Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Ούρσουλα μόλις έχει χάσει τον αυταρχικό σύζυγό της. Ενώ προσπαθεί να απαγκιστρωθεί απ' το μισητό παρελθόν, εξακολουθεί να νιώθει έντονη τη σκιά του γύρω της. Πετάει τα έπιπλά του, αποφασίζει να πουλήσει το πιάνο του και το αγαπημένο του σκάφος, αναλαμβάνει τη διεύθυνση της εταιρείας τους. Αυτός όμως, μια παρουσία φωλιασμένη στην ψυχή της, ανταποδίδει τα χτυπήματα: άντρες που σχετίζονται μαζί της βρίσκουν ξαφνικό τέλος. Μόνο όταν η Ούρσουλα ανακαλύπτει το μυστικό του άντρα της, ξανακερδίζει την εξουσία πάνω στον ίδιο της τον εαυτό. Κι όταν γνωρίζει μια πρώην φίλη του άντρα...

Η Νίνα θέλει να ξεφορτωθεί όσο το δυνατό γρηγορότερα τον Σβεν. Έλα, όμως, που ο Σβεν είναι διευθυντής στον τηλεοπτικό σταθμό όπου η Νίνα εργάζεται κερδίζοντας τον επιούσιο! Έτσι, τα γυρίσματα στη Βραζιλία μοιάζουν σαν μάννα εξ ουρανού - η ευκαιρία να προωθήσει την καριέρα της και, συγχρόνως, να ξεφύγει απ' την πνιγηρή καθημερινότητα. Όπως συμβαίνει, όμως, συχνά στη ζωή, τα πράγματα έρχονται τελείως διαφορετικά: ερωτεύεται κεραυνοβόλα το θεϊκό Νικ. Η καρδιά της χτυπάει σε τρελούς ρυθμούς όταν τον βλέπει - μόνο που ο Νικ δε φαίνεται να παίρνει χαμπάρι! Όταν η Νίνα ανακαλύπτει...

Νέα και προκλητική - έτσι πρέπει να είναι η γυναίκα που θα βρει. Δηλαδή το ακριβώς αντίθετο από τη σύζυγό του τη Μάριον. Ο Γκίντερ, που μόλις έκλεισε τα εξήντα, έχει βάλει στο μάτι τη Λίντα και κάνει το παν για να την κατακτήσει. Μόνο που στην προσπάθειά του να ξεφορτωθεί συγχρόνως τη Μάριον προκύπτουν απρόσμενες καταστάσεις. Το νέο διασκεδαστικό μυθιστόρημα της συγγραφέα των μπεστ σέλερ Γκάμπι Χάουπτμαν.

Οι παραδόπιστες κόρες του 'Ανο 'Αντελμαν εφορμούν σαν τους γύπες στη βίλα του γηραιού κυρίου. Είναι η ογδοηκοστή πέμπτη επέτειος των γενεθλίων του, λόγος αρκετός για να επιδειχθεί η πρέπουσα ομοψυχία στην οικογένεια. Όμως -αλίμονο- η αδυναμία του αξιαγάπητου και γαλαντόμου πρώην μεγαλοβιομηχάνου 'Ανο είναι η γοητευτική Ίνα και η κορούλα της, η Καρολίνε. Ένας ανεπιθύμητος γάμος διαφαίνεται στον ορίζοντα - και ο πόλεμος με την αγέλη των κληρονόμων είναι αδυσώπητος. Όμως η Ίνα διαθέτει ισχυρότερα όπλα... Με σπιρτόζικο όσο και αυθάδικο χιούμορ και απαράμιλλη πανουργία, η συγγρ...

Τι γίνεται όταν η σύζυγός σου αναζητά τη σωτηρία στο διαλογισμό, η δεκαεξάχρονη κόρη σου ετοιμάζεται να το σκάσει μ' έναν λάμα από το Θιβέτ και σ' εσένα το χρήμα κι η επιτυχία δεν μπορούν να χαρίσουν την ευτυχία; Ερωτήματα που θέτει στον εαυτό του ο Φρεντ Κάουφμαν, ο ήρωας του μυθιστορήματος της Ντόρις Ντέρι, αλλά δεν αφορούν μόνο τον ίδιο. Με το ένα μάτι της γελαστό και το άλλο κλαμένο, η συγγραφέας μοιάζει να μας ψιθυρίζει: Κουράγιο, υπάρχει ζωή και μετά τα σαράντα!

Το τρίτο περιστέρι που στέλνει ο Νώε από την Κιβωτό, για να του μηνύσει αν αποτραβηχτήκαν τα νερά και φανερώθηκε η γη, αποξεχνιέται στην πανέμορφη φύση, ώσπου φτάνουν και στο καταπράσινο δάσος που έχει κουρνιάσει οι ήχοι του πολέμου. Όταν ο Θεός αποφασίζει να τιμωρήσει το λαό του Ισραήλ καταστρέφοντάς τον, η Ραχήλ σηκώνεται από τον τάφο της για να του θυμήσει την θυσία που έκανε αυτή κάποτε στο όνομά του, αφήνοντας την αδελφή της να παντρευτεί τον άντρα που αγαπούσε. Ο ευγενής Βιράτα, ξεκινάει από αρχηγός του στρατεύματος του βασιλιά, γίνεται ο Ανώτατος Δικαστής του βασιλ...

"Για τα βαθύτερα αίτια της πνευματικής μου πορείας δεν αναφέρεται λέξη στο λεύκωμα εκείνο: αυτό με έκανε να χαμογελάσω. Όλα μέσα εκεί είναι πέρα για πέρα αληθινά, μόνο τα ουσιώδη απουσιάζουν. Με περιγράφει απλώς, όμως δε ρίχνει φως μέσα μου. Διακόσια ονόματα περιλαμβάνει το διεξοδικότατο αλφαβητικό ευρετήριο - ένα όνομα όμως λείπει, εκείνο από το οποίο πήγασε όλη η δημιουργική ώθηση, το όνομα του ανθρώπου που σφράγισε τη μοίρα μου και που με ξαναγυρίζει και τώρα με ακατανίκητη επιμονή στη νιότη μου". Ένας σεβάσμιος καθηγητής πανεπιστημίου δέχεται έναν τιμητικό τόμο που περ...

"Ο γηραιός άνδρας πίεσε τον εαυτό του για να μην ξεσπάσει. Κατέβασε το κεφάλι, μην έχοντας το κουράγιο να την κοιτάξει, και έμεινε σιωπηλός. Μόνο τα χέρια της έβλεπε πάνω στο τραπέζι, τα αγαπημένα χεράκια: ανέμελα, μανικιουρισμένα, έπαιζαν σαν δυο κακομαθημένα λαγωνικά πάνω στο λευκό γρασίδι του τραπεζομάντιλου. Ένιωσε το σώμα του να τρέμει. Ντροπαλά σκαρφάλωσε το βλέμμα του στα τρυφερά νεανικά μπράτσα, τα παιδικά, που τυλίγονταν παλιότερα... πριν πόσο καιρό αλήθεια;... τόσο συχνά γύρω από το λαιμό του πριν τον ύπνο... Κοίταξε τις φίνες καμπύλες του στήθους, που ανάσαιναν τ...

"Σε κοιτούσα σταθερά. "Αναγνώρισέ με, αναγνώρισέ με επιτέλους!" φώναζε το βλέμμα μου. Αλλά τα μάτια σου χαμογελούσαν φιλικά και ανήξερα. Με φίλησες ακόμα μια φορά. Αλλά δε με αναγνώρισες. Προχώρησα βιαστικά, γιατί ένιωθα ότι είχαν ανέβει δάκρυα στα μάτια μου και δεν έπρεπε να τα δεις. Στον προθάλαμο έπεσα σχεδόν πάνω στον υπηρέτη σου, και τότε -σ' αυτό το ένα, ακούς; σ' αυτό το ένα δευτερόλεπτο, που τον κοίταξα με δάκρυα στα μάτια, ένα φως έλαμψε μέσα του. Σ' αυτό το ένα δευτερόλεπτο, μ' αναγνώρισε ο γέρος άντρας που είχε να με δει από παιδί. Αυτό το δευτερόλεπτο κατάλαβε ί...

