Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το Σεπτέμβριο του 1930, ο Σαιντ Εξυπερύ, σε μια πτήση πάνω από το Μπουένος Άιρες, λέει στη γυναίκα που είναι δίπλα του και γνώρισε λίγες ώρες πριν: "Αγαπώ τα χέρια σας και θέλω να τα έχω μόνο δικά μου...". Αυτή θα είναι η αρχή μιας μυθικής ιστορίας αγάπης... Την εποχή που ο Αντουάν ντε Εξυπερύ γνωρίζει τη γυναίκα του είναι διευθυντής της Aeroposta Argentina. Λιγομίλητος και παράτολμος, ο συγγραφέας της "Γης των ανθρώπων" είναι ένας τυχοδιώκτης κι ένα αιώνιο παιδί. Η Κονσουέλο Σουνσίν Σανδοβάλ, δύο φορές χήρα στα είκοσι επτά της χρόνια, γεννημένη στο Σαλβαδόρ, είναι μια γυν...

Τι μπορεί να συνδέει τον Ονορέ ντε Μπαλζάκ με μια Κινέζα μοδιστρούλα που δεν έχει φύγει ποτέ από το χωριό της, κάπου στα βουνά κοντά στα σύνορα του Θιβέτ; Τους συνδέει η μαγεία της τέχνης, που συνεπαίρνει, παρηγορεί και εμπνέει όποιον λαχταρά ν' ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει πέρα από τους καταναγκασμούς και τη μετριότητα της καθημερινότητας. Αρχές της δεκαετίας του 1970, και δύο νέα παιδιά, ο Λούο και ο αφηγητής, στέλνονται, όπως εκατοντάδες χιλιάδες νεαροί "διανοούμενοι", στις εσχατιές της κινεζικής επαρχίας προκειμένου να "αναμορφωθούν" πλάι στους υγιείς και αδιά...

Η μνημειώδης και γεωμετρική αρχιτεκτονική της φιλοσοφίας του Σπινόζα μπορεί πολύ εύκολα να μας τρομάξει. Ωστόσο, η φιλοδοξία του Σπινόζα ήταν να πάρει τον αναγνώστη από το χέρι και να τον οδηγήσει προς την Ευδαιμονία, δηλαδή προς την πλήρη άνθηση των δυνατοτήτων του. Η φιλοσοφική θεωρία του είναι ένα εργαλείο, εκπληκτικά αποτελεσματικό, για να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε, ενεργούμε και νιώθουμε. Πώς να κατανοήσουμε τα συναισθήματά μας; Πώς να βρούμε την ελευθερία αποδεχόμενοι τους περιορισμούς της; Πώς να μεταμορφώσουμε την θλίψη σε χαρά, την εξάρτηση σε πίστη σ...

Πλούσιοι ξαφνικά, ύστερα από πολλά χρόνια στέρησης και οικονομικής ανέχειας, ο κύριος και η κυρία Καμπφ αποφασίζουν να δώσουν ένα χορό. Η κόρη τους Αντουανέτ, ένα κορίτσι δεκατεσσάρων χρονών, περιμένει με λαχτάρα να παρευρεθεί κι εκείνη στη γιορτή. Η κυρία Καμπφ όμως δεν θέλει με κανένα τρόπο να παρουσιάσει στους θαυμαστές της μια κόρη ολόκληρη κοπέλα. Αρνείται κατηγορηματικά. Και η εκδίκηση της Αντουανέτ, αυθόρμητη και καθόλου προμελετημένη, θα είναι τρομερή... Η βαναυσότητα και το στοιχείο του κωμικού, η κρυφή τρυφερότητα που διατρέχει όλες τις σελίδες αυτού του μικρού κ...

