Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ρωμανός Δ' Διογένης (1068-1071), γόνος σημαντικής οικογένειας της Καπποδοκίας, εκπρόσωπος της στρατιωτικής ελίτ του Βυζαντίου, έγινε αυτοκράτορας σε μια εποχή που η αυτοκρατορία περνούσε πολιτική κρίση, με συνεχείς παλατιανές έριδες και συνωμοσίες. Ο θαρραλέος στρατιωτικός έκανε μια φιλότιμη προσπάθεια να αντιμετωπίσει, με πενιχρά μέσα, τους Σελτζούκους Τούρκους, τον δυναμικό νέο εχθρό στα ανατολικά σύνορα της Μικράς Ασίας. Γνήσιο τέκνο της εποχής του, ο Ρωμανός διέπραξε ορισμένα κρίσιμα πολιτικά και στρατηγικά λάθη. Στη μάχη του Μαντζικέρτ προδόθηκε από τους συνεργάτες τ...

Από τα λησμονημένα χειρόγραφα ενός μοναστηριού, ο Κώστας Κυριαζής αντλεί την ιδέα μιας ακόμη μυθιστορηματικής βιογραφίας, με το γλωσσάρι και τη βιβλιογραφία της· ο συγγραφέας ζωντανεύει για χάρη μας τα χρόνια της παρακμής, τη σκληρή τύχη του αυτοκράτορα Ρωμανού Διογένη, που η προδοσία τον κυνήγησε τις 1030 μέρες της παραμονής του στον βυζαντινό θρόνο.

Ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου πίστεψε πως ήταν δυνατόν να αναχαιτιστεί η κατακτητική ορμή των Οθωμανών ως Δεσπότης του Μυστρά, προσπάθησε με τα πενιχρά μέσα που διέθετε να απελευθερώσει βυζαντινά εδάφη. Ως αυτοκράτορας, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να αποτρέψει την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Παρέμεινε μέχρι τέλους στην πρώτη γραμμή, εμψυχώνοντας τους υπερασπιστές και πολεμώντας ο ίδιος. Απέρριψε τόσο την προτροπή των οικείων του να διαφύγει, προκειμένου να οργανώσει από τον Μυστρά την άμυνα έναντι των Τούρκων, όσο και την προσ...

Ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου πίστεψε πως ήταν δυνατόν να αναχαιτιστεί η κατακτητική ορμή των Οθωμανών. Ως Δεσπότης του Μυστρά, προσπάθησε με τα πενιχρά μέσα που διέθετε να απελευθερώσει βυζαντινά εδάφη. Ως αυτοκράτορας, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να αποτρέψει την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Παρέμεινε μέχρι τέλους στην πρώτη γραμμή, εμψυχώνοντας τους υπερασπιστές και πολεμώντας ο ίδιος. Απέρριψε τόσο την προτροπή των οικείων του να διαφύγει, προκειμένου να οργανώσει από τον Μυστρά την άμυνα έναντι των Τούρκων, όσο και την προ...

Ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου πίστεψε πως ήταν δυνατόν να αναχαιτιστεί η κατακτητική ορμή των Οθωμανών. Ως Δεσπότης του Μυστρά, προσπάθησε με πενιχρά μέσα που διέθετε να απελευθερώσει βυζαντινά εδάφη. Ως αυτοκράτορας, έκανε ό, τι περνούσε από το χέρι του για να αποτρέψει την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Παρέμεινε μέχρι τέλους στην πρώτη γραμμή, εμψυχώνοντας τους υπερασπιστές και πολεμώντας ο ίδιος. Απέρριψε τόσο την προτροπή των οικείων του να διαφύγει, προκειμένου να οργανώσει από τον Μυστρά την άμυνα έναντι των Τούρκων, όσο και την προσφ...

