Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

1947. Ο Τζο Ντικμάν, νεαρός Γάλλος που έχει πολεμήσει σε όλα τα μέτωπα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και είναι φορτωμένος με παράσημα, νιώθει χαμένος σε μια μεταπολεμική Γαλλία που έχει λησμονήσει τους αληθινούς της ήρωες. Ανοίγει, με τον φίλο του Σκαρφάτι, ένα γραφείο ιδιωτικών ερευνών. Η πρώτη μεγάλη υπόθεση που αναλαμβάνουν να διαλευκάνουν αποδεικνύεται πραγματική βόμβα! Ένας δισεκατομμυριούχος πέφτει από το ιδιωτικό του αεροπλάνο πάνω από τη Μάγχη και οι συνεπιβάτες του σκοτώνονται ο ένας μετά τον άλλο. Ερευνώντας, οι δύο ιδιωτικοί ντέτεκτιβ διασταυρώνονται με μια ακατανίκη...

Μπορντό, δεκαετία του 1950. Μια πόλη που φέρει ακόμα τα στίγματα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου κι όπου περιφέρεται η τρομακτική μορφή του αστυνόμου Νταρλάκ, ενός διεφθαρμένου μπάτσου που έκανε περιουσία στην Κατοχή και δεν δίστασε να συνεργαστεί με τους ναζί. Στο μεταξύ έχει αρχίσει ένας νέος πόλεμος που δεν λέει τ’ όνομά του: νεαροί στρατεύσιμοι φεύγουν για την Αλγερία. Ο Ντανιέλ ξέρει ότι αυτό τον περιμένει κι εκείνον. Οι γονείς του χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, υιοθετήθηκε από ένα ζευγάρι, είναι μαθητευόμενος μηχανολόγος. Μια μέρα, ένας άγνωστος φέρνει τη μοτοσυκλέτα...

"Έκανα λάθος", είπε ξαφνικά. "Η αριστερίστικη τρομοκρατία και η κρατική τρομοκρατία, αν και τα κίνητρά τους δεν επιδέχονται σύγκριση, είναι οι δύο μασέλες της..." Δίστασε. "...της ίδιας παγίδας για μαλάκες", τελείωσε τη φράση του και συνέχισε αμέσως: "Το καθεστώς αμύνεται, φυσικά, έναντι της τρομοκρατίας. Αλλά το σύστημα δεν αμύνεται, την ενθαρρύνει, τη διαφημίζει. Ο ντεσπεράδο είναι ένα εμπόρευμα, μια αξία ανταλλαγής, ένα πρότυπο συμπεριφοράς, όπως ο μπάτσος ή η αγία. Το κράτος ονειρεύεται ένα τέλος φρικιαστικό και θριαμβευτικό μέσα στο θάνατο, μέσα στον απολύτως γενικευ...

"Έκανα λάθος", είπε ξαφνικά. "Η αριστερίστικη τρομοκρατία και η κρατική τρομοκρατία, αν και τα κίνητρά τους δεν επιδέχονται σύγκριση, είναι οι δύο μασέλες της..." Δίστασε. "...της ίδιας παγίδας για μαλάκες", τελείωσε τη φράση του και συνέχισε αμέσως: "Το καθεστώς αμύνεται, φυσικά, έναντι της τρομοκρατίας. Αλλά το σύστημα δεν αμύνεται, την ενθαρρύνει, τη διαφημίζει. Ο ντεσπεράδο είναι ένα εμπόρευμα, μια αξία ανταλλαγής, ένα πρότυπο συμπεριφοράς, όπως ο μπάτσος ή η αγία. Το κράτος ονειρεύεται ένα τέλος φρικιαστικό και θριαμβευτικό μέσα στο θάνατο, μέσα στον απολύτως γενικευ...

Όπως λέει, πολύ σωστά, ο χωροφύλακας Πουστακρουίγ, που πήρε μέρος στην τελική σφαγή, "το να στρέφεις και το άλλο μάγουλο είναι πολύ ωραίο, αλλά τι θέλεις να γίνει όταν έχεις απέναντί σου ανθρώπους που θέλουν να καταστρέψουν τα πάντα;" Φτύνουν τη χώρα, την οικογένεια, την εξουσία, ε, πού το πάμε! Τι διαβολόσποροι αυτοί οι ανάρχες! Και τι ιδέα αυτή να πιστεύουν ότι θ' αρχίσουν την επανάσταση, απάγοντας τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στο Παρίσι! Νάδα.

