Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Ηλέκτρα στις "Χοηφόρες" του Αισχύλου θέλει την εκδίκηση, αλλά, αν ήταν, να μη μάτωναν τα χέρια της. Η "Ηλέκτρα" του Ευριπίδη είναι ένα στενόκαρδο και εγωκεντρικό πλάσμα μ' ένα ακραίο μίσος, για να φτάσει μετά σχεδόν στη μεταμέλεια. Στην "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή δε διέταξε κανείς το φόνο της Κλυταιμνήστρας και του Αίγισθου. Η Ηλέκτρα έχει πάρει σταθερή απόφαση κι ο Ορέστης έχει σταθερό χέρι. Εδώ δεν υπάρχουν Ερινύες για να διώξουν τους μητροκτόνους. Ερινύες είναι τα παιδιά του Αγαμέμνονα για τους ενόχους. Δεν υπάρχουν δικαστήρια για να δικάσουν τον Ορέστη. Ο Χορός τον απαλλάσ...

Η παιδεία είναι ένα από τα πιο σπουδαία μέσα για την ατομική και τη συνολική προκοπή. Σκοπός της να υπηρετήσει και να κάμει καλύτερη τη ζωή του ανθρώπου. Γίνεται καλύτερη η ζωή του ανθρώπου, όσο περισσότερο δουλεύεται η Ψυχή του και όσο βαθύτερα ποτίζεται με την αγάπη και την καλοσύνη. Καλύτερη στο βάθος θα ειπεί πιο καλλιεργημένη, πιο ηθική και πιο ελεύθερη. Η ψυχική όμως καλλιέργεια και η ελευθερία δεν έρχονται έτοιμα απ' έξω, παρά είναι καρπός που ωριμάζει μέσα μας ολοένα και περισσότερο με αδιάκοπη ατομική προσπάθεια. Με προσπάθεια και δοκιμασία λυτρώνεται με τον...

Στο βιβλίο αυτό ο αναγνώστης θα βρει προβληματισμούς για τη θέση του μαθήματος της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και γλώσσας στον σύγχρονο κόσμο και στην ανταπόκρισή του στις νέες επιστημονικές και πολιτισμικές προκλήσεις. Γίνεται έτσι προσπάθεια να οριστεί η σύγχρονη ανάγνωση της αρχαιοελληνικής γραμματείας και του κόσμου της. Στο πλαίσιο αυτό παρατίθενται: - Η διδακτική παράδοση του μαθήματος και οι δυνατότητες αξιοποίησης των ποικίλων προτάσεων αναμόρφωσής του - Διδακτικές πρακτικές που μπορούν να αναδείξουν τις νέες προοπτικές του μαθήματος - Ενδεικτικά παραδείγματα...

Εδώ ο Αισχύλος συνδυάζει σε ένα σκηνικό σύμπλεγμα και τους δύο παράγοντες της τραγικής περιπέτειας του οίκου των Ατρειδών: τον ανθρώπινο και το θεϊκό. Ο συνδυασμός επιτυγχάνεται με την οπτική αντιπαράθεση των αντίστοιχων συνόλων: απέναντι στις δαιμονικές διώκτριες στέκει ο θνητός Ορέστης. Στο δικαστήριο των θνητών ενόρκων προεδρεύει η θεά Αθηνά. Σ' αυτούς τους αντιθετικούς συνδυασμούς αναπαράγονται και το αρχικό αδιέξοδο και η τελική άρση του. Ο Ορέστης τρίτος κρίκος στην αλυσίδα μιας ανανεούμενης καταστροφής, ανάγει τον προβληματισμό του στη σφαίρα των θεών, από όπου τον ε...

Ένας "μαγικός ρεαλισμός" συνιστά ίσως τη μοναδικότητα και την ιδιαίτερη γοητεία και του Παπαδιαμάντη. Αυτό το μαγικό ρεαλισμό θα βρει ο αναγνώστης στα δύο διηγήματα "Έρως - Ήρως" και "Όνειρο στο κύμα", στα οποία βλέπουμε έναν ερωτικό Παπαδιαμάντη. Τα δύο διηγήματα -χωρίς να είναι τα μόνα- εκφράζουν , μαζί με άλλα νοηματικά συμφραζόμενα, τον ερωτισμό που κρυφοκαίει τον «άγιο» των γραμμάτων μας, έναν ερωτισμό έντονο, που μένει πνευματικός, με την αίσθηση στη σκέψη, αλλά και με τη σκέψη στην αίσθηση.

Σ' αυτό το δράμα του Αισχύλου, που οι αρχαίοι ονόμασαν Άρεως μεστόν, η στάση όλων μαρτυρεί πράγματι ακόμη μια φορά ότι τη λύση στο δράμα τη δίνουν οι θεοί. Από τη μια πλευρά έχουμε το νεαρό βασιλιά, ήρεμο και συνετό, που αρχίζει με παράκληση στους θεούς να σώσουν την πατρίδα του. Από την άλλη έχουμε ένα χορό από γυναίκες, αναστατωμένες από τον τρόμο, που φωνάζουν πανικόβλητες: καλούν τους θεούς να βοηθήσουν... Η έξαλλη προσευχή τους ενώνεται με τη γαλήνια προσευχή του Ετεοκλή: καθένας επικαλείται τους θεούς. Και, τέλος, οι θεοί εισακούουν τις παρακλήσεις τους. Η Θήβα τουλάχ...

... Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο Στα μαλλιά, κι αυτό το ανάστημα Ίσκιοι και χαμόγελα παντού Στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα Ζωντανό δέρμα, και τα μάτια Με τα μεγάλα βλέφαρα Ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα. Και στην Τροία; Τίποτε στην Τροία - ένα είδωλο... Κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια... Γιώργος Σεφέρης "Ελένη. Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ."

Στην "Εκάβη" όλα τα πρόσωπα είναι θύματα της λογικής τους. Ο Ευριπίδης αντιπαραθέτοντας τόσα συστήματα αξιών όσα τα δρώντα πρόσωπα (Εκάβη, Πολυξένη, Οδυσσέας, Ταλθύβιος, Αγαμέμνονας, Πολυμήστορας) αποδεικνύει το αδιέξοδο και ανασύρει μέσα από τα ερείπια του λόγου το παράλογο της ύπαρξης. Ύστερα από το εξόδιον άσμα του χορού έχει σφηνωθεί στη συνείδησή μας ένα τοπίο αφασίας: η βία ορθώνεται μπροστά μας ως αναίτιο και ανιστόρητο φαινόμενο πέρα από το χρόνο. Βρίσκεται στη ρητορική των γεγονότων· περιγράφεται αλλά δεν εξηγείται και το αναίτιο, το ανεξήγητο τρομάζει. Κώστας Γ...

To θέμα του βιβλίου είναι η ποιητική της αφήγησης, η συνθετική και συνοπτική δηλαδή παρουσίαση διάφορων και διαφορετικών, κάποτε αλληλοαναιρούμενων, απόψεων όσων αφηγηματολόγων μελετούν τους αφηγηματικούς τρόπους σε λογοτεχνικά έργα ή αναφέρονται στο πλαίσιο της θεωρίας τους σ’ αυτούς, και όχι η δημιουργία μιας ψευδούς -και επικίνδυνης- εντύπωσης για την ύπαρξη μιας μεθοδολογίας για κοινή -και αβασάνιστη- χρήση. Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάζονται τα θέματα του αφηγητή, του χώρου, του χρόνου, του λόγου και του αποδέκτη της αφήγησης σε χωριστά κεφάλαια για τη διευκόλυνση του α...

Μια σειρά διηγημάτων Ελλήνων πεζογράφων της παλαιότερης λογοτεχνίας μας που έχουν ως κοινό θεματικό κέντρο του ιερέα. Ο ιερέας, μέσα στην ενοριακή παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, είναι ένα πρόσωπο σεβαστό και ο ρόλος του είναι πολύπλευρος και σημαντικός για τη ζωή της κοινότητας, ιδιαίτερα στα χωριά και στις παλιότερες εποχές, που δεν υπήρχαν οι σημερινές δυνατότητες συγκοινωνίας και επικοινωνίας. Έτσι, παράλληλα με τη μορφή του ιερέα, ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με παλαιότερες μορφές ζωής, με παλαιότερα ήθη της ελληνικής υπαίθρου, μέσα από ζωντανές λογοτεχνικές γραφές....

Η ιδέα για τις "Διετείς διακοπές" ανήκει στον Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλο. Τα αφηγήματα για το Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης, κατά τη διετία από τον Φεβρουάριο 1972 ως τον Ιανουάριο 1974, δημοσιεύτηκαν στη Νέα Εστία (από το τχ. 1770, Σεπτέμβριος 2004, ως το τχ. 1793 Οκτώβριος 2006). Οι "Διετείς διακοπαί" δεν είναι ωστόσο ένα πολύτιμο μόνο τεκμήριο για την ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης, κατά την κρίσιμη περίοδο των δύο τελευταίων χρόνων της δικτατορίας, αλλά παρουσιάζουν ζωηρό ενδιαφέρον και για σημερινά ζητήματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με τρόπο άμεσο (διδασκαλία...

Ο συλλογικός αυτός τόμος περιλαμβάνει κείμενα πανεπιστημιακών και ειδικών επιστημόνων, τα οποία καλύπτουν θέματα που αφορούν τους σκοπούς και τους στόχους, την ύλη και τη διδακτική των μαθημάτων της Γλώσσας και της Λογοτεχνίας καθώς και απόψεις και προβληματισμούς που σχετίζονται με το θέμα. Αναλυτικότερα, στην ενότητα της Γλώσσας εξετάζονται ο επικοινωνιακός χαρακτήρας καθώς και η θεωρία και πράξη της γλωσσικής διδασκαλίας σήμερα. Θίγονται ζητήματα της διδασκαλίας της στις διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης σε σχέση με τη διεθνή εμπειρία και παρουσιάζονται τα ειδικά προβ...