Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γιατί μας συναρπάζει σήμερα ο Όμηρος; Γιατί μας γοητεύουν οι τραγικοί; Πώς, με δεδομένες τις κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές διαφορές του νεότερου από τον αρχαιοελληνικό κόσμο, οι σημερινοί (δυτικοί τουλάχιστον) άνθρωποι συνομιλούν, συγκινούνται ή ενθουσιάζονται με έργα που δημιουργήθηκαν πριν από εικοσιπέντε αιώνες; Ο Μπέρναρντ Ουίλιαμς, ένας από τους μεγαλύτερους και πιο ιδιότυπους φιλοσόφους του 20ού αιώνα, επιχείρησε να απαντήσει σ' αυτό το κρίσιμο ερώτημα στις περίφημες διαλέξεις Sather που έδωσε στο Μπέρκλεϋ το 1989. Προϊόν αυτών των διαλέξεων (η πρόσκληση στις...

Καμία ίσως άλλη τέχνη δεν προκάλεσε το ενδιαφέρον της φιλοσοφίας στη νεωτερικότητα τόσο όσο η μουσική. Για τους διαφωτιστές υπήρξε άλλοτε ηχητικό παιχνίδι, ακατανόητο μολονότι ευχάριστο, άλλοτε οικουμενική γλώσσα της καρδιάς· για ορισμένους ιδεαλιστές προνομιακή τέχνη της ανθρώπινης εσωτερικότητας, για κάποιους άλλους ηχητική αποκάλυψη της συμπαντικής αρμονίας, ενίοτε και του ίδιου του μεταφυσικού θεμελίου του κόσμου· οι ρομαντικοί έχρισαν τη μουσική πότε όργανο της φιλοσοφίας, πότε αληθινή θρησκεία, απελευθερωμένη από τα δεσμά του δόγματος και της θεολογίας, καταφύγιο ποιη...

"Μια από τις πιο ευφυείς και λεπταίσθητες μαρτυρίες καλλιτεχνικού αυτοστοχασμού." ("Suddeutsche Zeitung") "O Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ είναι φαινόμενο", δήλωσε ο Βίλχελμ Φουρτβένγκλερ το 1954, όταν γνώρισε τον νεαρό μουσικό. Στα πέντε του χρόνια ο Μπάρενμποϊμ πρωτόπαιξε πιάνο, στα επτά έδωσε την πρώτη του συναυλία και στα έντεκα έλαβε μέρος σε μαθήματα διεύθυνσης ορχήστρας. Μέσα από την αφήγησή του βλέπουμε πώς αυτό το παιδί-θαύμα εξελίχθηκε σ' έναν από τους καλύτερους πιανίστες και διευθυντές ορχήστρας στον κόσμο, με εμφανίσεις και συνεργασίες από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ μέχρ...

Οι προηγούμενες μελέτες για τον Βάγκνερ έτειναν να προσεγγίσουν τις "όπερες" και τα "μουσικά δράματά" του ως κομμάτια αυτοβιογραφίας, φιλοσοφικές διακηρύξεις ή πολιτικά σχόλια της εποχής που γράφτηκαν. Ο Καρλ Ντάλχαους απομακρύνεται απ' αυτές τις απόπειρες. Στόχος του είναι να φωτίσει, με μια διαλεκτική ιστορική και μορφολογική ανάλυση, τόσο τα μεμονωμένα έργα όσο και το βαγκνερικό opus ως σύνολο. Πρόκειται για μια προσέγγιση που μπορεί να μυήσει κάθε νέο φιλόμουσο σ' αυτά τα κορυφαία έργα τέχνης, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει πολύτιμες ενοράσεις στους λάτρεις του επαναστάτη δημ...

Ερωτισμός και μυστήρια, φύλο και αναπαράσταση, γυναίκα και εικόνα, σώμα και βλέμμα... Μια σειρά αλληλένδετα ερωτήματα, που ζητούν να ξεδιαλύνουν οι τρεις επιφανείς ελληνιστές και συγγραφείς αυτού του τόμου. Εξετάζοντας την περίφημη τοιχογραφία της λεγόμενης Έπαυλης των Μυστηρίων στην Πομπηία, ο Πωλ Βέυν ανατρέπει την καθιερωμένη άποψη ότι πρόκειται για θρησκευτική αναπαράσταση βακχικής ιεροτελεστίας. Αληθινό μάθημα ιστορικής μεθόδου, η μελέτη του επανερμηνεύει πειστικά το ζωγραφικό έργο ως απεικόνιση ενός πρωινού πριν από το γάμο στο γυναικωνίτη, αυτό τον ιδεατό όσο και...

