Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Τζων Στάινμπεκ -Νόμπελ Λογοτεχνίας 1962-, ο συγγραφέας που εργάστηκε ο ίδιος με τους μετανάστες εργάτες της Καλιφόρνιας και μοιράστηκε μαζί τους την καλύβα και το μόχθο τους, στο μυθιστόρημα του "Άνθρωποι και Ποντίκια" υψώνει φωνή διαμαρτυρίας για την εκμετάλλευση των εργατών που μεταναστεύουν, για την τραγική μοναξιά τους, για το δικαίωμα τους στο όνειρο και στην επιθυμία. Στην "Πεδιάδα της Τορτίλια", η συντροφιά των paisanos απαλλαγμένη από τον κοινωνικό ανταγωνισμό, αισθάνεται ελεύθερη μέσα στο χώρο της φιλίας και των δικών της νόμων. Και ο Κίνο, στο "Μαργαριτάρι", δε...

Οι άντρες εκλιπαρούσαν τον οίκτο του· οι γυναίκες ριγούσαν στην αγκαλιά του! Ο Χένρυ Μόργκαν ήταν ο φοβερός πειρατής που το ανάστημα του ορθώθηκε σαν πύργος πάνω απ' την αιματόβρεχτη ιστορία των χρόνων της ισπανικής κυριαρχίας. Ήταν ένας άντρας που 'χε χάσει σχεδόν τα λογικά του απ' τη δύναμη και μεθούσε από δυο φιλοδοξίες: να κατακτήσει και να λεηλατήσει τη χρυσή πόλη του Παναμά, και να κάνει δικιά του τη γυναίκα που η μυθική ομορφιά της ξετρέλαινε τους άντρες, τη γυναίκα που ήταν γνωστή σαν η "Κόκκινη Αγία" - Λα Σάντα Ρόχα.

Ένα μοναδικό λογοτεχνικό ταξίδι με συντροφιά κορυφαίους, κυρίως Aμερικανούς, συγγραφείς. Mια ανθολογία που καλύπτει τον 20ό αιώνα της αμερικανικής και, εν μέρει, αγγλικής θαλασσινής ιστορίας. Tο φάσμα των εμπειριών που προβάλλει το βιβλίο αυτό - τα εξερευνητικά ταξίδια στον Eιρηνικό και την Aνταρκτική, οι ανταρσίες και οι ναυμαχίες, η φαλαινοθηρία, η κοινωνική ζωή στα θρυλικά υπερωκεάνια- απεικονίζει τον καταλυτικό ρόλο της θάλασσας στη ζωή των ανθρώπων. Πολλές από τις πιο δυνατές φωνές σ' αυτή τη συλλογή δεν ανήκουν σε διάσημους συγγραφείς, αλλά σε ανθρώπους που η ζωή το...

"Είμαστε ζώα μοναχικά. Όλη μας τη ζωή παλεύουμε για λίγο λιγότερη μοναξιά. Και μια απ' τις πανάρχαιες μεθόδους μας είναι να λέμε μια ιστορία, παρακαλώντας να βρεθεί ένας ακροατής που θα πει (και θα το πιστεύει): Α, ναι, έτσι ακριβώς είναι, ή πάντως έτσι το αισθάνομαι κι εγώ".

Ο δρόμος με τις φάμπρικες στο Μόντρεϋ στην Καλλιφόρνια, ειν' ένα ποίημα, μια βρομισιά, έχει ένα δικό του φως, ένα έντονο χρώμα, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο μα κι ένα όνειρο μαζί, μια νοσταλγία. Κάτι το σκόρπιο και το συγκεντρωμένο, σίδερα, τενεκέδες, σκουριά και πελεκούδια, το στρώσιμο του δρόμου όλο γούβες, παντού κουλούρες τα σκοινιά, κόφες λαχανικά, φάμπρικες για σαρδέλες του κουτιού, καταγώγια, ταβέρνες και μπορντέλα, μικρομάγαζα, παλιοξενοδοχεία. Κάποιος είπε πως στο δρόμο τούτο κατοικούνε "πόρνες, ρουφιάνοι, χαρτοπαίχτες, μπάσταρδοι" εννοούσε, δηλαδή, πως κατοικούνε ά...

