Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είναι η ίδια αριστερά που κατάφερε "επιτέλους" σήμερα να συμφιλιώσει τους μνημονιακούς με τους αντιμνημονιακούς, που έφτασε να υπογράψει όσα δυσκολεύονταν να υπογράψουν ακόμα και οι αυθεντικοί εκπρόσωποι του αστισμού, που κατάντησε να συμφιλιώνεται με τον ιμπεριαλισμό και τον σιωνισμό, να παραχωρεί όσα της ζητούν, να δίνει τα πάντα, εθνικό χώρο και κυριαρχία, υπογράφοντας τη ληξιαρχική πράξη θανάτου αυτής της "συμφιλιωτικής" αριστεράς - αυτό το τελευταίο είχε κάθε "δικαίωμα" να το κάνει, δεν είχε κανένα δικαίωμα όμως να παραδώσει δεμένο χειροπόδαρα, άνευ όρων, σε εγχώριους...

Η τρομοκρατία στην Ελλάδα επιβίωσε επί τόσα χρόνια όχι μόνο εξαιτίας της αβελτηρίας των διωκτικών αρχών και του άχαρου ανταγωνισμού των κομμάτων, αλλά και επειδή ουδέποτε διαμορφώθηκε ένα συμπαγές μέτωπο εναντίον της. Η τρομοκρατία "άντεξε" επιχειρησιακά, γιατί δεν ηττήθηκε ιδεολογικά. Τον αγώνα αυτόν πρέπει να τον δώσουν οι δυνάμεις της κοινωνίας και της πολιτικής, προκειμένου να αφαιρέσουν όλα τα προσχήματα που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν στον μέλλον σαν εφαλτήριο για όσους έλκονται από τη γοητεία της περιπέτειας. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία κέρδισε μια μάχη, όχι όμως...

Το καπιταλιστικό σύστημα περνάει τη χειρότερη κρίση του από το 1929. Ο νεοφιλελευθερισμός, στην προσπάθειά του να περιορίσει τις ζημιές, επιτίθεται με σφοδρότητα στις κατακτήσεις των εργαζομένων. Οι κυβερνήσεις, με μειωμένες εξουσίες έναντι του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου, ακολουθούν πιστά τις συνταγές που τους επιβάλλει η ελίτ του χρήματος. Την ίδια στιγμή η Αριστερά, και στη ρεφορμιστική και στη ριζοσπαστική εκδοχή της, αδυνατεί να προσφέρει πειστική και ρεαλιστική εναλλακτική λύση. Το σύνθημα της «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός» ηχεί όμορφα, αλλά η απουσία περιεχομένου...

Η παγκόσμια οικονομική κρίση που εκδηλώθηκε σχετικά πρόσφατα με άδηλη ακόμη διάρκεια και απροσδιόριστες επιπτώσεις θα αποτελέσει μια ακόμη πιο σκληρή δοκιμασία για την συνοχή και την αποτελεσματικότητα της Ευρώπης. Έτσι θα φανεί, αν η Ευρώπη αποτελεί πράγματι μια ζωντανή πολιτική πραγματικότητα. Ποια όμως είναι σήμερα η γενικότερη εικόνα της Ευρώπης στον κόσμο; Μια αντικειμενική αποτίμηση δεν είναι εύκολη. Για την ώρα εκείνο που μπορεί κανείς να πει είναι ότι φαίνονται τώρα ολοένα πιο βαθειές οι ρυτίδες της Ευρώπης, μιας κυρίας "κάποιας ηλικίας". Δεν θα αρκούσε μια αισθη...

Η Ξένια Κουναλάκη γράφει για τα αίτια ανόδου της Χρυσής Αυγής, τη συζήτηση περί απαγόρευσης του κόμματος, τη θεωρία των άκρων και την ανάγκη να γίνει μόδα ο αντιφασισμός. Ο Πάσχος Μανδραβέλης γράφει για την ιδεολογική συνιστώσα της βίας και πώς αμβλύνθηκαν τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της κοινωνίας από τη διάχυτη ανομία, κατάληξη της οποίας είναι οι βιαιοπραγίες. Ο Μιχάλης Μητσός διερωτάται μήπως τα στοιχεία που λείπουν από την ελληνική κοινωνία, για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το πρόβλημα της βίας, είναι η συγγνώμη, η εξιλέωση και η κάθαρση. Η Τζίνα Μοσχολιού...

