Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

«Σε τι μπορεί να χρησιμεύσει η σύγχρονη φιλοσοφία; Στο ίδιο πράγμα που χρησίμευε και η αρχαία φιλοσοφία, αλλά μέσα σε έναν κόσμο μετασχηματισμένο: Να ζούμε καλύτερα, μια ζωή πιο συνετή, πιο νηφάλια, πιο ελεύθερη, πιο ευτυχισμένη... »Τούτο το βιβλίο είναι ένα βιβλίο για δυο φωνές: Το γράψαμε μαζί και συνάμα χωριστά. Μαζί, μιας και πρόκειται για ένα μόνο και το αυτό βιβλίο, του οποίου αναλαμβάνουμε από κοινού την ευθύνη και την οργάνωση. Αλλά και χωριστά, μιας και καθένας μας μιλά εξ ονόματός του, από τη θέση που είναι η δική του, υποβάλλοντας τις ιδέες του και τα επιχειρήμα...

«Έχεις κάποιο πρόβλημα με την έννοια της ιδιοκτησίας, Μανί. Τα κορίτσια σου ανήκουν σ' όλο τον κόσμο, έτσι είναι, αυτό είναι η αγορά, πληρώνεις, γαμάς. Το μουνί πουλιέται με το κιλό. Και ο Ρομπέρτο είναι παλικάρι πρώτο, δεν γαμάει μια πουτάνα τζάμπα, τη γυναίκα του, ναι, τη γαμάει τζάμπα, όχι τις πουτάνες, πρόσεξε τα λόγια σου, μιλάς για την οικογένεια, μιλάς, για τον Ρομπέρτο, πρόσεξε. Ωστόσο, έχεις δίκιο για ένα πράγμα, τα κορίτσια σου ανήκουν πράγματι σε κάποιον, όλα τα κορίτσια σου, για τον απλούστατο λόγο ότι όλος ο κόσμος δεν εισ' εσύ, δεν είναι ο Ρομπέρτο, δεν είναι...

Στο αποκορύφωμα της Κρίσης, η σιωπή των οικονομολόγων είναι εκκωφαντική, όπως άλλωστε και η ανικανότητα των πολιτικών ελίτ και των ιθυνόντων του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Και δικαιολογημένα: είναι ελάχιστοι εκείνοι που μπόρεσαν να προβλέψουν τα γεγονότα που συνέβησαν από το 2007 μέχρι σήμερα. Πώς ήταν δυνατόν να αφηνιάσει σε τέτοιο βαθμό η μηχανή, χωρίς να αντιδράσουν αυτοί που είχαν την εξουσία και τη δυνατότητα να προλάβουν τις αλυσιδωτές καταστροφές που ακολούθησαν; Πώς η οικονομική σκέψη μπόρεσε να πέσει τόσο έξω; Γιατί είναι ανίκανη να βρει λύσεις καινοτόμες και, ε...

Μοιρασμένος ανάμεσα σε έναν ενθουσιώδη λυρισμό και την έμμονη ιδέα του ρεαλισμού, ο Γκυστάβ Φλωμπέρ (1821-1880) σφραγίζει τα γραπτά του με τον ανωτέρω δυϊσμό - που αποτελεί εξάλλου και τη μεγαλύτερη πρωτοτυπία του έργου του. Απαράκαμπτος σταθμός της γαλλικής λογοτεχνίας, αυτός ο αισθητής του λόγου επιδόθηκε σε μια σχολαστική έρευνα και συλλογή στοιχείων σχετικά με την ανθρώπινη ψυχή. Υπάρχει μήπως αίσθημα πιο καταστρεπτικό για την ψυχή, πιο εξοντωτικό για το πνεύμα και πιο ολέθριο για την ηθική από το πάθος - λάμια αχόρταγη που καταβροχθίζει τα πάντα στο πέρασμα της;...

Ο Φρανκ αποφυλακίζεται μετά από πέντε χρόνια που πέρασε στη φυλακή για μια ληστεία που έκανε με τον αδερφό του τον Φαμπιάν. Φιλοξενείται από την Τζέσικα, σύντροφο του Φαμπιάν, και τους γονείς της. Ο πατέρας παραποιεί κλεμμένα αυτοκίνητα, η μάνα απασχολείται περιστασιακά ως καθαρίστρια σ' ένα γηροκομείο. Η Τζέσικα έχει μια μικρή κόρη, τη Ραχήλ, που δεν τρώει σχεδόν τίποτα και δεν μιλάει. Τι να έχει δει άραγε ή ακούσει η μικρή ζώντας σ' αυτή την ολέθρια οικογένεια όπου βασιλεύουν το μίσος, το ψέμα κι η συμφορά; Σε μια απομονωμένη αγροικία που λιώνει από τον καύσωνα, στις π...

