Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η έκθεση αυτή έχει ως αφετηρία την έκθεση που πραγματοποιήθηκε στη Δανία με τίτλο "Από το λόγο στην εικόνα" και παρουσιάστηκε στο Κρατικό Μουσείο Τέχνης στην Κοπεγχάγη από τις 21 Σεπτεμβρίου 2002 ως τις 6 Ιανουαρίου 2003. Περιλαμβάνει μέρος από τα έργα που εμπνεύστηκε ο Δανός καλλιτέχνης Peter Brandes για να εικονογραφήσει τη νέα δανέζικη μετάφραση της "Οδύσσειας" του Δανού καθηγητή κλασικής φιλολογίας Otto Steen Due (Εκδόσεις Gyldendal, 2001).

Τα οκτώ μελετήματα του τέταρτου βιβλιαρίου της σειράς "Γραφή και ανάγνωση" προσβλέπουν στο ποιητικό έργο του Οδυσσέα Ελύτη. Η τελική τους συγκέντρωση στο προκείμενο βιβλιάριο ορίζει σαφέστερα τόσο το κέντρο της ποίησης και της ποιητικής του όσο και τις τεμνόμενες περιφέρειες. Στο κέντρο αναγνωρίζεται αμέσως η αυτόματη λυρική ευφορία του ποιητή, δυσεύρετη σε άλλους ποιητές - δικούς μας και ξένους. Η οποία κάπου και κάποτε υπερβάλλεται σε λυρική ευφράδεια, τροφοδοτώντας τον γλωσσοκεντρικό λυρισμό του Ελύτη. Αντίθετα, όταν και όπου η λυρική ευφορία συσπειρώνεται, παράγει κατακ...

Περιέχονται οι εισηγήσεις: - Βιβλιογραφικές συντομογραφίες - Paola Maria Minucci: "Παρουσίαση" Μέρος Πρώτο: Ο Ελύτης και η ποιητική του - Δημήτρης Ν Μαρωνίτης, "Συμβολή στην ποιητική του Οδυσσέα Ελύτη. Ανάγλυφα και ολόγλυφα ποιήματα" - Ξενοφών Α. Κοκόλης, "Ο κόσμος του καθρέφτη στο έργο του Ελύτη (σχόλια)" - Γιώργης Γιατρομανωλάκης, "Οδυσσέας Ελύτης. Η ποιητική της οικολογίας" - Μιχαήλ Λειβαδιώτης, "Ο μυστικός Ελύτης" - Μαρία Χατζηγιακουμή, "Ο κόσμος ο "δεύτερος" στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη" - Alvaro Garcia Marin, "Οδυσσέας Ελύτης. Μια ελληνική καββάλα" - Massi...

Ο "Νόστος" εκφράζει την πνευματική τόλμη και την εμμονή του Ψυχοπαίδη να ακροβατεί συνεχώς, άλλοτε στρέφοντας το βλέμμα του στις αιώνιες μορφές της τέχνης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και άλλοτε βυθιζόμενος αναστοχαστικά στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η ζωγραφική του ταυτίζεται με την ωριμότητά του, ενδυναμώνοντας την αίσθηση ότι κάθε του έργο είναι σαν ένα επιτύμβιο. Μορφή και περιεχόμενο, απόλυτα ισορροπημένα, ορίζουν τη ριζοσπαστική τόλμη των ζωγραφικών του διατυπώσεων. Η δουλειά του, εντελώς πρωτότυπη, εδράζεται στέρεα σε ρεαλιστικά δεδομένα, σηματοδοτώντας την ιδεολο...

Στα εφτά χρόνια της δικτατορίας, που οι περισσότεροι έχουμε ξεχάσει - άλλοι γιατί λείπαμε και άλλοι γιατί δεν πάθαμε -, Έλληνες πολίτες από όλες τις κοινωνικές τάξεις υπόφεραν και κινδύνεψαν από τη βία και την παράλογη βαναυσότητα. Ανάμεσα σ' αυτούς και ο εντεταλμένος υφηγητής, τότε, στο τμήμα Κλασικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Δ. Ν. Μαρωνίτης. Καθόλου δεν κάθισε φρόνιμος σε όλη τη διάρκεια της επταετίας, με αποτέλεσμα συχνά να φιλοξενείται στα κρατητήρια της συμπρωτεύουσας και της Αθήνας. Ο "Τελευταίος Σταθμός" αυτής της διαδρομής ήταν η σύλλ...

