Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Βακαλόπουλος έπαιζε πολύ με τη βαθύτητα της παιδικής ηλικίας, το πιο άφθαρτο μέρος του εαυτού του. Φυσικά δεν είχε πάνω του τίποτα το παιδικό, απεναντίας μάλιστα· συχνά όμως έδινε την εντύπωση ότι δεν ζούσε στην επιφάνεια του εαυτού του -ήταν βυθισμένος. Το "καλύτερο" από το οποίο προερχόταν ήταν αυτή η ιδιωτική κρύπτη του οικογενειακού χρόνου, που απαιτούσε παρατεταμένες ακινησίες, "βαριά" τσιγάρα σαν διαβατήρια άδεια προς το μύχιο, απόλυτη αυτοσυγκέντρωση σε ένα φίλτρο ζωής όπου αφουγκραζόταν τους ψίθυρους του αίματος. Εκεί που άλλοι έχουν ανάγκη να λησμονήσουν, αυτός ε...

Μετά τα θεμελιώδη πολιτικά έργα του Χομπς και του Λοκ η "Φιλοσοφική και Πολιτική Βιβλιοθήκη" με ιδιαίτερη υπερηφάνεια, παρουσιάζει για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα τη μνημειώδη πραγματεία του Μοντεσκιέ, της οποίας η σημασία εκτείνεται ταυτόχρονα σε πολλά επίπεδα. Επίκαιρη δεν παραμένει μόνον η προβληματική του χωρισμού των εξουσιών ούτε μόνον το σύμφυτο μαζί της πρόβλημα της πολιτικής ελευθερίας. Εξίσου ενδιαφέρει πάντοτε η σχέση της πολιτειολογικής προβληματικής με την κοινωνιολογική, της ηθικής και της κοινωνικής θεωρίας. Σ' αυτό το κεντρικό έργο του ευρωπαϊκού διαφωτ...

Μετά τα θεμελιώδη πολιτικά έργα του Χομπς και του Λοκ η "Φιλοσοφική και Πολιτική Βιβλιοθήκη" με ιδιαίτερη υπερηφάνεια, παρουσιάζει για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα τη μνημειώδη πραγματεία του Μοντεσκιέ, της οποίας η σημασία εκτείνεται ταυτόχρονα σε πολλά επίπεδα. Επίκαιρη δεν παραμένει μόνον η προβληματική του χωρισμού των εξουσιών ούτε μόνον το σύμφυτο μαζί της πρόβλημα της πολιτικής ελευθερίας. Εξίσου ενδιαφέρει πάντοτε η σχέση της πολιτειολογικής προβληματικής με την κοινωνιολογική, της ηθικής και της κοινωνικής θεωρίας. Σ' αυτό το κεντρικό έργο του ευρωπαϊκού διαφωτ...

Άμλετ [...]: Ορκιστείτε Το φάντασμα, κάτω από τη γη: Ορκιστείτε [Ορκίζονται] Άμλετ: Ησύχασε, ησύχασε, ψυχή τυραννισμένη. Τώρα κύριοι, δεχτείτε την αγάπη μου και να με συμπαθάτε. Κι ό,τι μπορεί ένας άνθρωπος, φτωχός όσο κι ο Άμλετ, να κάνει για να δείξει τη φιλία και την αγάπη του, Θεού θέλοντος, θα το 'χετε ατσιγκούνευτα. Ας πηγαίνουμε. Ξεχαρβαλώθηκε η ζωή. Αχ, μοίρα μαύρη και βαριά που 'πρεπ' εγώ να γεννηθώ να φέρω τη γιατρειά. Ελάτε, φεύγουμε μαζί. Και τώρα τα φαντάσματα του Μαρξ. (Αλλά τώρα χωρίς συγκυρία. Ένα τώρα αποσυνδεδεμένο ή εξαρθρωμένο, "out of joint",...

Περιγράφοντας τη βαθύτερη "υγεία" του ερωτικού συναισθήματος, δηλαδή τη θορυβώδη παθολογία του, αυτό το βιβλίο προσηλώνεται στα συμπτώματα της ζηλοτυπίας, θέλοντας να είναι εύληπτο εγκόλπιο ερωτικών τραυμάτων και μυκτηρισμών.