"Η κάμαρα του πύργου σκοτεινή. Όμως φωτίζουν ο ένας το πρόσωπο του άλλου με το χαμόγελό τους. Ψηλαφούν μπροστά τους σαν τυφλοί και βρίσκουν ο ένας τον άλλον σαν μια πόρτα. Σχεδόν σαν παιδιά που φοβούνται τη νύχτα, σφίγγονται ο ένας μες στον άλλο. Κι όμως, δε φοβούνται. Δεν υπάρχει τίποτα να τους εναντιωθεί. Μήτε το χτες, μήτε το αύριο - γιατί ο χρόνος κατέρρευσε. Κι εκείνοι ανθίζουν μέσα από τα συντρίμμια του". Το "Τραγούδι του έρωτα και του θανάτου του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε", το γνωστότερο και δημοφιλέστερο έργο του Ρίλκε, γράφτηκε στο γύρισμα του εικοστού αιώνα,...

"Η κάμαρα του πύργου σκοτεινή. Όμως φωτίζουν ο ένας το πρόσωπο του άλλου με το χαμόγελό τους. Ψηλαφούν μπροστά τους σαν τυφλοί και βρίσκουν ο ένας τον άλλον σαν μια πόρτα. Σχεδόν σαν παιδιά που φοβούνται τη νύχτα, σφίγγονται ο ένας μες στον άλλο. Κι όμως, δε φοβούνται. Δεν υπάρχει τίποτα να τους εναντιωθεί. Μήτε το χτες, μήτε το αύριο - γιατί ο χρόνος κατέρρευσε. Κι εκείνοι ανθίζουν μέσα από τα συντρίμμια του". Το "Τραγούδι του έρωτα και του θανάτου του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε", το γνωστότερο και δημοφιλέστερο έργο του Ρίλκε, γράφτηκε στο γύρισμα του εικοστού αιώνα,...

Μια σαρανταδυάχρονη αριστοκράτισσα χήρα φτάνει στο Μόντε Κάρλο και επισκέπτεται το καζίνο, όπου παρακολουθεί με ενδιαφέρον την υψηλή κοινωνία να ποντάρει. Την προσοχή της τραβάει ένας όμορφος νέος, που χάνει όλα του τα χρήματα και αποχωρεί απελπισμένος. Φοβούμενη ότι θα κάνει κάποια τρέλα, η γυναίκα τον ακολουθεί και τελικά του σώζει τη ζωή περνώντας μια νύχτα μαζί του. Αυτή η νύχτα όμως αλλάζει και τη δική της ζωή για πάντα και η επόμενη μέρα που ξημερώνει της επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις... Στις "Εικοσιτέσσερις ώρες από τη ζωή μιας γυναίκας", ο Τσβάιχ, ευαίσθητος ανα...

Μια σαρανταδυάχρονη αριστοκράτισσα χήρα φτάνει στο Μόντε Κάρλο και επισκέπτεται το καζίνο, όπου παρακολουθεί με ενδιαφέρον την υψηλή κοινωνία να ποντάρει. Την προσοχή της τραβάει ένας όμορφος νέος, που χάνει όλα του τα χρήματα και αποχωρεί απελπισμένος. Φοβούμενη ότι θα κάνει κάποια τρέλα, η γυναίκα τον ακολουθεί και τελικά του σώζει τη ζωή περνώντας μια νύχτα μαζί του. Αυτή η νύχτα όμως αλλάζει και τη δική της ζωή για πάντα και η επόμενη μέρα που ξημερώνει της επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις... Στις "Εικοσιτέσσερις ώρες από τη ζωή μιας γυναίκας", ο Τσβάιχ, ευαίσθητος ανα...

Ένα ευφυώς κατακερματισμένο παζλ της γερμανικής ιστορίας, μια εκρηκτική αφήγηση, ένας συνειρμικός χειμαρρώδης μονόλογος, που κρατάει τον αναγνώστη με κομμένη την ανάσα μέχρι τη μία και μοναδική τελεία στην τελευταία σελίδα. Μια μπαλάντα του ποιητή Φοντάνε έκανε το χωριό Ρίμπεκ και την αχλαδιά του διάσημα σ' όλο τον κόσμο. Μετά την πτώση του Τείχους, Δυτικοβερολινέζοι έρχονται στο χωριό της πρώην Ανατολικής Γερμανίας για να φυτέψουν συμβολικά μια αχλαδιά για τη νέα γερμανική ενότητα. Έρχονται αγνοώντας την ιστορία και τα προβλήματα του τόπου, ώσπου ένας αγρότης αρχίζει, δια...

Ένα ευφυώς κατακερματισμένο παζλ της γερμανικής ιστορίας, μια εκρηκτική αφήγηση, ένας συνειρμικός χειμαρρώδης μονόλογος, που κρατάει τον αναγνώστη με κομμένη την ανάσα μέχρι τη μία και μοναδική τελεία στην τελευταία σελίδα. Μια μπαλάντα του ποιητή Φοντάνε έκανε το χωριό Ρίμπεκ και την αχλαδιά του διάσημα σ' όλο τον κόσμο. Μετά την πτώση του Τείχους, Δυτικοβερολινέζοι έρχονται στο χωριό της πρώην Ανατολικής Γερμανίας για να φυτέψουν συμβολικά μια αχλαδιά για τη νέα γερμανική ενότητα. Έρχονται αγνοώντας την ιστορία και τα προβλήματα του τόπου, ώσπου ένας αγρότης αρχίζει, δια...

Ο Κάφκα έγραψε τον "Αγνοούμενο" (ή "Αμερική" σύμφωνα με τον τίτλο που έδωσε αρχικά στο έργο ο Μαξ Μπροντ) πριν από τη "Δίκη" και τον "Πύργο"· ο ήρωάς του ο νεαρός Καρλ Ρόσμαν, που στέλνεται στην Αμερική από τους γονείς του, λόγω της ερωτικής του σχέσης με μια υπηρέτρια, φέρει κι αυτός το αρχικό Κ., όπως ο Γιόζεφ Κ. της "Δίκης" και ο Κ. του "Πύργου" - το αρχικό και του ίδιου του Κάφκα. Η Αμερική, που στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν όντως η χώρα των απεριόριστων ευκαιριών, φάνταζε στα μάτια των μεταναστών ως η ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα, μια νέα ζωή. Όπως όμως ο Γιόζεφ Κ. σ...

Η νύχτα που πέρασε στον ιππόδρομο του Πράτερ ένας Βιενέζος αριστοκράτης δεν είναι μόνο "φανταστική", μαγική, είναι και θαυματουργή· κι αυτό γιατί η νύχτα εκείνη προκάλεσε μια συνταρακτική αφύπνιση μέσα του. Ο ήρωας περιγράφει τον εαυτό του όπως ήταν πριν απ' αυτή τη νύχτα, σε σημειώσεις που βρέθηκαν μετά το θάνατό του: ένας αριστοκράτης της καλής κοινωνίας της Βιέννης που περνούσε τον καιρό του μέσα σε μια ανέμελη απραξία. Ώσπου, μια μέρα, ζει στον ιππόδρομο του Πράτερ μια εμπειρία που τον αλλάζει ολοκληρωτικά: κυριεύεται από το πάθος. Η μεταστροφή αυτή είναι ψυχολογική όσ...

Η νύχτα που πέρασε στον ιππόδρομο του Πράτερ ένας Βιενέζος αριστοκράτης δεν είναι μόνο "φανταστική", μαγική, είναι και θαυματουργή· κι αυτό γιατί η νύχτα εκείνη προκάλεσε μια συνταρακτική αφύπνιση μέσα του. Ο ήρωας περιγράφει τον εαυτό του όπως ήταν πριν απ' αυτή τη νύχτα, σε σημειώσεις που βρέθηκαν μετά το θάνατό του: ένας αριστοκράτης της καλής κοινωνίας της Βιέννης που περνούσε τον καιρό του μέσα σε μια ανέμελη απραξία. Ώσπου, μια μέρα, ζει στον ιππόδρομο του Πράτερ μια εμπειρία που τον αλλάζει ολοκληρωτικά: κυριεύεται από το πάθος. Η μεταστροφή αυτή είναι ψυχολογική όσ...

"Αχ" είπε το ποντίκι, "ο κόσμος στενεύει κάθε μέρα. Στην αρχή ήταν τόσο πλατύς που φοβόμουν, συνέχισα να τρέχω, και χάρηκα όταν είδα τελικά στο βάθος δεξιά και αριστερά τοίχους, αλλά οι μακρινοί αυτοί τοίχοι συγκλίνουν με τόση ταχύτητα που έφτασα ήδη στο τελευταίο δωμάτιο και εκεί στη γωνία στέκει η παγίδα, και τρέχω καταπάνω της". "Δεν έχεις παρά να αλλάξεις κατεύθυνση" είπε η γάτα και το έφαγε.