Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ο δρόμος της υπερβολής οδηγεί στο παλάτι της σοφίας". William Blake. "Η λέξη μπητ (beat) δεν είναι παρά ένα στερεότυπο που μας "κόλλησαν". Η κίνηση μπητ είναι ένα ψυχεδελικό παραλήρημα των "μήντια". Εμείς οι πρωτεργάτες, είμαστε ο καθένας μας ιδιόρρυθμοι συγγραφείς, ικανοί ν' αγγίξουμε ακόμη τις νέες γενιές: Ο Κέρουακ με τον ρομαντικό ενθουσιασμό του, ο Μπάροουζ με την ευφυέστατη κριτική του για το αστυνομικό κράτος και τον έλεγχο του πνεύματος, κι εγώ με την ειλικρίνεια μου." Allen Ginsberg. "Στη δεκαετία του 1950 ο κινηματογράφος είχε τον James Dean και τον Marlon Br...

Το έργο "Karaoke Poetry Bar" αποτελεί μια σύνθεση εγκατάσταση στην οποία συναντιούνται η ποίηση, η performance και το βίντεο. Πρόκειται για ένα πολυσυμμετοχικό έργο που στηρίζεται στην ιδέα της μεταστροφής, της αλλαγής χρήσης ενός χώρου η οποία τον ενεργοποιεί ως πεδίο παιχνιδιού, εμπλέκοντας τους συμμετέχοντες και τους θεατές-παίκτες στο ενδεχόμενο μιας ουτοπίας. [...] Προτείναμε στους συμμετέχοντες καλλιτέχνες να απαγγείλουν τα ποιήματα που ο καθένας θα επιλέξει, σε δημόσιους χώρους της Αθήνας, τον τόπο που ζούμε (οι περισσότεροι), με τη γνώση πως τίποτα δεν είναι δυνα...

An eclipse of narratives is perceived by many. The reason usually given has to do with this age, a "relativist" or "administrative" age, in which great narratives might appear commonplace, false, or -what is worse- obsolete. And it is true that the fields of public discourse -politics, science, philosophy- largely appear to renounce them. We live in a world where, apparently, the great, the dark, the nebulous issues of existence are to an ever increasing degree objects of theoretical investigation. In that sense, contemporary art is a privileged field. Although it often se...

Πολλοί διαπιστώνουν την έκλειψη των αφηγήσεων. Ο λόγος που δίνεται συνήθως έχει να κάνει με την εποχή, μια "σχετικιστική" ή "διαχειριστική" εποχή, όπου οι μεγάλες αφηγήσεις θα φάνταζαν είτε κοινότοπες είτε ψευδείς είτε -το χειρότερο- παρωχημένες. Και είναι γεγονός ότι ως επί το πλείστον τα πεδία του δημόσιου λόγου -η πολιτική, η επιστήμη, η φιλοσοφία- μοιάζουν να τις αποποιούνται. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου, κατά τα φαινόμενα, τα μεγάλα, τα σκοτεινά, τα νεφελώδη ζητήματα της ύπαρξης αποτελούν πλέον σε ολοένα αυξανόμενο βαθμό θεωρητικά αντικείμενα. Με αυτή την έννοια, η σύγχρ...

- [...] Πολλές από αυτές τις στιγμές της παιδικής ηλικίας εκφράζονται μέσω του animation. Τι το ελκυστικό βρήκες σ' αυτή τη σύγχρονη μορφή αφήγησης; Πώς είναι να δημιουργείς με ένα μέσο το οποίο δεν έχει μια μακρά παράδοση στην Ελλάδα; - Δεν ζω απλώς στην Ελλάδα. Ζω στην Ελλάδα την εποχή του Διαδικτύου. Και δεν κάνω animation, αλλά Flash animation. Διαχειρίζομαι μια πλατφόρμα δηλαδή κινούμενης εικόνας την ίδια ακριβώς στιγμή που αρχίζει να ασχολείται μ' αυτή όλος ο κόσμος, γιατί το Flash είναι ένα εντελώς καινούριο software που ήρθε για να δώσει λύσεις σε μια σειρά προβλημ...

- [...] Πολλές από αυτές τις στιγμές της παιδικής ηλικίας εκφράζονται μέσω του animation. Τι το ελκυστικό βρήκες σ' αυτή τη σύγχρονη μορφή αφήγησης; Πώς είναι να δημιουργείς με ένα μέσο το οποίο δεν έχει μια μακρά παράδοση στην Ελλάδα; - Δεν ζω απλώς στην Ελλάδα. Ζω στην Ελλάδα την εποχή του Διαδικτύου. Και δεν κάνω animation, αλλά Flash animation. Διαχειρίζομαι μια πλατφόρμα δηλαδή κινούμενης εικόνας την ίδια ακριβώς στιγμή που αρχίζει να ασχολείται μ' αυτή όλος ο κόσμος, γιατί το Flash είναι ένα εντελώς καινούριο software που ήρθε για να δώσει λύσεις σε μια σειρά προβλημ...

