Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην τραγωδία αυτή περιγράφεται η δραματική σύγκρουση ανάμεσα σε δύο γυναίκες, την Ανδρομάχη, χήρα του Έκτορα και τώρα σκλάβα του γιου του Αχιλλέα Νεοπτόλεμου, και την Ερμιόνη, γυναίκα του Νεοπτόλεμου. Η Ερμιόνη κατηγορεί την Ανδρομάχη, η οποία έχει ήδη ένα παιδί από το Νεοπτόλεμο, ότι εξαιτίας της ο Νεοπτόλεμος δεν επιθυμεί την ίδια, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κάνει παιδί μαζί του. Η σύγκρουση οδηγείται στα άκρα όταν ο Μενέλαος, ο βασιλιάς της Σπάρτης και πατέρας της Ερμιόνης, αποφασίζει να θανατώσει το γιο της Ανδρομάχης. Η τραγωδία γράφεται κατά τη διάρκεια του Πελο...

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται, μετά επιλογή αυστηρή, αποσπάσματα έργων του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους, του Αισχύλου και του Σοφοκλέους, του Ευριπίδου και του Θουκυδίδου, του Ισοκράτους και του Δημοσθένους, όπου οι κλασικοί αυτοί συγγραφείς εκφράζουν καίριες γνώμες για την ουσία της πολιτικής, της κρίσιμης αυτής για τους ανθρώπους ρυθμιστικής λειτουργίας της κοινωνίας, ή για σπουδαία ζητήματα πολιτικής. Το κάθε κεφάλαιο αποτελείται από ειδικά για ορισμένο θέμα κείμενα στο πρωτότυπο, μετάφρασή τους και σχόλιά τους. Η επιλογή προς συγκρότηση του βιβλίου υπήρξε όχι εξαντλητ...

Χρησιμοποιώντας πλήρως τις μεγάλες κατακτήσεις του δεύτερου μισού του αιώνα στην συγκριτική μελέτη της θρησκείας ο Dodds μας χάρισε μια συγκροτημένη και πειστική αναπαράσταση του Διονυσιακού παρασκηνίου -και βεβαίως του προσκηνίου- των Βακχών, επεξηγώντας το έργο με πολλά διδακτικά και σύγχρονα παράλληλα... Εξ ίσου διδακτική και γόνιμη είναι η οξυδερκής ανάλυση των δραματικών στοιχείων του έργου, των χαρακτήρων του, των σκηνών, των συγκρούσεων, των πράξεων, των λόγων... αυτή η έκδοση υπερέχει κατά πολύ των προηγουμένων σε ζωντάνια, κατανόηση και εμβέλεια. (W.B. Stanford, He...

Η προετοιμασία της ερμηνευτικής έκδοσης του Ρήσου υπήρξε η κύρια ερευνητική μου ενασχόληση στο Κέντρο Ερεύνης της 'Ελληνικης και Λατινικής Γραμματείας της Ακαδημίας Αθηνών τα τελευταία δέκα σχεδόν χρόνια. Ξεκίνησα την εργασία μου στις αρχές του 1995 έχοντας τη γενική εντύπωση ότι αυτή ή σύντομη τραγωδία, εκτάσεως μόλις 996 στίχων, ή όποία διασώθηκε μεταξύ των έργων του Ευριπίδη, δεν πρέπει, να είχε συγγράφει από τον νεότερο τραγικό ποιητή. Στη διάρκεια των πρώτων δύο χρόνων μετέφρασα το αρχαίο κείμενο, συγκέντρωσα τη βασική βιβλιογραφία και άρχισα να καταγράφω τα προβλήματ...

Η "Ελένη" ξεχωρίζει από τις άλλες σωζόμενες τραγωδίες χάρη στο ύφος της, που σε αρκετά σημεία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ελαφρό και έχει οδηγήσει αρκετούς μελετητές να θεωρήσουν ότι το έργο ανοίγει το δρόμο για την εμφάνιση της Νέας Κωμωδίας. Για τον Ευριπίδη, η Ελένη δεν είναι η πρωταρχική αιτία του Τρωικού Πολέμου. Στην εκδοχή το μύθου που υιοθετείται στο έργο, η Ελένη δεν έφτασε ποτέ στην Τροία, παρά μόνο το "είδωλό" της. Ο Ευριπίδης έτσι τονίζει τον παραλογισμό του πολέμου, ένα μήνυμα ιδιαίτερα επίκαιρο την εποχή που διδάχτηκε η τραγωδία, μετά δηλαδή το τέλος της ο...

