Beaumarchais Pierre Augustin Caron de 1732-1799
Beaumarchais Pierre Augustin Caron de
Γάλλος δραματουργός (1732-1799), που γεννήθηκε και έζησε όλα τα χρόνια του στο Παρίσι. Υπήρξε καθηγητής μουσικής των θυγατέρων του Λουδοβίκου 15ου και ιδρυτής της Societe des auteurs et compositeurs dramatiques (1777), μέσω της οποίας πέτυχε, με την επικράτηση της Γαλλικής Επανάστασης, την κατοχύρωση για πρώτη φορά των συγγραφικών δικαιωμάτων. Τα κυριότερα έργα του παρουσιάστηκαν στην Comedie-Francaise: "Eugenie", δράμα σε πέντε πράξεις, 1767, "Les Deux Amis, ou le Negociant de Lyon", δράμα σε πέντε πράξεις, 1770, "Tarare", μελόδραμα σε πέντε πράξεις, 1787, "Trilogie de Figaro, ou Le roman de la famille Almaviva": "Le Barbier de Seville ou la Precaution inutile" ("Ο κουρέας της Σεβίλλης"), κωμωδία σε πέντε πράξεις, 1775, πάνω στην οποία βασίστηκε η όπερα του Rossini του 1815, "La Folle journee, ou le Mariage de Figaro" ("Οι γάμοι του Φίγκαρο"), κωμωδία σε πέντε πράξεις, 1785, πάνω στην οποία βασίστηκε η όπερα του Mozart "Le Nozze di Figaro", σε ιταλικό λιμπρέτο του Lorenzo da Ponte, του 1786, "L'Autre Tartuffe, ou la Mere coupable", ηθικό δράμα σε πέντε πράξεις, 1792, "Memoires", απομνημονεύματα σε φύλλα, 1799.
O κουρέας της Σεβίλης
Beaumarchais Pierre Augustin Caron de
Αίσωπος (2002)
Στη μακρινή Σεβίλη, η όμορφη Pοζίνα και ο νεαρός κόμης Aλμαβίβα, με τη βοήθεια του τετραπέρατου και καλόκαρδου Φίγκαρο, του ξακουστού κουρέα της πόλης, θα καταφέρουν να ξεπεράσουν δυσκολίες και εμπόδια, κάνοντας την αγάπη και τη φιλία να θριαμβεύσουν. H γνωστή ιστορία της χιλιοτραγουδισμένης όπερας του Pοσίνι, διασκευασμένη για παιδιά, ζωντανεύει μέσα από τις υπέροχες εικόνες της Roberta Angeletti.
Η ένοχη μητέρα
Beaumarchais Pierre Augustin Caron de 1732-1799
Δωδώνη (2018)
Το έργο "Η ένοχη μητέρα" αποτελεί το τρίτο μέρος της τριλογίας του Φίγκαρο ή της ιστορίας της οικογένειας του κόμη Αλμαβίβα. Είναι λιγότερο γνωστό σε σχέση με τα δύο πρώτα "Ο Κουρέας της Σεβίλλης" και "Ο Γάμος του Φίγκαρο" που είναι πασίγνωστα τόσο ως θεατρικά έργα όσο και ως όπερες. Αποτελεί μάλιστα μια φυσική συνέχεια του "Γάμου του Φίγκαρο" εφόσον οι ήρωες παραμένουν οι ίδιοι. Το έργο εκτυλίσσεται λίγο μετά τη Γαλλική Επανάσταση. Ο Μπεζάρς, άνθρωπος σκοτεινός και υποκινητής ταραχών, γνωρίζοντας μυστικά των μελών της οικογένειας Αλμαβίβα, προετοιμάζει μια καταστροφή η...
Ο κουρέας της Σεβίλλης
Beaumarchais Pierre Augustin Caron de 1732-1799
Δωδώνη (2020)
Ένας ερωτευμένος γηραιός κύριος σχεδιάζει να παντρευτεί την κηδεμονευομένη του? ένας πιο επιδέξιος νεαρός εραστής τον προλαβαίνει, και την ίδια μέρα την κάνει γυναίκα του, μέσα στο ίδιο το σπίτι του κηδεμόνα της. Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί κανείς να κάνει με την ιδία επιτυχία μια τραγωδία, μια κωμωδία, ένα θεατρικό έργο, μια όπερα κτλ. Το είδος ενός έργου, όπως και οποιασδήποτε άλλης πράξης, εξαρτάται λιγότερο από την ουσία των πραγμάτων και περισσότερο από τους χαρακτήρες που τα βάζουν σε δράση. Όσο για μένα, λόγω του ότι επιθυμούσα να κάνω ένα έργο ευχ...
Ο κουρέας της Σεβίλλης. Οι γάμοι του Φίγκαρο.
Beaumarchais Pierre Augustin Caron de
DeAgostini Hellas (2007)
Οι γάμοι του Φίγκαρο
Beaumarchais Pierre Augustin Caron de
Εκδόσεις Καστανιώτη (2001)
Η κοσμογονία του γαλλικού 1789 προαναγγέλλεται στον "Φίγκαρο" όχι με τριγμόν οδόντων, αλλά με έναν εκστατικά χορευτικό λόγο, υπέροχης ευφυΐας απαλλαγμένης από το ευφυολόγημα, σε ένα έργο όπου κυριαρχεί η αγάπη προς το ζην, ή και το ερωτικώς ζην, με πλοκή που οδηγείται από την ευρυθμία προς την "έκστασιν". Η Γαλλική Επανάσταση θα έρθει, θα τιμωρήσει. Και θα εκδικηθεί. Στον Μπωμαρσαί, η προειδοποίηση γίνεται με μυρωμένα μαντηλάκια, σατανικά παραπλανητική για τον "αθώο". Στο έργο ο έρως νικάει, παράλληλα όμως υποτονθορύζει προμηνύματα. Το "πολιτικό" μήνυμα είναι ένα αθώο πλαίσ...
Οι ένοχοι
Beaumarchais Pierre Augustin Caron de
Δρόμων (2016)
Το έργο "Οι Ένοχοι" ("La mere coupable") του Μπωμαρσαί παρουσιάζει την οικογένεια Αλμαβίβα στο έλεος ενός οπορτουνιστή και μηχανορράφου της εποχής αμέσως μετά τη Γαλλική Επανάσταση. Ο Μπεζάρς, σαν άλλος "Ταρτούφος", γνωρίζει τα μυστικά των μελών της οικογένειας και θυματοποιεί όλους τους "ενόχους" την ίδια στιγμή που τους χτυπάει αλύπητα στην ηθική τους πλευρά με σκοπό να καρπωθεί τα υπάρχοντά τους. Η εξέλιξη του έργου στηρίζεται σε χαρακτηριστικά στιγμιότυπα που προκαλούν άφθονο και αβίαστο γέλιο δια του οποίου ασκείται καυστική κριτική τόσο στην πολιτική όσο και στην οντο...