Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Φασίστα! Εγώ... φασίστας; Κι εγώ φασίστας; Μήπως; Ρετούς είναι όρος της φωτογραφικής τέχνης. Είναι το ανάλαφρο άγγιγμα του φωτογράφου με καλοξυσμένο μολύβι πάνω στο αρνητικό που διορθώνει τις λεπτομέρειες, τις απροσεξίες στους φωτισμούς, τις μικρές ασέβειες του χρόνου στα πρόσωπα. Ο εξωραϊσμός της πραγματικότητας, το τρυφερό χάδι του ψέματος πάνω στην αλήθεια. Το ΡΕΤΟΥΣ αφηγείται τη γέννηση ενός ιστορικού φωτογραφείου της Θεσσαλονίκης στα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια. Ακολουθεί τους ανθρώπους του -δύο δίδυμους αδελφούς- και την εξέλιξή τους μέχρι το σήμερα: άνοδος, ακμή,...

"Όταν διάβασα στην εφημερίδα πως ζητείται υπεύθυνος για γραφείο τελετών, πυροβολήθηκα! Η ανατροπή που περίμενα τόσο χρόνια! Η ψυχή μου με ξεσήκωνε να πρωτοτυπήσω μέσα από το παράδοξο και να τη σπάσω ολονών στην παρέα μου, κυρίως όμως σε μια γκόμενα που με πιλάτευε διαρκώς πως η δουλειά μου στο εκκοκκιστήριο δεν είχε μέλλον. Ε, λοιπόν, θα της έκλεινα κι αυτηνής το στόμα. Η καινούργια δουλειά είχε να κάνει με μέλλον. Και τι μέλλον, ολόκληρη την αιωνιότητα! Οι γυναίκες δυστυχώς δεν έχουν χιούμορ. Η γκόμενα με παράτησε πριν καλά καλά κλείσω την πρώτη μου κηδεία". Ο θάνατο...

Οι δεκαετίες του 1960, του 1970 και οι κατοπινές τους, και ταυτόχρονα ο μικρόκοσμος της ελληνικής κοινωνίας, όπως περνάνε ζωντανά μες στη μνήμη και τη γραφή της Λένας και του Σίμου Οφλίδη. Συμβάντα ιδιαίτερα της χαμοζωής πλάι σε καταστάσεις που σημάδεψαν τη χώρα συνολικά, ήρωες-τύποι συνηθισμένοι, μα πάντα αυθεντικοί, έρχονται και φεύγουν λάμποντας μες στις σελίδες των εφτά διηγημάτων, που απαρτίζουν αυτό το βιβλίο, με ταπεινότητα και υπαινικτική πληρότητα· η Πίστη κάποιου υπογείου πρώτα κι έπειτα κυρία ενός μικροσκοπικού διαμερίσματος, η Ασημίνα ή Μίνα, μεγαλοκοπέλα κάπου...