Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Αλέξανδρος εξηγεί στην αδερφή του την Κικίτσα τι είναι η οικογένεια. Οικογένεια είναι ο μπαμπάς, η μαμά και τα παιδιά. Οικογένεια είναι και η μαμά που μεγαλώνει μόνη της το παιδί της. Αλλά και ο μπαμπάς που μεγαλώνει μόνος του τα παιδιά του. Η Κικίτσα μπερδεύεται. Τελικά ποιοι είναι οικογένεια;

Παιδική λογοτεχνία και δραματοποίηση για το νηπιαγωγείο και το Δημοτικό. Το βιβλίο "Πέντε βήματα για δράση" έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να καλύπτει θεωρητικά και πρακτικά την προσέγγιση της παιδικής λογοτεχνίας με τη μέθοδο της δραματοποίησης στο νηπιαγωγείο-Δημοτικό. Στο πρώτο μέρος αναφέρονται θεωρητικές απόψεις που αφορούν τη δραματοποίηση μέσα στη σχολική τάξη. Παρουσιάζεται πλήρως καταγεγραμμένη η εργασία που έγινε στα πλαίσια της πρακτικής άσκησης του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και εκπαίδευσης του ΑΠΘ και υλοποιήθηκε από φοιτήτρια του Ε΄ ε...

Ένα βιβλίο για τα παιδιά που τελειώνουν το Νηπιαγωγείο αλλά και για όσα μόλις αποχαιρέτησαν την Πρώτη τάξη του Δημοτικού. Τα παιδιά μέσα από παιχνίδι ανακαλύπτουν λέξεις και οδηγούνται σε αυθόρμητη γραφή. Ποιήματα και ιστορίες τα δελεάζουν και τα καλούν να παίξουν και να μάθουν. Έρχονται σε επαφή με έννοιες, αριθμούς, απλές πράξεις και προτείνουν τρόπους επίλυσης των προβλημάτων. Ευαισθητοποιούνται σε θέματα περιβάλλοντος και καλούνται μέσα από τα σύμβολα να αναγνωρίσουν και να προτείνουν λύσεις στους μεγάλους. Αναγνωρίζουν ήρωες της μυθολογίας μας και τους καταγράφου...

Κίτρινα σαν το λεμόνι, κίτρινα σαν καναρίνι. Τι είναι άραγε αυτά; Της Μαλένας τα γυαλιά. Η Μαλένα είναι ένα γλυκό κοριτσάκι με όμορφα καστανοπράσινα μάτια. Όλα τα παιδιά, όμως, στο σχολείο τη φωνάζουν "στραβούλιακα" και "μπουκαλοματού" γιατί φοράει γυαλάκια. Η Μαλένα ντρέπεται και θυμώνει και στενοχωριέται. Μέχρι τη στιγμή που μια συγγραφέας θα τους επισκεφτεί για να τους διαβάσει το βιβλίο της. Τι έκπληξη! Η παραμυθού φοράει γυαλάκια σαν της Μαλένας...

Ο Λάντι και Γκέντι, έρχονται μικρά παιδιά στην Ελλάδα, το μόνο που τους συνδέει στην αρχή είναι η ίδια πατρίδα, η Αλβανία. Τα δυο παιδιά μεγαλώνουν στην ίδια γειτονιά με τον Γκέντι, να κάνει ότι του ζητά ο Λάντι, αρκεί ο μεγαλόσωμος ήρωας να του χαρίζει τη φιλία του. "Θα πηγαίνεις όπου σε στέλνω, θα μιλάς μόνο όταν σου το επιτρέπω, επίσης σπόρε, θα κάνεις στις παρέες μου ότι σου λέω", του ζητά ο Λάντι και ο Γκέντι, έχοντας ανάγκη τη φιλία του, δέχεται αυτή την πρότασή του και αδύναμος δεν αντιδρά. Μέχρι πότε όμως! Διαβάστε το "Φίλοι σε ξένο τόπο" και μην το αφήσετε α...

