Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σε ένα μικρό, πάμφτωχο χωριό της Δυτικής Αφρικής, ο νεαρός δάσκαλος θα χρειαστεί να δώσει μεγάλη μάχη για να καταφέρει να φέρει τα παιδιά στην τάξη. Αντίπαλός του η φτώχεια και η άγνοια των κατοίκων, αλλά και η απληστία και η αναλγησία της τοπικής επιχείρησης ενός λευκού, που χρησιμοποιεί τα παιδιά ως φτηνά εργατικά χέρια.

«Ακολουθήστε με, αφήνουμε την κόκκινη γη του Μαρακές για να βρεθούμε μια βροχερή μέρα στη Μεσόγειο... »Θα σας μιλήσω για τη Νάπολη και τα κατακάθια της, το σταθμό της Νάπολης μια μέρα με αέρα και θύελλα, μια πλατεία θαυμάτων με χρώματα που αλλάζουν, με μυρωδιές που έρχονται από μακριά, με λαχανικά της Αφρικής ανακατωμένα με τον ιδρώτα των ανθρώπων που δεν ξέρουν πού να στηριχτούν, πού να ξεχαστούν· θα σας μιλήσω για το θόρυβο που μεταφέρει ο άνεμος, για τις φωνές των τσιγγανόπουλων που τρέχουν πίσω από φοβισμένες Αγγλίδες· θα σας μιλήσω για τη Γριά: δέρμα ρυτιδιασμένο, πρη...

"Αχ, Νάντια, η άφατη οδύνη που προκάλεσε στην οικογένειά σου η αδικία είναι πάντοτε παρούσα. Σε σένα απομένει να τη σβήσεις, να εξαφανίσεις τα ίχνη από τα πυρακτωμένα χέρια της μάνας σου και από το χαραγμένο πρόσωπο του Τιτόμ. Σε σένα απομένει να στείλεις την ανάμνηση πίσω, σ'αυτό το αγριεμένο πλήθος εκείνων που εξακολουθούν να σας κοιτάζουν αφ' υψηλού, σαν να είστε ολότελα ξένοι, όχι μόνο γι' αυτή τη χώρα, αλλά και μεταξύ σας. »Αχ, Νάντια, ήρθε η στιγμή, τώρα ή ποτέ, να σε ρωτήσω ποια είσαι, αν ξέρεις πού γεννήθηκες και από πού προέρχεται η οικογένειά σου. Μάθε να κοιτάς...

"Τα παιδιά είναι περίεργα. Κάνουν πολλές ερωτήσεις και περιμένουν συγκεκριμένες και πειστικές απαντήσεις. Δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει από τις ερωτήσεις ενός παιδιού. Η κόρη μου μου έκανε ερωτήσεις για το ρατσισμό, όταν με συνόδεψε σε μια διαδήλωση εναντίον ενός νομοσχεδίου για τη μετανάστευση. Τα παιδιά έχουν περισσότερο απ' οποιονδήποτε άλλο τη δυνατότητα να καταλάβουν ότι δε γεννιέται κάποιος ρατσιστής, αλλά γίνεται. Μερικές φορές. Τούτο το βιβλίο, που προσπαθεί ν' απαντήσει στις ερωτήσεις της κόρης μου, απευθύνεται στα παιδιά, που δεν έχουν ακόμα προκαταλήψεις και θέλου...

Οι νέοι είναι τα κατεξοχήν θύµατα του φόβου που ενέσκηψε στην καρδιά της Ευρώπης µετά τις τελευταίες τροµοκρατικές επιθέσεις. Πώς µπορούµε να τους βοηθήσουµε να τον κατανικήσουν; Μιλώντας, βάζοντας λέξεις στα ίδια τα πράγµατα. Εξιστορώντας την ιστορία του όρου τροµοκρατία και των γεγονότων που περιγράφει, αρχίζοντας από τα πιο αιµατηρά επεισόδια της ανθρώπινης ιστορίας και φθάνοντας µέχρι την σηµερινή έκρηξη του ισλαµικούφονταµενταλισµού, στον οποίο αφιερώνεται και το µεγαλύτερο µέρος αυτού του διαλόγου. Ο διάσηµος Γαλλοµαροκινός συγγραφέας και ποιητής Tahar Ben Jelloun...

Αναζήτησα πολύ καιρό τη μαύρη πέτρα που εξαγνίζει την ψυχή από το θάνατο. Όταν λέω πολύ καιρό, σκέφτομαι ένα απύθμενο πηγάδι, ένα τούνελ που το έσκαψα με τα δάχτυλά μου, με τα δόντια μου, με την ασίγαστη ελπίδα να διακρίνω, έστω και για ένα λεπτό, για ένα μακρύ, ατέλειωτο λεπτό, μια αχτίδα φωτός, μια σπίθα που θα εντυπωνόταν στο βυθό του ματιού μου και τα σωθικά μου θα κρατούσαν φυλαγμένη σαν μυστικό. Θα ήταν εδώ, θα κατοικούσε στο στήθος μου και θα έτρεφε τις ατέλειωτες νύχτες μου, εδώ, μέσα σ' αυτό τον τάφο, στα βάθη της υγρής γης, που μύριζε άνθρωπο ο οποίος απώλεσε την...