Οι "Φοίνισσαι", η εκτενέστερη από τις σωζόμενες τραγωδίες του Ευριπίδη, περιγράφουν τις ολέθριες συνέπειες της άφιξης του Πολυνείκη στη Θήβα, με σκοπό να απαιτήσει από τον αδελφό του Ετεοκλή το μερίδιο της εξουσίας που δικαιούται. Η επαπειλούμενη καταστροφή της πόλης αποφεύγεται με τη θυσία του Μενοικέα, του γιου του Κρέοντα, αλλά τα δύο αδέλφια αποφασίζουν να λύσουν τις διαφορές τους σε μονομαχία. Η δραματική έκβαση της μονομαχίας σφραγίζει τη μοίρα της Ιοκάστης, ενώ ο Οιδίποδας οδηγείται στην εξορία ως πρόξενος των συμφορών. Οι "Φοίνισσαι" συγγενεύουν θεματικά με την τρα...

Το δράμα αυτό πραγματεύεται τη θυσία της Ιφιγένειας στην Αυλίδα, θέμα που απασχόλησε και τους προκατόχους του ποιητή δραματουργούς, τον Αισχύλο και το Σοφοκλή. Γράφτηκε κατά τη διάρκεια της παραμονής του Ευριπίδη στην αυλή του Αρχέλαου στη Μακεδονία και είναι από τα τελευταία έργα του μαζί με τον "Αλκμαίωνα" και τις "Βάκχες". Ενώ οι "Βάκχες" μας παραδόθηκαν σχεδόν ολοκληρωμένες και ο "Αλκμαίωνας" διασώθηκε σε ελάχιστα αποσπάσματα, η "Ιφιγένεια" παρουσιάζει πολλά κενά, που συμπληρώθηκαν προφανώς εν μέρει από το γιο -ή ανεψιό- τον Ευριπίδη το νεότερο, προσαρμοσμένα στα νεωτερ...

Η παράσταση του έργου αυτού πρέπει να έγινε μεταξύ του 411 και 408 π.Χ., με μεγαλύτερες πιθανότητες το 409, και μαζί με την "Αντιόπη" και την "Υψιπύλη" φαίνεται πως συναποτελούσαν μια τριλογία, όπως δείχνει το περιεχόμενο των δραμάτων και ένα σχετικό σχόλιο στους "Βάτραχους" του Αριστοφάνη. Εδώ ο Ευριπίδης επαναλαμβάνει το θέμα που γνωρίζουμε από τους "Επτά επί Θήβας" του Αισχύλου: Την εκστρατεία του Πολυνείκη με τους επτά Αργείους στρατηγούς εναντίον της πατρίδας του Θήβας, τη θανάσιμη φιλονικία του για την εξουσία με τον αδελφό του Ετεοκλή -παιδιά και οι δυο του Οιδίποδα...

Οι "Βάκχες", το πιο ανατριχιαστικό ίσως έργο από όσα μας έχουν σωθεί, είναι από τις τελευταίες τραγωδίες του ποιητή και γράφτηκε κατά την παραμονή του στη Μακεδονία (408-406 π.Χ.), μαζί με την "Ιφιγένεια εν Αυλίδι" και τον "Αλκμαίωνα εν Κορίνθω" (έργο χαμένο για μας. Διδάχτηκε όμως στην Αθήνα μετά το θάνατο του Ευριπίδη, ίσως το 405 π.Χ., από το γιο ή ανεψιό του, Ευριπίδη κι αυτόν, αποσπώντας μάλιστα και πρώτο βραβείο, όπως και η "Ιφιγένεια εν Αυλίδι", βραβείο τόσο σπάνιο για τον ποιητή όσο ζούσε ο ίδιος. Αν και η γένεση της τραγωδίας προήλθε από τη Διονυσιακή λατρεία, το...

