Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Euripides
Ο Ευρυπίδης (480-406 π.Χ.) καταγόταν από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας. Παρακολούθησε τις διδασκαλίες του Αναξαγόρα, του Πρόδικου και του Πρωταγόρα, και συνδέθηκε φιλικά με τον Σωκράτη. Για πρώτη φορά πήρε μέρος σε δραματικό αγώνα το 455 π.Χ., και από τότε δίδασκε τακτικά μέχρι τον θάνατό του. Άνθρωπος μάλλον εσωστρεφής και αυστηρός, δεν ευτύχησε στην προσωπική ζωή του. Κατά τα τελευταία χρόνια του εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, προσκαλεσμένος από τον βασιλιά Αρχέλαο, και εκεί πέθανε. Στο έργο του αντικατοπτρίζεται το κλίμα της εποχής, με την έντονη επίδραση της σοφιστικής, την αμφισβήτηση και την αναζήτηση των θείων και των ανθρώπινων. Ο Ευριπίδης, ο από σκηνής φιλόσοφος, απεικόνισε την τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων και απέδωσε μοναδικά την ποικιλία των ψυχικών παθών και τις διακυμάνσεις της συνείδησης. Οι νεωτερισμοί του, στη μορφή των έργων του και στις ιδέες που εξέφρασε, τον έκαναν συχνά στόχο επιθέσεων. Σώζονται δεκαεννέα δράματά του πλήρη και πολλά άλλα αποσπασματικά.
Εκάβη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Επικαιρότητα (1997)
Στην "Εκάβη" όλα τα πρόσωπα είναι θύματα της λογικής τους. Ο Ευριπίδης αντιπαραθέτοντας τόσα συστήματα αξιών όσα τα δρώντα πρόσωπα (Εκάβη, Πολυξένη, Οδυσσέας, Ταλθύβιος, Αγαμέμνονας, Πολυμήστορας) αποδεικνύει το αδιέξοδο και ανασύρει μέσα από τα ερείπια του λόγου το παράλογο της ύπαρξης. Ύστερα από το εξόδιον άσμα του χορού έχει σφηνωθεί στη συνείδησή μας ένα τοπίο αφασίας: η βία ορθώνεται μπροστά μας ως αναίτιο και ανιστόρητο φαινόμενο πέρα από το χρόνο. Βρίσκεται στη ρητορική των γεγονότων· περιγράφεται αλλά δεν εξηγείται και το αναίτιο, το ανεξήγητο τρομάζει. Κώστας Γ...
Εκάβη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Κάκτος (1994)
Η γηραιά βασίλισσα της Τροίας Εκάβη βρίσκεται αιχμάλωτη στη Θράκη. Παρακολουθεί τον θάνατο των παιδιών της Πολυξένης και Πολύδωρου. Σχεδιάζει την εκδίκησή της στην οποία συμπράττει ο χορός των Τρωάδων γυναικών.
Εκάβη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Δαίδαλος Ι. Ζαχαρόπουλος (2005)
Η θυσία της Πολυξένης. Στο Α΄ μέρος της "Εκάβης" (1-657) ο Ευριπίδης δραματοποιεί τη θυσία της Πολυξένης στον τάφο του Αχιλλέα. Ο νεκρός ήρωας σταμάτησε στη Θρακική Χερσόνησο τον γυρισμό των Αχαιών κι απαίτησε να τιμήσουν το μνήμα του με τη θυσία της Πολυξένης, της κόρης του Πριάμου και της Εκάβης. Η Πολυξένη δεν αναφέρεται στον Όμηρο, τη συναντούμε όμως στην επική, λυρική και τραγική ποιητική παράδοση πριν από τον Ευρυπίδη. Καμιά ωστόσο από τις υπάρχουσες πηγές δεν διασώζει και τα τέσσερα στοιχεία που βρίσκομε στον Ευριπίδη, δηλαδή την αναφορά στο είδωλο του Αχιλλέα, το α...
Εκάβη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Δαίδαλος Ι. Ζαχαρόπουλος (2005)
Η θυσία της Πολυξένης. Στο Α΄ μέρος της "Εκάβης" (1-657) ο Ευριπίδης δραματοποιεί τη θυσία της Πολυξένης στον τάφο του Αχιλλέα. Ο νεκρός ήρωας σταμάτησε στη Θρακική Χερσόνησο τον γυρισμό των Αχαιών κι απαίτησε να τιμήσουν το μνήμα του με τη θυσία της Πολυξένης, της κόρης του Πριάμου και της Εκάβης. Η Πολυξένη δεν αναφέρεται στον Όμηρο, τη συναντούμε όμως στην επική, λυρική και τραγική ποιητική παράδοση πριν από τον Ευρυπίδη. Καμιά ωστόσο από τις υπάρχουσες πηγές δεν διασώζει και τα τέσσερα στοιχεία που βρίσκομε στον Ευριπίδη, δηλαδή την αναφορά στο είδωλο του Αχιλλέα, το α...
