Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΓΡΑΜ. Εδώ ν' το κατηγορητήριο του λόρδου Χάστιγξ· που, καλλιγραφημένο με μεγάλα γράμματα, θα το διαβάσουν σήμερα στον άγιο Παύλο: και πρόσεξε τι ωραία συνέπεια έχει: έντεκα ώρες έκαμα να το αντιγράψω, τι χτες τη νύχτα ο Κέιτσμπυ μου το 'στείλε. Το πρωτόγραφο εχρειάστη άλλο τόσο για να γίνει· κι όμως πριν από πέντε ώρες ζούσε ο Χαστιγξ άμεμπτος, ακατάκριτος, αθώος, ελεύθερος. Ωραίος κόσμος πράγματι! Ποιος είναι τόσο βλάκας που να μη βλέπει ετούτη τη χειροπιαστήν απάτη; Κι όμως ποιος έχει τάση τόλμη να μην κάνει πως δεν τη βλέπει; Είναι κακός αυτός ο κ...

Γραμ. Εδώ μ' το κατηγορητήριο του λόρδου Χάστιγξ· που, καλλιγραφημένο με μεγάλα γράμματα, θα το διαβάσουν σήμερα στον Άγιο Παύλο: και πρόσεξε τι ωραία συνέπεια έχει: έντεκα ώρες έκαμα να το αντιγράψω, τι χτες τη νύχτα ο Κέιτσμπυ μου το' στειλε. Το πρωτόγραφο εχρειάστη άλλο τόσο για να γίνει· κι όμως πριν από πέντε ώρες ζούσε ο Χάστιγξ άμεμπτος, ακατάκριτος, αθώος, ελεύθερος. Ωραίος κόσμος πράγματι! Ποιος είναι τόσο βλάκας που να μη βλέπει ετούτη τη χειροπιαστήν απάτη;...

Η μεγαλοφυΐα του ποιητή στον "Έμπορο" πήρε αυτό το στοιχείο του μύθου με το ομόλογο και τη λύτρα ανθρώπινο κρέας, το δραματοποίησε και το 'φερε στο φως της σκηνής, αντιμέτωπους, ενώπιος ενωπίω τον νόμο της πολιτείας -πολιτείας εμπόρων- με το δίκαιον του τοκογλύφου.

Η χάρη που 'χει το έλεος δεν επιβάλλεται, στάζει σαν τη γλυκιά βροχή απ΄τον ουρανό πάνω στο χώμα: είναι διπλά ευλογημένο· βλογάει κι αυτόν που δίνει κι αυτόν που παίρνει: είναι των κραταιών το κραταιότερο· ταιριάζει του θρονιασμένου ρήγα πιο καλά απ' το στέμμα του· το σκήπτρο του έχει δύναμη εξουσίας πρόσκαιρης, αλλά το έλεος είναι πάνω απ' το σκηπτρούχο κύρος, είναι ιδιότητα του ίδιου του Θεού και η γήινη εξουσία μοιάζει πιο πολύ με θεία όταν το έλεος συνοδεύει τη δικαιοσύνη. Λόγιασε τούτο, πως με της δικαιοσύνης την πορεία δεν θα 'βλεπε κανείς μας σωτηρία.

Ο Θησέας, ο δεύτερος Ηρακλής, όπως τον έλεγαν οι Αθηναίοι, γεννήθηκε σύμφωνα με την επικρατέστερη παράδοση, στην Τροιζήνα της Αργολίδας. Μητέρα του ήταν η Αίθρα και πατέρας του ο Αιγέας, ή σύμφωνα μ' άλλη εκδοχή, ο Θεός της θάλασσας ο Ποσειδώνας. Ο Αιγέας είχε φύγει από την Τροιζήνα και είχε έρθει στην Αθήνα, όπου έγινε βασιλιάς, πριν γεννηθεί ο Θησέας. Φεύγοντας έβαλε το ξίφος του και τα σαντάλια του, κάτω από ένα μεγάλο βράχο και είπε στην έγκυο γυναίκα του, πως αν γεννούσε αγόρι, όταν αυτό θα έφτανε στην ανδρική ηλικία, να το οδηγήσει στο βράχο κι αν μπορέσει να τον...

Η λαμπρότερη νίκη στον αγώνα του 21 για την ανεξαρτησία του Ελληνικού Έθνους ήταν η καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια το 1822, 26 και 28 Ιουλίου. Η νίκη αυτή παραβάλλεται με την αρχαία νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών στον Μαραθώνα, για τα μεγάλα επακόλουθα που είχε. Η στρατιά του Δράμαλη είχε φτάσει στο Άργος αφού είχε υποτάξει την υπόλοιπη Ελλάδα και απειλούσε να πνίξει την Επανάσταση. Αντί όμως να συνεχίσει την τρομοκρατική της πορεία και να αποτελειώσει το έργο της με την υποταγή και της Πελοποννήσου, καρφώθηκε στο Άργος, φθάρηκε και θέλοντας να επιστρέψει προσωρ...