Ο Δρόμος με τις Φάμπρικες στο Μόντρεϋ στην Καλιφόρνια είν' ένα ποίημα, μια βρομισιά, έχει ένα δικό του φως, ένα έντονο χρώμα, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο μα κι ένα όνειρο μαζί, μια νοσταλγία. Κάτι το σκόρπιο και το συγκεντρωμένο, σίδερα, τενεκέδες, σκουριά και πελεκούδια, το στρώσιμο του δρόμου όλο γούβες, παντού κουλούρες τα σκοινιά, κόφες λαχανικά, φάμπρικες για σαρδέλες του κουτιού, καταγώγια, ταβέρνες και μπορντέλα μικρομάγαζα, εργαστήρια χημικά, παλιοξενοδοχεία. Κάποιος είπε πως στο δρόμο τούτο κατοικούνε "πόρνες, ρουφιάνοι, χαρτοπαίχτες, μπάσταρδοι" -εννοούσε, δηλαδή,...

"Ο Δρόμος με τις Φάμπρικες" στο Μόντρεϋ στην Καλιφόρνια είναι ένα ποίημα, μια βρομισιά, έχει ένα δικό του φως, ένα έντονο χρώμα, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο μα κι ένα όνειρο μαζί, μια νοσταλγία. Κάτι το σκόρπιο και το συγκεντρωμένο, σίδερα, τενεκέδες, σκουριά και πελεκούδια, το στρώσιμο του δρόμου όλο γούβες, παντού κουλούρες τα σκοινιά, κόφες λαχανικά, φάμπρικες για σαρδέλες του κουτιού, καταγώγια, ταβέρνες και μπορντέλα μικρομάγαζα, εργαστήρια χημικά, παλιοξενοδοχεία. Κάποιος είπε πως στο δρόμο τούτο κατοικούνε "πόρνες, ρουφιάνοι, χαρτοπαίχτες, μπάσταρδοι" -εννοούσε, δηλα...

Τι μπορεί να συμβεί σ' ένα λεωφορείο που εκτελεί το δρομολόγιο "Κονάκι του αντάρτη" - Σαν Χουάν ντε λα Κρουζ στην Καλιφόρνια; Τι το κοινό υπάρχει ανάμεσα στους επιβάτες του που προέρχονται από κάθε κοινωνική τάξη, επάγγελμα και ηλικία; Για ποια αιτία απεχθάνονται ο ένας τον άλλο τόσο πολύ; Ποια ιδιαιτερότητα, ποιο μυστικό κρύβει ο καθένας μέσα του και σε ποια έκταση αυτά επηρεάζουν το παρόν και το μέλλον του καθενός; Με άφθαστη μαεστρία ο Στάινμπεκ υφαίνει την πλοκή του έργου του. Ό,τι προπάντων κάνει ευνοϊκή εντύπωση σ' αυτό, είναι η τρυφερότητα, η ευγένεια, ο ανθρωπισμός...

Οι συνεντεύξεις που περιλαμβάνονται σ' αυτόν τον τόμο δημοσιεύτηκαν στην περίφημη επιθεώρηση Paris Review. Όπως είναι γνωστό, η εν λόγω επιθεώρηση αποτελεί ένα μοναδικό εργαλείο εξερεύνησης των σύγχρονων συγγραφέων και του τρόπου με τον οποίο εργάζονται και δημιουργούν. Αναγνωρισμένες ως ένα απαραίτητο παράρτημα της σύγχρονης λογοτεχνίας, οι συνεντεύξεις αυτές είναι, επί πλέον, γοητευτικές και από μόνες τους. Μέσα από ανιχνευτικές ερωτήσεις που απευθύνθηκαν σε μεγάλους τεχνίτες του λόγου, μας αποκαλύπτουν καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη διαδικασία τη σκέψη και τις μεθόδους π...

