Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αγαλλιάσθω η ψυχή μου επί τω Κύριω ενέδυσε γαρ με ιμάτιον σωτήριον, και χιτώνα ευφροσύνης περιέβαλέ με ως νυμφίω περιέθηκέ μοι μίτραν, και ως νύμφην κατεκόσμησέ με κόσμω και ως γην αύξουσαν το άνθος αυτής, και ως κήπος τα σπέρματα αυτού εκβλαστάνει, ούτως ανατέλει Κύριος δικαιοσύνην, και αγαλλίαμα εναντίον πάντων των εθνών. (Ησ. 61:10-11)

...Η μητέρα Εκκλησία από το ένα μέρος θέλει να κρατήσει την Αλήθεια της και το ύφος της, ενώ από το άλλο προσκαλεί στοργικά τον αλλοτριωμένο άνθρωπο της εποχής μας για να τον λειτουργήσει. Αυτή την ποιμαντική στάση εκφράζει το έργο του συγγραφέα, ο οποίος εξέδωσε το Ερμηνευτικό Βοήθημα παράλληλα με το πρωτότυπο κείμενο της Θείας Λειτουργίας. Με τον τρόπο αυτό η μεταγλώττιση δεν αντικαθιστά το πρωτότυπο, αλλά βοηθεί τον αναγνώστη, να το ερμηνεύει.

Αναντίρρητα είναι μεγάλη η μορφή του Ιερού Χρυσοστόμου που άπτεται σε γνώσεις θεωρητικές και πρακτικές της Παιδαγωγικής, της Ψυχολογίας, της Κοινωνιολογίας, προ πάντων της Θεολογίας. Με τον θείο φωτισμό που καταυγάζει την πορεία του, συνοδευτικό της αστείρευτης πνευματικής εμπειρίας του, αυθεντικός ερμηνευτής των Αγίων Γραφών, γνώστης των κοινωνικών θεμάτων, έχοντας άριστη ψυχολογική διορατικότητα απέναντι στα προβλήματα, συμβουλεύει, διακρίνει, προτρέπει με απλούς αλλά σοφούς και εύκαμπτους λόγους για το "δέον γενέσθαι" προς τον εαυτό μας, προς τον αδελφό μας, ιδιαίτερα δε...

[...] Das vorliegende Buch enthalt eine Auswahl von Homilien grosser Kirchenvater zu diesen Festen sowie zur Grossen Fastenzeit, vorab solche des heiligen Gregor des Theologen, dessen Homilien zum Fest der Geburt Christi und zum Heiligen Pascha wohl etwas vom Schonsten sind, was uber diese beiden Hauptfeste je gesagt wurde, sowie des heiligen Gregor Palamas, von dem uns eine vollstandige Sammlung von Homilien fur den gesamten Jahreskreis uberliefert ist, die sich auszeichnen durch ihre Klarheit und theologische Dichte. Eingeschlossen sind ferner Homilien des heiligen Johann...

Οι ραγδαίες εξελίξεις στην ιατρική επιστήμη, οι διαχρονικές μεταβολές στο περιβάλλον και στην φιλοσοφία της Υγείας, αλλά και οι αλλαγές των σημερινών κοινωνικών συνθηκών, που διαμορφώνουν το πως κατανοούμε τον άνθρωπο και τη φροντίδα του σε δύσκολες περιστάσεις, μας υποχρεώνουν να εξετάσουμε - και ίσως να αναθεωρήσουμε- την ποιμαντική μέριμνα που προσφέρουμε στον άρρωστο. Επιπλέον, η σύγρονη ιατρική καλείται να αντιμετωπίσει ιατροκοινωνικές καταστάσεις και αλλαγές που αποκαλύπτουν έντονους προβληματισμούς, πολλαπλές δυσκολίες, αλλά και αμέτρητες δυνατότητες. Ο τόμος α...

"Ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται. Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς επί μνήματος. Χριστός γαρ εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο". (Από τον Κατηχητικό Λόγο του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου)

Η ομιλία αυτή του ιερού Χρυσοστόμου βρίσκεται στην Πατρολογία του Migne, τόμος 56, στήλες 271-280, και στο αρχαίο κείμενο φέρει τον τίτλο: "εις το αποστολικόν ρητόν το λέγον· Τούτο δε γινώσκετε, ότι εν εσχάταις ημέραις έσονται καιροί χαλεποί". Αναφέρεται η ομιλία στη δύναμη της πίστεως, η οποία βλέπει και όσα δεν φαίνονται και οδηγεί την ψυχή από την πλάνη των λογισμών που φέρνουν οι συμφορές σε ησυχία. Οι άγιοι, όπως ο Πέτρος και ο Παύλος, ενδιαφέρονται για τους ανθρώπους, όχι μόνον της εποχής τους, αλλά και των επομένων γενεών, καθόσον μάλιστα οι πιστοί όλων των εποχών απ...

