Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Το "Κοράκι" μέχρι σήμερα παραμένει το γνωστότερο και πιο δημοφιλές ποίημα της αμερικάνικης λογοτεχνίας. Μολονότι ο Πόε, χαρακτηρίζοντας το έργο του είχε γράψει: "η ποίηση για μένα δεν υπήρξε σκοπός, αλλά πάθος", έγραψε μόνο πενήντα ποιήματα. [...]

Κάθε έργο τέχνης φανερώνει μία οργανική ενότητα. Στο δράμα του καλλιτέχνη, τα συστατικά στοιχεία του έργου είναι τόσο στενά συνυφασμένα ούτως ώστε να γεννούν μία νέα πραγματικότητα. Δύο παράγοντες καταξιώνουν το έργο τέχνης: 1) ο πλούτος των συστατικών μερών σε συνδυασμό με 2) την ακρίβεια της ολοκλήρωσής τους. Αυτό ισχύει για την [Βυζαντινή] εικόνα, καθώς και για κάθε άλλο έργο τέχνης. Το εικόνισμα, εντούτοις, εισάγει μια διαφορετική διάσταση στην παράσταση, την υπερβατικότητα, και εξ αυτής προβάλλεται πέραν των μορφικών σχημάτων του κόσμου μας, παροντοποιώντας τον κόσμο τ...

Η Θεολογία, ως φιλοκαλική ζήτηση και εμπειρία, είναι στη βαθύτερη ουσία της ποίησης. Και αποτελεί ευτύχημα που υπάρχουν ψυχές, οι οποίες ορούν, βιώνουν και αρθρώνουν αυτή τη βαθύτερη θεολογική ουσία. Ο κ. Αθανάσιος Οικονόμου, ανήκοντας στην ευλογημένη χορεία αυτών των ψυχών, κάνει με το ανά χείρας "Χριστιανικόν έπος" του, τη δική του προσπάθεια σ' αυτήν την κατεύθυνση και προσφέρει την προσωπική του συμβολή. Οι αναγνώστες θα κρίνουν ως ποίο βαθμό πέτυχε το στόχο του και σε ποιο μέτρο κατάφερε να τους παρασύρει στους κόσμους που αποκαλύπτει. Η δική μου ευχή είναι να μπ...

Ο Οβίδιος στις "Μεταμορφώσεις" στο Κεφάλαιο Χ περιγράφει τον γάμο του Ορφέα και της Ευρυδίκης. Μετά τον γάμο η Ευρυδίκη πεθαίνει από το δάγκωμα ενός φιδιού. Ο Ορφέας κατεβαίνει στον Άδη και με τη δύναμη του λυπηρού Τραγουδιού του κατορθώνει να του επιτρέψουν οι θεοί του κάτω κόσμου να τον ακολουθήσει η Ευρυδίκη, με τον όρο να μην γυρίσει να την κοιτάξει μέχρι την έξοδό της από τον Άδη. Όμως ο Ορφέας δεν τήρησε τον όρο και γύρισε στον επάνω κόσμο μόνος του. Ο Μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης έχει εμπνεύσει διαφορετικές ποιητικές δημιουργίες, που περιέχουν ποικίλους συμβο...

Όλοι μας - και ο καθένας χωριστά- ομολογούμε ότι, προ του αναπόδραστου και επικείμενου θανάτου μας, είμαστε εντελώς ανίσχυροι και ότι μαζί μας δεν παίρνουμε τίποτα από τα επίγεια θέλγητρα: πλούτο, αγαθά, ομορφιά, γνώσεις, διανοητική και σωματική δύναμη και ευρωστία κλπ. Οι περισσότεροι διαισθανόμαστε ότι "εν τω άδη ουκ έστι μετάνοια" και ότι η κατάλληλη προετοιμασία διευκολύνει την κατάσταση της ψυχής στα μετά την αποβίωση τεκταινόμενα. "Ο Καθένας" όμως, ως αντιπροσωπευτικός τύπος όλης της ανθρωπότητας, σύμφωνα με την τεχνική του Μεσαιωνικού ηθικοπλαστικού (morality) δράμα...

Πρώτη φορά παραδίδεται στο ελληνόγλωσσο αναγνωστικό κοινό πλήρες, άνευ περικοπών και με τα χαρακτικά του G. Dore το μνημειώδες "Χριστιανικό έπος" του Τζων Μίλτων (1608-1674), που τον ανέδειξε έναν "Όμηρο" της Αγγλίας. Άξιος συνεχιστής των μεγάλων εποποιιών του παρελθόντος ο Μίλτων μας εισάγει σ' έναν περιπετειώδη κόσμο συγκρούσεων και αναταραχών κοσμοϊστορικής σημασίας, μένοντας πιστός στην Αγιογραφική θεμελίωσή τους, αλλά και αρυόμενος πληθώρα υλικού από απόκρυφες πηγές που είχε στη διάθεσή του. Βαθύτατες και διαφωτιστικές είναι και οι εσωτερικές, ψυχολογικές συγκρούσει...

