Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας μικρός σταθμός στη Βοημία, κατά τον πόλεμο. Ένας δόκιμος αποπειράται να κόψει τις φλέβες του, από ερωτική απογοήτευση. Ένας υπασπιστής του σταθμάρχη επωφελείται από τη νυχτερινή βάρδια και γεμίζει σφραγίδες τους γλουτούς μιας όμορφης τηλεγραφήτριας. Υπάρχει όμως στο βιβλίο και ο ηρωισμός, η θυσία, η αντίσταση. Ο Χράμπαλ είναι από τους μεγαλύτερους δημιουργούς σε μια χώρα που πρόσφερε τόσο πλούτο στην παγκόσμια λογοτεχνία.

Στον πυρήνα αυτού του σοφού και ευχάριστου βιβλίου βρίσκεται η πεποίθηση ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν τη δύναμη να διαλέξουν ανάμεσα στη χαρά ή στη λύπη, στη νίκη ή στην ήττα. Ανεξάρτητα αν είσαι ένα υποταγμένο θύμα ή κυριαρχείς πάνω στη μοίρα σου, οι στρατηγικές και οι πρακτικές που προτείνει ο Ντύερ σ' αυτό το βιβλίο μπορούν να σε βοηθήσουν. Αλλωστε, σύμφωνα με την επωδό του, ''Δε χρειάζεται να ξαναγίνεις θύμα. Ποτέ!'' Ο Δρ. Ντύερ συγγραφέας του βιβλίου "Οι περιοχές των σφαλμάτων σας", που γνώρισε πρωτοφανή επιτυχία, έχει βάλει τη δική του σφραγίδα στον τομέα της ψυχολογίας...

Το "Να ζεις, ν' αγαπάς και να μαθαίνεις", είναι ένα από τα καλύτερα και πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του Λεό Μπουσκάλια. Είναι ένας ολόκληρος θησαυρός και μία ατελείωτη πηγή έμπνευσης, θάρρους και αποφασιστικότητας για όλους όσους αναζητούν μία καινούρια διάσταση στην προσωπικότητα τους και στη ζωή τους μέσα από τους δρόμους της κατανόησης και της αγάπης. Καθηγητής της παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, ψυχολόγος και συναρπαστικός ομιλητής, ο Μπουσκάλια σε καθηλώνει και σε μεταμορφώνει με τα βιβλία του, που όλα σχεδόν πηγάζουν από ομιλίες, διαλέξεις και ελεύ...

Εάν η πορεία προς το αφηρημένο μπορεί να αποδοθεί στην μυθική σκέψη αντί να θεωρηθεί ότι πηγάζει μόνον από τη σκέψη του μυθολόγου, τότε θα συμφωνήσει ο αναγνώστης ότι υπάρχει ένα σημείο όπου η μυθική σκέψη αυτοϋπερβαίνεται και ατενίζει, πέρα από τις εικόνες που προσκολλώνται ακόμη στην συγκεκριμένη εμπειρία, έναν κόσμο εννοιών αποδεσμευμένων από αυτήν τη δουλεία και των οποίων οι σχέσεις καθορίζονται ελεύθερα: δηλαδή όχι πλέον σε αναφορά προς μία εξωτερική πραγματικότητα, αλλά ανάλογα με τις συγγένειες ή τις ασυμβατότητες που εκδηλώνουν οι μεν απέναντι στις δε, μέσα στην αρ...

- Θήβες, η βασιλική πόλη - Ιερουσαλήμ, η αγία πόλη - Ρώμη, η αιώνια πόλη - Πράγα, η πόλη με τους εκατό πύργους - Μάτσου - Πίτσου, η χαμένη πόλη των Άνδεων - Μπενάρες, η ιερή πόλη - Λάσσα και το απόκρυφο αντίστοιχο της Σαμπαλλάχ Ζωντανές ή νεκρές, οι πολιτείες αυτές έχουν ωστόσο ένα κοινό σημείο μεταξύ τους: την πνευματική τους ακτινοβολία που παραμένει έντονη και επηρεάζει την ύπαρξη και την εξέλιξή μας, στο μέτρο που ο άνθρωπος μένει δεμένος με το παρελθόν ενώ ταυτόχρονα προβάλλεται στο μέλλον.

Τι συμβαίνει στην Νεαποικία; Οι άνθρωποι που τηλεμεταφέρονται στην αποικία πάνω στον πλανήτη "Στόμα της Φάλαινας" ζουν μέσα σ' ένα ονειρικό κόσμο. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν τα video reports. Γιατί όμως οι αστυνομικοί της Κόλπο Α.Ε. δεν μπορούν να πάρουν καμία αναφορά από τους πράκτορές τους, τους απεσταλμένους στον πλανήτη; Γιατί η εταιρεία "Τροχιές Χόφμαν" που εκμεταλλεύεται τις μονόδρομες τηλεμεταφορές προσπαθεί να σταματήσει τον Ραχμαήλ μπεν Αλμπάουμ από το να πετάξει με το διαστημικό σκάφος του στον μακρινό πλανήτη; Μήπως ο υποσχόμενος ονειρικός κόσμος δεν είναι τίπ...

Το "Κάτω από το ηφαίστειο" δεν είναι μόνο το κορυφαίο έργο του Μάλκολμ Λόουρυ, αλλά κι ένα από τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Οι κριτικοί το έχουν κατατάξει ανάμεσα στα δέκα σημαντικά βιβλία που παρουσιάζονται στη διάρκεια ενός αιώνα. Άλλοι το είδαν σαν "ένα ποίημα" κι άλλοι σαν "μια μουσική σύνθεση". Ο ίδιος ο συγγραφέας το χαρακτήρισε σαν "μια μεθυσμένη Θεία Κωμωδία". Σίγουρα πρόκειται για ένα έργο πολύ "πυκνό", ιδιοφυές, περίεργο και μοναδικό. Διαβάζοντας -και ξαναδιαβάζοντας- το "Κάτω από το ηφαίστειο" γίνεσαι φανατικός "πιστός" ή φανατικός αρνητής του Μ....

Η επικρατούσα άποψη είναι ότι για να μπορέσει κανείς να σκεφτεί το Κακό, θα πρέπει προηγούμενα να έχει πάψει να πιστεύει στη ρομαντική, αλλά ανέφικτη ιδέα της αγάπης προς τον πλησίον του. Η αλήθεια είναι ακριβώς αντίθετη: η σκέψη, αν θέλει κανείς να κατανοήσει το αίνιγμα του μίσους και της βαρβαρότητας, πρέπει ακριβώς να διεισδύσει μέσα σ' αυτό το θεμελιακό δεσμό με το συνάνθρωπο που περιγράφουμε με την πολυχρησιμοποιημένη λέξη αγάπη. Χρησιμοποιώντας ένα στυλ, απαλλαγμένο από στόμφο και δυσνόητες διατυπώσεις, και εμπνεόμενος συνεχώς από το έργο του Εμανυέλ Λεβινάς, ο Αλαίν...