Aρχές του 1900. Ο συγγραφέας Αντρέ Λερί, απαντώντας στο κάλεσμα μιας άγνωστης θαυμάστριας, επιστρέφει στην Ισταμπούλ, όπου είκοσι χρόνια πριν είχε ζήσει έναν τραγικό έρωτα. Παρ' όλο που η πόλη εκσυγχρονίζεται και χάνει την ατμόσφαιρα και τη γραφικότητά της, κάποια ήθη και έθιμα παραμένουν αναλλοίωτα. Οι γυναίκες εξακολουθούν να ζουν μια κρυφή κι αθέατη ζωή πίσω από τα πέπλα τους και τα πυκνά καφασωτά των χαρεμιών. Οι περισσότερες αποδέχονται τον εγκλεισμό σαν κάτι φυσικό κι αμετάβλητο, κάποιες άλλες όμως, που είχαν την ευκαιρία να μορφωθούν, συνειδητοποιούν την καταπίεση κι...

[...] Ο Μπερνάρ ντε Μοντραγκού ήταν ένας πολύ όμορφος άντρας, ψηλός, με φαρδιές πλάτες, ευτραφής και με καλοφτιαγμένη όψη· χωριάτης ωστόσο, και μυρίζοντας περισσότερο δάσος παρά μπουντουάρ και σαλόνια. Παρ' όλα αυτά, η αλήθεια είναι ότι δεν άρεσε στις κυρίες όσο θα έπρεπε να τους αρέσει, έτσι ομορφάντρας και πλούσιος που ήταν. Και ο λόγος ήταν η ντροπαλοσύνη του, η ντροπαλοσύνη και όχι η γενειάδα του. Οι κυρίες ασκούσαν επάνω του μια ακαταμάχητη έλξη και του προκαλούσαν αξεπέραστο φόβο. Όσο του άρεσαν, άλλο τόσο τις φοβόταν. Ιδού η προέλευση και η γενεσιουργός αιτία του κακ...

Μαρσέλ Προυστ. Ένας κορυφαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα. Τόσο κορυφαίος, ώστε για πολλούς να είναι απρόσιτος. Πράγματι, ο όγκος του προυστικού έργου και η ιδιαιτερότητα του ύφους του δεν ενθαρρύνουν πάντοτε τον αναγνώστη να επιβιβαστεί στο πλοίο που θα τον ταξιδέψει στις πλατιές και βαθιές θάλασσες της "Αναζήτησης του xαμένου xρόνου". Κι όμως, αρκεί να απομακρυνθούμε από τις ακτές της "πραγματικότητας" για να νιώσουμε τη μαγεία του κόσμου στον οποίο μας μεταφέρει ο Προυστ. Κόσμος ονειρικός; Όχι ακριβώς. Κόσμος μυθιστορηματικός, στον οποίον ωστόσο ο συγγραφέας δίνει έναν πολ...

Ο Οράτιος, ένας πολύ νέος άντρας, ζει τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, τις πνευματικές ανησυχίες, την αβεβαιότητα για το μέλλον και την αφύπνιση των φιλοδοξιών του σ' ένα Παρίσι που συγκλονίζεται από νέες ιδέες και κοινωνικές εξεγέρσεις. Ερωτεύεται, προβληματίζεται, φοβάται, διασκεδάζει, πάσχει, αυταπατάται, παρασύρεται και παρασύρει στο στρόβιλο των υπέρμετρων χαρισμάτων, αλλά και ελαττωμάτων του, ερωμένες και φίλους. Γύρω του, υπάρχουν άνθρωποι που τον λατρεύουν και άλλοι που τον μισούν, που τον πιστεύουν ή νιώθουν προδομένοι. Και η Γεωργία Σάνδη εμπλέκει τη ζωή όλων αυτών...

Ο Πάρσιφαλ ή το έπος του Γκράαλ, είναι αφιερωμένο στην ιπποσύνη και το βασιλιά Αρθούρο. Γι' αυτό άλλωστε και ο Πάρσιφαλ υμνήθηκε ως ιππότης του Γκράαλ, χάριν των περιπετειών του προς αναζήτηση του Γκράαλ.

