Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Προτρεπτικός επί φιλοσοφίαν", είναι το δεύτερο από τα 10 βιβλία που έγραψε ο Ιάμβλιχος (4ος αιώνας μ.Χ.) σχετικά με τον πυθαγορισμό. Περιγράφει τη φύση του φιλοσοφικού βίου και δείχνει τον τρόπο που, δια της φιλοσοφικής οδού, οδηγούμαστε από τον κόσμο του Γίγνεσθαι σε αυτόν του Είναι. Περιλαμβάνει γνωμικά των πυθαγορείων, σχολιασμό των Χρυσών επών - μετάφραση των οποίων παρατίθεται στο Παράρτημα του βιβλίου- αποσπάσματα από το Περί σοφίας του Αρχύτα και από πολλούς διάλογους του Πλάτωνα. Ένα μέρος του κειμένου θεωρείται αριστοτελικό και ότι, ο Ιάμβλιχος το αντέγραψε από...

Σήμερα, περίπου 2,400 χρόνια μετά την συγγραφή του "Πολιτικού", είναι μοναδική η συγκυρία που μας συνέχει, και την παρακολουθούμε να μας μεταφέρει στο χρόνο, και μας παρακολουθεί να επανεκδίδουμε, να μεταφράζουμε και να σκεφτόμαστε την προσπάθεια του Πλάτωνα να ορίσει τον πολιτικό άνδρα. Η τηλεόραση έκανε το κράτος πόλη, η ίδια έγινε αγορά, και ο πολίτης έρχεται τόσο κοντά στους πολιτικούς, όσο ερχόταν ο Αθηναίος στην αρχαία Αθήνα. Στο βιβλίο αυτό γίνεται μια συγκριτική μελέτη, με βάση τον "Πολιτικό" του Πλάτωνα και την ισχύ του ακόμα και στις μέρες μας.

Σήμερα, περίπου 2,400 χρόνια μετά την συγγραφή του "Πολιτικού", είναι μοναδική η συγκυρία που μας συνέχει, και την παρακολουθούμε να μας μεταφέρει στο χρόνο, και μας παρακολουθεί να επανεκδίδουμε, να μεταφράζουμε και να σκεφτόμαστε την προσπάθεια του Πλάτωνα να ορίσει τον πολιτικό άνδρα. Η τηλεόραση έκανε το κράτος πόλη, η ίδια έγινε αγορά, και ο πολίτης έρχεται τόσο κοντά στους πολιτικούς, όσο ερχόταν ο Αθηναίος στην αρχαία Αθήνα. Στο βιβλίο αυτό γίνεται μια συγκριτική μελέτη, με βάση τον "Πολιτικό" του Πλάτωνα και την ισχύ του ακόμα και στις μέρες μας.

Η θεωρία της κίνησης σχετίζεται με όλα τα μεγάλα θέματα της πλατωνικής φιλοσοφίας. Είναι πριν απ' όλα μια θεωρία για τα αίτια. Ενέχει τα προβλήματα του Δημιουργού, ως κινητήριας αρχής των ουρανίων σωμάτων και του ανθρώπου, του νου, ως κοσμητού του σύμπαντος και οδηγού της ανθρώπινης συμπεριφοράς, της τύχης και της ανάγκης, ως συνδημιουργών του κόσμου, των στοιχειωδών σωμάτων ως δευτερουργών ή τυπικών αιτιών, των ιδεών (εάν περιλαμβάνουν και την κίνηση κτλ.). Στην περιοχή της κοσμολογίας και της ουράνιας γεωγραφίας η κίνηση παίζει ρόλο πρωταρχικό, ενώ στην περιοχή της ανθρωπ...

Πρόκειται για την επαυξημένη έκδοση του Περί Ψυχής βιβλίου του Αριστοτέλη. Ο μεταφραστής του έργου και συγγραφέας, καθηγητής στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Ιωάννης Χριστοδούλου, προσέθεσε στο τέλος του ευμεγέθους, και ήδη πλήρους τόμου, με-λέτη με τίτλο "Ψυχή και πολιτική στα Πολιτικά του Αριστοτέλη". Τονίζει πως η έννοια της ψυχής, με το περιεχόμενο που της δίνει ο Αριστοτέλης στην πολιτική ανάλυση, είναι αδιάπτωτο έρεισμα, συνεκτικός κρίκος του εννοιολογικού εξοπλισμού που στηρίζει την αριστοτελική επιχειρηματολογία· η παρουσία της διατρέχει και αρμολογεί τα Πολιτικά σ...

Πρόκειται για την επαυξημένη έκδοση του Περί Ψυχής βιβλίου του Αριστοτέλη. Ο μεταφραστής του έργου και συγγραφέας, καθηγητής στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Ιωάννης Χριστοδούλου, προσέθεσε στο τέλος του ευμεγέθους, και ήδη πλήρους τόμου, με-λέτη με τίτλο "Ψυχή και πολιτική στα Πολιτικά του Αριστοτέλη". Τονίζει πως η έννοια της ψυχής, με το περιεχόμενο που της δίνει ο Αριστοτέλης στην πολιτική ανάλυση, είναι αδιάπτωτο έρεισμα, συνεκτικός κρίκος του εννοιολογικού εξοπλισμού που στηρίζει την αριστοτελική επιχειρηματολογία· η παρουσία της διατρέχει και αρμολογεί τα Πολιτικά σ...