Ένας πατέρας, μια μητέρα και τα έξι παιδιά τους. Δύο κόρες, τέσσερα αγόρια. Μια μεικτή ομάδα βόλεϊ και δύο αναπληρωματικοί, η οικογένειά μου κομπλέ. Εννέα υπολογίζοντας το σκυλί. Έντεκα αν προσθέσουμε τους δύο γάτους". Το πολυμελές και ιδιόρρυθμο ασκέρι των Μαμπίγιε-Πονς: ο Σαρλ, ειρηνιστής βοηθός συμβολαιογράφου, η Αντελαΐντ, αναρχική και εκκεντρική νοσοκόμα, τα παιδιά, ελεύθερα και μεγάλα, τα τρία υιοθετημένα. Η καθημερινότητα σαν καταιγισμός φαντασίας, κάθε άλλο παρά στρατιωτικός. Μέχρι τις 20 Μαρτίου 2017, πρώτη μέρα της άνοιξης, που το στερνοπούλι απουσιάζει. Ο Γκι...

Στο Παρίσι, τις τελευταίες δέκα μέρες της Κομμούνας. Στους δρόμους της πόλης που βομβαρδίζεται ασταμάτητα, ανάμεσα στα οδοφράγματα που υψώνονται παντού, γυροφέρνει το κακό. Νεαρές κοπέλες εξαφανίζονται, απάγονται από ένα άτομο τόσο διεστραμμένο όσο κι αποκρουστικό. Ανάμεσά τους και η Καρολίν, η αγαπημένη του Νικολά Μπελέκ που μάχεται από τις γραμμές των Κομμουνάρων. Ο Αντουάν Ροκ, στον οποίο η Κομμούνα ανέθεσε το πόστο του επιτρόπου για την ασφάλεια, αναλαμβάνει να διαλευκάνει την υπόθεση. Κινούμενος από τη συναίσθηση του καθήκοντος, αναζητεί τη νεαρή γυναίκα αψηφώντας τις...

Η Σιουδάδ Χουάρες προσφέρει φτηνά και υπάκουα εργατικά χέρια, που ενδιαφέρουν τις μεγάλες φίρμες του πλανήτη. Οι θυγατρικές τους ξεφυτρώνουν εκεί σαν μανιτάρια και μαζί τους η φτώχεια, η πορνεία, η βία αλλά και ο θάνατος. Nεαρές εργάτριες μιας βιομηχανίας τοξικών προϊόντων βρέθηκαν φρικτά ακρωτηριασμένες και αποκεφαλισμένες στις παρυφές της πόλης. Είναι μήπως έργο κάποιου ψυχοπαθούς; Mιας σατανιστικής οργάνωσης; Ή τίποτα νονών της κοκαΐνης; Παρά τη σύλληψη πολλών υπόπτων, τα ερωτήματα παραμένουν μετέωρα. Απεσταλμένος από την εφημερίδα του, για ρεπορτάζ μερικών ημερών, ο Τ...

Ο άνθρωπος διένυσε κατά την εξέλιξή του μεγάλη πορεία, ώστε να ορίσει τον εαυτό του και να αντιληφθεί τη θέση του μέσα στον κόσμο που τον περιβάλλει. Οι Βαβυλώνιοι, οι Αιγύπτιοι, οι Εβραίοι αποκαλύπτουν με συμβολικό τρόπο την ιερή και τη φυσική διάσταση του κόσμου. Οι Έλληνες, με τον Θαλή και στη συνέχεια με τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, τελειοποιούν το κοσμικό σύστημα. Κατά τον Μεσαίωνα η γη, ακίνητη στο κέντρο του σύμπαντος, περιβάλλεται από το ουράνιο στερέωμα. Μέσα σε μισό αιώνα ο Κοπέρνικος και ο Γιοχάνες Κέπλερ ανέτρεψαν δοξασίες χιλιετιών. Στη συνέχεια, ο Γαλιλαίος...

Δεν είναι ευχάριστη δουλειά να ονομάζεσαι Ταρπόν (Ευγένιος, Λουί-Μαρί) και να είσαι πρώην χωροφύλακας και νυν ιδιωτικός ντετέκτιβ στο Παρίσι, Γαλλία. Ως την ημέρα που αρχίζει να βρέχει τυφλούς που εξαφανίζονται, βρετόνους ναζί, Σπανιόλους του ηττημένου Δημοκρατικού Στρατού και ξυπόλητους βουδιστές μοναχούς. Εδώ, η δουλειά γίνεται διασκεδαστική. Και μάλιστα, μέχρι θανάτου...