Τα περιεχόμενα εννέα μελετήματα καλύπτουν συντακτικό άνυσμα τριάντα εννιά χρόνων. Το πρωιμότερο ανάγεται στο 1970, το οψιμότερο προέκυψε μέσα στο 2007. Τρία ενδιάμεσα και ο τελικός διάλογος συσπειρώθηκαν στο επετειακό 1983 -πενήντα χρόνια μετά τον θάνατο του ποιητή. Τα υπόλοιπα εντοπίστηκαν ανάμεσα στο 1992 και στο 2003. Η χρονική αυτή διασπορά δεν καταργεί, ελπίζω, την εσωτερική συνοχή και συνέχεια, δίχως τούτο να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν σταθμοί και στάσεις, που υπαγορεύονται από τη διαφορά κάθε φορά του αντικειμένου, της μεθόδου αλλά και της συγκυρίας. Με το κριτήριο ε...

Κατόρθωμα αποτελεί η "Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας", συνταγμένη από τον Τάσο Χριστίδη. Στην πραγματικότητα το εγχειρίδιο καλύπτει λίγο πολύ όλο το φάσμα της ελληνικής γλώσσας, από τα προϊστορικά χρόνια έως τις μέρες μας, αποκαλύπτοντας με συναρπαστική ενάργεια τα μυστικά της γλώσσας και της γραφής ειδικότερα. Συγχρόνως, διαφωτίζει με νηφάλιο και τεκμηριωμένο τρόπο παθολογικές εκτροπές στην πορεία της ελληνικής γλώσσας. Τα Παραρτήματά του εξάλλου προσφέρουν διαδοχικά κειμενικά παραδείγματα της εξελισσόμενης ελληνικής γλώσσας. Πρόκειται για θεμέλιο λίθο της εκπαιδ...

Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να παρουσιάσει απλά (αλλά όχι απλοϊκά) την ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Η έμφαση δεν είναι στις πληροφορίες αλλά στους μηχανισμούς που τις παράγουν και τις νοηματοδοτούν. Μόνο η αποκάλυψη των μηχανισμών που κινούν την ιστορία μιας γλώσσας μπορεί να κάνει το σχετικό αφήγημα διδακτικό και ταυτόχρονα γοητευτικό. Και το κάνει πραγματικά διδακτικό, γιατί οι μηχανισμοί φωτίζουν τη βαθύτερη σύνδεση κάθε συγκεκριμένης γλώσσας με το γλωσσικό φαινόμενο γενικά. Οι γλώσσες είναι ταυτόχρονα πολλές και μία. Αυτό το φαινομενικά παράδοξο απλώς περιγράφει...

"Τέλειωσε, κι έδωσε τον γιο του στα χέρια της αγαπημένης του γυναίκας· τον υποδέχτηκε εκείνη στον μυρωμένο κόρφο της με δακρυσμένο γέλιο. Την είδε ο ΄Εκτορας και τη λυπήθηκε, το χέρι του άπλωσε, τη χάιδεψε και την προσφώνησε μιλώντας: " Αλόγιστη, μην τον αφήνεις τον καημό τόσο να τυραννάει τον νου σου· αφού κανείς δεν πρόκειται, πριν απ'την ώρα μου στον ΄Αδη να με στείλει. ΄Ετσι κι αλλιώς δεν ξέρω εγώ κανέναν, από τη μέρα που γεννήθηκε, να ξέφυγε ποτέ το ριζικό του, μήτε ο γενναίος μήτε κι ο δειλός." Η "Ιλιάδα" είναι έπος πολεμικό: δραματοποιεί, ανατέμνει και συ...

