Ταμβακάκης Φαίδων

Η υστάτη

Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1995)

"Συνήθως ο κόσμος πιστεύει ότι οι μοναχοί θαλασσοπόροι είναι προβληματικά άτομα, ορκισμένοι μισάνθρωποι. Δεν ήταν μισάνθρωπος. Δεν τον οδήγησε η απέχθεια στο μεγάλο ταξίδι. Θέλησε απλώς να ζήσει για ένα διάστημα με τον εαυτό του ώστε να ανακαλύψει τις πηγαίες ανάγκες του. Τουλάχιστον αυτή την εξήγηση έδωσε τότε και από συνήθεια θα την έδινε και τώρα. Εκείνο που συμβαίνει στις κοινωνίες, ότι δηλαδή εύκολα αντικατοπτρίζεται επάνω μας το περιβάλλον και επικαλύπτει τη φύση, το είχε επισημάνει και ήθελε να επανορθώσει... Από το σχολείο κιόλας, άλλοτε καθρέφτιζε έναν συμμαθητή...

Τα τοπία της Φιλομήλας

Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1994)

Από την Αλεξάνδρεια των παιδικών χρόνων του αφηγητή ως τη σύγχρονη Αθήνα και το Λονδίνο, τα "τοπία της Φιλομήλας" διαρκώς μεταμορφώνονται: είναι οι εσωτερικοί χώροι της ενηλικίωσης, που αναδιπλώνονται με μιαν υποβλητική αρμονία μαθημάτων πιάνου και χαμηλόφωνη ζωής και όπου κυριαρχεί η μορφή του πατέρα· είναι όμως και χώροι της φαντασίας, όπου τα ινδάλματα της μέρας επιστρέφουν, κάποτε με βίαιο τρόπο. Η Φιλομήλα, ταλέντο του πιάνου, πρόσωπο βουβό, υπαγορεύει μια σκληρή μουσική στο βίο και τα όνειρα του αφηγητή και τον κρατεί, μαζί με τον καλύτερό του φίλο, δέσμιο σ' ένα τρίγ...

Εβένινος πύργος

Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1992)

Κατά τις έντεκα ήταν en route. Τα κορίτσια περπατούσαν μπροστά με καλάθια, σε ένα μακρύ μονοπάτι του δάσους· ο Νταίηβιντ περπατούσε πίσω με τον γέρο, κουβαλώντας μια πτυσσόμενη μπλε σαιζ-λονγκ με αλουμινένιο σκελετό - ένα φορητό καναπέ για ηλίθιους, όπως την αποκάλεσε ταπεινωτικά ο Μπρήσλεϋ, όμως το Ποντίκι είχε επιμείνει να την φέρουν. Περπατούσε με ένα παλτό στο χέρι, έναν φανταχτερό παλιό παναμά με φαρδύ γείσο στο κεφάλι, συμπαθητικά αρχοντικός, δείχνοντας με το μπαστούνι του σκιές, φώτα, ιδιαίτερες προοπτικές αξίες του δικού του δάσους. Η επίσκεψη είχε πάρει την άδεια ν...

Χαρίστε μου το βαλς

Οδός Πανός (1990)

"Είμαι περήφανη για το μυθιστόρημά μου... Θα σου αρέσει -είναι εμφανώς σχολής Φιτζέραλντ, αν και πιο εκστατικό από τα δικά σου". Ζέλντα Φιτζέραλντ Το, "Χαρίστε μου το βαλς", το μοναδικό τελειωμένο μυθιστόρημα της Ζέλντα Φιτζέραλντ, δεν είναι απλώς ένα συμπλήρωμα στην μελέτη του έργου του Φ. Σκόττ Φιτζέραλντ. Στο μεγάλο μέρος του αυτοβιογραφικό, το έργο περιστρέφεται σαν βαλς στον αμερικάνικο νότο, τη Νέα Υόρκη της τζαζ και της ποτοαπαγόρευσης, την Κυανή Ακτή του "Τρυφερή είναι η νύχτα", το Παρίσι των ρώσων εμιγκρέδων χορευτών... Γραμμένο σε έξι εβδομάδες στην ψυχια...

Η εξορία του συγγραφέα

Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1989)

"Δεν ξεχωρίζουμε στη γλώσσα μας τους αληθινούς συγγραφείς από τους ψυχαγωγικούς, ίσως μάλιστα να χρειαζόμαστε μια νέα λέξη. Φοβούμαι ότι αρκετοί διάσημοι συγγραφείς είναι ζαχαροπλάστες... Όλοι οι [αληθινοί] συγγραφείς είναι ιερείς, αν και μιλάω ως άθεος". Ο Τζων Φώουλς είναι σίγουρα από τους σημαντικότερους και τολμηρότερους μυθιστοριογράφους της εποχής μας, ένας "εμπορικός" συγγραφέας που δεν επαναπαύεται στην επιτυχία του και δεν επαναλαμβάνεται. Αποτραβηγμένος εδώ και χρόνια στο παραθαλάσσιο Lyme Regis του Dorset (τον τόπο όπου κατόρθωσε να φανταστεί τη "Γυναίκα του γάλ...

Η εξορία του συγγραφέα

Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1989)

"Δεν ξεχωρίζουμε στη γλώσσα μας τους αληθινούς συγγραφείς από τους ψυχαγωγικούς, ίσως μάλιστα να χρειαζόμαστε μια νέα λέξη. Φοβούμαι ότι αρκετοί διάσημοι συγγραφείς είναι ζαχαροπλάστες... Όλοι οι [αληθινοί] συγγραφείς είναι ιερείς, αν και μιλάω ως άθεος". Ο Τζων Φώουλς είναι σίγουρα από τους σημαντικότερους και τολμηρότερους μυθιστοριογράφους της εποχής μας, ένας "εμπορικός" συγγραφέας που δεν επαναπαύεται στην επιτυχία του και δεν επαναλαμβάνεται. Αποτραβηγμένος εδώ και χρόνια στο παραθαλάσσιο Lyme Regis του Dorset (τον τόπο όπου κατόρθωσε να φανταστεί τη "Γυναίκα του γάλ...

Ο παράδεισος του Πατ Χόμπυ

Οδός Πανός (1985)

[...] Δεν είναι οι ιστορίες του Πάτ Χόμπυ, πάρεργο μιας ιδιοφυΐας. Ίσως βρίσκουμε κάποια αντιστοιχία με τις όψιμες μπαλάντες του Γιέητς. Μέσα από την περιγελαστική διάθεση διακρίνεται μία εξαιρετική οικονομία που λείπει και από τα καλύτερα διηγήματα του, την "Επιστροφή στη Βαβυλωνία", και το "Διαμάντι, μεγάλο σαν το Ρίτς". Η χρήση της γλώσσας είναι εκλεκτική και ποικίλει από την καθαρή εκζήτηση ως την απλή καταγραφή του ιδιώματος. Διαρκής είναι η αντιγραφή προτύπων η οποία χάρη στη μαεστρία του όψιμου Φιτζέραλντ χαράζει χρυσή τομή μεταξύ της απομυθοποίησης και της συντήρηση...

Συνολικά Βιβλία 27
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου