Βαρελλά Αγγελική
Varellá Angelikí
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1930. Μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του Ιστορικού-Αρχαιολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Για πρώτη φορά ασχολήθηκε με το παιδικό βιβλίο το 1966 και έκτοτε είναι αφοσιωμένη στο λογοτεχνικό αυτό είδος, με έντονη παρουσία σε όλες τις εκδηλώσεις (σχολεία, συλλόγους γονέων, δήμους, βιβλιοθήκες κτλ.) που γίνονται για το παιδί και το παιδικό βιβλίο όχι μόνο στην Αθήνα αλλά σε όλη την Ελλάδα. Έχει βραβευτεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και το Υπουργείο Παιδείας για τα αναγνωστικά που έγραψε για τα παιδιά του δημοτικού σχολείου. Μετέφρασε και διασκεύασε στα ελληνικά πολλά ξένα βιβλία και συνεργάστηκε με την ελληνική ραδιοφωνία, την τηλεόραση, τα περιοδικά "Ερυθρός Σταυρός", "Συνεργασία", "Το Ρόδι" κ.ά. Έργα της (σκετς και λοιπά θεατρικά) παίζονται στα σχολεία. Είναι πρόεδρος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και μέλος α) της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, β) του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, γ) της Λέσχης Μελέτης και Έρευνας της Παιδικής Λογοτεχνίας Διαδρομές (και υπεύθυνη ύλης του ομώνυμου περιοδικού). Το βιβλίο της "Η Ελλάδα κι εμείς" αναγράφηκε στον Τιμητικό Πίνακα (1968) της Διεθνούς Οργάνωσης Βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ). Το βιβλίο της "Φιλενάδα, Φουντουκιά μου" κέρδισε έναν από τους τρεις επαίνους του Διεθνούς Βραβείου Παιδικής Λογοτεχνίας Janusz Korczak (1985) στην Πολωνία. Προτάθηκε για το σύνολο του έργου της από τον κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το Βραβείο Άντερσεν το 1990. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων 1998 για το έργο της "Κόρινθος".
Να τα πούμε; Να τα πείτε
Ψυχογιός (1999)
Ο Θεός αγαπά τα πουλιά
Βαρελλά Αγγελική
Εκδόσεις Πατάκη (2001)
Ένας κουρασμένος πελαργός προσγειώνεται ανώμαλα, ύστερα από μακρύ ταξίδι, σε μια γειτονιά της Αθήνας. Ο πελαργός τραυματίζεται πέφτοντας δίπλα σ' ένα... γηροκομείο (και όχι βρεφοκομείο) και γίνεται σύμβολο στοργής και συνεργασίας ανάμεσα στα παιδιά του γειτονικού σχολείου και στους ηλικιωμένους. Κινεί τα νήματα κι ανάβει φωτιές αγάπης μέσα από απρόβλεπτα γεγονότα, όπου εναλλάσονται η συγκίνηση, το χιούμορ, η ανθρωπιά, αλλά και η σκληρή πραγματικότητα και η κοινή ανθρώπινη μοίρα.
Ο κήπος με τις ιστορίες
Παπαδημητρίου (1993)
Ο λιμενάρχης με τ' άσπρα φτερά
Βαρελλά Αγγελική
Ψυχογιός (2008)
Τα δυο αδέρφια, που νόμιζαν ότι είναι τρομεροί ψαράδες, δεν έπιασαν ούτε λέπι εκείνη τη μέρα. Παρ' όλα αυτά η τύχη ήταν μαζί τους. Γιατί...ψάρεψαν μέσα στη μέση της θάλασας μιαν απίστευτη ιστορία. Μια ιστορία που τους την αφηγήθηκε ένας "δακτυλιωμένος" κάτασπρος γλάρος με ονοματεπώνυμο, που έφτασε από τον παγωμένο Βορρά για να ξεχειμωνιάσει στις λιακάδες της Ελλάδας. Και γέμισε λιακάδα τις καρδιές τους.
Οι πιο ωραίες ιστορίες για το Πάσχα
Συλλογικό έργο
Μίνωας (2011)
Αν ήταν χρώμα, θα ήταν κόκκινο. Αν ήταν εποχή, θα ήταν άνοιξη. Κι αν ήταν γιορτή, θα ήταν Πάσχα. Δέκα αγαπημένοι συγγραφείς γράφουν και δέκα αγαπημένοι εικονογράφοι ζωγραφίζουν σοκολατένιες λιχουδιές, μαγικές κοτούλες, κατακόκκινα αυγά. Κατσικάκια που κάνουν απεργία, λεπτεπίλεπτες παπαρούνες, ευωδιαστές πασχαλιές και πασχαλίτσες, ζουζουνάκια με κόκκινα πανωφόρια.
Παιδικό ημερολόγιο
Εκδόσεις Πατάκη (1997)
Παίζουμε;
Συλλογικό έργο
Αστήρ (2005)
Σου αρέσει το παιχνίδι; Τότε μην χάνεις ούτε λεπτό! Έλα στην παρέα μας και... κάνε παιχνίδι. Οι παίχτες μας τρελαίνονται για ζωηρά παιχνίδια κι είναι έτοιμοι να κερδίσουν ή να χάσουν, αλλά προπαντός παίζοντας να διασκεδάσουν. Μην κοιτάς από μακριά τον Αντώνη, την Αγγελική, το Θωμά, το Ελσάκι, την Ελίνα... Έλα και παίξε μαζί τους ποδόσφαιρο, αμπάριζα, βαβυλωνία, πάει μια... αλλά με μια συμφωνία: Ζαβολιές δε χωράνε στο παιχνίδι.