Το "Αυτόματο" -πέμπτο βιβλίο του Θάνου Σταθόπουλου (Αθήνα, 1963)- έλκει τον τίτλο του τόσο από το ομώνυμο δοκίμιο του Ε. Μ. Σιοράν όσο και από τη φιλοσοφική επισήμανση του Αρτούρ Σοπενχάουερ περί αυτόματης βούλησης για ύπαρξη. Το βιβλίο περιέχει πενήντα δύο κείμενα, με το ιδιαίτερο ύφος του συγγραφέα να κυμαίνεται μεταξύ ποιητικής πρόζας, ψευδοδοκιμίου, σημείωσης, σχολίου, παραθέματος, θραύσματος και να συναιρεί τα όρια της λογοτεχνίας και των ειδών. Η διακειμενικότητα που χαρακτηρίζει το βιβλίο συγκροτείται στη βάση ενός διευρυμένου προσωπικού αρχείου του συγγραφέα: εμμονέ...

Ο πασίγνωστος συγγραφέας και πνευματικός ηγέτης Νταϊσάκου Ικέντα με αμεσότητα και ορθολογισμό συνδέει τη διαχρονική σοφία του Βουδισμού με τα προβλήματα και τις έγνοιες των σημερινών νέων. Έχοντας συμπληρώσει περισσότερα από πενήντα χρόνια στη βουδιστική άσκηση και με την εμπειρία που απέκτησε δείχνοντας σε εκατομμύρια νέους το δρόμο για μια ευτυχισμένη και δημιουργική ζωή, ο πρόεδρος Ικέντα μοιράζεται τις σκέψεις του για πολλά και ποικίλα θέματα. Όποια θρησκεία κι αν ασπάζονται οι νέοι που θα διαβάσουν αυτό βιβλίο, θα ταυτιστούν με τις παγκόσμιες αξίες που πραγματεύεται...

Το βιβλίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1994, στην ποιητική σειρά των εκδόσεων Ίκαρος, που διηύθυνε ο Ευγένιος Αρανίτσης. Πρόκειται για μια θραυσματική, εσωτερική περιπλάνηση στους τόπους του άστεως και της μνήμης. Όπως σημείωνε ο Θάνος Σταθόπουλος σε μια συζήτησή του με τον ποιητή Ηλία Λάγιο μιλώντας για το βιβλίο |Αντί, τχ. 571, 17 Φεβρουαρίου 1995|, "...θα έλεγα πως είναι ένα αποσπασματικό κείμενο. Τα αποσπάσματα μοιάζουν με σημειώσεις και σπασμένες ιστορίες. Κατά ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο, κάθε απόσπασμα είναι η προέκταση του προηγούμενου, κι έχει γραφτεί όλο μαζί...

Πεζά κείμενα με έντονο αποσπασματικό και ποιητικό χαρακτήρα, για τις εκφάνσεις του παράδοξου και του παράλογου στην ανεστραμμένη όψη της πραγματικότητας. Ο Θάνος Σταθόπουλος συνεχίζει την περιήγησή του στις συντεταγμένες του αρχείου, που περιέχει τα στοιχεία μιας προσωπικής μυθολογίας, εμμένοντας στο Κείμενο ως λογοτεχνικό είδος και ερωτικό\ποιητικό γεγονός. Το "La Folie" είναι ένα μικροσκοπικό μουσείο που δεξιώνεται τα επικίνδυνα εκθέματα και τις ευγενείς αθλιότητες της παράκρουσης, του κενού, της υπαρξιακής υπερβολής, της ιστορίας της λογοτεχνίας, της αυτοβιογραφί...

Πεζόμορφα κείμενα, σημειώσεις, παραθέματα, ίχνη, αναγνώσεις, αναφορές, επισημάνσεις, θραύσματα για την ποιητική του χώρου, τον χώρο ως εργαστήριο, τον αρχιτεκτονικό χώρο και το ψυχικό κέντρο. Ο Θάνος Σταθόπουλος, στο έβδομο βιβλίο του, δίνει βαρύτητα στην ποιητική του χώρου κάνοντας μια νύξη για ό,τι θα μπορούσαμε να ονομάσουμε "αρχιτεκτονικό χώρο", δηλαδή την περιοχή στην οποία λαμβάνει χώρα η ανθρώπινη έκφραση και η οποία ορίζεται από το σώμα, τα ενεργήματα, την κατοίκηση, τη μνήμη, το χρόνο, τα σημεία, τη μορφοποίηση και το ψυχικό κέντρο. Η πραγματικότητα αναγνωρίζ...