Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956). Γεννήθηκε στο Άουγκσμπουργκ της Γερμανίας, σπούδασε ιατρική και φιλοσοφία και αναδείχτηκε σύντομα στο μεγαλύτερο Γερμανό δραματουργό. Ξεκινώντας από πειραματισμούς στο πλαίσιο του εξπρεσιονιστικού θεάτρου, σύντομα περνάει στη σύνδεση του έργου του με τη μουσική παράσταση και τους ποικίλους εκφραστικούς τρόπους του μεσοπολεμικού "καμπαρέ". Παράλληλα με την ανανέωση του θεάτρου συνδέεται με το εργατικό κίνημα και τη μαρξιστική θεωρία και συγκροτεί την αντίληψή του για το "λαϊκό έργο". Το 1933, με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, εγκαταλείπει τη...

Τούτο το ανθολόγιο, που περιέχει είκοσι ξενόγλωσσα ποιήματα, συνθεμένα με τον τρόπο του Κ.Π. Καβάφη, προαναγγέλει έναν πληρέστερο ομότιτλο τόμο υπό έκδοση. Τα δυο πονήματα του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας συστήνουν ευρύτερο καβαφικό πρόγραμμα του Τμήματος Γλώσσας και Λογοτεχνίας, στο οποίο εντάσσεται και η εξαντλητική εργοβιβλιογραφία για τον Αλεξανδρινό ποιητή, συνταγμένη για λογαριασμό του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας από τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο. Προς το παρόν ο αναγνώστης προγεύεται με το προκείμενο Ανθολόγιο την ποιητική εμβέλεια του Καβάφη σε είκοσι γλώσσες και χώρες, που...

Στον καιρό του πολέμου των Μπόερς, μια σφαίρα βρήκε στο πόδι το στρατιώτη Τζωρτζ Φιουκούμπι. Τον πήγανε σ' ένα νοσοκομείο του Κεϊπτάουν και του κόψανε το πόδι. Όταν γύρισε στο Λονδίνο, του δώσανε γι' αποζημίωση εβδομήντα πέντε λίρες, αφού τον βάλανε και υπόγραψε ένα χαρτί πως παραιτείται από κάθε άλλη απαίτηση απέναντι στο κράτος. Με τα λεφτουδάκια αυτά αγόρασε ένα μαγαζάκι, μια ταβερνούλα στο Νιουγκέιτ, που τον τελευταίο καιρό έβγαζε με το παραπάνω τα έξοδά της -κάπου σαράντα σελίνια τη βδομάδα. Αυτό τουλάχιστον είδε ο άνθρωπό μας με τα ίδια του τα μάτια στα βρόμικα και κ...

Ο "Ο καυκασιανός κύκλος με την κιμωλία" είναι ένα από τα έργα τα οποία έγραψε ο Μπρεχτ στη διάρκεια των έξι χρόνων που έμεινε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έφτασε στην Αμερική τον Ιούλιο του 1941 με πλοίο από το Βλαντιβοστόκ, αφού ξεκίνησε από το Ελσίνκι δύο μήνες νωρίτερα. Αργότερα, τον Οκτώβριο του 1947, έφυγε ξανά με αεροπλάνο, για να επιστρέψει στην Ευρώπη και ύστερα από λίγο, στο Βερολίνο. Τον περισσότερο καιρό ανάμεσα σ' αυτό το διάστημα, τον πέρασε στο Λος Άντζελες. Πρόλαβε, ωστόσο, να κάνει και μερικές παρατεταμένες επισκέψεις στη Νέα Υόρκη. Όπως στο Μόναχο, σχεδόν ένα...

[...] Όσα λοιπόν θ' ακουστούν στη συνέχεια είναι τραγούδια ενός κόσμου που αλλάζει. Που με τον τρόπο του το καθένα, τραγουδά την αλλαγή τούτη και τα επακόλουθά της. Έτσι όπως τα νιώθει ο άνθρωπος, καθώς αναζητά απελπισμένα την αιώνια ευτυχία, εκεί που τίποτε αιώνιο δεν μπορεί να υπάρχει. Τραγούδια της αέναης αλλαγής και της ματαιότητας. Τραγούδια του χρόνου, που φέρνει την αλλαγή, και που ο ίδιος είναι η αλλαγή. Τραγούδια του σήμερα, του χθες και του αύριο, της μέρας, της νύχτας, των εποχών. Τραγούδια για τη ζωή και το θάνατο, τα νιάτα και τα γηρατειά. Τραγούδια για τη δημ...