Σε πλατιά στρώματα πολιτών κερδίζει έδαφος η άποψη ότι η εναλλαγή των δύο κομμάτων στην εξουσία δεν συνεπάγεται και αλλαγές μείζονος σημασίας στην οικονομία και στο εποικοδόμημα. Απουσιάζουν οι ισχυρές ιδεολογικές και πολιτικές ταυτότητες (εξαιρείται η Αριστερά), ενώ έχει υποχωρήσει η κάθε είδους ιστορική φόρτιση που στο παρελθόν κατασκεύαζε διχοτομήσεις (Δεξιά-αντιδεξιά, συντήρηση-πρόοδος). Η εντολή που δίνουν οι πολίτες είναι χωρίς κατεύθυνση, η περίοδος χάριτος στις κυβερνήσεις είναι μικρή, οι επαγγελματίες της πολιτικής ευνοούν τις δικές τους αμοιβαίες σχέσεις και όχ...

Σε πείσμα των "προφητών" του τέλους των ιδεολογιών και κόντρα στη λαγνεία των δημοσιολόγων για τον "μεσαίο χώρο",το δίπολο αριστερά-δεξιά παραμένει σε ισχύ, αν και με διαφορετικό περιεχόμενο. Αυτό δείχνουν όλες οι έγκυρες μετρήσεις της κοινής γνώμης. Σημαντικές όμως είναι και οι διαφωνίες στο εσωτερικό τους. Υπό τον τίτλο "Αριστερά" στεγάζονται κόμματα, ομάδες και ρεύματα που έχουν μεταξύ τους μεγάλες διαφορές, οι οποίες μερικές φορές είναι θεμελιώδεις και αποκλείουν την επικοινωνία και τον κοινό βηματισμό. Το ίδιο συμβαίνει και στο αντίπαλο στρατόπεδο. Δεν είναι άλλωστε τυ...

"Πρώτη φορά Αριστερά": η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση πριν από σχεδόν ένα χρόνο συνιστά αδιαμφισβήτητα έναν σταθμό στη σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία. Αποτελεί ταυτόχρονα ένα καίριο σημείο προβληματισμού για τα πολιτικά δρώμενα και συνάμα μια αφετηρία για ευρύτερη σημασιοδότηση και αξιολόγηση της ταυτότητας και της δράσης του πολιτικού προσωπικού αλλά και της σκέψης και της συμπεριφοράς του λαού, του εκλογικού σώματος και των πολιτών. Το βιβλίο αυτό προσκαλεί τους αναγνώστες να στοχαστούν γύρω από ερωτήματα που αφορούν το "εάν", "κατά πόσο", "πώς" και "γιατί...

"Γιώργο, να τ' αλλάξεις όλα!": Μ' αυτή την κραυγή υποδέχτηκαν το βράδυ της Κυριακής 7 Μαρτίου του 2004, οπαδοί του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τον αρχηγό τους Γιώργο Παπανδρέου, και ενώ τα πρώτα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών "έδειχναν" τη Νέα Δημοκρατία να προηγείται με επτά ποσοστιαίες μονάδες. Ήταν έκφραση οργής; Ήταν θρήνος απόγνωσης; Ήταν απαίτηση ανατροπής; Ήταν απλώς η απελπισία του ηττημένου που έψαχνε αγωνιωδώς να πιαστεί από κάπου για να μην καταρρεύσει; Ήταν σίγουρα λίγο απ' όλα αυτά. Η πορεία προς την εκλογική απίσχνανση ήταν προδιαγεγραμμένη, γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. λειτουργούσε μ...

Πρώτη φορά, από το 1974, μια εκλογική αναμέτρηση (2007) ήταν τόσο χαμηλών προσδοκιών για την πλειονότητα των πολιτών. Πρώτη φορά οι Έλληνες ήταν τόσο απαισιόδοξοι για το αύριο. Πρώτη φορά η νέα γενιά δεν είχε τη βεβαιότητα ότι θα ζήσει καλύτερα από την προηγούμενη. Πρώτη φορά δεν υπήρχε διακύβευμα: το 1974 ήταν η εμπέδωση του κοινοβουλευτισμού, το 1981 η αλλαγή, το 1989 η κάθαρση,το 1996 ο εκσυγχρονισμός,το 2000 οι μεγάλοι εθνικοί στόχοι, το 2004 η επανίδρυση του κράτους. Το 2007, τίποτα. Η υποχώρηση των δύο κομμάτων εξουσίας στις εκλογές του 2007 επανέφερε στο προσκήνιο...