Το "Ρωσικό ημερολόγιο", η περιγραφή του σαρανταήμερου ταξιδιού του συγγραφέα Τζον Στάινμπεκ και του φωτογράφου Ρόμπερτ Κάπα στη Σοβιετική Ένωση από τις 31 Ιουλίου ως τα μέσα Σεπτεμβρίου του 1947, ως απεσταλμένοι της εφημερίδας "New York Herald Tribune", πρωτοεκδόθηκε το 1948 και αποτελεί μέχρι σήμερα ένα κλασικό δείγμα ταξιδιωτικής μαρτυρίας, αλλά και ένα σπάνιο ιστορικό ντοκουμέντο. Ο Στάινμπεκ και ο Κάπα περιγράφουν με ειλικρίνεια και ρεαλισμό το ταξίδι τους, σε μια περιπλάνηση από τη Μόσχα και το Στάλινγκραντ μέχρι τις αγροτικές περιοχές της Ουκρανίας και τις απομακρυ...

... Ο Τζόζεφ σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε τα γέρικα ρυτιδιασμένα κλωνιά του. Τα μάτια του φωτίστηκαν καθώς αναγνώρισαν και καλωσορίσανε, γιατί η δυνατή και απλή οντότητα του πατέρα του, που είχε παραμείνει στα νεανικά του χρόνια σαν ένα σύννεφο ειρηνικό, είχε μπει μέσα στο δέντρο. Ο Τζόζεφ σήκωσε το χέρι του σ' ένα χαιρετισμό. Είπε πολύ σιγανά: "Χαίρομαι που ήρθες, κύρη μου. Δεν είχα καταλάβει ώσαμε τώρα πόση μοναξιά είχα δίχως εσένα". Το δέντρο αναδεύτηκε ανάλαφρα. "Είναι καλή γης, καθώς βλέπεις" συνέχισε ο Τζόζεφ σιγανά. "Θα σ' αρέσει να μείνεις, κύρη μου". Κούνησε τ...

Νομπελίστας στα εξήντα του, ο Τζων Στάινμπεκ γεννήθηκε το 1902 στο Σαλίνας της Καλιφόρνιας, κοντά στην εύφορη κοιλάδα του Σαλίνας - που είναι και το φόντο πολλών απ' τα βιβλία του. Έτσι κι εδώ, στους πλούσιους μηλεώνες της Καλιφόρνιας, εννιακόσιοι εργάτες που μαζεύουν μήλα ξεσηκώνονται "σε αμφίβολη μάχη" ενάντια στους χτηματίες. Το σύνολο αυτών των ανθρώπων αποχτά τη δική του δύναμη - κατά πολύ ισχυρότερη από τα άτομα που το αποτελούν και πολύ πιο απειλητική. Καθοδηγημένη από ένα νεαρό επαναστάτη, η απεργία στηρίζεται πάνω στον τραγικό του ιδεαλισμό - στην "άκαμπτη φρόνηση,...

Η λατρεία του Στάινμπεκ προς τη φύση τον οδηγεί σε έναν άκρατο πανθεϊσμό. Έχει τη γνώμη ότι η φύση είναι ο θεός των θεών. Και δίνει πειστικά και γοητευτικά την άποψη του συμπαρασύροντας τον αναγνώστη και κρατώντας τον δέσμιο των περιπετειών των ηρώων του. Ο μυθοπλάστης Στάινμπεκ, με το μυθιστόρημα του "Σε έναν άγνωστο θεό", βρίσκεται στην αποθέωσή του. Και ο ήρωας του Τζότζεφ Γουέην είναι ο πιο γοητευτικός άνθρωπος που μας έδωσε η πένα του συγγραφέα, θα ειπωθεί για τον Τζότζεφ: "Δεν ξέρω αν υπάρχουν άνθρωποι που γεννήθηκαν πέρα και έξω από την ανθρωπότητα ή αν μερικοί άνθρω...