Ο Περσέας αποκεφαλίζει τη Μέδουσα αποστρέφοντας το πρόσωπο του απ' αυτήν. Έτσι αντιμετωπίζει ο μυθικός ήρωας τη θηλυκή μορφή που τρομοκρατεί με το βλέμμα της τον ανδρικό πληθυσμό, βλέμμα που, απ' ό,τι φαίνεται, δείχνει στον άνθρωπο το τέλος του. Αν όμως αυτή είναι η ετυμηγορία του μυθικού λόγου σχετικά με την αποκρουστική, τερατόμορφη ή κατ' άλλους γοητευτική εταίρα Μέδουσα, τότε γιατί η αποκομμένη κεφαλή της αποβαίνει εν συνεχεία όπλο του ήρωα; Και γιατί η άγρια κραυγή της, όπως και των αδελφών της Γοργόνων, αποτελεί κληρονομιά του πολιτισμού; Στο βιβλίο αυτό ο αναγνώστης...

Αξίζουν άραγε οι αρχαίοι Έλληνες τη θέση που κατέχουν στη συλλογική μας μνήμη; Πόσο αφορά η κληρονομιά τους τον σύγχρονο κόσμο; Ένα ολόκληρο ρεύμα αναθεώρησης και κριτικής (από σοβαρούς εκπροσώπους της πολυπολιτισμικότητας και του φεμινισμού μέχρι ακραίους οπαδούς της πολιτικής οθρότητας) έχει στρέψει την προσοχή του στη σκοτεινή πλευρά αυτού που οι λόγιοι της βικτωριανής εποχής χαιρέτισαν ως το "ελληνικό θαύμα" - σ' αυτούς τους "Αρχαιότερους νεκρούς λευκούς ευρωπαίους άνδρες", όπως μειωτικά αποκαλούνται. Πράγματι, η τελετουργία της θυσίας, ο θεσμός της δουλείας, η κατώτερη...

Το σώμα κατείχε κεντρική θέση στον εικαστικό πολιτισμό της αρχαίας Ελλάδας και οι εικόνες του εξακολουθούν να αιχμαλωτίζουν τη δυτική φαντασία. Σε αυτό το πρωτότυπο και γοητευτικά εικονογραφημένο βιβλίο, ο Άντριου Στιούαρτ διερευνά την παράξενη προσήλωση των Ελλήνων στο γυμνό σώμα, την έμφαση που έδιναν στην ακεραιότητα, τη ρώμη και το κάλλος του. Εξετάζει μια σειρά κατασκευές και απεικονίσεις των φύλων, από τους άντρες στη ζωφόρο του Παρθενώνα ως τα γυμνά κορίτσια στους σπαρτιάτικους φορητούς καθρέφτες, και αναλύει προσεκτικά τις δύο σημαντικότερες δοκιμές πάνω στο θέμα: τ...

Ποιοι ήταν οι αρχαίοι Έλληνες; Το ερώτημα δεν είναι πρωτότυπο, αλλά σ' αυτό το βιβλίο βρίσκει μια πρωτότυπη και προκλητική απάντηση. Διακεκριμένος μελετητής της ελληνικής ιστορίας και γραμματείας, ο Κάρτλετζ εξετάζει τους Έλληνες της κλασικής εποχής με βάση τη δική τους αυτοεικόνα, κυρίως αυτήν που παρουσιάζουν καταξιωμένοι ιστορικοί και στοχαστές όπως ο Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης, ο Ξενοφώντας και ο Αριστοτέλης.[...] Σκοπός αυτού του καινοτόμου βιβλίου, που αξιοποιεί μεθόδους της κοινωνικής ανθρωπολογίας και της ιστορίας του πολιτισμού, είναι να ανιχνεύσει διεξοδικά το "ελληνι...

Η Αθήνα και η Ρώμη, ορόσημα του αρχαίου κόσμου, έχουν χαθεί ανεπιστρεπτί. Ωστόσο οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι δεν παύουν να είναι παρόντες στον νεότερο κόσμο, που τους ερευνά και τους επανερμηνεύει σε κάθε καμπή της ιστορίας τους. Είναι άραγε τυχαίο ότι το ενδιαφέρον για την αρχαιότητα μεγαλώνει ξανά σήμερα, τη στιγμή ακριβώς που η ευρωπαϊκή ταυτότητα τίθεται και πάλι επί τάπητος; Από τους διακεκριμένους συγγραφείς αυτού του τόμου, ορισμένοι δείχνουν πόσο κοντά μας βρίσκονται πάντα οι αρχαίοι, ενώ άλλοι υπογραμμίζουν αντίθετα την αγεφύρωτη απόσταση που μας χωρίζει από εκείνου...