Πάνω από είκοσι χρόνια έπειτα από το βιβλίο "Ένας εθνολόγος στο μετρό" που εκδόθηκε το 1986 από τις εκδόσεις "Hachette", δεν θα έλεγα, λοιπόν, ότι πρόκειται ακριβώς για μια επιστροφή στο μετρό, εδώ, αλλά μάλλον για μια στάση, μια αναδρομική ματιά, μια προσπάθεια ανασκόπησης. Καθότι το παράξενο με την αλλαγή δεν είναι το ότι έχει γίνει αλλά το ότι δεν την αντιληφθήκαμε: Επιβλήθηκε τόσο "φυσιολογικά", που σήμερα έχουμε ανάγκη από τα ίχνη του παρελθόντος, πράγματα που χθες ήταν ολοφάνερα και έχουν γίνει λίγο πολύ παρωχημένα, για να παραδεχτούμε την πραγματικότητά της και να με...

Η Ευρώπη είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Πώς φτάσαμε ως εδώ; Τι δεν λειτούργησε σωστά; Υπό το κράτος του πανικού, μήπως οι ηγέτες της ευρωζώνης με τις ενέργειές τους δημιουργούν ένα αντιδημοκρατικό τερατούργημα; Μήπως ο ευρωσκεπτικισμός δεν είναι πλέον αντιδραστικός; Θα μπορούσε να λειτουργήσει σωστά μια ομοσπονδία 27 κρατών; Αυτό το βιβλίο είναι ένα εγερτήριο σάλπισμα που απευθύνεται σε όλους τους πολίτες. Μια άσκηση στην καθαρή σκέψη που θα μας επιτρέψει να εμβαθύνουμε. Είναι επίσης και ένα σήμα συναγερμού. Γραμμένο με τόνο άμεσο και ειλικρινή, το βιβλίο παραθέτ...

Η Μέριλιν Μονρόε δε γνώρισε τη στοργή στην παιδική της ηλικία. Δεν μπόρεσε να αποδράσει. Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, αντιθέτως, μπόρεσε να ξαναζωντανέψει. Το συναίσθημα είναι μια ανάγκη τόσο ζωτική, που, όταν κανείς το στερείται, μένει προσκολλημένος έντονα σε κάθε γεγονός που ξανανάβει μια σπίθα ζωής μέσα του, όποιο κι αν είναι το αντίτιμο. Όσοι αρνούνται να μείνουν αιχμάλωτοι μιας τραυματικής ρήξης οφείλουν να απαλλαγούν από αυτή για να επανέλθουν στη ζωή. Την καθιστούν μάλιστα εργαλείο για να αποσπάσουν ευτυχία. Καλογραμμένο και με συνοχή, το βιβλίο αυτό δίνει απαντήσει...

Είναι δυνατόν να ρυθμίσουμε τις αγορές του κόσμου; Ή είμαστε, καταδικασμένοι να παρακολουθούμε ανίσχυροι τον εκτροχιασμό ενός χαοτικού και δίχως όρια συστήματος; Ο Ζαν Λουκ Γκρεώ αποδεικνύει γιατί έχει καταστεί αναγκαίος ο εξορθολογισμός του καπιταλισμού, τη στιγμή ακριβώς που αυτός δείχνει τα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις του. Ο δρόμος προς την παγκόσμια ολοκλήρωση σηματοδοτείται από τις επαναλαμβανόμενες χρεωκοπίες πολλών οικονομιών και από οικονομικά σκάνδαλα. Το σημερινό χρηματιστήριο, ιδεολογική καρδιά του συστήματος, λειτουργεί αντίθετα με την ιδρυτική του αρχή. Για να...

"Μια μαρξιστική ανάγνωση του Μαρξ με την έννοια της ενδέκατης θέσης για τον Φόιερμπαχ: Να ερμηνεύσουμε τον κόσμο με σκοπό να τον αλλάξουμε... Μια ανάγνωση που δεν είναι ούτε απολογητική ούτε συντηρητική". (Le Quinzaine litteraire) Ο κορυφαίος διανοητής Ντανιέλ Μπενσαΐντ στη μελέτη αυτή, ένα από τα σημαντικότερα έργα αναφοράς για τη μαρξιστική θεωρία, συμπυκνώνει το μεγαλείο αλλά και τις κακοδαιμονίες του μαρξιστικού εγχειρήματος. Η δημοσίευση του Κεφαλαίου προκάλεσε έναν "κεραυνό που δεν ακούγεται". "Γράφοντας ξεκάθαρα, με μαύρα γράμματα σε λευκό χαρτί, κάτι το ανατ...