Εκάβη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Ζήτρος (2008)
Ο Ευριπίδης είναι ο τρίτος της τριάδας των μεγάλων ποιητών της δραματικής ποίησης της αρχαίας Ελλάδας. Χαρακτηρίζεται ρεαλιστής συγγραφέας, καθώς δίνει τους χαρακτήρες των προσώπων των έργων του όπως είναι περίπου στην πραγματικότητα, και "από σκηνής φιλόσοφος", επειδή αντιμετωπίζει στοχαστικά τα θέματα που επεξεργάζεται. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται ένα "σατυρικό δράμα", ο "Κύκλωψ", και δεκαοκτώ τραγωδίες: "Άλκηστις", "Ανδρομάχη", "Μήδεια", "Ηρακλείδαι", "Ιππόλυτος", "Εκάβη", "Ικέτιδες", "Ηρακλής μαινόμενος", "Τρωάδες", "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", "Ηλέκτρα", "Ελένη"...
Εκάβη. Ανδρομάχη.
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
DeAgostini Hellas (2006)
Η "Εκάβη" είναι μια τραγωδία του Ευριπίδη που γράφτηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας του Πελοποννησιακού πολέμου, δηλαδή ανάμεσα στα έτη 430 π.Χ. και 420 π.Χ. Το όνομά της το οφείλει στην ομώνυμη ηρωίδα του έργου, που δεν είναι άλλη από τη σύζυγο του Πρίαμου, του βασιλιά της Τροίας, και τη μάνα του Έκτορα αλλά και πολλών άλλων δύστυχων γιων και θυγατέρων. [...] Η "Ανδρομάχη" γράφτηκε κι αυτή την περίοδο του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.) και μάλιστα, κατά πάσα πιθανότητα, στις αρχές του, μέσα στην πρώτη δεκαετία, όπως τουλάχιστον δείχνει η έντονη αντισπαρ...
Ελένη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Επικαιρότητα (1997)
... Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο Στα μαλλιά, κι αυτό το ανάστημα Ίσκιοι και χαμόγελα παντού Στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα Ζωντανό δέρμα, και τα μάτια Με τα μεγάλα βλέφαρα Ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα. Και στην Τροία; Τίποτε στην Τροία - ένα είδωλο... Κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια... Γιώργος Σεφέρης "Ελένη. Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ."
Ελένη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Κάκτος (1992)
Ο κατά Ευριπίδη μύθος της Ελένης. Ο Πάρης οδηγεί στην Τροία όχι τη βασίλισσα της Σπάρτης αλλά είδωλό της, ενώ η ίδια μεταφέρεται από τον Ερμή στην Αίγυπτο. Μετά την άλωση της Τροίας, άνεμοι παρασύρουν τον Μενέλαο στην Αίγυπτο, και οι δύο σύζυγοι αναγνωρίζονται τυχαία. Η Ελένη παρουσιάζεται ως πρότυπο συζύγου.
Ελένη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Εκδόσεις Πατάκη (2004)
Η "Ελένη" ξεχωρίζει από τις άλλες σωζόμενες τραγωδίες χάρη στο ύφος της, που σε αρκετά σημεία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ελαφρό και έχει οδηγήσει αρκετούς μελετητές να θεωρήσουν ότι το έργο ανοίγει το δρόμο για την εμφάνιση της Νέας Κωμωδίας. Για τον Ευριπίδη, η Ελένη δεν είναι η πρωταρχική αιτία του Τρωικού Πολέμου. Στην εκδοχή το μύθου που υιοθετείται στο έργο, η Ελένη δεν έφτασε ποτέ στην Τροία, παρά μόνο το "είδωλό" της. Ο Ευριπίδης έτσι τονίζει τον παραλογισμό του πολέμου, ένα μήνυμα ιδιαίτερα επίκαιρο την εποχή που διδάχτηκε η τραγωδία, μετά δηλαδή το τέλος της ο...
Ελένη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Κέδρος (2008)
Έργο δροσερό και παιγνιώδες, δεν αφήνει απείραχτο τίποτα: υπονομεύει τον επικό μύθο και τον σεμνοπρεπή επικό ήρωα. Αντικρίζεται με την αναβράζουσα ιστορία της εποχής. Η μετάφραση του κειμένου υπήρξε παραγγελία από τον σκηνοθέτη Γιάννη Παρασκευόπουλο για την παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (χειμώνας 2008).
Ελένη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Ζήτρος (2008)
Ο Ευριπίδης είναι ο τρίτος της τριάδας των μεγάλων ποιητών της δραματικής ποίησης της αρχαίας Ελλάδας. Χαρακτηρίζεται ρεαλιστής συγγραφέας, καθώς δίνει τους χαρακτήρες των προσώπων των έργων του όπως είναι περίπου στην πραγματικότητα, και "από σκηνής φιλόσοφος", επειδή αντιμετωπίζει στοχαστικά τα θέματα που επεξεργάζεται. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται ένα "σατυρικό δράμα", ο "Κύκλωψ", και δεκαοκτώ τραγωδίες: "Άλκηστις", "Ανδρομάχη", "Μήδεια", "Ηρακλείδαι", "Ιππόλυτος", "Εκάβη", "Ικέτιδες", "Ηρακλής μαινόμενος", "Τρωάδες", "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", "Ηλέκτρα", "Ελέν...