Ένα συγκλονιστικό βιβλίο από το σπουδαίο συγγραφέα Ταχάρ Μπεν Τζελούν, για τον έρωτα και τη μοναξιά, για τον τόπο και το χρόνο, για τη σκληρότητα αλλά και τη μαγεία της αγάπης, που καταργεί την ερημιά και κάνει το εγώ αλληλέγγυο με τον κόσμο που το περιβάλλει. "Η Βαχίντα ήταν μια εικόνα που επικάλυπτε μια άλλη εικόνα, με μια μικρή απόκλιση. Είχα πειστεί ότι έπρεπε να επισκεφτώ μαζί της τους τόπους του έρωτα. Η παρουσία της ήταν για μένα η αντανάκλαση μιας ανάμνησης, η σκιά μιας ιστορίας, το αντίγραφο μιας εικόνας που ταλαντεύεται στον άνεμο. Ο καθένας μας κρατά μυστικά μέ...

Το μόνο σκηνικό είναι μια κάμαρα σ' ένα μεγάλο ερειπωμένο σπίτι της Ταγγέρης όπου ο άνεμος φυσά αδιάκοπα. Ο μόνος πρωταγωνιστής: ένας μοναχικός, άρρωστος γέροντας που προσπαθεί ν' αποδιώξει το πρόσωπο του επικείμενου θανάτου. Ο μόνος χρόνος: ο χρόνος μια ολόκληρης ζωής, συμπτυγμένος μέσα σε μια μέρα "ανέμου και μοναξιάς", μιας ζωής που αρχίζει μαζί με τον αιώνα μας και θα τελειώσει με το συναίσθημα μιας άδικης ήττας. Εκείνο που θέλει ο γέροντας είναι να συγκρατήσει τη ζωή. Κι έτσι την ξαναζεί μέσω της μνήμης. Αναθυμάται τους χαμένους για πάντα φίλους, τα νεανικά του χρόνια...

Καζαμπλάνκα, αρχές του 21ου αιώνα. Ένας ζωγράφος, στο ζενίθ της δόξας του, βρίσκεται απ' τη μια μέρα στην άλλη καθηλωμένος σε αναπηρική πολυθρόνα, παράλυτος από εγκεφαλική προσβολή. Η καριέρα του συντρίβεται και η λαμπερή ζωή του, γεμάτη εκθέσεις, ταξίδια και ελευθερία, διαλύεται κεραυνοβόλα. Φυλακισμένος στην αρρώστια, μηρυκάζει την ήττα του, σίγουρος ότι ο γάμος του ευθύνεται για την κατάρρευσή του. Για να ξεφύγει απ' την κατάθλιψη που τον παραμονεύει, αποφασίζει να γράψει κρυφά ένα βιβλίο, όπου θα αφηγείται την κόλαση της συζυγικής του ζωής. Μια διαδικασία αυτοανάλυσης...

"Η πρώτη αγάπη είναι πάντα η τελευταία. Κι η τελευταία είναι πάντα αυτή που ονειρευόμαστε. Απ' αυτή δεν ξέρω παρά μόνο τη φωνή της. Ένα άκουσμα τυραννισμένο, ταραγμένο, ζεστό. Η φωνή που έρχεται σε μένα μέσα σ' ένα γέλιο, ένα στεναγμό ή ένα μουρμουρητό μού επιτρέπει να μαντέψω τους γοφούς και τα στήθη. Έχω μάθει να είμαι προσεκτικός στη διαδρομή της φωνής. Ένας τυφλός μού είπε μια μέρα τι πληροφορίες πρέπει να σου δώσει μια φωνή. Έτσι απ' αυτή τη φωνή αγγίζω τούτο το κορμί, κλείνοντας τα μάτια, ανακαλύπτω σιγά σιγά τις στιγμές και τις κινήσεις της ζωής του".

Τρείς μαγικοί τόποι, τρεις μαροκινές πόλεις, αποτελούν το σκηνικό αυτής της ιστορίας:η Φεζ της δεκαετίας του σαράντα, η Ταγγέρη δέκα χρόνια αργότερα και η Σαουέν του σήμερα. Μέσα σ'αυτό το πλαίσιο ο Ταχάρ Μπεν Τζελούν ασχολείται με τα αγαπημένα του θέματα:τον ερωτισμό, την άγρια πάλη αντρών και γυναικών, το πάθος για την ελευθερία, την αγάπη για την πατρίδα του.

Στο ισλάμ, επιτρέπεται σε έναν άνδρα που ταξιδεύει να συνάψει γάμο συγκεκριμένης διάρκειας, για να μην μπει στον πειρασμό να συναναστρέφεται πόρνες. Τον αποκαλούν "γάμο για ευχαρίστηση". Υπό τέτοιες συνθήκες ο Αμίρ, ένας εύπορος έμπορος της Φεζ, παντρεύεται προσωρινά τη Ναμπού, μια Φουλάνι από το Ντακάρ όπου έρχεται κάθε χρόνο για να προμηθευτεί εμπορεύματα. Να όμως που ο Αμίρ ανακαλύπτει ότι ερωτεύτηκε τη Ναμπού και της προτείνει να την πάρει μαζί του στη Φεζ. Η Ναμπού δέχεται, γίνεται η δεύτερη γυναίκα του και λίγο αργότερα γεννά δίδυμα αγόρια. Το ένα λευκό, το άλλο μα...