"Τέλειωσε, κι έδωσε τον γιο του στα χέρια της αγαπημένης του γυναίκας· τον υποδέχτηκε εκείνη στον μυρωμένο κόρφο της με δακρυσμένο γέλιο. Την είδε ο ΄Εκτορας και τη λυπήθηκε, το χέρι του άπλωσε, τη χάιδεψε και την προσφώνησε μιλώντας: " Αλόγιστη, μην τον αφήνεις τον καημό τόσο να τυραννάει τον νου σου· αφού κανείς δεν πρόκειται, πριν απ'την ώρα μου στον ΄Αδη να με στείλει. ΄Ετσι κι αλλιώς δεν ξέρω εγώ κανέναν, από τη μέρα που γεννήθηκε, να ξέφυγε ποτέ το ριζικό του, μήτε ο γενναίος μήτε κι ο δειλός." Η "Ιλιάδα" είναι έπος πολεμικό: δραματοποιεί, ανατέμνει και συμ...

Ο Δ.Ν. Μαρωνίτης ολοκληρώνει με τις 12 τελευταίες ραψωδίες από την Ιλιάδα, το μεγάλο έπος του Ομήρου, μετά την ιστορική πλέον μετάφρασή του της "Οδύσσειας". Είναι η πρώτη μεγάλη μετάφραση που γίνεται μετά τη μετάφραση Καζαντζάκη-Κακριδή. Ο Πρίαμος, γιός του Δαρδάνου, στρέφει το βλέμμα του Θαυμάζοντας τον Αχιλλέα· ψηλόκορμος κι ωραίος, μ' έναν θεό του φάνηκε παρόμοιος. Συνάμα ο Αχιλλέας τον Δαρδανίδη Πρίαμο θαύμαζε κι αυτός, την όμορφή του όψη, τον τρόπο που μιλούσε. Όταν, ένας τον άλλον βλέποντας, τον αμοιβαίο θαυμάσμό τους χόρτασαν, πρώτος τον λόγο πήρε ο Πρίαμο...

Ο Δ.Ν. Μαρωνίτης ολοκληρώνει με τις 12 τελευταίες ραψωδίες από την "Ιλιάδα", το μεγάλο έπος του Ομήρου, μετά την ιστορική πλέον μετάφρασή του της "Οδύσσειας". Είναι η πρώτη μεγάλη μετάφραση που γίνεται μετά τη μετάφραση Καζαντζάκη-Κακριδή. Ο Πρίαμος, γιός του Δαρδάνου, στρέφει το βλέμμα του Θαυμάζοντας τον Αχιλλέα· ψηλόκορμος κι ωραίος, μ' έναν θεό του φάνηκε παρόμοιος. Συνάμα ο Αχιλλέας τον Δαρδανίδη Πρίαμο θαύμαζε κι αυτός, την όμορφή του όψη, τον τρόπο που μιλούσε. Όταν, ένας τον άλλον βλέποντας, τον αμοιβαίο θαυμάσμό τους χόρτασαν, πρώτος τον λόγο πήρε ο Πρία...

Τα περισσότερα, ιστορικά και γραμματολογικά, συμφραζόμενα της ομηρικής Ιλιάδας παραμένουν ή αδιάγνωστα ή υποθετικά. Τίποτε βέβαιο δεν ξέρουμε για τον ποιητή της (ή τους ποιητές της): ούτε πότε έζησε ακριβώς ούτε που έζησε και έδρασε ούτε καν πώς λεγόταν. Ίσως γεννήθηκε σε κάποια πόλη της παράλιας Μικράς Ασίας ή σε κάποιο παράκτιο νησί της. Η "Ιλιάδα" πιθανολογείται ότι συντάχθηκε στα μέσα περίπου του όγδοου προχριστιανικού αιώνα· ότι η "Οδύσσεια" ακολούθησε, εν γνώσει μάλλον της Ιλιάδας, στα τέλη του ίδιου αιώνα. Τα δύο έπη προϋποθέτουν πάντως μακρά προφορική παράδοση, π...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - James Diggle, "Tragic recognitions" - Tomas Rosenmeyer, "Greek Drama and Modern Needs" - Sigurdur Magnusson, "Tragedy : An holistic affirmation of life" - Marianne McDonald , "Tadashi Suzuki’s Chthonic Theater" - Joel Adedeji, "Wole Soyinka’s 'The Bacchae of Euripides': An African Exegesis of a Classical Greek Drama" - Zhang Quan Quan, "Stylization in Greek theatre and Chinese opera" - Liao Kedui, "The Greek drama in China" - Luo Niansheng, "'Oedipus Rex': its production and translation" - Paulette Ghiron - Bistagne, "Le masque, le...