Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο βιβλίο αυτό ανθολογούνται και εξετάζονται πεζά και ποιητικά κείμενα 16 πεζογράφων και 13 ποιητών -ιδιαίτερα από το συμβατικό όριο 1960 και εξής-, στα οποία η πόλη της Καβάλας μαζί με την ευρύτερη περιφέρειά της διαθλάται, μετασχηματίζεται σε λογοτεχνική πόλη, δημιουργεί την ιδιαίτερη μυθοποιητική της παράδοση και επωμίζεται αισθητικούς και ιδεολογικούς ρόλους. Στην εισαγωγή τους οι ανθολόγοι και επιμελητές του βιβλίου, φιλόλογοι-νεοελληνιστές Ευριπίδης Γαραντούδης και Μαίρη Μικέ, μετά τη διευκρίνιση ότι στόχος του παρόντος τόμου δεν είναι η συγκρότηση ενός καβαλιώτι...

Παρίσι - Ζυρίχη - Άαχεν - Στοκχόλμη - Φρανκφούρτη - Ρώμη - Ρότερνταμ - Παρίσι. Πώς άραγε συνδέει τις πόλεις αυτές ένας πλανόδιος πλασιέ εντύπων της Αντίστασης που τα διανέμει στους αυτοεξόριστους της χούντας, στα δύσκολα χρόνια 1967-1974; Όλα όσα λέγονται και δεν πράττονται, όλα όσα πράττονται χωρίς να λέγονται, πώς καταλήγουν στο να υφάνουν το σκηνικό απ' όπου αναπήδησε ένας Παναγούλης, ένα Καράγιωργας και τόσοι άλλοι επώνυμοι κι ανώνυμοι, σαν τον αφανή τροτσκιστή τον "Λάμπη τον Τρότσκα"; Όλα όσα δεν ξέρετε, όλα όσα υποθέτετε κι όλα όσα θα θέλατε να μάθετε για τις υπόγει...

Έλληνες και ξένοι πανεπιστημιακοί, λογοτέχνες και δημοσιογράφοι γράφουν μικρές ιστορίες για τα ζώα και υποστηρίζουν ότι τα ζώα δεν είναι κατώτερα όντα: Αισθάνονται, πονούν, αγαπούν, αντιλαμβάνονται, κρίνουν, θυμούνται, έχουν συνείδηση, έχουν ικανότητες που δεν έχουμε, έχουν δικαιώματα. Με λογική και συναίσθημα σχολιάζεται η σχέση των ζώων με τον άνθρωπο, η παρουσία τους στον μύθο και το παραμύθι, στην τέχνη και την τεχνολογία, στη θρησκεία και τη φιλοσοφία, και καταγγέλλεται η σκληρότητα με την οποία συχνά αντιμετωπίζονται. Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται τεκμηριωμένα και...

Η ανθολογία των ποιημάτων του Βασίλη Βασιλικού, σε επιμέλεια-ανθολόγηση Θανάση Θ. Νιάρχου, αποτελείται από δύο ενότητες: Τα εφηβικά [1948-1951], Ποιήματα της αυτοεξορίας [1967-1973]. Εντός των 184 σελίδων της, ο αναγνώστης θα διαπιστώσει την αυθεντική ποιητικότητα του λόγου του διακεκριμένου συγγραφέα, Βασίλη Βασιλικού, την κοινωνική, ιστορική χροιά των στίχων του καθώς και την πολιτική προέκτασή τους. Βιώματα, αναμνήσεις, φόβοι, εκρήξεις, κατηγορώ, σχέσεις, ιστορίες, στιγμές καθορίζουν τον ποιητή κατά τη συγγραφή κι οργώνουν τις μνήμες. *** Κι είναι πια τα ποιήματα...