Στο βιβλιάριοι της "Μετα-ποίησης" προσπαθώ να αναστήσω τα πτώματά μου... Αναζητώ την έκφρασή μου, σταδιακά, έτσι όπως τη διατύπωσα, εμπνευσμένος από αγαπημένα πρόσωπα και τις πολύχρωμες όψεις και διακυμάνσεις της ζωής, που γεύτηκα δίπλα τους, όντας ένας με το ένα τους. Σ' αυτούς τους αγαπημένους ανθρώπους ανήκει το πολύτιμο ζωντανό υλικό, η αγνή πρώτη ύλη, που η φτωχική μου πένα πήρε να επεξεργαστεί, να καταγράψει και να διασώσει - να μετα-ποιήσει... Αυτό το υλικό κάποια στιγμή λειτούργησε και καταμετρήθηκε μέσα μου σα μια ζώσα εσωτερική εμπειρία, από την οποία εμπλου...

Ο Μάνφρεντ δραματικό ποίημα σε τρεις πράξεις, γράφτηκε το 1817, την εποχή που, αυτοεξόριστος ο Μπάυρον, ταξιδεύοντας στην ηπειρωτική Ευρώπη, επισκέπτεται τις Ελβετικές Άλπεις. Από τη Γενεύη στέλνει τα πρώτα χειρόγραφά του στον εκδότη του με τον Σέλλεϋ, ενώ στη Βενετία το έργο θα ολοκληρωθεί. Το μεταφυσικό αυτό δράμα είναι εμπνευσμένο από τον "Φάουστ" του Γκαίτε, που ο Μπάυρον υπήρξε θαυμαστής του. Το σκηνικό του είναι η άγρια και μεγαλειώδης ομορφιά των Άλπεων. Ο μύθος του αναφέρεται στις αγωνίες και εξομολογήσεις ενός σοφού και πλούσιου φεουδάρχη, που καλλιεργώντας τις...

Ως προς το περιεχόμενο του βιβλίου, είναι λίγο-πολύ γνωστή η Ιστορία του πολύαθλου Ιώβ. Ο όποιος ζει "εν χώρα τη Αυσίτιδι" με πλούτο πολύ και ευτυχία και σεβόμενος πάντοτε τον Δημιουργό. Ο μισόκαλος όμως διάβολος, ζήτα από το Θεό την άδεια να υποβάλει τον Ιώβ σε δοκιμασία, με την ελπίδα ότι ο δίκαιος και ευσεβής δούλος του Θεού θα χάσει την πίστη του και την ευσέβεια του. Πράγματι, με την παραχώρηση του Θεού , ο Ιώβ χάνει όλα τα πλούτη του, τους επτά υιούς και τις τρεις θυγατέρες του και επιπλέον, προσβάλλεται από φρικτή νόσο, στη διάρκεια της οποίας, άλλα και των λοιπών δο...

Πρόκειται για ένα ναυτικό θρίλερ με φρικιαστικές σκηνές πού υποβάλλουν τρόμο και σασπένς (αδημονία). Ο θαλασσοπόρος-κεντρικός ήρωας διαπράττει μίαν ύβρι, σκοτώνοντας ένα αθώο θαλασσοπούλι, πράγμα που προκαλεί την κατάρα της συμπάσχουσας και συνωδίνουσας φύσης. Η προσπάθεια εξιλέωσης από το αμάρτημα επιβραδύνεται από βαρύτατα επιτίμια και δοκιμασίες, στις όποιες συμμετέχουν και αόρατες πνευματικές δυνάμεις, είτε σκοτεινοί δαίμονες και τελώνια του αέρος, είτε φωτεινοί άγγελοι, και από τις δύο μεριές του πνευματικού φάσματος. Το μήνυμα στο τέλος είναι βαθιά ανθρώπινο και συγ...

Γράφει κάπου ο Νίτσε: "το Ποιείν είναι ένας αλυσιδωτός χορός. Ο ποιητής αγαπά τα δεσμά. Περιβαλλόμενος από ισχυρότατες δεσμεύσεις, αποδεικνύει ακαταπαύστως ότι είναι μαέστρος της κίνησης και της μορφοποίησης". Στις δύο πρόσφατες ποιητικές συλλογές (2018, 2019) του εξαιρετικού ποιητή και διανοούμενου Αθαν. Οικονόμου, η μορφή μέσα στην οποία κινείται το περιεχόμενο, αποτελεί την "ορατή τάξη" του κάθε ποιήματος και είναι της περίτεχνης φόρμας του σονέτου, δηλ., ενός ποιητικού είδους με μιαν αυστηρή μορφή. Η αναφορά στην πραγματικότητα στα πλαίσια του ποιητικού τοπίου τού ποιητ...

Αγάπη μεταφυσική που έγινες θρησκεία, δεν λείπει το μυστήριο από το τυπικό σου, μήτε και η καρδιακή υπέρτατη λατρεία, μήτε και το συμπόσιο το αγαπητικό σου. Δεν λείπουνε οι ψαλμουδιές, οι ύμνοι, τα τροπάρια, το μέλος το ευλαβικό που τόμους απαρτίζει, μήτε και των αγίων σου τα τίμια συναξάρια, μήτε και το μαρτύριο στεφάνια που χαρίζει. Δεν λείπει η αναφορά στο όνομά σου, αγάπη, τα πάντα που προσφέρονται απ' τη δική σου χάρη, σε σένα που επιστρέφουνε και στον πιστό επετράπη τον δούλο σου τον ταπεινό μεταλαβιά να πάρει. Ένα της λείπει: τα κεριά, το λάδι, τ...