δρόμοι ποδήλατοι, αμφίπλευροι, πλήθη της υγρασίας, το χαρτί του τσαγιού και οι καύσωνες του ημισφαιρίου, κυματισμοί περαστικών, πρόσωπα κατά λέξιν τυχαία, βλέμματα καταδιωκτικά. Μια χώρα ωραία...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί επιλογή των σημαντικότερων, κατά τη γνώμη του επιμελητή του, κριτικών κειμένων που γράφτηκαν για το έργο του Οδυσσέα Ελύτη από την πρώτη εμφάνισή του έως σήμερα. Μέσα από την ανάγνωση αυτών των κειμένων ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει καλύτερα την εξέλιξη ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές του αιώνα μας και συγχρόνως να μελετήσει την πορεία της πρόσληψης του έργου του από τους Έλληνες κριτικούς. Η εκτενής εισαγωγική μελέτη του Μάριο Βίττι, που περιγράφει και σχολιάζει αυτή την πορεία, μπορεί να διαβαστεί και ως υποκεφάλαι...

[...] "Δεν έχουν σημασία οι επέτειοι. Μ' αρέσει πάντα να φαντάζομαι αυτήν την ανορθογραφία μέσα στον άνυδρο κόσμο των φιλολόγων, αυτόν τον άνθρωπο που φωτογραφήθηκε να χαϊδεύει τη στήλη της Ηγησούς. να τον σκέφτομαι να παρατηρεί ακόμη όλο αγωνία τη Σαρκοφάγο, εκείνο το δοχείον θανάτου, που γινόταν μπρος στα μάτια του ένας ζωντανεμένος τόπος ερωτικού σμιξίματος δύο νέων. Σκεφτόταν να τους στήσει μια παγίδα: "... να ξαναζωντανέψω τη λάρνακα. Να 'ναι πάλι κλειστή και πάλι με γυμνά σώματα μέσα, που θα πετιούνταν όμως με λαχτάρα σε λίγο σα νεκραναστημένα". Αλλά τις παγίδες μάς τ...

Το πεζογράφημα "Εβδόμερος" γράφτηκε από τον Τζιόρτζιο ντε Κίρικο το 1929, λίγο καιρό αφού ένιωσε να τον εγκαταλείπει η ζωγραφική του έμπνευση. Η δομή του έργου είναι σουρεαλιστική: τα επεισόδια και οι σκηνές μοιάζουν με τα έργα του μεγάλου "μεταφυσικού" ζωγράφου, μεταμορφωμένα όμως σε λέξεις.

Η Εταιρεία Συγγραφέων, με την έκθεση "Βίοι Παράλληλοι" τιμά την τριπλή σχέση λέξεων, ήχων και εικόνων παρουσιάζοντας εκείνα τα μέλη της που διαθέτουν διπλή ή τριπλή καλλιτεχνική ιδιότητα. Δηλαδή δεν είναι μόνο εργάτες της πένας ή του πληκτρολογίου αλλά επιπλέον ζωγραφίζουν, συνθέτουν ή ασχολούνται με τη φωτογραφία ή τον κινηματογράφο. Συνεχίζοντας μια παράδοση του τόπου όχι ευκαταφρόνητη, την οποία κατά καιρούς λάμπρυναν ονόματα του μεγέθους του Κόντογλου, του Πεντζίκη, του Εγγονόπουλου, του Ελύτη, του Ρίτσου, του Εμπειρίκου, του Σεφέρη, του Καρούζου, του Σινόπουλου, ή του...

Η Εταιρεία Συγγραφέων, με την έκθεση "Βίοι Παράλληλοι" τιμά την τριπλή σχέση λέξεων, ήχων και εικόνων παρουσιάζοντας εκείνα τα μέλη της που διαθέτουν διπλή ή τριπλή καλλιτεχνική ιδιότητα. Δηλαδή δεν είναι μόνο εργάτες της πένας ή του πληκτρολογίου αλλά επιπλέον ζωγραφίζουν, συνθέτουν ή ασχολούνται με τη φωτογραφία ή τον κινηματογράφο. Συνεχίζοντας μια παράδοση του τόπου όχι ευκαταφρόνητη, την οποία κατά καιρούς λάμπρυναν ονόματα του μεγέθους του Κόντογλου, του Πεντζίκη, του Εγγονόπουλου, του Ελύτη, του Ρίτσου, του Εμπειρίκου, του Σεφέρη, του Καρούζου, του Σινόπουλου, ή του...