Όπως είναι γνωστό, το σατυρικό δράμα ήταν πάντοτε το καταληκτικό έργο κάθε τετραλογίας, με σκοπό να ανακουφίσει τον ψυχισμό των θεατών από το συναισθηματικό φόρτο που δέχτηκε από τις τρεις τραγωδίες που είχαν προηγηθεί. Ο "Κύκλωπας" είναι το μόνο σατυρικό δράμα από την αρχαιότητα που έχουμε σήμερα ολοκληρωμένο, μαζί με ένα μεγάλο μέρος από τους "Ιχνευτές" του Σοφοκλή, και βέβαια μικρά αποσπάσματα και πολλούς τίτλους άλλων ανάλογων έργων. [...] Το θέμα μάς είναι γνωστό από την "Κυκλώπεια" της Οδύσσειας, όπως αυτή εκτίθεται στη ραψωδία ι, μόνο που εκεί τα πάντα εξελίσσονται μ...

Η τραγωδία "Ορέστης" διδάχτηκε το 408 π.Χ., λίγο πριν εγκαταλείψει ο ποιητής οριστικά την Αθήνα καταφεύγοντας στη Μακεδονία, και φαίνεται πως γνώρισε μεγάλη δημοσιότητα. (Μαρτυρείται επανάληψή της και το 341 π.Χ. από τον ηθοποιό Νεοπτόλεμο.). [...] Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι και στο έργο αυτό του Ευριπίδη η ανθρώπινη μοίρα καθορίζεται από την ασύλληπτη για τον άνθρωπο θεϊκή βούληση, αν κρίνουμε από την τραγική κατάσταση των δύο αδελφών, που νιώθουν ότι έχουν εγκαταλειφθεί ολότελα από το θεό που προκάλεσε τη μοίρα τους, αυτός όμως παρεμβαίνει την τελευταία στιγμή α...

Η θυσία της Πολυξένης. Στο Α΄ μέρος της "Εκάβης" (1-657) ο Ευριπίδης δραματοποιεί τη θυσία της Πολυξένης στον τάφο του Αχιλλέα. Ο νεκρός ήρωας σταμάτησε στη Θρακική Χερσόνησο τον γυρισμό των Αχαιών κι απαίτησε να τιμήσουν το μνήμα του με τη θυσία της Πολυξένης, της κόρης του Πριάμου και της Εκάβης. Η Πολυξένη δεν αναφέρεται στον Όμηρο, τη συναντούμε όμως στην επική, λυρική και τραγική ποιητική παράδοση πριν από τον Ευρυπίδη. Καμιά ωστόσο από τις υπάρχουσες πηγές δεν διασώζει και τα τέσσερα στοιχεία που βρίσκομε στον Ευριπίδη, δηλαδή την αναφορά στο είδωλο του Αχιλλέα, το α...

Η θυσία της Πολυξένης. Στο Α΄ μέρος της "Εκάβης" (1-657) ο Ευριπίδης δραματοποιεί τη θυσία της Πολυξένης στον τάφο του Αχιλλέα. Ο νεκρός ήρωας σταμάτησε στη Θρακική Χερσόνησο τον γυρισμό των Αχαιών κι απαίτησε να τιμήσουν το μνήμα του με τη θυσία της Πολυξένης, της κόρης του Πριάμου και της Εκάβης. Η Πολυξένη δεν αναφέρεται στον Όμηρο, τη συναντούμε όμως στην επική, λυρική και τραγική ποιητική παράδοση πριν από τον Ευρυπίδη. Καμιά ωστόσο από τις υπάρχουσες πηγές δεν διασώζει και τα τέσσερα στοιχεία που βρίσκομε στον Ευριπίδη, δηλαδή την αναφορά στο είδωλο του Αχιλλέα, το α...

