Μπαλάσκας Κώστας
Baláskas Kóstas
Ο Κώστας Μπαλάσκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλία, όπου αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Εργάστηκε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και εξελέγη Σύμβουλος στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Διετέλεσε Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων. Μέλος της ομάδας που συνέταξε τα "Κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας" Γυμνασίου και Λυκείου. Δίδαξε λογοτεχνία σε Σχολές επιμόρφωσης φιλολόγων και διδάσκει στη Δραματική Σχολή Αθηνών.
Ιστορίες με ζώα
Ροΐδης Εμμανουήλ Δ. 1836-1904
Επικαιρότητα (1996)
[...] Ο Εμμανουήλ Ροΐδης, συγγραφέας με εξαιρετική παιδεία, γλωσσομαθής και σε συνεχή επαφή με την κίνηση των ιδεών στην Ευρώπη, με όιεισόυτικη όραση, με κριτικό και σπινθηροβόλο πνεύμα, με διαβρωτικό και ανατρεπτικό χιούμορ, με αφηγηματική άνεση, με γλωσσική πλαστικότητα και χάρη, μπορεί να θεωρηθεί ένας από τους ευφυέστερους Έλληνες, ένας από τους πρώτους "Ευρωπαίους" συγγραφείς μας και μεταβατική γέφυρα από την Παλαιά στη Νέα Αθηναϊκή σχολή. Τα αφηγήματα που παρουσιάζονται στην παρούσα έκδοση με τον (δικό μας) τίτλο "Ιστορίες με ζώα" και που αφηγούνται ακριβώς την ιστ...
Έρως - ήρως. Όνειρο στο κύμα
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Επικαιρότητα (1996)
Ένας "μαγικός ρεαλισμός" συνιστά ίσως τη μοναδικότητα και την ιδιαίτερη γοητεία και του Παπαδιαμάντη. Αυτό το μαγικό ρεαλισμό θα βρει ο αναγνώστης στα δύο διηγήματα "Έρως - Ήρως" και "Όνειρο στο κύμα", στα οποία βλέπουμε έναν ερωτικό Παπαδιαμάντη. Τα δύο διηγήματα -χωρίς να είναι τα μόνα- εκφράζουν , μαζί με άλλα νοηματικά συμφραζόμενα, τον ερωτισμό που κρυφοκαίει τον «άγιο» των γραμμάτων μας, έναν ερωτισμό έντονο, που μένει πνευματικός, με την αίσθηση στη σκέψη, αλλά και με τη σκέψη στην αίσθηση.
Παραλογές
Επικαιρότητα (1996)
Οι παραλογές ή μπαλάντες είναι αφηγηματικά δημοτικά τραγούδια και αφηγούνται ιστορίες με δραματικό περιεχόμενο, με στοιχεία παραμυθιακά και εξωλογικά και με δυνατή ποιητική πνοή, που φανερώνουν τη δημιουργική δύναμη του λαού. Οι αντιλήψεις που προβάλλουν, προϊόντα άλλων εποχών και άλλων κοινωνιών με κλειστους ορίζοντες, ενδιαφέρουν ίσως μόνο την κοινωνική ανθρωπολογία. Τα θέματα όμως, με διαφορετική κάθε φορά μορφή, μένουν πάντα ζωντανά. Κυρίως όμως μένει ζωντανή η ποητική ουσία των παραλογών. Ποιήματα δυνατά, ανοιχτά στην ερμηνεία, πηγές για νέα έμπνευση και δημιουργία.
Διηγήματα
Συλλογικό έργο
Επικαιρότητα (1996)
Μια σειρά διηγημάτων Ελλήνων πεζογράφων της παλαιότερης λογοτεχνίας μας που έχουν ως κοινό θεματικό κέντρο του ιερέα. Ο ιερέας, μέσα στην ενοριακή παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, είναι ένα πρόσωπο σεβαστό και ο ρόλος του είναι πολύπλευρος και σημαντικός για τη ζωή της κοινότητας, ιδιαίτερα στα χωριά και στις παλιότερες εποχές, που δεν υπήρχαν οι σημερινές δυνατότητες συγκοινωνίας και επικοινωνίας. Έτσι, παράλληλα με τη μορφή του ιερέα, ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με παλαιότερες μορφές ζωής, με παλαιότερα ήθη της ελληνικής υπαίθρου, μέσα από ζωντανές λογοτεχνικές γραφές....
Τασώ
Χατζόπουλος Κωνσταντίνος 1868-1920
Επικαιρότητα (1997)
Το διήγημα "Τασώ" είναι από τα καλύτερα του Κ. Χατζόπουλου. Αφιερωμένο στον Ψυχάρη, πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο "Νουμά" το 1910. Το θέμα του έχει να κάνει με τη γυναίκα και τη μοίρα της, με τις κοινωνικές διαφορές, με τον έρωτα. Η ομώνυμη ηρωίδα του διηγήματος, όμορφη, δυναμική αλλά φτωχή νέα, ερωτεύεται ένα νέο από τις πρώτες οικογένειες του χωριού, γιατρό που κι αυτός την επιθυμεί. Τα προβλήματα αυτής της αδιέξοδης σχέσης αφηγείται αργότερα στην παρέα του ο ίδιος ο γιατρός, "μια βραδιά που η κουβέντα γύρισε στις γυναίκες και στην αγάπη".
Ελένη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Επικαιρότητα (1997)
... Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο Στα μαλλιά, κι αυτό το ανάστημα Ίσκιοι και χαμόγελα παντού Στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα Ζωντανό δέρμα, και τα μάτια Με τα μεγάλα βλέφαρα Ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα. Και στην Τροία; Τίποτε στην Τροία - ένα είδωλο... Κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια... Γιώργος Σεφέρης "Ελένη. Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ."
Φοίνισσαι
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Επικαιρότητα (1997)
Οι "Φοίνισσες" πραγματεύονται αδρομερώς το θέμα των "Επτά επί Θήβας" του Αισχύλου. Είναι όμως ψυχολογικό δράμα, στο οποίο οι δυο γιοι του Οιδίποδα συναντιούνται παρουσία της μητέρας τους. Ο ένας διηγείται τις εντυπώσεις του από την εξορία, ο άλλος τις φιλοδοξίες του· καθένας με τον τρόπο του σπαράζει την καρδιά της μάνας του. Είναι εξάλλου πολιτικό δράμα, που, παιγμένο σε χρόνο πολιτικών ταραχών, κηρύσσει τη συμφιλίωση και τη φιλοπατρία. Είναι, τέλος, δράμα περιπετειών όπου υπεισέρχεται η θυσία ενός νεαρού, την οποία ξαφνικά απαιτεί ο μάντης, αρνείται στην αρχή ο πατέρας κα...