Φαρφιρώ, Φαρφιρώ με τον κόκκινο στρατό. Φαρφιρώ, Φαρφιρώ πρόσεξε μην πεις το "ρρρο" και τρομάξεις τον εχθρό! Επιτέλους η Φαρφιρώ αποφάσισε να πάει μαζί με τη μαμά της στον ορθοδοντικό και να φορέσει τα κόκκινα σιδεράκια της. Γιατί μόνο έτσι θα ίσιωναν τα δοντάκια της. Όμως ένα πράγμα τη βασάνιζε. Θα άρεσε στους φίλους της, τον Πρόδρομο, την Ελευθερία και τον Κύρο; Ή θα την κορόιδευαν και θα γελούσαν μαζί της όλοι οι συμμαθητές της;

O Δημήτρης από πολύ μικρός παίζει, μιλά και κάνει συνεχώς παρέα με τον Τζίμη, τον καλύτερο φίλο του. Ακόμη και στο σχολείο πηγαίνουν μαζί. Τα άλλα παιδιά, όμως, δε βλέπουν τον Τζίμη. Μόνο τον Δημήτρη βλέπουν στην αυλή να είναι μόνος του και να μιλά μόνος του. Όλοι πιστεύουν πως η παρέα του είναι... η σκιά του και τον αποφεύγουν. Μέχρι τη στιγμή που ο Άλκης του προτείνει να γίνουν αληθινοί φίλοι. Άραγε ο Τζίμης θα συμφωνήσει;

Η Κίτη και η Ματίνα είναι αχώριστες φίλες. Τους αρέσει να ντύνονται και να συμπεριφέρονται όπως οι πριγκίπισσες των βιβλίων που διαβάζουν. Όμως αυτή η επιλογή τους είναι αλλόκοτη για τον Κωνσταντίνο και γι' αυτό κάνει τη ζωή των κοριτσιών δύσκολη. Μέχρι που στο σχολείο φτάνουν η Αραβέλλα και ο Αντώνης και τα κορίτσια αναστατώνονται. Τότε αρχίζουν τα μυστικά και τα ψέματα. Όλοι έχουν ένα μυστικό που τους οδηγεί σε κάποιο ψέμα, ακόμα και οι γονείς. Ποια θα είναι η κατάληξη της παρέας; Θα τους διαλύσουν τα μυστικά ή για κάποιο λόγο θα φέρουν την απομακρυσμένη ομάδα πολύ κον...

Η Φιλαναγνωσία παραμένει ένας ευρύς, μάλλον ασαφής όρος με έντονο αξιακό περιεχόμενο, και με μια ιδιόμορφη και έμμεση σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία. Ουσιαστικά, υπονοεί τη θετικά προσδιορισμένη σχέση (φιλική) του αναγνώστη με το βιβλίο (ως κατ' εξοχήν έκφραση του γραπτού έντυπου πολιτισμού) στην ευρύτερή του διάσταση και ως μορφή (εικόνα, σχήμα, υφή, αφή, οσμή) και ως περιεχόμενο (νόημα, σημασία). Θα μπορούσε να συγκατοικήσει και με το όρο βιβλιοφιλία. Ο όρος "φιλαναγνωσία" έρχεται να προσδιορίσει ένα ευρύ πεδίο δημιουργικών δράσεων (αναγνωστικές πρακτικές) που συνδέ...

O Γαβριλάκης θυμώνει που οι άλλοι δεν τον παίζουν και δεν του δίνουν σημασία. Γι' αυτό αρπάζει κρυφά τα πράγματά τους και τα κρύβει. Πιο πολύ όμως θυμώνει με τη μαμά και τον μπαμπά, που δεν τον προσέχουν. Κι έτσι, όταν βρίσκεται στο βιβλιοπωλείο του κυρ Στάθη, κρύβει κάποιους θησαυρούς στην τσέπη του. Η μόνη που τον νοιάζεται και τον συμβουλεύει είναι η γιαγιά: "Ό,τι δε μας ανήκει δεν το παίρνουμε κρυφά, Γαβριλάκη". Πόσο πρέπει να ανησυχούμε όταν ανακαλύπτουμε ότι τα παιδιά μας αρπάζουν ξένα πράγματα; Διαβάστε την ιστορία του Γαβριλάκη και θα βρείτε τις απαντήσεις.