Το θέατρο είναι η τέχνη των τεχνών και στηρίζεται κατά μέγα μέρος στην τεχνική κατάρτιση των υποκριτών και στο καλλιτεχνικό πλαίσιο που θα την περιβάλει. Αν αυτά υστερούν, η γοητεία της θεατρικής τέχνης σβήνει, η επιτυχία ολιγοστεύει και τα αποτελέσματα είναι φτωχά. Η πείρα αυτή μας επέβαλε την υποχέρωση να προσπαθήσουμε να δώσουμε τόσον εις τους δασκάλους όσο και εις τους ομίλους και συλλογους των νέων ένα βοήθημα τέτοιο που να λύνει κάθε απορία που παρουσιάζεται για την ενέργεια μιας θεατρικής παράστασης, να δείχνει στα καθέκαστά τους τα θεατρικά και σκηνικά μέσα, με ο...

Με τον "Οθέλο" η αρχική εικόνα παρουσιάζει ένα ζευγάρι ευτυχισμένο πάνω απ' το μέτρο, με γύρω ανθρώπους ευχαριστημένους. Μα είναι και ο Ιάγος, πώς δεν τον λογάριασαν! Ο Ιάγος που λέει: "Ναι Οθέλο, τώρα είσαι στον τόνο μια χαρά, μα εγώ είμ' εδώ και θα σου ρίξω στ' αφτιά κάμποσους ψύλλους κι άντε να ιδώ πού θα πετάξει η ευτυχία σου..."

Αυτή 'ν΄η αιτία, ΄ν΄η αιτία ψυχή μου· ας μην ειπώ τ' όνομά της εσάς, αστέρια αγνά. Αυτή ΄ν΄η αιτία. Μα δε θα χύσω το αίμα της, δε θα πληγώσω το δέρμα της το ασπρότερο από χιόνι κι απαλό σαν αγαλμάτου αλάβαστρο. Όμως πρέπει να πεθάνει, αλλιώς θα ξεγελάσει κι άλλους άντρες. Το φως να σβήσω και μετά το φως να σβήσω: αν σβήσω εσένα, φλόγας όργανο, μπορώ ξανά το πρώτο φως σου ν' ανάψω αν μετανιώσω· μ' αν μια σε σβήσω εσένα, υπέροχο αριστούργημα εξαίσιας πλάσης, πού πια να βρω τη φωτιά του Προμηθέα για να σου ξαναδώσω ζωή! Άμα κόψω το ρόδο, δεν του ξαναδίνω τη ζωντανή του ορμή, μ...

Το θέμα σε τούτη την κωμωδία είναι η πάλη ανάμεσα στη φιλία και το πάθος. Το πάθος το ερωτικό που όταν αφηνιάζει και δεν υποτάσσεται στον έλεγχο της αρετής και της ευθύνης, μπορεί να κόψει στέρεους δεσμούς, όπως το ερωτικό πάθος που ανάβει στον Προτέο για τη Σύλβια, την αγαπημένη του φίλου του Βαλεντίνου, απείλησε να καταστρέψει την αδελφική φιλία που είχε βλαστήσει ανάμεσά τους.

Όταν ενού ανθρώπου ο υπηρέτης πρέπει να παίζει μαζί του το σκύλο, το πράμα, βλέπεις, δεν πάει καλά... Του 'μαθα ό,τι ακριβώς θα 'λεγε κανείς: "έτσι θα 'θελα να διδάξω ένα σκύλο"... Πόσοι αφέντες θα 'καναν αυτό για τον υπηρέτη τους; Όχι, παίρνω όρκο πως έχω κάτσει στον φάλαγγα για πουτίγκες που έκλεψε, αλλιώς θα τον είχαν εκτελέσει· έχω κάτσει στο σκύφουνα για χήνες που έπνιξε, αλλιώς θα τον είχαν βασανίσει γι' αυτό. Εσύ δεν τα συλλογίζεσαι αυτά τώρα. Όχι, εγώ θυμάμαι το κόλπο που μου 'κανες όταν αποχαιρετούσα τη μαντάμ Σίλβια: δε σου 'πα να κοιτάς εμένα και να κάνεις ό,τι κ...

Το έργο "Εύθυμες Κυράδες" η παράδοση το θέλει να ΄χει γίνει λιγότερο με τη βούληση του ποιητή και περισσότερο με τη βούληση της βασίλισσας. Έτσι εξηγείται πώς ο πεθαμένος και διαβασμένος Φάλφαστ κάνει ξανά την παρουσία του, όχι σαν φάντασμα να τρομοκρατήσει, παρά ολοζώντανος, με όλες τις πληθωρικές σάρκες του που δεν τον άφηναν "να ιδεί το γόνατό του". Μαζί και την ... αυλή του που είχε όταν εζούσε σαν βασιλιάς του γέλιου. Όλοι οι παρόντες σαν να χε επισυμβεί η Δευτέρα Παρουσία, είχαν μαζευτεί από τα πέραντα, είχανε συγκολλήσει τα κομμάτια τους κι είχαν πια αναλάβει υπηρεσί...

Παρθένα μου, την έχεις βάλει σε τέτοιο χορό που είναι να θαμάξεις: οι καλύτεροι αυλικοί, τότε που η αυλή αυλιζότανε στο Ουίνζορ, δε μπόρεσαν να τη μπάσουν σε τέτοιο χορό· κι όμως εκεί 'τανε ιππότες, ήτανε λόρδοι, ήταν αρχόντοι με τ' αμάξια τους, σου ορκίζομαι αμάξι στ' αμάξι, γράμμα στο γράμμα, δώρο στο δώρο· και να μοσχοβολάν τόσο γλυκά -όλο μόσκο- κι όλο φρου φρου, σου ορκίζομαι, μες στο μετάξι και στο μάλαμα· και με τέτοιες απρεπείς ουρολογίες· και με τέτοιο κρασί και ζάχαρη και, εγώ σ' το βεβαιώνω, ποτέ δε μπόρεσαν να πάρουν έν' ανάβλεμμά της. Στην ίδια εμένα, σήμερα το...

Στο "Όνειρο" ο Σαίξπηρ καταπιάνεται το ερωτικό θέμα με θαυμαστή μαστοριά κι ελευθερία. Πλέκει την ιστορία του με ανθρώπινα πλάσματα όλων των τάξεων, βασιλιάδες, αστούς, λαό, δαιμόνια και ξωτικά παραμυθένια, που όλοι και όλα βρίσκονται σε μιαν ευγενικιά και καλόβολη οικειότητα σχέσεων μεταξύ τους, και συνθέτει μια ερωτική ιστορία τόσο χαριτωμένη, τόσο πλημμυρισμένη μ' ευφρόσυνη διάθεση, που δεν έχει το όμοιό της. Ο ποιητής μαγεμένος κι ο ίδιος από τη μαγεία της φύσης και της νιότης, σκύβει με συγκαταβατική αγάπη στη φτηνή ανθρώπινη ζωή, την ανεβάζει στο μαγικό πατάρι της σκη...

Στο "Όνειρο" ο Σαίξπηρ καταπιάνεται το ερωτικό θέμα με θαυμαστή μαστοριά κι ελευθερία. Πλέκει την ιστορία του με ανθρώπινα πλάσματα όλων των τάξεων, βασιλιάδες, αστούς, λαό, δαιμόνια και ξωτικά παραμυθένια, που όλοι και όλα βρίσκονται σε μιαν ευγενικιά και καλόβολη οικειότητα σχέσεων μεταξύ τους, και συνθέτει μια ερωτική ιστορία τόσο χαριτωμένη, τόσο πλημμυρισμένη μ' ευφρόσυνη διάθεση, που δεν έχει το όμοιό της. Ο ποιητής μαγεμένος κι ο ίδιος από τη μαγεία της φύσης και της νιότης, σκύβει με συγκαταβατική αγάπη στη φτηνή ανθρώπινη ζωή, την ανεβάζει στο μαγικό πατάρι της σκη...

Το θέμα για το "Όπως αγαπάτε" ο Σαίξπηρ το πήρε από ένα έργο φυγής που ήταν τότε στη μόδα. Ωστόσο ο ποιητής δε σέρνεται από τη μόδα. Εδώ η φυγή ήταν από ανώτερη βία, ζήτημα ζωής. Επειδή δεν πρόκειται για φυγή εθελοντική παρά για καταφύγιο που ζητούν και βρίσκουν στο δάσος άνθρωποι κυνηγημένοι, εξορισμένοι και διωγμένοι από τον τόπο τους επί ποινή θανάτου.

Ποιος παριστάνει τον κακό λύκο και σκαρώνει φάρσες αστείες ή τρομακτικές; Ποιος παρασύρει το αθώο γουρουνάκι σε τρελά παιχνίδια; Είναι ο αγαπημένος της νονός κι εκείνη η βαφτιστήρα του, η μικρή αθώα Αναστασία.