Αυτό το βιβλίο εξιστορεί την έννοια της διακυβέρνησης στη Δύση, από τις πατερικές ρίζες –το regimen ως τέχνη καθοδήγησης των ψυχών (6ος αιώνας)– έως τον προσδιορισμό της στο νομικο-διοικητικό λεξιλόγιο του σύγχρονου Κράτους (17ος αιώνας). Αντικείμενό του, εντούτοις, δεν είναι η ανάπλαση των σταδίων μιας προοδευτικής εκκοσμίκευσης, αλλά η ανάδειξη των μεταβολών που οδήγησαν, περί τα τέλη του Μεσαίωνα, στην ανατροπή των σχέσεων μεταξύ regimen και regnum (υπό την έννοια της μοναρχικής εξουσίας). Σε αντίθεση προς την ιδέα ότι η διακυβέρνηση προϋποθέτει την ύπαρξη του Κράτους, ο...

Η ποίηση είναι μια στιγμιαία μεταφυσική. Σε ένα σύντομο ποίημα, οφείλει να δώσει μια θέαση του Σύμπαντος και, ταυτόχρονα, το μυστικό μιας ψυχής, ενός όντος και των αντικειμένων. Αν απλώς ακολουθεί τον χρόνο της ζωής, είναι κατώτερο από τη ζωή. Υπερτερεί απέναντι στη ζωή μόνο όταν ακινητοποιεί τη ζωή, όταν βιώνει επί τόπου τη διαλεκτική της χαράς και της οδύνης. Αποτελεί τότε την αρχή μιας ουσιώδους ταυτοχρονίας, όπου το πιο διάσπαρτο είναι, το πιο εξαρθρωμένο, κατακτά την ενότητά του.

Η ποίηση είναι μια στιγμιαία μεταφυσική. Σε ένα σύντομο ποίημα, οφείλει να δώσει μια θέαση του Σύμπαντος και, ταυτόχρονα, το μυστικό μιας ψυχής, ενός όντος και των αντικειμένων. Αν απλώς ακολουθεί τον χρόνο της ζωής, είναι κατώτερο από τη ζωή. Υπερτερεί απέναντι στη ζωή μόνο όταν ακινητοποιεί τη ζωή, όταν βιώνει επί τόπου τη διαλεκτική της χαράς και της οδύνης. Αποτελεί τότε την αρχή μιας ουσιώδους ταυτοχρονίας, όπου το πιο διάσπαρτο είναι, το πιο εξαρθρωμένο, κατακτά την ενότητά του.

Οι "Λογικές έρευνες" (1900-1901) του Χούσερλ άνοιξαν ένα δρόμο προς τον οποίο, όπως γνωρίζουμε, ετράπη σύνολη η φαινομενολογία. Ίσαμε την 4η έκδοση (1928), δεν παρατηρείται καμιά θεμελιώδης μετατόπιση, καμιά αποφασιστική ανασκευή. Βέβαια έχουμε αναθεωρήσεις και μια ρωμαλέα προσπάθεια επεξήγησης: "Ιδέες...Ι" και "Τυπική λογική και υπερβατική λογική". Σε αυτές τις πραγματείες εκδιπλώνονται χωρίς διακοπή οι έννοιες του αναφορικού ή νοηματικού νοήματος, η διαφορά ανάμεσα στις δύο διαστρώσεις της αναλυτικής με την ισχύουσα έννοια (καθαρή μορφολογία των κρίσεων και λογική του συμ...

Στις 13 Ιουνίου 1844 ο Κίρκεγκωρ εκδίδει τα "Φιλοσοφικά ψιχία ή κνήσματα και περιτμήματα", υπό το ψευδώνυμο Ιωάννης ο της Κλίμακος. Δανείζεται τον τίτλο από τον Ιππία τον μείζονα του Πλάτωνα (κνήσματά τοι έστι και περιτμήματα των λόγων, κατά βραχύ διηρημένα). Το σύντομο και δυσνόητο αυτό έργο πραγματεύεται τις έννοιες της αλήθειας και της γνώσης, όπως και το κατά πόσο αυτές είναι διδακτές, στους αρχαίους Έλληνες και στον χριστιανισμό, συγκρίνοντας τον Σωκράτη με τον Χριστό. Οι αντιδράσεις που προκάλεσε το έργο ανάγκασαν τον συγγραφέα του να εκδώσει, δύο χρόνια αργότερα, το...