Φακίνος Άρης
Fakínos Áris
Ο Άρης Φακίνος είναι από τους πλέον γνωστούς συγγραφείς μας σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Γερμανία, Σουηδία, Νορβηγία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ισραήλ, Αργεντινή και Βραζιλία. Έχουν επίσης εισαχθεί σε προγράμματα πολλών ξένων σχολείων και πανεπιστημίων όπου διδάσκεται η νεοελληνική λογοτεχνία. Ο συγγραφέας του "Κάστρου της μνήμης", των "Παιδιών του Οδυσσέα", του "Ανθρώπου που τάιζε τα περιστέρια", των "Τελευταίων βαρβάρων", της "Κλεμμένης ζωής" (Καστανιώτης), της "Ιστορίας της χαμένης γης", του "Πρόγονου" (Εστία), καθώς και των "Παράνομων" (Εξάντας, Καστανιώτη:) γεννήθηκε το 1935 στο Μαρούσι, σπούδασε και δίδαξε στο Γαλλικό Ινστιτούτο μέχρι το 1965, οπότε και εγκατέλειψε τη διδασκαλία για ν' αφιερωθεί στη λογοτεχνία και την πολιτική αρθρογραφία. Το 1967, με τη δικτατορία, διαφεύγει στη Γαλλία, όπου ζητάει πολιτικό άσυλο και δουλεύει στην ελληνική εκπομπή "Εδώ Παρίσι" της Γαλλικής Ραδιοφωνίας. Μέχρι την πτώση της χούντας ο Άρης Φακίνος αρνήθηκε να δημοσιεύσει έστω και μία αράδα στην Ελλάδα. Κατά το διάστημα της επταετίας, τα βιβλία του δημοσιεύονταν στη Γαλλία οπό τον μεγάλο εκδοτικό οίκο "Seuil". Στον χώρο της πανευρωπαϊκής κριτικής ο συγγραφέας αναγνωρίζεται σήμερα ως ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Ευρωπαίους πεζογράφους. Για το "Κάστρο της μνήμης" (Καστανιώτης, 1993), που σημείωσε μεγάλη λογοτεχνική κι εκδοτική επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, η γνωστή γαλλική εφημερίδα "Le Monde" έγραψε: "Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό μνημείο προς τιμή της Ελλάδας". Η "Cite" των Βρυξελλών υπογράμμισε "Ένας: πολύ μεγάλος Έλληνας συγγραφέας, ο πιο προικισμένος της γενιάς του. θυμίζει τους μεγάλους Ρώσους πεζογράφους". Ο Άρης Φακίνος πέθανε στο Παρίσι το 1998, σε ηλικία 62 ετών.