"Είχα γίνει ντετέκτιβ, και πιστεύω ότι στην αρχή το έκανα εν μέρει για το καλό, όπως είχα διδαχτεί στο κατηχητικό και στα λυκόπουλα. Kαι να πού είχα καταλήξει! Nα κυνηγάω φτωχούς ηλίθιους, φουκαράδες, για να τους εμποδίσω να απαλλοτριώνουν απαλλοτριωτές σαν ετούτον τον κύριο Zιούντ, τη στιγμή που στο Κοινοβούλιο και αλλού εδρεύουν λαθρέμποροι ναρκωτικών. Kαι τι μπορώ να κάνω; Mε λίγα λόγια, αισθανόμουν καταρρακωμένος". Ο Ευγένιος Ταρπόν, πρώην χωροφύλακας και νυν ιδιωτικός ντετέκτιβ στο Παρίσι, είναι μοναχικός, παίζει σκάκι, πίνει ουίσκι, διαβάζει «Λε Μοντ» και «Φρανς Σο...

Μια μικρή πόλη όμοια με τόσες και τόσες άλλες... κι έπειτα, κάποια μέρα, κατάχρηση εξουσίας... ένας αστυνομικός έλεγχος που παίρνει άσχημη τροπή... Ονομαζόταν Σαΐντ. Ήταν δεκαπέντε χρονών. Και είναι νεκρός. Εγώ, ο Ματιά, έντεκα χρονών, δεν τον γνώρισα. Μετά, όμως, είδα το μίσος να με περιτριγυρίζει, τη λύπη και την τρέλα να κατατρώει την οικογένειά μου μέχρι τη διάλυσή της... Αργότερα, ενώ παράξενα άτομα που μοιάζουν με μπάτσους με γυροφέρνουν, αναγνώρισα το πρόσωπο του Σαΐντ ζωγραφισμένο στους τοίχους της συνοικίας. Γκράφιτι με κόκκινη μπογιά και συνθήματα που απαιτο...

Στην Ελλάδα της χούντας, στις αρχές της δεκαετίας του ’70, δεν είναι καλό ν’ ανοίγεις λογαριασμούς με την αστυνομία. Ο Γιαν, ένας γάλλος τουρίστας στην Κρήτη, θα το μάθει με τον χειρότερο τρόπο: κατηγορούμενος για το φόνο μιας Ιταλίδας (αριστερής; «τρομοκράτισσας»;) θα βρεθεί παγιδευμένος στα πλοκάμια του πανούργου αστυνομικού διευθυντή της περιοχής, αλλά και μοιραία μπλεγμένος στη ζωή, τα πάθη και τα δράματα της παραδοσιακής κοινωνίας. Ο μικρός του φίλος και μοναδικό του άλλοθι, ο δεκαεξάχρονος Σταύρος, θα αναρωτηθεί χίλιες φορές για την αλήθεια των πραγμάτων και των προσώ...

Αλγερία, αρχές του 1990. Συγκρότημα λαϊκών πολυκατοικιών "Ήλιος και Θάλασσα". Φθαρμένοι τοίχοι, ξεχαρβαλωμένες πόρτες, γυναίκες που τσακώνονται στο κεφαλόσκαλο, ραδιόφωνα στη διαπασών, ξυπόλητα πιτσιρίκα που τσαλαβουτούν στα βρωμόνερα, γενειοφόροι ισλαμιστές που συζητούν γύρω από κάδους σκουπιδιών. Κλιμακοστάσιο 9, σκάλα ΖΑ 5ος όροφος, διάδρομος Α, αριθ. 35. Δεκατέσσερα άτομα σ' ένα τριάρι. Βρωμότοπος, αλλά... θα τους δείξει αυτός. Μουσά Μασί, τριάντα έξι ετών, ταλαντούχος τραγουδιστής. Το άστρο του θα λάμψει σύντομα, είναι σίγουρος γι' αυτό. Φιλοδοξία του; Να γίνει ο Μάικ...

«Δεν είσαι δράκος, δεν είσαι έντομο, δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο, αυτό το μη-είναι είσαι εσύ, αυτό το μη-είναι δεν είναι μια άρνηση, καλύτερα να πεις ότι είναι μια πραγμάτωση, ένα αχνάρι, μια δαπάνη, ένα αποτέλεσμα πριν έρθει η πλήρης εξάντληση, δηλαδή ο θάνατος· δεν είσαι παρά ένα μήνυμα της ζωής, μια έκφραση, ένας λόγος που λέγεται σχετικά με το μη-είναι. »Έγραψες αυτό το βιβλίο για σένα, ένα βιβλίο με θέμα τη φυγή, το βιβλίο ενός άντρα μόνου, είσαι ταυτόχρονα ο κύριός σου και ο απόστολός σου, δε θυσιάζεσαι για τους άλλους και δε ζητάς να θυσιαστεί κάποιος για σέν...