Θάνατος ή επιστροφή του Θεού; Παρακμή ή αναβίωση των Εκκλησιών; Τέλος ή επανεμφάνιση των ιδεολογιών; Και πώς ορίζει ο άνθρωπος τη θέση του μέσα σ' αυτό το κλίμα σύγχυσης και ρευστότητας; Σε αντίθεση με όσους υποστηρίζουν ότι διανύουμε την εποχή του απελπισμού, ο Γάλλος φιλόσοφος Αντρέ Κοντ-Σπονβίλ αντιτείνει ότι πρόκειται για μια εποχή αποκαρδίωσης: οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι απελπισμένοι επειδή είναι απογοητευμένοι. Και, σ' αυτή την προσπάθεια να υπομείνουν το παρόν, γίνονται δέσμιοι του μέλλοντος: κάθε νέα ελπίδα έχει ως στόχο να καταστήσει υποφερτή τη ματαίωση της π...

Ο Φουριέ παρουσιάζεται εδώ ως ο αντίποδας του Σαντ: δεν επικαλείται όλες τις πιθανές σεξουαλικές φαντασιώσεις παρά με σκοπό να εξάρει την τέρψη και την ευτυχία σε μια απελευθερωμένη από ταμπού κοινωνία, διότι γι' αυτόν ο εκλεπτισμένος χαρακτήρας οιασδήποτε "μανίας" είναι σημάδι υψηλής αίσθησης και εάν υπερθεματίζει, ειδικότερα, τον "στροφεακό έρωτα", το αμφίσημο (το αμφιλεγόμενο), το επίμεικτο δεν το κάνει παρά επειδή όλα αυτά εξυψώνουν το ανθρώπινο στοιχείο περισσότερο απ' ότι ο αποκλειστικός έρωτας. [...] Από τις πρώτες σελίδες αυτής της παράξενης, ημιτελούς πραγματείας...

Όλοι μας έχουμε λίγο πολύ νιώσει την ίδια αμηχανία ή ενόχληση σε ανάλογες σε ανάλογες καταστάσεις: όταν χρειάζεται να πάρουμε το λόγο δημοσίως· όταν καλούμαστε να συναντήσουμε σημαντικά πρόσωπα ή να εκφράσουμε σε άλλους αυτά που σκεφτόμαστε· όταν πρόκειται να ζητήσουμε χρήματα από καάποιον· όταν βρισκόμαστε σε μέρη με πολυκοσμία, αντιμέτωποι με το βλέμμα αγνώστων. Αυτό το φυσιολογικό άγχος που βιώνουμε ενίοτε στις συναλλαγές μας με τρίτους μπορεί να πάρει σοβαρές μορφές που εγγίζουν το παθολογικό, όταν οι αναστολές και οι φοβίες διαταράσσουν σοβαρά τον συναισθηματικό μας...

Ένας πλούσιος και διάσημος αρχιτέκτονας βρίσκεται δολοφονημένος στο σπίτι του στο Μανχάταν. Μοναδική μάρτυρας του φόνου είναι η νεαρή και όμορφη κόρη του, η οποία όμως δεν είναι σε θέση να δώσει πληροφορίες στην αστυνομία επειδή πάσχει από αμνησία. Την ίδια εποχή τυχαίνει να βρίσκεται στη Νέα Υόρκη ο γνωστός Βιεννέζος ψυχίατρος Ζίγκμουντ Φρόιντ, μαζί με το φίλο και μαθητή του Καρλ Γιουνγκ. Οι δύο ψυχίατροι θα κληθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εφαρμόζοντας στη νεαρή γυναίκα τη θεραπευτική μέθοδο της ψυχανάλυσης και θα βρεθούν έτσι αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη πρόκληση...

