Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

... Οι συζητήσεις στις νότιες θάλασσες έχουν ένα μοναδικό μοτίβο: ο ωκεανός είναι πράγματι απέραντος, ο κόσμος όμως είναι στενόχωρος, και δε θα συζητάς για πολλή ώρα δίχως να ακούσεις το όνομα του Χέιζ του Παλικαρά, ενός ναυτικού ήρωα που οι άθλοι και η άδοξή του εξαφάνιση άφησαν την Ευρώπη ασυγκίνητη. Θα αναφερθεί το εμπόριο, η κόπρα, τα όστρακα, μπορεί και το βαμβάκι ή τα μανιτάρια, αλλά μ' έναν απόμακρο, ερασιτεχνικό τρόπο, σαν να μην ενδιαφέρει το θέμα τους ιδιαίτερα. Μέσα σ' όλα αυτά, τα ονόματα των καραβιών και των καπετάνιων τους θα πηγαινοέρχονται ταχιά σαν αλογόμυγ...

"Ο δυναμιτιστής", όπου συναντάμε τον πανέξυπνο Φλόριζελ, πρίγκιπα εκ καταγωγής, καπνοπώλη για λόγους επιβίωσης, ντετέκτιβ ενίοτε και δύο φορές τσιγγάνο... Σαν άλλος Χαρούν-αλ-Ρασίντ, χρησιμοποιεί επικερδώς τις νύχτες του εξερευνώντας τις σκοτεινές γωνιές της μεγάλης πόλης -που δεν είναι η Βαγδάτη αλλά το Λονδίνο- και επιχειρώντας κάποιες αποδημίες που δεν είναι λιγότερο εξωτικές. Από το βάθος του καπνιστηρίου του, όπου, μέσα σε σύννεφα καπνού, δέχεται τις εμπιστευτικές εξομολογήσεις των πονεμένων ψυχών, αφουγκράζεται τον ψίθυρο του εγκλήματος, της ανεκπλήρωτης επιθυμίας, τη...

... Για μένα, το διάβασμα ενός βιβλίου είναι μια εμπειρία, στον ίδιο βαθμό που είναι ένα ταξίδι ή ένας έρωτας. Νομίζω, π.χ., πως ο Berkeley, ο Shaw ή ο Emerson, μου παρέχουν τις ίδιες επαφές με την πραγματικότητα όσο μία επίσκεψη στο Λονδίνο. Φυσικά και είδα το Λονδίνο μέσα από τα βιβλία του Dickens, του Chesterton και του Stevenson, όχι; ... Πάρτε για παράδειγμα τον Stevenson, έναν από τους συγγραφείς που προτιμώ. Αν τον διάβαζα τώρα, δεν θα ένιωθα ότι βρίσκομαι στην Αγγλία ή στη Νότιο Αμερική, αλλά στο ίδιο το πλαίσιο του βιβλίου. Αυτό το βιβλίο μου αφηγείται ίσως ένα μυ...

Τέσσερις κλασικοί τίτλοι σε μια κλασσική έκδοση.

Αυτή η ανθολογία περιλαμβάνει κλασικές ιστορίες περιπέτειας. Μια συναρπαστική συλλογή συγκινήσεων, αποκαλύψεων, μυστηρίου και κατορθωμάτων. Περιέχονται οι ιστορίες: - Η περιπέτεια της πολύχρωμης κορδέλας - Το χέρι - Αίμα πάνω στην Αγία Τράπεζα - Όλιβερ Τουίστ - Τα παιδιά του σιδηροδρόμου - Ο αιχμάλωτος της Ζέντα - Χαμένος κόσμος - Ταξίδι στο κέντρο της γης - Τα ορυχεία του βασιλιά Σολομώντα - Αγάπη για τη ζωή - Το νησί των θησαυρών - Κοραλλένιο νησί - Απαγωγή - Κόμης Μοντεκρίστο - Ροβινσών Κρούσος - Η περίεργη βόλτα του Μόροουμπι Τζουκς.

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας θα σας προσφέρει την ευκαιρία να απολαύσετε 11 ιστορίες από τους καλύτερους κλασικούς συγγραφείς µυθιστορηµάτων περιπέτειας, διασκευασµένα ειδικά για παιδιά και εφήβους. Θα γνωρίσετε τους πιο πολυταξιδεµένους και τολµηρούς ήρωες. Αυτό το υπέροχα εικονογραφηµένο βιβλίο περιλαµβάνει τίτλους όπως το "Ροβινσώνα Κρούσο" του Ντάνιελ Ντεφόου, το "Ταξίδι στο κέντρο της Γης" του Ιουλίου Βερν, το "Δαβίδ Κόπερφιλντ" του Καρόλου Ντίκενς, το "Νησί των θησαυρών" του Ρόµπερτ Λιούις Στίβενσον, τον "Κόµη Μοντεχρίστο" του Αλέξανδρου Δουµά, τον "Τελευ...

