Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το γέρασμα" δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά πριν είκοσι εννέα χρόνια στις επιφυλλίδες του δοξασμένου μας Indipendent. Έπειτα, μέσα στον ίδιο χρόνο (1898), τυπώθηκε από την Domenico Oliva, σε μια έκδοση που είναι τώρα πια εντελώς εξαντλημένη. Το μυθιστόρημα αυτό δεν απόσπασε ποτέ μια λέξη επαινετική ή αποδοκιμαστική από την κριτική μας. Ίσως να συντέλεσε στην αποτυχία του και το κάπως ταπεινό ένδυμα με το οποίο παρουσιάστηκε. Αλλιώς θα ήταν δύσκολο να εξηγηθεί τέτοια σιωπή αφού μάλιστα το μυθιστόρημα "Μια ζωή", πού είχα δημοσιεύσει έξι χρόνια νωρίτερα και που έπασχε οπωσδήποτε...

Η πολύ χρήσιμη σειρά κριτικών καταλόγων των εκδόσεων Rizzoli, όπου παρουσιάζεται το σύνολο των γνωστών στην έρευνα έργων ενός καλλιτέχνη ανά τόμο, άρχισε να μεταφράζεται και στην ελληνική γλώσσα. Η σύνταξη εισαγωγικού κειμένου και οι προσθήκες στην ελληνική έκδοση ανατέθηκαν σε έλληνες ιστορικούς της τέχνης. Η ελληνική έκδοση αναπαράγει τη γνωστή διχογνωμία, που έχει τις ρίζες της στον 19ο αιώνα, σχετικά με την πολιτογράφηση του Τζιότο στον Μεσαίωνα (Vigorelli), ή στην Αναγέννηση (Χρήστου). Οι συγγραφείς του ελληνικού και του ιταλικού προλόγου παραθέτουν την επιχειρηματολο...

Οι αναμνήσεις του Γεωργίου Λ. Ζαρίφη δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Ο συγγραφέας γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1880 και πέθανε στην Αθήνα το 1943. Από παιδί είχε ένα πάθος να μαθαίνει για τα παλιά, επιζητώντας τις αναμνήσεις όσων συναναστρεφόταν. Η εξιστόρηση καλύπτει τρεις γενεές προγόνων του, την πορεία μιας οικογένειας τραπεζιτών στην Κωνσταντινούπολη και τα κοσμοϊστορικά γεγονότα που χάραξαν την μορφή του σύγχρονου κόσμου.

Ο Γκολντόνι έγραψε τους "Αγροίκους" στη γλώσσα της Βενετίας (in lingua veneziana). Αν στα ελληνικά γινόταν προσπάθεια να μιμηθεί ο μεταφραστής κάποιο ιδίωμα -έστω το επτανησιακό- θα πρόδινε, μου φαίνεται, το ρεαλισμό του έργου. Για να μην κλονιστεί το στέρεο πάτημα των προσώπων του πάνω στην πραγματικότητα και μάλιστα στη "μέση" της πραγματικότητας, όπως αγαπούσε και γύρευε ο Γκολντόνι, -χρειαζόταν μια γλώσσα ελληνική μέση αλλά όσο γίνεται καλλιεργημένη και απροκατάληπτη. Τα βενετσιάνικα των "Αγροίκων" δεν είναι απλή τοπική διάλεκτος. Είναι "ένα είδος κοινής ομιλουμένης των...

"Για δες καιρό που διάλεξεν/ ο Χάρος να με πάρει/ Τώρα π' ανθίζουν τα βουνά/ και βγάν' η γη χορτάρι". Αυτό το τραγικό τέλος του ήρωα Διάκου στη Λαμία αποτελεί την υπόθεση αυτής εδώ της τραγωδίας στην οποία ο συγγραφέας, τηρώντας τις τρεις ενότητες, εισήγαγε τόσο στην πρώτη όσο και στην τελευταία πράξη και την ωδή, συμμορφούμενος με όσα έχουν εξιστορηθεί για τον Διάκο, όπως προαναφέραμε. Η πλοκή του δράματος είναι απλούστατη, όπως ήταν συνήθως και η πλοκή των αρχαίων ελληνικών δραμάτων, στα οποία δεν συναντούμε τις ατέλειωτες περιπλοκές και περιπέτειες των νεωτέρων.

Το Μουσείο Μπενάκη σε συνεργασία με το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα διοργανώνει τη μεγάλη αναδρομική έκθεση "Θεοφυλακτόπουλος. Τύχες της ύλης. Ζωγραφική 1960-2010". Η έκθεση καλύπτει ολόκληρο το φάσμα της δουλειάς του ζωγράφου, με έμφαση στους πιο σημαντικούς θεματικούς και χρονολογικούς κύκλους του έργου του. Ο Μάκης Θεοφυλακτόπουλος, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γενιάς του 1970, μαθήτευσε δίπλα στον Γιάννη Μόραλη και συνδέθηκε από νωρίς με το ρεύμα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Στη διάρκεια της πενηντάχρονης καλλιτεχνικής του πορείας ανέπτυξε ένα...

Το Μουσείο Μπενάκη σε συνεργασία με το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα διοργανώνει τη μεγάλη αναδρομική έκθεση "Θεοφυλακτόπουλος. Τύχες της ύλης. Ζωγραφική 1960-2010". Η έκθεση καλύπτει ολόκληρο το φάσμα της δουλειάς του ζωγράφου, με έμφαση στους πιο σημαντικούς θεματικούς και χρονολογικούς κύκλους του έργου του. Ο Μάκης Θεοφυλακτόπουλος, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γενιάς του 1970, μαθήτευσε δίπλα στον Γιάννη Μόραλη και συνδέθηκε από νωρίς με το ρεύμα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Στη διάρκεια της πενηντάχρονης καλλιτεχνικής του πορείας ανέπτυξε ένα...