Η νουβέλλα του Βασίλη Βασιλικού, με τον τίτλο "Σκανδιναβικό σταυρόλεξο", που εγκαινιάζει τη σειρά Πολάρ, θα αιφνιδιάσει ευχάριστα τον αναγνώστη με μία σκοτεινή υπόθεση από τα χρόνια της Δικτατορίας, που, όμως, εκτυλίσσεται στη μακρινή Σουηδία και στον χώρο των Ελλήνων εξορίστων και μεταναστών. Μια ελληνική Nordic ιστορία με πολλά αναπάντητα ερωτήματα, ένα "σκανδιναβικό σταυρόλεξο" για απαιτητικούς αναγνώστες, που γράφτηκε σχεδόν δύο δεκαετίες πριν επικρατήσει στην παγκόσμια αγορά το Nordic noir.

Στα γήπεδα η πόλη αναστενάζει... και ονειρεύεται... Και εμπνέει τους συγγραφείς της που μέσα από κείμενα βιωματικής μνήμης, στο "φωτισμό" και στις "σκιές" κάθε εποχής και με τη δική του όραση και ευαισθησία ο καθένας, "αιχμαλωτίζουν": τη γοητεία του κυριακάτικου απογεύματος στις κερκίδες· τις έντονες συγκινήσεις και τη "μυθολογία" του κόσμου της μπάλας· την ατμόσφαιρα και την αίσθηση της Θεσσαλονίκης που περιστρέφεται γύρω από τις ομάδες της, τους παίκτες της, τους φιλάθλους της. Αναβλύζει έτσι μια πόλη που πάλλεται και εκφράζεται στα κυριακάτικα καφενεία (Τηλ. Αλαβέρας), σ...

Ο Στέλιος μιλάει για τη ζωή του στον Βασίλη Βασιλικό και αυτοβιογραφείται... Η κυρα-Γεσθημανή, το τραγούδι, οι γυναίκες της ζωής του, η αγάπη του για τη φύση και το ψάρεμα, οι Πόντιοι, οι εταιρείες δίσκων, οι συνεργάτες, το κοινό του, η μοίρα της καταστροφής που τον κυνηγούσε, τα ταπεινά του όνειρα... ιχνογραφούν τον καμβά της ζωής του μεγαλύτερου εκφραστή των καημών του λαού. Η εκ βαθέων αφήγηση του Στέλιου Καζαντζίδη στον Βασίλη Βασιλικό αποτελεί τη μοναδική ίσως ολοκληρωμένη εξιστόρηση των βιωμάτων του ήδη από τα πρώτα παιδικά του χρόνια τις μέρες της Κατοχής ως το...

Ωραία είναι το να τυπώνεις ιδέες, ατάκες και φαντασιώσεις καταγραμμένες από 'δώ κι από 'κεί, με τον Θανάση Λάλα και τον Βασίλη Βασιλικό, που δεν χρησιμοποιήθηκαν πουθενά αλλού και που συγκεντρώνουν με φρεσκάδα τις προοπτικές και το παραλήρημα για την τέχνη, σ' ένα περιβάλλον ιστορικό και πολιτικό τελείως διαφορετικό από το σημερινό. Αυτές οι φωνο-ερωτήσεις του Βασιλικού, ένα μείγμα αποριών προς την τέχνη, από τη μεριά ενός λόγιου, με μια άποψη όμως για την πολιτική που την έχει βιώσει, εκμαιεύουν φωνο-απαντήσεις βουτηγμένες στο μαύρο της τέχνης και στο μπλε του παραληρή...

Η ελληνική πεζογραφία συχνά αναφέρεται στο φαγητό, που αποτελεί σημαντικό συστατικό της κουλτούρας μας· ανασύρει μνήμες γεύσης και καταγράφει στιγμιότυπα από γεύματα και γιορτινά τραπεζώματα· περιγράφει πλούσιους αστικούς μπουφέδες και ταπεινά ταβερνάκια σε φτωχογειτονιές· συνδέει τον έρωτα, τον πόλεμο, την ξενιτιά, τη χαρά και τη λύπη με το φαγητό -είτε αυτό είναι η μαγειρίτσα στο αναστάσιμο οικογενειακό τραπέζι είτε το ψωμοτύρι του εργένη. Στην ειδική αυτή έκδοση για την εφημερίδα "Τα Νέα", στο Α' Μέρος, υπάρχουν αποσπάσματα από κείμενα (διηγήματα, μυθιστορήματα, ταξιδ...

