Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Πιστεύουμε σε εκείνην, όπως σε μια γυναίκα σταλμένη από τη θεία πρόνοια, τη στιγμή που συλλαμβάνουμε τον εαυτό μας να αμφιβάλλει για την αθανασία της ψυχής", έγραψε ο Χένρυ Τζέημς για την Δωροθέα Μπρούκ, που μοιράζεται, μαζί με τον νεαρό γιατρό Τέρτιο Λιντγκέιτ, όχι μοναχά τον κεντρικό ρόλο στο Middlemarch της Τζώρτζ Έλιοτ, αλλά και την ακράδαντη πεποίθηση πως η ζωή έχει πρωτίστως ηρωική διάσταση. Από τη στιγμή που το Middlemarch έτυχε ενθουσιώδους και θερμής αποδοχής από κοινό και κριτικούς, κατά την περίοδο 1871-2, η Τζώρτζ Έλιοτ αναγνωρίστηκε ως η μεγαλύτερη εν ζωή μυ...

Το σύντομο αφήγημα "Ανασηκώνοντας το πέπλο" πραγματεύεται ένα ζήτημα διαχρονικό: το εύρος και τα όρια των ψυχικών ικανοτήτων - κυρίως το βαρύ τίμημα των εξαιρετικών ψυχικών ικανοτήτων. Πυρήνας του αφηγήματος είναι η εξερεύνηση της επισφαλούς σχέσης της καθημερινής πραγματικότητας με την άλλη, εξίσου ισχυρή, πραγματικότητα του οράματος. Όπως ο ήρωάς της βρίσκεται ταυτόχρονα μέσα στη ζωή, τα πάθη και την οδύνη της και έξω απ’ αυτήν, παρατηρώντας την από απόσταση, έτσι και η συγγραφέας συνταιριάζει την ποιητική αίσθηση του κόσμου με τη νηφάλια φιλοσοφική διαπίστωση.

"Κι έπειτα, κοιτάξτε τα γραπτά της! Εκλαμβάνει την ασάφεια ως βαθύτητα, τον στόμφο ως ευγλωττία και την προσποίηση ως πρωτοτυπία. Στη μια σελίδα κομπάζει, αγανακτεί στην επόμενη, μορφάζει στην τρίτη και γίνεται υστερική στην τέταρτη". H μεγάλη βικτωριανή συγγραφέας (που υποχρεώθηκε να γράφει με ανδρικό όνομα) λοιδωρεί τα γυναικεία μυθιστορήματα της εποχής της. Ενάμιση αιώνα αργότερα το πεδίο παραμένει αναλλοίωτο.

"Οι οπαδοί των νεράιδων δεν χτυπάνε την πόρτα σου για να σε προσηλυτίσουν. Δεν απαιτούν να διδάσκεται η ψευτοεπιστήμη τους στα σχολεία. Δεν καταδικάζουν σε θάνατο οπαδούς άλλων νεράιδων. Δεν ισχυρίζονται ότι οι ηθικοί κανόνες βγαίνουν από τις τελετές των νεράιδων και ότι χωρίς νεράιδες θα είχαμε συνουσίες στους δρόμους και την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας. Δεν λένε ότι οι νεράιδες έφτιαξαν τον κόσμο και ως εκ τούτου πρέπει να κλείνουμε το γόνυ στον Μεγάλο Αδελφό των νεράιδων. Δεν λένε ότι η νεράιδα θα σε διατάξει να σκοτώσεις την αδελφή σου αν κυκλοφορεί στο δρόμο με...

Το αριστούργημα "Μίντλμαρτς" (1871-72) αποτελεί το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της επανάστασης που η Έλιοτ επιφέρει στην παγκόσμια λογοτεχνία. Η συναρπαστική πλοκή του συνδυάζει τη λεπτομερέστατη απεικόνιση όλων των τάξεων της βικτωριανής κοινωνίας με την ευαίσθητη ενδοσκόπηση του ψυχισμού των ηρώων και ιδιαίτερα της ηρωίδας -που παρακολουθούμε τα πρώτα, έστω παρορμητικά και συγκεχυμένα, σκιρτήματα ανεξαρτησίας της καταπιεσμένης γυναίκας από την ανδρική αυθεντία. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι μια πυκνή αφήγηση που συνεχίζει να αιχμαλωτίζει την προσοχή του αναγνώστη μέχρι σ...

Στις "Κακοτυχίες του αιδεσιμότατου Έιμος Μπάρτον", ο εφημέριος, η σύζυγός του και μια αδέκαρη κόμισσα αμφίβολης ηθικής σχηματίζουν ένα κλασικό ερωτικό τρίγωνο στο βουκολικό Γουοργουικσάιρ. Η Έλιοτ μας παρουσιάζει τον αιδεσιμότατο Μπάρτον ως "έναν άνθρωπο που οι αρετές του δεν ήταν ηρωικές και δεν φώλιαζε κάποιο κρυφό αμάρτημα στο στήθος του, που δεν τον τύλιγε το παραμικρό μυστήριο, αλλά ήταν πρόδηλα και καταφανώς πεζός". Ωστόσο, υπάρχει ένα μυστήριο γύρω από τον Έιμος Μπάρτον. Ποια είναι η αδέκαρη αριστοκράτισσα που φιλοξένησε στο σπίτι του ο εφημέριος; Ο άντρας με τον οπο...

Παρά τη διακηρυγμένη απέχθειά της για το μελόδραμα, η Έλιοτ δεν μπόρεσε να αποφύγει πλήρως την επιρροή του. Στις "Κακοτυχίες του αιδεσιμότατου Έιμος Μπέρτον", για παράδειγμα, βλέπουμε ότι ο εφημέριος, η σύζυγός του και μια αδέκαρη κόμισσα αμφίβολης ηθικής σχηματίζουν ένα κλασικό ερωτικό τρίγωνο στο βουκολικό Γουόργουικσαϊρ - το είδος ακριβώς του σκανδάλου που θα ενθουσίαζε τις σκανδαλοθηρικές εφημερίδες ακόμη και εκείνης της εποχής. Η Έλιοτ μάς παρουσιάζει τον αιδεσιμότατο Μπέρτον ως "έναν άνθρωπο που οι αρετές του δεν ήταν ηρωικές και δεν φώλιαζε κάποιο κρυφό αμάρτημα στο...

Η Τζωρτζ Έλιοτ θεωρείται η πιο οξυδερκής και καλλιεργημένη από τους άγγλους συγγραφείς του 19ου αιώνα, η μόνη που ήξερε να συμβαδίζει με το σύγχρονό της ευρωπαϊκό πνεύμα. Η διεισδυτική της ματιά είχε την ικανότητα, περιγράφοντας τον οικείο σ' αυτήν κόσμο της επαρχιακής Αγγλίας, να αποκρυπρογραφεί έναν ολόκληρο κοινωνικό οργανισμό, κάνοντας ταυτόχρονα λεπτές ηθικές αναλύσεις μεμονωμένων προσώπων.