Silverstein Shel 1930-1999
Silverstein Shel
O Sheldon Allan ή "Shel" Silverstein (Σικάγο, 1930-Key West, 1999), ήταν ποιητής, τραγουδιστής, στιχουργός, συνθέτης, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, συγγραφέας και εικονογράφος παιδικών βιβλίων. Ως μουσικός ηχογράφησε 17 δίσκους LP και τιμήθηκε δύο φορές με το βραβείο Grammy (για τους δίσκους "Boy Named Sue and Other Country Songs", 1970, και "Where The Sidewalk Ends", 1984), ενώ υπήρξε υποψήφιος για Όσκαρ. Μαζί με τον Ντέιβιντ Μάμετ υπέγραψαν το σενάριο της ταινίας του Μάμετ, "Things Change" (1988). Ως συγγραφέας και εικονογράφος παιδικών βιβλίων, συχνά με το ψευδώνυμο "Uncle Shelby", εξέδωσε περισσότερα από είκοσι βιβλία με γνωστότερα τα: "Uncle Shelby's ABZ Book" (1960), "Uncle Shelby's Story of Lafcadio: The Lion Who Shot Back" (1963, ελλ. "Λαφκάντιο: Το λιοντάρι που ήξερε να πυροβολεί", Δωρικός 2008), "A Giraffe and a Half" (1964, ελλ. "Μια καμηλοπάρδαλη και μισή", Παπασωτηρίου 2012), "The Giving Tree" (1964, ελλ. "Το δέντρο που έδινε", Δωρικός 1989), "Uncle Shelby's Zoo: Don't Bump the Glump! and Other Fantasies" (1964), "The Missing Piece" (1976), "The Missing Piece Meets the Big O" (1981, ελλ. "Το κομμάτι που λείπει συναντά το μεγάλο Ο", Δωρικός 1998), "Runny Babbit" (2005), κ.ά. Τα βιβλία του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και θεωρούνται κλασικά, έχοντας πουλήσει περισσότερα από 20 εκ. αντίτυπα. Πέθανε από ανακοπή καρδιάς στο Key West της Φλόριντα, στις 10 Μαϊου 1999, σε ηλικία 68 ετών.
Το δέντρο που έδινε
Silverstein Shel 1930-1999
Δωρικός (1989)
"Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια μηλιά που αγαπούσε ένα αγοράκι". Έτσι αρχίζει αυτό το όμορφο παραμύθι που το διαβασμά του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας. Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της, έκανε κούνια απ τα κλαδιά της, σκαρφάλωνε στον κορμό της... κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα όσο το αγόρι μεγάλωνε, τόσο περισσότερα ζητούσε απ το δέντρο και το δέντρο έδινε, έδινε, έδινε αδιάκοπα.
Το δέντρο που έδινε
Silverstein Shel 1930-1999
Δωρικός (1989)
"Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια μηλιά που αγαπούσε ένα αγοράκι". Έτσι αρχίζει αυτό το όμορφο παραμύθι που το διαβασμά του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας. Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της, έκανε κούνια απ τα κλαδιά της, σκαρφάλωνε στον κορμό της... κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα όσο το αγόρι μεγάλωνε, τόσο περισσότερα ζητούσε απ το δέντρο και το δέντρο έδινε, έδινε, έδινε αδιάκοπα.
Λαφκάντιο: Το λιοντάρι που ήξερε να πυροβολεί
Silverstein Shel 1930-1999
Δωρικός (2008)
"Δεν είσαι αναγκασμένος να με πυροβολήσεις", είπε το νεαρό λιοντάρι, "θα γίνω το χαλάκι σου και θα ξαπλώσω μπροστά στο τζάκι σου και δεν θα κουνιέμαι καθόλου και μπορείς να κάθεσαι πάνω μου και να ζεσταίνεις όσα ζαχαρωτά θέλεις. Λατρεύω τα ζαχαρωτά". Αλλά ο κυνηγός δεν άκουγε τίποτα, οπότε τι μένει σε ένα νεαρό λιοντάρι να κάνει; Αφού τρώει τον κυνηγό, ο Λαφκάντιο παίρνει το τουφέκι του στο σπίτι και εξασκείται και εξασκείται μέχρι που γίνεται ο καλύτερος σκοπευτής στον κόσμο. Τώρα ντυμένος με κολλαριστά πουκάμισα και φανταχτερά κουστούμια και απολαμβάνοντας όσα ζαχα...
Λαφκάντιο: Το λιοντάρι που ήξερε να πυροβολεί
Silverstein Shel 1930-1999
Δωρικός (2008)
"Δεν είσαι αναγκασμένος να με πυροβολήσεις", είπε το νεαρό λιοντάρι, "θα γίνω το χαλάκι σου και θα ξαπλώσω μπροστά στο τζάκι σου και δεν θα κουνιέμαι καθόλου και μπορείς να κάθεσαι πάνω μου και να ζεσταίνεις όσα ζαχαρωτά θέλεις. Λατρεύω τα ζαχαρωτά". Αλλά ο κυνηγός δεν άκουγε τίποτα, οπότε τι μένει σε ένα νεαρό λιοντάρι να κάνει; Αφού τρώει τον κυνηγό, ο Λαφκάντιο παίρνει το τουφέκι του στο σπίτι και εξασκείται και εξασκείται μέχρι που γίνεται ο καλύτερος σκοπευτής στον κόσμο. Τώρα ντυμένος με κολλαριστά πουκάμισα και φανταχτερά κουστούμια και απολαμβάνοντας όσα ζαχα...