H Τριλογία είναι η πολεμική φωνή ενός εξεγερμένου νέου των σίξτις. Κι όπως ακριβώς η ροκ μουσική εκείνης της περιόδου, έτσι και η Τριλογία κατόρθωσε, χάρη στην αυθεντικότητα του ύφους της και την καθολικότητα των θεμάτων της, να διατηρήσει αυτή τη φωνή ζωντανή και πάντα ανατρεπτική στο μάκρος του χρόνου. Στο "Φύλλο", η Φύση εκδικείται τους πρώτους τυχόντες: τους ενοίκους μιας πολυκατοικίας που συμβιβάζονται με την καταστροφή της. Στο "Πηγάδι", η Γη εκδικείται εκείνους που την απαρνούνται ασφαλισμένοι στην ψευδαίσθηση της τεχνολογίας. Στο "Αγγέλιασμα", η Ζωή εκδικεί...

"Τη γνώρισα σαν ένα σκάφος που η φουρτούνα το ξέβρασε σε μιαν ακρογιαλιά της δικής του Ιθάκης, γνώριμη μα και γυμνή, άδεντρη μα κι αγαπημένη - αυτή την ίδια την Ιθάκη που την ανάγκασε, άλλοτε, να οδυσσέψει στα ξένα. Τώρα τη δέχτηκε, με τσακισμένα τα πλευρά του σκαριού της, το τιμόνι απείραχτο και τη μηχανή επώδυνα τραυματισμένη. Έτσι τη γνώρισα μόλις, μετά τις πρώτες αναγνωριστικές συναντήσεις, αρχίσαμε να τρυπάμε τη φλούδα του καρπού και να προχωρούμε ολοένα και πιο βαθιά στη σάρκα του, πριν φτάσουμε στο δικοτυλήδονο κουκούτσι, τον πυρήνα του έρωτά μας".

Χαίρομαι το σώμα μου. Το περνώ από πόρτες, το σφυγμομετρώ με την ανάσα του ηλεκτρονικού μου ρολογιού, μετρώ το μπόι του με το χαμηλότερο κλαδί του πιο ψηλού δέντρου... Δεν περιμένω ωστόσο θαύματα. Δεν διατηρώ αυταπάτες. Η δουλειά είναι σκληρή. Από το "Greek Art Mycenea" πήγα στο "Solid Gold Agamemnon", για να περάσω έπειτα στο "Handicraft Medea" και να καταλήξω στο "Byzantine Coin". Είμαι ένας πλανόδιος πωλητής ταγαριών. Κι ένας πραματευτής της αγάπης που, ενώ πουλιέται με το κιλό, την αληθινή δεν τη βρίσκεις παρά με το σταγονόμετρο. Καμάκι άλλου καμακιού το μάτι δεν το...

Ελεγεία μιας εποχής, σατιρική μετα-ηθογραφία, πορτρέτο ενός τόπου, μερική πολιτική φαντασία, και λιγότερο ερωτογράφημα, "Τα καμάκια" είναι ένα βιβλίο που ισορροπεί μεταξύ "συμβατικής" πεζογραφίας (όσο συμβατική μπορεί να είναι η πεζογραφία του Βασιλικού), εναλλακτικής ιστορίας, δημοσιογραφίας, ημερολογίου και διήγησης. Γραμμένο το 1978, όταν βρισκόταν στο αποκορύφωμά του το φαινόμενο των "καμακιών", των νεαρών ανδρών που περνούσαν τα καλοκαίρια τους προσφέροντας ερωτικές υπηρεσίες στις αλλοδαπές τουρίστριες, το βιβλίο αποτυπώνει την εποχή με ευφρόσυνο χιούμορ και παιγνιώδη...