Το βιβλίο "Παρμενίδης ο Ελεάτης" είναι η σύνθεση των ερευνών του συγγραφέως επί τριάντα σχεδόν έτη στην Ελλάδα και στη Γαλλία (Παρίσι, Πανεπιστήμιον Paris-I Pantheon-Sorbonne 1974-1976) υπό την καθοδήγηση του Maurice de Gandillac, καθηγητού της Φιλοσοφίας στη Σορβόνη (1946-1977), παλαιότερα δε (1943-46) του Πανεπιστημίου της Λιλλ) και εκ των επιφανεστέρων Γάλλων φιλοσόφων και ιστορικών της Φιλοσοφίας της τελευταίας εκατονταετίας, και ίσως όχι μόνον· το πλήρες προϊόν των ερευνών του συγγραφέως επί του θέματος "Παρμενίδης" και οι οποίες έρευνες, μελέτες, άρθρα και βιβλία δίδο...

Μετά τις τρεις πολιτικοοικονομικές δίκες, "Κατ' Ανδροτίωνος", "Κατά Τιμοκράτους" και "Προς Λεπτίνην", ο Δημοσθένης στρέφεται προς την πολιτική. Τώρα πια είναι ο ίδιος αγορητής και σύμβουλος στην Εκκλησία Του Δήμου. Οι πρώτες μεγάλες πολιτικές δημηγορίες του καλύπτουν τα προβλήματα της αθηναϊκής εξωτερικής πολιτικής σε κρίσιμες περιοχές. Ο "Περί των συμμοριών" λόγος εξετάζει την πολιτική της Αθήνας προς τον Πέρση βασιλιά και γενικά τις σχέσεις Ευρώπης - Ασίας. Ο λόγος "Υπέρ Μεγαλοπολιτών" αναφέρεται στο Πελοποννησιακό ζήτημα και την ανάμειξη της Θήβας στα νεοϊδρυθέντα κράτη,...

Η πρόσφατη επιστημονική σκέψη διέσωσε το "Περί των Αιγυπτίων μυστηρίων" από την αφάνεια και άρχισε να το εξετάζει με σοβαρότητα. Η τάση ωστόσο που υπήρχε παλαιότερα της άρνησης της χρήσης του εν λόγω κειμένου -θεωρούνταν ως ένα βιβλίο περί "μαγείας"- αν και άρχισε να αλλάζει, σύμφωνα με την E. Clarke συνεχίζει να δημιουργεί προβλήματα, καθώς οι ερευνητές τείνουν ακόμη να συνδέουν τις απόψεις του Ιάμβλιχου με εκείνες των δασκάλων του αλλά και των ακολούθων του. Η αξιέπαινη επιθυμία επιβράβευσης του Ιαμβλίχου ως ιδρυτή του ύστερου Νεοπλατωνισμού, του πρώτου στοχαστή που εστία...

Η ανάγκη να ξέρουμε ένα ανύπαρκτο μέλλον υπονομεύει την πραγματικότητα στο παρόν. [...] Τα τρία κείμενα του Πλούταρχου, που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο, εμπίπτουν θεματικά στην περιοχή της πρόγευσης του μέλλοντος, που καθίσταται δυνατή χάρη σε δυνάμεις μη ανθρώπινες, οι οποίες όμως συνεργούν με τον άνθρωπο ή φιλοξενούνται από εκείνον, για το σκοπό της πρόβλεψης όσων πρόκειται να συμβούν. Μεθοδικά ο Πλούταρχος διερευνά τις ρίζες της σχετικής προκατάληψης, η οποία έχει να κάνει με την υφέρπουσα αλλά ασυνείδητη πεποίθηση ότι το μέλλον υπάρχει προτού να προκύψει, και ότι ο άν...

Το "Περί του Πυθαγορικού βίου" είναι το πρώτο από τα 10 βιβλία που έγραψε ο Ιάμβλιχος σχετικά με τον πυθαγορισμό. Ο Ιάμβλιχος προτείνει ένα καινούργιο πρόγραμμα φιλοσοφίας, το οποίο υποστηρίζεται από τις αρχές και τον τρόπο του βίου των Πυθαγορείων, έτσι όπως παρουσιάζεται μέσα από τη ζωή και τη διδασκαλία του Πυθαγόρα και των μαθητών του. Η σημασία του κειμένου είναι μεγάλη καθώς, ενώ γράφεται σε μιαν εποχή με έντονο φιλοσοφικό και θρησκευτικό χαρακτήρα -αυτήν της ύστερης Αρχαιότητας (4ος αιώνας μ.Χ.)- αναφέρεται στον Πυθαγόρα και τον αρχαίο πυθαγορισμό (6ος αιώνας π.Χ.)....