Τα κείμενα του μεγάλου Γερμανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Μπέρτολτ Μπρεχτ που δημοσιεύονται στον παρόντα τόμο, φιλοδοξούν να φέρουν τον αναγνώστη κοντά στον άλλο Μπρεχτ, τον Μπρεχτ ως πολιτικό στοχαστή και στρατευμένο καλλιτέχνη, που γι’ αυτόν η τέχνη και η πολιτική ήταν ενωμένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Στην Ευρώπη της δεκαετίας του 1930 όπου τα ολοκληρωτικά καθεστώτα κέρδιζαν μέρα με την μέρα περισσότερο έδαφος ο Μπρεχτ θα αναδειχθεί σε σφοδρό σχολιαστή-επικριτή του φασισμού. Ο Αδόλφος Χίτλερ με το που θα πάρει την εξουσία το 1933 θα κάψει όλα τα βιβλία του συγγρ...

Κανονικά δεν χρειάζεται καθόλου συστάσεις. Δεν είναι απλώς γνωστός· είναι πασίγνωστος (το πλήρες όνομα αρχικά: Eugen Berthold Friedrich Brecht, Άουγκσμπουργκ 1898 - Ανατολικό Βερολίνο 1956). Τον ξέρουμε άπαντες -και από μέσα και απ' έξω. Έχουμε διαβάσει τα κείμενά του (πεζά, ποιητικά, θεατρικά... -προ πάντων θεατρικά...-, αλλά και θεωρητικά)· έχουμε παρακολουθήσει επί έτη και έτη μνημειώδεις παραστάσεις των θεατρικών του έργων· έχουμε τραγουδήσει (και στα ελληνικά, και δη σε εύχυμα ελληνικά: του Ελύτη, του Πλωρίτη, του Μάρκαρη, του Μάτεση...) μελοποιημένα ποιήματά του. Τον...

Συχνά, το χάραμα, είδα κι ήταν ρόδινος ο ουρανός προς την ανατολή - κι όλος ο άλλος έλαμπε αστροστόλιστος. Κι έπειτα, μες στις άχνες, με θαμπή όψη έβγαινε ό ήλιος - και μπορούσε το μάτι να τον βλέπει για πολύ. 'Ετσι, μες στ' άνθη, που ψηλά σκορπούσε η θεία πομπή και πέφταν απαλά στο άρμα κι έξω απ' το άρμα, προχωρούσε Κάποια με λευκό πέπλο κι από ελιά στεφάνι κι έναν πράσινο μανδύα και φόρεμα σαν ζωντανή φωτιά. Κι ο νους μου, που ετούτη η παρουσία τον έκανε να τρέμει από παλιά, και μόλις κι άντεξε την τρικυμία, τώρα, δίχως βοήθεια πια καμιά από τα...

Ποίηση δεν είναι ό,τι χάνεται στη μετάφραση, όπως έχει λεχθεί. Και στη γλώσσα του πρωτοτύπου και στην αλλοδαπή έχουμε ένα ποίημα [...]. Θεωρώ αυτονόητη την ιδιοτροπία των ανθολογιών. [...] Προσπάθησα να συνδυάσω ποίηση και μετάφραση. (από τον πρόλογο) Η Μαρία Λαϊνά ανθολογεί μεταφράσεις ποιημάτων 111 σημαντικών ποιητών του 20ου αιώνα. Στην ανθολογία αυτή παρουσιάζειαι η "συνομιλία" του Άρη Αλεξάνδρου με την Άννα Αχμάτοβα, του Κλείτου Κύρου με τον Γκιγιώμ Απολλιναίρ, του Νίκου Σπανιά με τον Βαλερύ Λαρμπώ, του Γιώργου Σεφέρη με τον Έζρα Πάουντ, του Φ. Δ. Δρακονταειδή με...