Η έκδοση αρχαίων τραγωδιών σε ελεύθερη απόδοση-διασκευή θεωρώ ότι αποτελεί σημαντική συμβολή τόσο στην πολιτισμική καλλιέργεια όσο και στην αισθητική, ηθική και κοινωνική ευαισθητοποίηση του ανθρώπου κάθε ηλικίας. Στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς η αρχαία τραγωδία, ένα από τα τελειότερα, μαζί με τον Όμηρο, πνευματικά δημιουργήματα της κλασικής Ελλάδας, μας προσφέρει έναν κόσμο ιδεών και αξιών, μια κοινωνία που διαμορφώνεται μέσα από αντιθέσεις και συγκρούσεις και στο τέλος ισορροπεί. Οι "Ιστορίες από το αρχαίο δράμα", δίνουν αφορμή στους σημερινούς αναγνώστες, όχι μόνο ν...

Η έκδοση αρχαίων τραγωδιών σε ελεύθερη απόδοση-διασκευή θεωρώ ότι αποτελεί σημαντική συμβολή τόσο στην πολιτισμική καλλιέργεια όσο και στην αισθητική, ηθική και κοινωνική ευαισθητοποίηση του ανθρώπου κάθε ηλικίας. Στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς η αρχαία τραγωδία, ένα από τα τελειότερα, μαζί με τον Όμηρο, πνευματικά δημιουργήματα της κλασικής Ελλάδας, μας προσφέρει έναν κόσμο ιδεών και αξιών, μια κοινωνία που διαμορφώνεται μέσα από αντιθέσεις και συγκρούσεις και στο τέλος ισορροπεί. Οι "Ιστορίες από το αρχαίο δράμα", δίνουν αφορμή στους σημερινούς αναγνώστες, όχι μόνο ν...

Η έκδοση αρχαίων τραγωδιών σε ελεύθερη απόδοση-διασκευή θεωρώ ότι αποτελεί σημαντική συμβολή τόσο στην πολιτισμική καλλιέργεια όσο και στην αισθητική, ηθική και κοινωνική ευαισθητοποίηση του ανθρώπου κάθε ηλικίας. Στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς η αρχαία τραγωδία, ένα από τα τελειότερα, μαζί με τον Όμηρο, πνευματικά δημιουργήματα της κλασικής Ελλάδας, μας προσφέρει έναν κόσμο ιδεών και αξιών, μια κοινωνία που διαμορφώνεται μέσα από αντιθέσεις και συγκρούσεις και στο τέλος ισορροπεί. Οι "Ιστορίες από το αρχαίο δράμα", δίνουν αφορμή στους σημερινούς αναγνώστες, όχι μόνο ν...

Ο "Ιππόλυτος" είναι μία από τις τέσσερις τραγωδίες με τις οποίες ο Ευριπίδης κέρδισε πρώτη νίκη στους δραματικού αγώνες. Η τραγωδία έχει δύο πρωταγωνιστές, τη Φαίδρα, γυναίκα του Θησέα, και τον Ιππόλυτο, γιο του Θησέα και της Αμαζόνας. Η Φαίδρα ερωτεύεται παράφορα τον Ιππόλυτο και, τρομαγμμένη από το ίδιο της το πάθος, αυτοκτονεί αφού πρώτα εκδικηθεί τον Ιππόλυτο διαβάλλοντάς τον με ένα συκοφαντικό γράμμα. Η ανακάλυψη του γράμματος οδηγεί στην τραφική κατάληξη του έργου, καθώς ο Θησέας εξορίζει και καταριέται το γιό του. Ο Ευρυπίδης οικοδομεί την τραγωδία πάνω σε μια σει...

Ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων με την παρούσα έκδοση επιδιώκει τη συστηματική παρέμβασή του στο χώρο του βιβλίου και ειδικότερα σε αυτόν των μεταφράσεων του αρχαίου δράματος. Αφορμή για την πρωτοβουλία αυτή ο Οργανισμός πήρε από την αίτηση που του υπέβαλε ο γνωστός δημοσιογράφος Ανδρέας Ζούλας, προτείνοντας την έκδοση σε μετάφραση των τριών τραγωδιών, Αισχύλου Προμηθεύς Δεσμώτης, Σοφοκλέους Αντιγόνη και Ευριπίδου Βάκχαι, καθώς και της κωμωδίας του Αριστοφάνους Λυσιστράτη. Παραδίδουμε σήμερα σε τέσσερις ιδιαίτερα προσεγμένους και καλαίσθητους τόμους τις μετα...