Είναι, λοιπόν, καιρός της καυχήσεως, καθώς είναι καιρός της εργασίας και της ταπεινοφροσύνης. Ξεκινώντας το 2009, στόχος μας ήταν ένα φεστιβάλ, όπως αυτό των Φιλίππων, να έχει δικό του χαρακτήρα, δικό του χρώμα, δικό του ρυθμό, δικό του βλέμμα, διαφορετικό κάθε χρόνο. Να μπορεί να παραγγέλνει παραστάσεις, να έχει δικές του παραγωγές, πέρα από αυτές που φιλοξενεί και υποδέχεται, να είναι τόπος ενός πραγματικού ραντεβού που αφορά πάντα το σήμερα. Ένα φεστιβάλ "τοπικό", με την πατούσα του "εδώ και τώρα" και το μέτωπο ψηλά, άγρυπνο και ανήσυχο. Με αυτές τις σκέψεις ξεκινήσαμε...

Κι ας μη νομίζουμε πως είμαστε μεγάλοι,/ τρανοί, υπερκόσμιοι κι αθάνατοι ποιητές,/ Περνούμε εμείς, έρχονται πίσω άλλοι/ κι όλοι μας είμαστε φτωχοί τραγουδιστές./ Ξεπέσαμε -πουλιά αποπλανεμένα-/ στη γη. Κι αναρωτιόμαστε: "που πάμε;"./ Κι εκεί που άλλοι μισούνε -μάταιη έννοια-/ τις ομορφάδες της, περνώντας τραγουδάμε./ Αδιόρθωτοι κι ανώφελοι νεφοπαρμένοι/ -κι ίσως για σε, αναγνώστη, να 'μαστε τρελοί-/ μας τυραννά στο διάβα μας η σκέψη: "τι απομένει;"/ κι ένα αναπάντητο κι ασίγαστο "γιατί;"/ Κι έτσι φεύγουμε εμείς. Μας ακολουθάνε άλλοι·/ Με άλλα τραγούδια τρ...

1941-1944. Μακεδονία υπό Βουλγαρική Κατοχή. Οι κατακτητές σχεδιάζουν να ανατινάξουν τον αλευρόμυλο της Καβάλας, για να υποχρεώσουν τους Έλληνες να εισαγάγουν σιτηρά από τη Βουλγαρία. Παράλληλα, ο Τσανοπέφ, Διοικητής του Βουλγαρικού Στρατού στην πόλη, εποφθαλμιά την έφηβη Βενούλα, κόρη του μπαρμπα-Λιά και της Μαλβίνας. Όμως, ο μπαρμπα-Λιάς επιχειρεί με ανορθόδοξο τρόπο να φυγαδεύσει την κόρη του και να αποτρέψει την ανατίναξη του Μύλου. Θα τα καταφέρει; "Για να γράψει κάποιος πρέπει να έχει ένα έλλειμμα ή ένα τραύμα που προσπαθεί να το αντιμετωπίσει διά της γραφής. Για μ...

"...Η Ρούλα μού δίνει τα χέρια της. Είναι απλή, το σώμα της διαγράφεται γλυπτό κάτω απ' το φόρεμα. "Κάθισε", μου λέει, και μου δείχνει το κρεβάτι όπου κάθεται. Αρνιέμαι. Μ' αρέσει απόψε τόσο πολύ, η φτώχεια της, η μυρωδιά της μπουγάδας, το παντοτινό χαμόγελο, τα αφράτα, ξυπόλυτα πόδια της, θέλω τόσο πολύ να την αγκαλιάσω, να πιάσω τα πόδια της, να τα φιλήσω, όπως ο εγκληματίας τα πόδια της πόρνης Σόνιας, όταν μετανοεί, και φοβάμαι να καθίσω δίπλα της, μήπως μαγνητιστώ και τα χάσω".