Ένα εμβληματικό βιβλίο, ένα μανιφέστο για το τι σημαίνει ανθρώπινη ζωή. Μια από τις πλέον εμπνευσμένες επιθέσεις στην έννοια της εργασιακής ηθικής. "Στην καπιταλιστική κοινωνία, η εργασία είναι η αιτία κάθε πνευματικού εκφυλισμού και κάθε σωματικής παραμόρφωσης [...] Το προλεταριάτο, η μεγάλη τάξη που περιλαμβάνει όλους τους παραγωγούς των πολιτισμένων εθνών, η τάξη που, απελευθερώνοντας τον εαυτό της, θα απελευθερώσει την ανθρωπότητα από τη δουλική εργασία και θα καταστήσει το ανθρώπινο ζώο ελεύθερο ον, το προλεταριάτο ακριβώς αφέθηκε να διαφθαρθεί από το δόγμα της εργα...

"Το κρυφό ημερολόγιο" της Σέι Σοναγκόν γράφτηκε τα πρώτα χρόνια της δεύτερης χιλιετίας μ.Χ., τότε που η λαμπρότητα του πολιτισμού του Χεϊάν βρισκόταν στο απόγειό της και το Κιότο αποκαλούνταν Χεϊάν-κιο, δηλαδή "Πρωτεύουσα της ειρήνης". Η συγγραφέας, η Σέι Σοναγκόν, κυρία της Τιμής, συνδεόταν στενά με την πριγκίπισσα Σάντακο, η οποία πέθανε το έτος 1000 μ.Χ. "Το κρυφό ημερολόγιο" ανήκει στο λογοτεχνικό είδος σόσι, δηλαδή "μύχια γραπτά". Όπως και οι "Ώρες σχόλης" του Ουράμπε Κενκό και οι "Σημειώσεις ενός μοναχού" του Κάμο Τσομέι, "Το κρυφό ημερολόγιο" της Σέι Σοναγκόν σκιαγρ...

Ήταν μια φορά ένας καλλιτέχνης -ζωγράφος, γλύπτης, ποιητής, μουσικός- μεγαλοφυής αλλά λιγάκι αφηρημένος. Ήμερος, όμως, σαν το νερό των βράχων γενναιόδωρος σαν φτωχός, ταπεινός σαν κάποιος πλούσιος που απέκτησε φαντασία. Ήρθε, άγνωστο από πού. Έφτιαξε το Χώρο όπως η γυναίκα που ζυμώνει το ψωμί της, το Χρόνο όπως ο υφαντουργός που υφαίνει τα όνειρα και τα μετάξια του. Έπλασε τον άνθρωπο σαν το παιδί που στήνει το χιονάνθρωπό του και έγραψε την ιστορία των ανθρώπων σαν ένας μυθιστοριογράφος με μεγάλο ταλέντο. Από τεμπελιά, επινόησε το σύστημα της μετενσάρκωσης για να μην πάνε...

1955, σε μια γαλλική κωμόπολη. Μια γυναίκα πέφτει θύμα βιασμού από τρεις άγνωστους άντρες. Είκοσι χρόνια μετά, η κόρη της, γνωστή ως "Εκείνη", σχεδιάζει να εκδικηθεί. Μοναδικό ίχνος της ταυτότητας των δραστών μια παλιά λατέρνα. Μοναδικό όπλο της δικής της εκδίκησης η ακαταμάχητη ομορφιά της. Ο ένας από τους δράστες έχει πεθάνει, αλλά η Ελιάν έχει ανακαλύψει την οικογένεια του. Θέτει το σχέδιό της σε εφαρμογή, προσελκύοντας ερωτικά τον μεγαλύτερο γιο του. Εκείνος, ανυποψίαστος, την παντρεύεται. Και για τους δύο το καλοκαίρι θα είναι εφιαλτικό: με βασανιστικά ερωτήματα και...

Να καθαρίζουν μπάτσους, έτσι, στα καλά καθούμενα, είναι ήδη κάτι το ασυνήθιστο. Μα να τους λιανίζουν κιόλας, να τους κόβουν φέτες, κομματάκια και στο τέλος να τους τρώνε, αυτό πια μοιάζει στ' αλήθεια με αστείο. Μόνο που οι τρεις τύποι είναι μάλλον από αυτούς που κάνουν αστεία στα σοβαρά. "Ένας από τους λαμπρότερους εκπροσώπους μιας γενιάς συγγραφέων, ο Φαζαρντί έβαλε τη σφραγίδα του στο γαλλικό αστυνομικό μυθιστόρημα γράφοντας βιβλία ανατρεπτικά, μαύρα, βίαια, στρατευμένα... Γι' αυτόν, το νουάρ μυθιστόρημα είναι το καλύτερο μέσο διερεύνησης της σύγχρονης κοινωνίας... Το...