Ο βίος και η πολιτεία του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου -τον οποίο η ιστορία κατέγραψε στο συλλογικό υποσυνείδητο ως Μεγάλο κι η ορθόδοξη εκκλησία ανακήρυξε σε άγιο και "ισαπόστολο"- είναι ένα σύνολο αντιφάσεων. Υπέρμαχος θεωρητικά της ανεξιθρησκίας, αν και στην ουσία ανέδειξε τον χριστιανισμό σε επίσημη θρησκεία του κράτους, οραματιστής και θεμελιωτής της Κωνσταντινούπολης, πολέμιος των μονομαχιών και θηριομαχιών στις αρένες της αυτοκρατορίας -αλλά και παιδοκτόνος, φιλύποπτος, ευκολόπιστος, αυταρχικός και ματαιόδοξος. Στην παρούσα έκδοση επιχειρείται μια ψηλάφηση της προσωπικό...

Η "Θεοφανώ" δεν είναι μόνον ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα από τη γραφίδα του αριστοτέχνη Κ. Δ. Κυριαζή, αλλά και μια ιστορικά τεκμηριωμένη βιογραφία, μια καταβύθιση στα άδυτα του Ιερού Παλατιού, στη δόξα και στους εξευτελισμούς των βυζαντινών χρόνων.

Στα μέσα του δέκατου αιώνα, η όμορφη και αδίστακτη Αναστασώ, κόρη του κάπελα, που έγινε Θεοφανώ, σύζυγος του αυτοκράτορα, συνέδεσε το όνομά της με μερικούς από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της μακεδονικής δυναστείας και πιο επιτυχημένους ηγεμόνες του Βυζαντίου: νύφη του λόγιου Κωνσταντίνου Ζ΄Πορφυρογέννη του, σύζυγος και δολοφόνος του νικητή των Αράβων Νικηφόρου Φωκά, ερωμένη και ευεργέτης του νικητή των Ρώσων Ιωάννη Τσιμισκή, μητέρα του Βασίλειου του Βολγαροκτόνου. Ίσως δεν είχε την πολιτική οξυδέρκεια της Θεοδώρας ή την υπομονή και τη μεθοδικότητα της Ειρήνης της Α...

Μέγας στρατηλάτης, πηγή έμπνευσης για το στρατό και τους υπηκόους του, ο Ηράκλειος είχε την ακλόνητη βεβαιότητα πως έχαιρε της θεϊκής εύνοιας, γεγονός που γιγάντωνε την αυτοπεποίθησή του. Την εποχή που το Βυζάντιο, σε δεινή οικονομική ύφεση και ανήμπορο απέναντι στους εχθρούς του, βρισκόταν σε θανάσιμο κίνδυνο, ο Ηράκλειος κατόρθωσε να ανατρέψει την κατάσταση, να νικήσει κατά κράτος τους Πέρσες και να ανακτήσει τους Αγίους Τόπους. Πολύ σύντομα, ωστόσο, οι Άραβες, χάρις στον ασυγκράτητο δυναμισμό της νέας θρησκείας του Μωάμεθ -συνομηλίκου του Ηράκλειου-, αφαίρεσαν οριστικά α...

Τελειώνει ο πόλεμος, λέγανε όσοι είχανε δικούς τους στο Στρατό. Θα γυρίσουν τα παιδιά μας, ο άντρας μου, τ' αδέλφι μου, ο καλός μου. "Τελειώνει ο πόλεμος", έλεγε κι ο κύριος δήμαρχος. "Ο προαιώνιος εχθρός νικήθηκε απ' όλους τους συμμάχους. Από την Ελλάδα, τη Σερβία, τη Βουλγαρία. Θα ζητήσει ειρήνη". "Θα γυρίσει ο Γιώργος", ψιθύριζε η κυρία Μαρία, διαβάζοντας για εικοστή φορά το τηλεγράφημα που της έστειλε ο γιος της από την ελεύθερη Θεσσαλονίκη. Ήταν ανθυπίατρος στο προχωρημένο στρατηγείο του Διαδόχου. Μόνο η κυρα-Πελαγία απ' όλο το Γύθειο δεν είχε ενδιαφέρον αν τελείωνε...