Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

... Ήθελε να 'ναι άνοιξη, άμα θα ματαρχόταν. Μαγιόπριλο να 'ναι και να 'χουνε φουσκώσει τα κλαριά. Να 'ναι σπαρμένα τα ουράνια μυρωδάτο έρωτα της πλάσης. Η παπαρούνα να πορφυρώνει τα χωράφια, τα κιτρινολούλουδα του σπάρτου, τ' ασβελαχτού, της αγριομαργαρίτας να κεντάνε ποδιές, μεσάλια, κάτου στον φαρδύπλατο τον κάμπο, πέρα κει στις πλαές κι ίσαμε απάνου στα Πανωχώρια και στις λάκες. Να 'ναι μια άνοιξη λεχώνα. Να 'χει γεννοβολήσει αμέτρητο λουλούδι, να 'χει μεστώσει το τσίγαλο, το ζέρδελο, το μαράσκι, τ' αγραπίδι. Οι ασκαμνιές στον πίσω αντιγό του κονακιού του να 'χουνε β...

Παλίμψηστη θα την βρεις τώρα πια την Πόλη των Ελλήνων, παλίμψηστη. Οι χιτώνες που ντύσανε το κάλλος της πρώτης της νιότης, της χιλιόχρονης, είναι τοι τώρα παραχωμένοι βαθιά. Θαφτήκανε κι απάνω τους ανεμίζουν άλλοι χιτώνες - ψευδεπίγραφοι. Απάνω ράφτηκαν ένα σωρό ενδύσεις των καιρών, πνιγμένες στο χρώμα το ανέκφραστο. Σήμερα η Πόλη του Βοσπόρου, ο αφαλός της οικουμένης όλης ίσαμε τους καιρούς της καταιγίδας, περνάει δίχως επιστροφή στο γιγαντισμό του "πολύ" και στο ταυτόχρονο αδυνάτισμα του "ευ". Είναι η πολιτεία των 12 εκατομμυρίων ψυχών, που πια δεν οικονομείται στη γεωθ...