Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μικρές καθημερινές ιστορίες από τη Νέα Υόρκη. Άνθρωποι και μικρόκοσμοι της αμερικανικής μητρόπολης. Μια κτηνοτρόφος, ελληνικής καταγωγής, σε μπαρ του Βίλατζ. Ένας εβραίος τσαγκάρης από την Τασκένδη στην οδό Χάντσον. Ένας ιεροκήρυκας στον Άγιο Βαρθολομαίο της Λεωφόρου Παρκ. Ένας επενδυτής από το Πουέρτο Ρίκο, που συστήνει σαν καλή επένδυση αγορές στου Μακρυγιάννη. Η Λόρνα, κόουτς ηθοποιών, στη Μετροπόλιταν Όπερα. Η ποιήτρια Λουίζ Γκλουκ στη Δημόσια Βιβλιοθήκη. Κι ακόμη, τα πανεπιστήμια και η πόλη, τo freak show ενός αγώνα ΝΒΑ, οι σινεφίλ του Μανχάταν, τα δεκανίκια της σύγχρ...

Ο μικρός Ρατζκουμάρ εργάζεται ως βοηθός στο μαγέρικο που βρίσκεται στο παζάρι, σε μια αλάνα έξω από το παλάτι της Μανταλέι, όταν η βασιλική οικογένεια μαζί με την Αυλή της αναγκάζεται να εκπατριστεί εξαιτίας των Βρετανών. Έτσι αρχίζει το Γυάλινο Παλάτι, ένα μυθιστόρημα που περιγράφει γλαφυρά την άνοδο και την πτώση αυτοκρατοριών στη διάρκεια του 20ού αιώνα και παρουσιάζει με εξαιρετικό τρόπο τις αντιπαλότητες μεταξύ των ανθρώπων. Μέσα στη γενική σύγχυση μετά την άφιξη των Βρετανών στη Μανταλέι, και ύστερα από την κατάρρευση του Γυάλινου Παλατιού, ο Ρατζκουμάρ παρασύρεται...

Χειμώνας του 1284. Ένα "διαβολεμένο κρύο" έχει παραλύσει το Ντραγκάν, τη μικρή επισκοπή της κομητείας της Τουλούζης. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο πληθυσμός έχει πέσει θύμα των πιο παράλογων φόβων, αφότου το ποτάμι ξέβρασε ανθρώπινα κορμιά, άγρια διαμελισμένα... Ο Ενό Γκουί, ένας ιερέας με παράξενους τρόπους, κάνει την εμφάνισή του στην επισκοπή. Έχει έρθει για να αναλάβει την ενορία του Ερτελού. Χαμένο σε ένα δαιδαλώδες δάσος, τριγυρισμένο από έλη τα οποία υπάρχουν υποψίες ότι ευθύνονται για την πιο φοβερή επιδημία πανούκλας, το Ερτελού ζει ξεχασμένο επί δεκαετίες. Η εκκλ...

Το "Κρασί του Γουσταύου" δεν είναι μια οινολογική μελέτη. Μολονότι βρέχεται από αρκετή ρετσίνα, πολύ σταφιδίτη, μερικά βαρελάκια βερντέα και πολλά εμβοκάλια κόκκινου και λευκού κρασιού, είναι προϊόν έρευνας ενός ιστορικού, ο οποίος δεν αποκλείεται να είναι και οινόφιλος. Θέμα της είναι μια πρόσληψη, η πρόσληψη της "λόγιας οινοποίησης", της oenologie savante, από τα εμπορικά στρώματα των περιοχών της σταφίδας (Πελοπόννησος και Επτάνησα), και η βήμα το βήμα κατάκτηση της οινικής ωριμότητας, σ' ένα γεωγραφικό χώρο όπου η Ελλάδα έζησε τον δικό της "μαύρο πυρετό", τον σταφιδικό...

Ο γάμος, που ήταν κάποτε ένα αξιόπιστο τμήμα του κοινωνικού ιστού, είναι πλέον μια συμβατική αμοιβαία υπόσχεση που δίνεται αλλά και αθετείται εύκολα. Για πολύ καιρό ο θεσμός του γάμου δεν ετίθετο υπό αμφισβήτηση, αλλά σήμερα βάλλεται και το αποτέλεσμα είναι ισοπεδωτικό. Τα σημάδια είναι πολύ εμφανή, με την αύξηση των συμβιώσεων εκτός γάμου, τον πολλαπλασιασμό των μονογονεϊκών οικογενειών, καθώς και με τον πολύ υψηλό αριθμό διαζυγίων. Όλα αυτά διαβρώνουν την οικογενειακή ζωή και καταστρέφουν το μέλλον των παιδιών. Οι στατιστικές έχουν δείξει ότι τα παιδιά διαζευγμένων γονιών...

[...] Ξεκινήσαμε το 2005, νομίζοντας πως γυρεύαμε το οπτικό υλικό για ένα ντοκιμαντέρ για τη μετανάστευση των Ελλήνων στην Αμερική, ανακαλύπτοντας όμως αυτούς τους θησαυρούς καταλάβαμε ότι χρειαζόμασταν ένα πρώτο βήμα που ονομάσαμε Archive Preservation Project, για την αντιγραφή, διάσωση, έρευνα και συντήρηση αυτού του υλικού μέσω της μη κερδοσκοπικής εταιρείας "Πρωτέας", που συγκέντρωσε το υλικό και το διέθεσε για να γίνει όχι μόνο μια ταινία και ένα DVD, αλλά και μια έκθεση και ένα βιβλίο. Το φωτογραφικό υλικό είναι πολύ συχνά ξεχασμένες φωτογραφίες άγνωστων φωτογράφων...

Το μελόδραμα είναι το αντικείμενο του βιβλίου αυτού, όχι αποκλειστικά ως ένα κεφάλαιο της ιστορίας του θεάτρου. Εκείνο που απασχολεί περισσότερο το συγγραφέα είναι η παρουσία του μελοδράματος στις ελληνικές πόλεις, στο 19ο αιώνα, και το ειδικό βάρος του ως λειτουργικού στοιχείου των νοοτροπιών των αστικών στρωμάτων, ως «συστατικού» των εμπορικών κοινωνιών. Στο επίκεντρο της έρευνας βρίσκονται η Πάτρα και η Ερμούπολη, που αποτελούν δύο αυθεντικούς και αυτοδύναμους κόσμους του ελληνικού χώρου για περισσότερο από μία εξηκονταετία. Και στις δύο πόλεις οι έμποροι οργανώνουν,...

Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το Φισκάρδο, αν έρχεται από την ενδοχώρα της Κεφαλλονιάς· κι ακόμη δυσκολότερο να το φωτογραφίσει. Από αυτό το χωριό, στην άκρη της χερσονήσου της Ερισού, η ενδοχώρα μοιάζει μακρινή. Ένας «πίσω κόσμος», που για να φτάσεις στην πρωτεύουσά του, το Αργοστόλι, ήθελες, μέχρι τη δεκαετία του '70, το λιγότερο τέσσερις ώρες, με το λεωφορείο, διασχίζοντας ένα δρόμο δραματικής αγριότητας, αλλά και ομορφιάς, «συλλέγοντας», στη διαδρομή, πουλερικά, ζωντανά ή σφαγμένα, ταξιδιώτες κάθε είδους, επείγοντα μηνύματα και γράμματα προορισμένα για μακρινά ταχυδ...