"Ο γαρ εσθίων και πίνων αναξίως κρίμα εαυτώ εσθίει και πίνει, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου". (Α΄ Κορ. ια΄, 29)

Αναντίρρητα είναι μεγάλη η μορφή του Ιερού Χρυσοστόμου που άπτεται σε γνώσεις θεωρητικές και πρακτικές της Παιδαγωγικής, της Ψυχολογίας, της Κοινωνιολογίας, προ πάντων της Θεολογίας. Με τον θείο φωτισμό που καταυγάζει την πορεία του, συνοδευτικό της αστείρευτης πνευματικής εμπειρίας του, αυθεντικός ερμηνευτής των Αγίων Γραφών, γνώστης των κοινωνικών θεμάτων, έχοντας άριστη ψυχολογική διορατικότητα απέναντι στα προβλήματα, συμβουλεύει, διακρίνει, προτρέπει με απλούς αλλά σοφούς και εύκαμπτους λόγους για το "δέον γενέσθαι" προς τον εαυτό μας, προς τον αδελφό μας, ιδιαίτερα δε...

[...] Αυστηρός ο λόγος του Ιερού Χρυσοστόμου για την πράξη της ομοφυλοφιλίας. Επικεντρώνεται δε όχι μόνο στο παρόν ως μεγάλη αμαρτία και ασέβεια αλλά επεκτείνεται και στα έσχατα ως απώλεια της ψυχής. Υπάρχει όμως και ο λόγος της μετάνοιας που ανοίγει διάπλατα την πόρτα της θείας Αγάπης, γι' αυτό το πάθος όπως και για κάθε άλλη θανάσιμη αμαρτία, όπου το έλεος του Θεού συγχωρεί και ευεργετεί κάθε αληθινά μετανοούντα. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Μέσα στον πόνο αποκαλύπτεται η εμπειρία της ανθρώπινης ζωής. Ο πόνος είναι μία σκληρή πραγματικότητα, την οποία ο σημερινός άνθρωπος απωθεί και υποδουλώνεται σε μία ζωή ψευδαισθήσων και απολαύσεων. Ο πόνος όμως βρίσκεται μέσα στην ζωή του πιστού ανθρώπου και είναι απόδειξις αγώνος, εχέγγυο της σωτηρίας, σημείο της πνευματικότητος της ζωής του. Μπροστά στην οδυνηρή πραγματικότητα του πόνου οι άνθρωποι όλων των εποχών στάθηκαν με δέος και φόβο. Γιατί ο άνθρωπος έγινε ισόβιος οδοιπόρος του πόνου και των θλίψεων; Τι είναι ο πόνος; Από πότε εμφανίσθηκε στην ζωή μας;

Η πραγματεία του Ιερού Χρυσοστόμου "Περί Ιερωσύνης", εκτεινομένη εις εξ λόγους και φερομένη υπό τύπον διαλόγου αυτού προς τον φίλον του Βασίλειον, αποτελεί το λαμπρότερον εγχειρίδιον ποιμαντικής και απετέλεσε πηγήν εμπνεύσεως άλλων συγγραφέων. Εις το έργον του ο Ιωάννης διηγείται ότι προς κάλυψιν κενών θέσεων αυτός και ο φίλος του Βασίλειος, του οποίου την ταυτότητα δεν είναι εύκολον να προσδιορίσωμεν, εξελέγησαν κληρικοί. Εις τα χειρόγραφα, τα οποία διατηρούν το έργον, εναλλάσσεται το αξίωμα εις το οποίον εξελέγησαν· ιερεύς ή επίσκοπος, και τούτο έχει κάποιαν σημασίαν δια...

"Ο Κύριος φύτευσε μέσα μας τη συνείδηση πιο φιλόστοργη και από τον πατέρα. Κι αν μια φορά και δυο και τρεις και μύριες σου πει το σωστό και συ παρακούσεις, πάλι θα στο πει και δεν σταματάει να στο υπενθυμίζει μέχρι την τελευταία σου αναπνοή. Αλλά και στο σπίτι και στις διάφορες συνοικίες και στο τραπέζι και στην αγορά και στους δρόμους και πολλές φορές και στα όνειρα ακόμη μας παρουσιάζει τις εικόνες και τις συνθήκες των αμαρτημάτων μας". Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος Περιλαμβάνονται τα κείμενα - Αββάς Δωρόθεος: "Το Θείο σπέρμα" - Αγιογραφική Διήγηση: "Η παραχωμένη συ...