Το κλασικό αριστούργημα που καταδεικνύει τη διφυή φύση της ανθρώπινης ψυχής. Το καλό και το κακό αδιάσπαστα συνενωμένα, η επιστημονική γνώση και τα αβυσσαλέα πάθη, που οδηγούν τον άνθρωπο, άλλοτε στα ύψη εκπληκτικών τεχνολογικών ανακαλύψεων κι άλλοτε στα πιο φρικτά εγκλήματα.

Οι σπουδαιότεροι συγγραφείς, οι πιο όμορφες ιστορίες της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ανακαλύψτε ξανά τα "Αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας". Ταυτόχρονα, γνωρίστε την εποχή στην οποία γράφτηκαν, με τα σχόλια και την πλούσια εικονογράφηση που συνοδεύουν το πλήρες κείμενο του πρωτότυπου. Η φαντασία ενός σπουδαίου εικονογράφου: ο Philippe Munch μετέτρεψε σε εικόνες την ιστορία του διάσημου Δρος Τζέκιλ, ο οποίος τις νύχτες βάδιζε στα ίχνη του μυστηριώδους κ. Χάιντ, για να διαπράξει τα πιο ειδεχθή εγκλήματα στις κακόφημες συνοικίες του Λονδίνου. Μια σπουδαία καινοτομί...

"Έχετε ένα γυάλινο δοχείο μέτρησης;" ... Σηκώθηκα με κάποια προσπάθεια από τη θέση μου και του έδωσα αυτό που ζή-τησε. Με ευχαρίστησε μ' ένα νεύμα χαμόγελου, μέτρησε μερικές σταγόνες από το κόκ-κινο βάμμα και πρόσθεσε μία από τις σκόνες. Το μείγμα, που στην αρχή είχε μια κόκ-κινη απόχρωση, άρχισε, σύμφωνα με την τήξη των κρυστάλλων, να παίρνει ένα πιο ανοιχτό χρώμα,να αφρίζει σφυρίζοντας δυνατά και να βγάζει μικρές ποσότητες ατμού. Ξαφνικά, την ίδια εκείνη στιγμή, η αναταραχή σταμάτησε και η ένωση μεταβλήθηκε σ' ένα σκούρο μοβ χρώμα, που ξεθώριασε πάλι αργάαργά σ' ένα π...

Οι "Νέες χίλιες και μία νύχτες" μας προσφέρουν, όπως δείχνει ο τίτλος, το θαυμαστό στην πιο ειλικρινή και εξαιρετικά απολαυστική του μορφή. Εν μέρει εξωφρενικές, και εν μέρει ιδιαίτερα λογικοφανείς, είναι η απόρροια μιας πολύ επιτυχημένης ιδέας: της τοποθέτησης μιας σειράς περιπετειών, και μάλιστα καθαρών περιπετειών, στο σκηνικό της σύγχρονης αγγλικής ζωής [1882], και της αφήγησής τους με τον γαλήνιο ανεπιτήδευτο τόνο της Σεχραζάντ. [...] Προς αυτή την κατεύθυνση, "Η λέσχη της αυτοκτονίας" είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του κου Stevenson, κι οι δύο πρώτες σελίδες -για να μην...

"Η λέσχη της αυτοκτονίας" του συγγραφέα μυθιστορημάτων περιπέτειας Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον (1850-1894), περιλαμβάνεται στο έργο του "Νέες χίλιες και μία νύχτες".

Τι μπορεί να συνδέει τον Μωπασσάν και τον Στήβενσον με τον Τσβάιχ και τον Μπόρχες, και πού συναντιούνται ο Μπωντλαίρ, ο Τσέχωφ και η Γουλφ με τον Φιτζέραλντ και τη Χάισμιθ; Όλοι αυτοί, και πολλοί άλλοι, βασανίζονται από τα αγωνιώδη ερωτήματα τού δημιουργού, ερωτήματα κοινά που παραλλάσσουν με το πέρασμα των χρόνων, που τίθενται σε κάθε λογοτεχνικό είδος και σε κάθε σχολή. Στα κείμενά τους εξομολογούνται, αναζητούν, απαντούν, κρίνουν, σατιρίζουν, πολεμούν και συμπνέουν. Τι είναι ταλέντο, τι τους εμπνέει, πώς αναμετριούνται με την άγραφη σελίδα και τους δαίμονες τής συγγραφή...

"Το πρωί ήταν πια πολύ προχωρημένο. Οι υπηρέτες είχαν ήδη σηκωθεί. Όλα τα φάρμακά μου βρίσκονταν στο εργαστήριο, μια απόσταση αρκετά μεγάλη: έπρεπε να κατέβω τα σκαλιά δύο ορόφων, να διασχίσω το διάδρομο ως το πίσω μέρος του σπιτιού και στη συνέχεια την ανοιχτή αυλή και το αμφιθέατρο της Ανατομίας· κι όλα αυτά ενώ βρισκόμουν σε μιαν κατάσταση απόλυτου τρόμου. Θα μπορούσα βέβαια να καλύψω το πρόσωπό μου. Αλλά και πάλι, σε τι θα μου χρησίμευε κάτι τέτοιο αφού δεν μπορούσα να κρύψω την αλλαγή στο μπόι μου; Και τότε με ανακούφισε η σκέψη ότι οι υπηρέτες ήταν συνηθισμένοι κιόλας...