Το "Περί έρωτος" είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα του Σταντάλ. Πρόκειται ουσιαστικά για μια εξομολόγηση. Εντούτοις, αυτός ο "εγωτικός" χαρακτήρας του βιβλίου δεν αποκλείει τις γενικές ιδέες. Τα κεφάλαια στα οποία γίνεται μια ανασκόπηση των διάφορων φάσεων του ερωτικού πάθους: "Η γέννηση του έρωτα", "Οι διαφορές ανάμεσα στη γέννηση του έρωτα στα δύο φύλα", "Η πρώτη ματιά", "Το ξελόγιασμα", "Οι κεραυνοβόλοι έρωτες", "H αιδώς", περιλαμβάνουν απόψεις τις οποίες υπαγορεύει στο συγγραφέα η προσωπική εμπειρία του και οι οποίες συγχρόνως υπερβαίνουν την ατομική περίπτωσή του. Α...

"Ήμουν είκοσι χρονών και είχα έρθει στη Λίμα να διδάξω γαλλικά... Μου πρότειναν το Περού και δέχτηκα, ένα τέτοιο όνομα δεν μπορείς να το αρνηθείς, είναι το όνομα του χρυσού, των βαθιών ορυχείων... το όνομα της χώρας των αινιγμάτων". Στην χώρα των Ίνκας, στην Κορδιλιέρα των Άνδεων, ο Μιγκέλ φτάνει στο χείλος της καταστροφής για έναν ανέφικτο έρωτα. Η Μαρία Σαμπίνα ανοίγει στη ζωή του με την ομορφιά της μια ρωγμή που δεν θα κλείσει ποτέ. Το Περού αιχμαλωτίζει για πάντα την ψυχή του και το πιο ακριβό κομμάτι της μνήμης του... Το "Περού" είναι ένα πέταγμα πάνω από τη χώρα τω...

Ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα μιλήσει για τους δύο γιους μου. Γιατί; Μήπως επειδή ντρεπόμουν; Ή φοβόμουν τον οίκτο των άλλων; Λίγο απ' όλα. Σήμερα, όμως, που ο χρόνος πιέζει, που το τέλος του κόσμου πλησιάζει και που εγώ είμαι όλο και πιο βιοδιασπώμενος, αποφάσισα να γράψω γι' αυτούς ένα βιβλίο. Για να τους θυμόμαστε, για να μη μείνουν μονάχα δύο φωτογραφίες στις αναπηρικές τους ταυτότητες. Πατέρας δύο παιδιών με βαριά αναπηρία, ο Ζαν-Λουί Φουρνιέ επιστρατεύει όλο το απελπισμένο χιούμορ του σε μια αφήγηση όπου το τραγικό εναλλάσσεται με το κωμικό, η δυστυχία και η φρίκη με...

Τέλος της Ιστορίας ή επιστροφή της; Τι έχει μέσα στο μυαλό του ένας καμικάζι; Γιατί ο Χέγκελ και ο Κοζέβ πίστευαν ότι το κακό δεν έχει πια μέλλον; Τι εκμυστηρεύτηκε ο Στρατηγός Μασούντ στον συγγραφέα το 1981 και το 1998; Τι λένε τα ερείπια του Σεράγεβο και του Μανχάτταν; Πώς ένας πτυχιούχος της Εκόλ Νορμάλ και μαθητής του Αλτουσέρ βρίσκεται, στα είκοσί του χρόνια, στα βουνά του Ανατολικού Πακιστάν; Ο Μισέλ Φουκώ ήταν καλύτερος δημοσιογράφος από τον Χέμινγουεϊ; Γιατί ο πόλεμος είναι τόσο "χαριτωμένος" για τον Προυστ, τον Απολλιναίρ και τον Κοκτώ; Πότε ο κόσμος στράφη...