Παλιά επαγγέλματα
Συλλογικό έργο
Κέδρος (2006)
Μέσα στις τρομακτικές αλλαγές που έγιναν στον κόσμο και μέσα στους άπιαστους ρυθμούς της εποχής μας - που τρέχει για να φτάσει πού; -, ορισμένες οικείες μορφές και φωνές που μοιράζονταν τη ζωή μαζί μας εξαφανίστηκαν. Μικροεπαγγελματίες, δουλευτάδες, πωλητές που πλανιόνταν στις γειτονιές διαλαλώντας το εμπόρευμα τους χάθηκαν ανεπιστρεπτί. Και μπορεί η επινοητικότητα του ανθρώπου να αντικατέστησε την: "παροχή υπηρεσιών" τους με κάτι άλλο, πιο σύγχρονο, δεν μπόρεσε όμως να αντικαταστήσει την επαφή μαζί τους, την ανθρώπινη ζεστασιά. Αυτοί οι μεροκαματιάρηδες, που δούλευαν στ...
Ποιος παίζει μπάλα στο ταβάνι μας;
Βαρελλά Αγγελική
Βιβλιόφωνο (2010)
Στο ταβάνι του εξοχικού μας έκανε "κατάληψη" κάποιος κύριος Μουσμούσκουλος. Παίζει μπάλα σε ώρες κοινής ησυχίας και μας ενοχλεί. Για να μην πω μας αναστατώνει. Από ποιον πήρε την άδεια; Από κανένα. Νοικιαστής μας πάντως δεν είναι γιατί δεν πληρώνει νοίκι. Και ποδοσφαιριστής δε φαίνεται να είναι, γιατί καμιά αθλητική εφημερίδα δεν τον αναφέρει. Τότε ποιος είναι; Να, ένα μυστήριο για διελεύκανση!
Πόλεμος και ειρήνη
Βαρελλά Αγγελική
Ψυχογιός (2005)
Προσοχή, παιδιά και γονείς, δάσκαλοι και δασκάλες! Δώστε τα χέρια να περιφρουρήσουμε την ειρήνη! Γιατί, άραγε, διαβάζουμε κάθε μέρα για εκατοντάδες ανθρώπους που χάνουν τη ζωή τους; Ως πότε η αδικία θα διαφεντεύει τον κόσμο; Ως πότε η απληστία θα κυβερνά; Μα έχουμε τυφλωθεί εντελώς; Η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Πρέπει να κάνουμε κάτι για να αφυπνίσουμε μικρούς και μεγάλους. Ας παλέψουμε όλοι μαζί προτού να είναι αργά για τον κόσμο μας.
Πώς γράφεται η λέξη μητέρα;
Βαρελλά Αγγελική
Μίλητος (2004)
Τι κρίμα να είσαι μικρή και να μην ξέρεις να γράφεις! Τι υπέροχο που είναι να τα καταφέρεις κι ας είσαι μικρή! Πώς γράφεται τελικά η λέξη Μητέρα; Μα με πολλή αγάπη. Πώς αλλιώς;
Σε δύο τρελά ημίχρονα
Βαρελλά Αγγελική
Μίνωας (2002)
Επιλεγμένες ιστορίες, ολόλαμπρα αστέρια για Μικρούς Αναγνώστες που ξέρουν να διαβάζουν μόνοι τους. Οκτώ "τρελές" ιστορίες προλαβαίνει να διηγηθεί στα Δύο τρελά ημίχρονα μια μητέρα που "τρελαίνεται" ακούγοντας απ' το πρωί ως το βράδυ τους δικούς της να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Περιγράφοντας διάφορες καταστάσεις με χιούμορ και καλή διάθεση -ανάμεσα στο φρικασέ και τη γραφομηχανή της- σατιρίζει, υπογραμμίζει τις υπερβολές, επινοεί διάφορα είδη πιο ήρεμου ποδοσφαίρου, οραματίζεται και ονειρεύεται. Ονειρεύεται και εύχεται κάτι πολύ απλό και καθόλου τρελό: οι φίλαθλοι να π...
Στη γιορτινή τη γλάστρα κέδροι, έλατα και άστρα
Βαρελλά Αγγελική
Εκδόσεις Πατάκη (2006)
Οι κέδροι ζουν πάρα πολλά χρόνια. Ένας γέρος κέδρος, με την ίδια χαρά και συγκίνηση διηγείται κάθε χρόνο μια ιστορία παλιά, που κάθε φορά μοιάζει με καινούρια. Είναι η ιστορία του άστρου της Βηθλεέμ... Μια συλλογή με τρυφερές ιστορίες των Χριστουγέννων.
Στην παλιά μου γειτονιά
Βαρελλά Αγγελική
Εκδόσεις Καστανιώτη (2000)
Ποιος θ' αρνηθεί ότι ξεχωριστή είναι η αγάπη για το μέρος που ζήσαμε παιδιά; Για το σπίτι που μεγαλώσαμε; Για την αλάνα της γειτονιάς όπου παίξαμε; Για το σχολείο όπου συλλαβίσαμε τα πρώτα γράμματα; Μπορεί όλα αυτά να μην υπάρχουν πια. Μπορεί οι μονοκατοικίες όπου μέναμε να υπέκυψαν στην αντιπαροχή. Μπορεί οι αλάνες να φιλοξενούν τώρα πολυκατοικίες. Μπορεί η καλημέρα με τους γείτονες να έγινε είδος προς εξαφάνιση. Όμως για πάντα μένουν στη μνήμη μας, έτσι όπως τα ζήσαμε, συνυφασμένα με την αύρα των παιδικών μας χρόνων. Σ' αυτό τον τόμο 23 συγγραφείς ρίχνουν πίσω τους μια...