Bobin Christian
Bobin Christian
Ο Κριστιάν Μπομπέν (Christian Bobin), γάλλος συγγραφέας και ποιητής, γεννήθηκε στις 24 Απριλίου 1951, στο Λε Κρεζό (Le Creuzot), στη Βουργουνδία της Γαλλίας, όπου κι εξακολουθεί να ζει -δεν εγκατέλειψε ποτέ τη γενέθλια πόλη του- διαμένει σε μία απλή κατοικία, σε ένα κτίριο που παλαιότερα χρησίμευε ως βάση της πυροσβεστικής. Οι γονείς του ήταν εργάτες. Μοναχικός ήδη από τα παιδικά του χρόνια, προτιμούσε τη συντροφιά των βιβλίων. Ήταν από τα παιδιά που στην αυλή του σχολείου στέκουν παράμερα και παρακολουθούν τους άλλους. H αποσπασματική γραφή, το θραύσμα λόγου όπως το αποκαλεί, μοιάζει να είναι το φυσικό του στοιχείο, ενώ το μυθιστόρημα, το προσωπικό ημερολόγιο και η πεζή ποίηση, ως μέσα λογοτεχνικής έκφρασης, απαντώνται από κοινού ή ξεχωριστά στα βιβλία του. Τα έργα του, που χαρακτηρίζονται από οικονομία και μια εμφανή προτίμηση για τη μινιμαλιστική γραφή, θυμίζουν μικρούς πίνακες φτιαγμένους από στιγμές που συναρμολογούνται σαν τα κομμάτια ενός παζλ. Μέσα από τα κείμενά του αυτός ο "σπιτόγατος", ο ταξιδευτής της λευκής σελίδας, μας δείχνει τον κόσμο όπως έχουμε ξεχάσει πια να τον βλέπουμε.
Μαυροφώτεινη
Bobin Christian
Γρηγόρη (2017)
Ο Μπομπέν στην ποιητική του συλλογή, με τον οξύμωρο τίτλο, "Μαυροφώτεινη", αναζητά μέσω του ποιητικού λόγου να καταγράψει τις φωτοσκιάσεις που νιώθει από την απουσία της αγαπημένης του, επιχειρεί να διατυπώσει τα διακριτά όρια της απουσίας και της παρουσίας της με την αναζήτηση ενός πολυσήμαντου ποιητικού λόγου. Γι’ αυτό και η αφήγηση του ποιητή ρέπει προς την πνευματική εξομολόγηση κι όχι προς την βιωματική, ενώ οι εικόνες του μπορούν να εκληφθούν από τον αναγνώστη, σαν δωροφορία εκ μέρους του. Με ωραίες μικρές σκέψεις που συνθέτουν οι λέξεις, ο Μπομπέν καταφέρνει να δώ...
Αυτοπροσωπογραφία στο καλοριφέρ
Bobin Christian
Αρμός (2017)
Το παρόν βιβλίο αποτελεί την αυτοπροσωπογραφία του συγγραφέα.Το ημερολόγιο του, χαρακτηρίζεται από οικονομία και μια εμφανή προτίμηση για τη μινιμαλιστική γραφή.
Αιχμάλωτος του λίκνου
Bobin Christian
Χαραμάδα (2008)
Αυτό το βιβλίο παρόλο που χαρακτηρίζεται ως αυτοβιογραφικό διήγημα, θα μπορούσε κανείς να το προσεγγίσει ως ένα μεγάλο ποίημα, με άπειρες εικόνες ομορφιάς. Κάθε παράγραφος κρύβει κι έναν θησαυρό, έναν αφορισμό, ένα κρυφό χαμόγελο. Είναι τόσο μεστό όσο το "Βιβλίο της Ανησυχίας" του Πεσσόα, μόνο που εδώ, η αισιόδοξη ματιά του Μπομπέν γεμίζει τα μάτια και την ψυχή με μια αίσθηση πληρότητας καθώς ακόμη κι οι δύσκολες στιγμές που περιγράφονται είναι πολύχρωμες και θετικές.