Η απαλλαγή από τη λύπη δεν είναι αυτοσκοπός για τον άνθρωπο, αλλά την επιδιώκει κανείς, για να ανοίξει χώρο μέσα του, ώστε να εγκατοικήσει εκεί η ευδόκιμη λύπη. Αυτή η ευλογημένη λύπη μπορεί να γίνει γόνιμο έδαφος, στο οποίο αργότερα θα φυτρώσει η αληθινή χαρά των "κατά Θεόν και εν Χριστώ, πενθούντων". Είναι η χαρά αυτή, η οποία στη γλώσσα των Πατέρων της Εκκλησίας μας ονομάζεται "χαροποιόν πένθος" ή "χαρμολύπη". Είναι δηλαδή, η μετάνοια και η αίσθηση της απομάκρυνσης του ανθρώπου από τις προδιαγραφές της δημιουργίας του, από τη ζωή της Τριαδικής και αιώνιας Αγάπης.

Κάθε αναφορά στον Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο ενθουσιάζει στο έπακρο, και συνάμα πληγώνει κατάστηθα το χριστιανό! Ενθουσιάζει ως αναστροφή με Αγία ηγετική εκκλησιαστική μορφή κορυφαίας χριστιανικής ολοκλήρωσης και πληρότητας ζωής. Άφθαστος στην άνω αναφορά, υπέρ ασκητικός στην προσωπική του ζωή, ασυναγώνιστα δυναμικός στην κοινωνική παρρησία, θυσιαστικά σταυρικός στην προσφορά αγάπης στο δοκιμαζόμενο άνθρωπο, αδελφό του Χριστού. Πληγώνει κατάστηθα, η άδικη καθαίρεση και θανατερή εξορία, και τα λίαν δυσάρεστα παρεπόμενα, που του επιδίκασε επισκοπική προσυναγωγή - "συνόδου της...

[...] Μέσα από τα κείμενα του ιερού Πατρός βλέπει κανείς ποιος είναι ο πραγματικός θάνατος και ποιος όχι. Πραγματικός και αληθινά νεκρός δεν είναι αυτός που υφίσταται τον βιολογικό θάνατο· διότι ο θάνατος αυτός έχει την ονομασία μόνο του θανάτου. Ο Χριστός με τον θάνατό Του νίκησε τον θάνατο και ο διάβολος με το όπλο με το οποίο νόμιζε ότι θα νικήσει τον Χριστό, με το ίδιο υπέστη την δική του πανωλεθρία. Από θάνατος φοβερός που ήταν και στους αγίους ακόμη - όχι μόνο της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και της Καινής - μετατράπηκε σε ύπνο. Γι' αυτό και λέγεται μετάβασις, μετάστασις,...

Η διάπραξη της αμαρτίας αποτελεί άρνηση της παρουσίας του Χριστού στη ζωή μας, προσβολή του ονόματός Του και επιβολή του εγώ μας. "Η αμαρτία είναι κατ' ουσίαν άρνηση αγάπης. Η αγάπη δεν είναι υπόθεση απλών λόγων και συναισθημάτων. Είναι πρώτιστα υπόθεση της θέλησης. Θέλουμε ό,τι θέλει το πρόσωπου που αγαπάμε. Επιθυμούμε ό,τι εκείνο επιθυμεί. Προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις να κάνουμε ό,τι μας ζητά. Αν δεν το κάνουμε, σημαίνει πως δεν αγαπούμε αληθινά και ειλικρινά" (Λεβ Ζιλέ). [...] (από το προλογικό σημείωμα)

[...] Ίσως είναι καιρός να θέσουμε ως κριτήριο των σχέσεών μας ως συζύγων τη φιλάνθρωπη θεολογία περί γάμου, έρωτος και τεκτογονίας του ιερού Χρυσοστόμου, που φαντάζει τόσο επίκαιρη σήμερα όσο ποτέ άλλοτε. Ας ακούσουμε, λοιπόν, τον ιερό Πατέρα της Εκκλησίας και τον μεγάλο "θεολόγο του γάμου". Πρεσβύτερος Ηλίας Γ. Διακουμάκος