Ο Φώτης ντρέπεται για τον αδερφό του τον Κέκο γιατί φωνάζει και δε μιλά, περπατά νευρικά και βγάζει περίεργους ήχους, και τα άλλα παιδιά τους κοιτούν παράξενα όταν περπατούν μαζί στην πλατεία. Όμως όταν μια μέρα ο Κέκος εξαφανίζεται, ο Φώτης στενοχωριέται και ντρέπεται για όσα ένιωθε για τον αδερφό του, γιατί ο Κέκος ξέρει να κάνει πολλά πράγματα καλύτερα από τον ίδιο και από τους άλλους: να τρέχει γρηγορότερα από όλους, να σκαρφαλώνει εκεί που κανένας δεν μπορεί, να έχει μνήμη ελέφαντα... Έτσι, όταν βρίσκουν τον Κέκο, ο Φώτης νιώθει χαρούμενος, περήφανος και δεν ντ...

Ο Φώτης ντρέπεται για τον αδερφό του τον Κέκο γιατί φωνάζει και δε μιλά, περπατά νευρικά και βγάζει περίεργους ήχους, και τα άλλα παιδιά τους κοιτούν παράξενα όταν περπατούν μαζί στην πλατεία. Όμως όταν μια μέρα ο Κέκος εξαφανίζεται, ο Φώτης στενοχωριέται και ντρέπεται για όσα ένιωθε για τον αδερφό του, γιατί ο Κέκος ξέρει να κάνει πολλά πράγματα καλύτερα από τον ίδιο και από τους άλλους: να τρέχει γρηγορότερα από όλους, να σκαρφαλώνει εκεί που κανένας δεν μπορεί, να έχει μνήμη ελέφαντα... Έτσι, όταν βρίσκουν τον Κέκο, ο Φώτης νιώθει χαρούμενος, περήφανος και δεν ντ...

Ξέρω, θα σας φανεί παράξενο όταν ακούσετε το όνομά μου. Νομίζω πως αυτό το όνομα δεν υπάρχει στη χώρα σας. Τώρα που το καλοσκέφτομαι, ούτε στη δική μου είναι πολύ συνηθισμένο. Θα αναρωτιέστε ποια είναι η πατρίδα μου. Λοιπόν, οι γονείς μου ήρθαν από τη Νιγηρία της Αφρικής, την ήπειρο που έχει πολλή ζέστη, ελάχιστο νερό και πολύ λίγο φαγητό. Είναι ώρα, όμως, να σας συστηθώ. Με λένε Πρόμις και πηγαίνω στο νηπιαγωγείο της γειτονιάς μου...

O Γαβριλάκης θυμώνει που οι άλλοι δεν τον παίζουν και δεν του δίνουν σημασία. Γι' αυτό αρπάζει κρυφά τα πράγματά τους και τα κρύβει. Πιο πολύ όμως θυμώνει με τη μαμά και τον μπαμπά, που δεν τον προσέχουν. Κι έτσι, όταν βρίσκεται στο βιβλιοπωλείο του κυρ Στάθη, κρύβει κάποιους θησαυρούς στην τσέπη του. Η μόνη που τον νοιάζεται και τον συμβουλεύει είναι η γιαγιά: "Ό,τι δε μας ανήκει δεν το παίρνουμε κρυφά, Γαβριλάκη". Πόσο πρέπει να ανησυχούμε όταν ανακαλύπτουμε ότι τα παιδιά μας αρπάζουν ξένα πράγματα; Διαβάστε την ιστορία του Γαβριλάκη και θα βρείτε τις απαντήσεις.

Αρχές της δεκαετίας του '60 και η Αντωνία, χωρίς τον σύντροφό της Χάρη, αλλά με οκτώ ζευγάρια συντοπιτών της επιχειρεί το μεγάλο βήμα (ή ακολουθεί τη μοίρα χιλιάδων Ελλήνων εκείνης της εποχής, τη μοίρα του γκασταρμπάιτερ): Ξεκινά από ένα μικρό χωριό της κεντρικής Μακεδονίας και φτάνει στο Βαλντσάσεν της Γερμανίας, για να δουλέψει ως φιλοξενούμενη εργάτρια σε ένα εργοστάσιο πορσελάνης. Πίσω στην πατρίδα, ο άντρας της, παγιδευμένος λόγω των πολιτικών του φρονημάτων, δίνει τον δικό του αγώνα προκειμένου να βρεθεί κοντά στην αγαπημένη του. Θα τα καταφέρει ή θα τον προλάβει η δι...