Στο μυθιστόρημα "Ο φύλακας άγγελος" εκτυλίσσεται η ιστορία τριών προσώπων επί ένα τέταρτο του αιώνα. Το πρώτο, ο Μπερτέ, είναι ένας από τους καλύτερους πράκτορες της Μονάδας, μιας μυστικής υπηρεσίας που με τον καιρό έχει γίνει πραγματικό κράτος εν κράτει. Μα ο Μπερτέ γερνάει κι αναρωτιέται πότε οι αρχηγοί του θα αποφασίσουν να τον ξεφορτωθούν. Δεν έχει πια καμιά αυταπάτη: εργάζεται πολλά χρόνια για τη Μονάδα και γνωρίζει πάρα πολλά πράγματα. Το δεύτερο πρόσωπο είναι ο Μαρτέν Ζιουμπέρ. Ο Ζιουμπέρ είναι ένας συγγραφέας που εδώ και καιρό δεν έχει τίποτα να πει. Είναι πεν...

Ο Απόλλων Λεπίκ είναι ένας μοναχικός γίγαντας: 2,12μ., 113 κιλά. Χωρισμένος από τη γυναίκα του, φυτοζωεί ξεναγώντας τουρίστες στο Παρίσι. Η τύχη τον βάζει στα ίχνη της Αν ντε Μπαρμπανσόν, που έζησε το δέκατο έκτο αιώνα και πέθανε αποκεφαλισμένη. Ένας εκδότης τού αναθέτει να γράψει την ιστορία της για να εκδοθεί σε μια σειρά λαϊκών μυθιστορημάτων. Σιγά σιγά, ο Λεπίκ παρασύρεται από το σαγηνευτικό χαρακτήρα αυτής της γυναίκας. Ψάχνει στις βιβλιοθήκες, σε ιδιωτικά αρχεία, διεξάγει μια πραγματική έρευνα που του επιτρέπει να γνωρίσει την ανυπότακτη Αν, της οποίας γράφει την ιστο...

Αυτό το βιβλίο είναι πριν απ’ όλα μια εξομολόγηση: εκείνη ενός προσήλυτου του καπιταλισμού που έχασε την πίστη του. Εγκατεστημένος στην καρδιά του Σίτυ, του οποίου γνωρίζει στην εντέλεια τα γρανάζια εδώ και 25 χρόνια, ο Marc Roche υποτίμησε παρ’ όλα αυτά -όπως και όλοι οι άλλοι "ειδικοί"- τις εντάσεις του συστήματος. Πώς έγινε και τόσα σήματα κινδύνου πέρασαν σε τέτοιο βαθμό απαρατήρητα; Ο λόγος είναι απλός: οι "άρχοντες του κόσμου" -τα hedge funds, οι τρέιντερς, οι πολιτικοί, οι τραπεζίτες και οι διαχειριστές- έκαναν τα πάντα για να ελαχιστοποιήσουν τις ευθύνες τους. Κι...

Αυτό το βιβλίο είναι πριν απ’ όλα μια εξομολόγηση: εκείνη ενός προσήλυτου του καπιταλισμού που έχασε την πίστη του. Εγκατεστημένος στην καρδιά του Σίτυ, του οποίου γνωρίζει στην εντέλεια τα γρανάζια εδώ και 25 χρόνια, ο Marc Roche υποτίμησε παρ’ όλα αυτά -όπως και όλοι οι άλλοι "ειδικοί"- τις εντάσεις του συστήματος. Πώς έγινε και τόσα σήματα κινδύνου πέρασαν σε τέτοιο βαθμό απαρατήρητα; Ο λόγος είναι απλός: οι "άρχοντες του κόσμου" -τα hedge funds, οι τρέιντερς, οι πολιτικοί, οι τραπεζίτες και οι διαχειριστές- έκαναν τα πάντα για να ελαχιστοποιήσουν τις ευθύνες τους. Κι...

Είτε εκδηλώνεται υπό τη λαϊκίστικη είτε υπό τη φασιστική παραλλαγή της, η παρουσία της άκρας δεξιάς -ξενόφοβης ή απροκάλυπτα αντισημιτικής και ρατσιστικής- είναι μόνιμo δεδομένο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της μεταπολεμικής Ευρώπης: ανάλογα με τις συνθήκες και την προσωπικότητα των ηγετών της, ενόχλησε ή ευνόησε τα κλασικά κόμματα. Πότε χρησίμευσε σαν σκιάχτρο και πότε σαν φυτώριο ιδεών. Σήμερα είναι ικανή να στρατοπεδεύει προ των πυλών ορισμένων κυβερνήσεων και να διαταράσσει, λίγο έως πολύ σοβαρά, το δημοκρατικό παιχνίδι. Το βλέμμα του ιστορικού είναι απαραίτητο γι...