Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η τραγωδία αυτή ανήκει στο ιδιαίτερο εκείνο είδος, που ο Αριστοτέλης ονόμασε "επεισοδιώδεις". Κάθε περιστατικό δηλαδή δεν προβάλλει ως γενετική αιτία ενός άλλου περιστατικού, και τούτο ενός τρίτου κτλ., αλλά όλα τα περιστατικά ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο από την ίδια τη θέληση των περιστάσεων και στέκονται παράλληλα, ενώ από το άλλο μέρος το καθένα υψώνεται εσωτερικά και αποκτά το δικό του ύψος. Υπάρχει, δηλαδή, μια ιδιόρρυθμη παρατακτική αρχιτεκτονική. Πέτρος Σπανδωνίδης, "Τρωάδες - Εισαγωγή", εκδ. Ζαχαρόπουλος

Οι σκηνές που ακολούθησαν την άλωση της Τροίας. Η πυρπόληση και οι θάνατοι μελών της οικογένειας του Πριάμου. Οι αιχμάλωτες γυναίκες οδηγούνται στα πλοία των Αχαιών. Δεσπόζει η φυσιογνωμία της Εκάβης.

Οι "Τρωάδες" του Ευριπίδη παίχτηκαν στα Μεγάλα Διονύσια το 415 π.Χ. και θεωρείται βέβαιο πως απηχούν την κτηνώδη σφαγή των Μηλίων από τους Αθηναίους στη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου. Το δράμα είναι στην ουσία ένα μακρύ μοιρολόι, μια τελετή πένθους. Θρηνείται η άλωση της Τροίας, η τραγική μοίρα της ένδοξης δυναστείας του Πριάμου που σύρεται στην ατίμωση, στην αιχμαλωσία και στη δουλεία, η ταπείνωση των γυναικών των ηττημένων που βιάζονται, θανατώνονται και εξευτελίζονται, ο απάνθρωπος θάνατος ενός αθώου παιδιού. Από την άλλη, ο τολμηρός ποιητής εκθέτει ανεπανόρθωτα τ...

Ο Ευριπίδης είναι ο τρίτος της τριάδας των μεγάλων ποιητών της δραματικής ποίησης της αρχαίας Ελλάδας. Χαρακτηρίζεται ρεαλιστής συγγραφέας, καθώς δίνει τους χαρακτήρες των προσώπων των έργων του όπως είναι περίπου στην πραγματικότητα, και "από σκηνής φιλόσοφος", επειδή αντιμετωπίζει στοχαστικά τα θέματα που επεξεργάζεται. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται ένα "σατυρικό δράμα", ο "Κύκλωψ", και δεκαοκτώ τραγωδίες: "Άλκηστις", "Ανδρομάχη", "Μήδεια", "Ηρακλείδαι", "Ιππόλυτος", "Εκάβη", "Ικέτιδες", "Ηρακλής μαινόμενος", "Τρωάδες", "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", "Ηλέκτρα", "Ελένη"...

[...] Προσπάθησα να "μεταφέρω" το λόγο του Ευριπίδη, αποφεύγοντας περίεργα και δήθεν "πρωτότυπα" ποιητικά σχήματα. Ακολούθησα-κυρίως στα χορικά- μιά ποιητική σύνταξη απλή, χωρίς καμμία πρόθεση εντυπωσιασμού, άλλα με σταθερή την έγνοια να διασώσω το λυρικό στοιχείο του έργου. Το τι κατάφερα μέλλεται να κριθεί όταν οι "Τρωάδες", που προτείνω μ' αυτή μου την μετάφραση, θα έχουν την τύχη να δοκιμαστούν επί σκηνής. Οι "Τρωάδες" είναι ένα αντιπολεμικό έργο, κυρίως διότι καταγγέλλει την ανελέητη αυθαιρεσία των νικητών έναντι των ηττημένων. Ενδεχομένως σ' αυτή την καταγγελία να...

Μια από τις πιο δημοφιλείς σωζόμενες τραγωδίες ανέβηκε σε κλειστό χώρο, με οδηγό τη σκληρή διαχρονικότητά της. Τα δεινά του πολέμου και η συμφορά της προσφυγιάς δεν έχουν εγκαταλείψει την ανθρωπότητα από τον καιρό του τρωικού πολέμου μέχρι σήμερα και, δυστυχώς, δεν γνωρίζουν γεωγραφικά σύνορα. Κάθε εξουσία που ασκείται με αλαζονεία είχε, έχει και θα έχει ολέθριες συνέπειες για τους λαούς. Ο Ευριπίδης, στα 415 π.Χ., επιλέγει να μιλήσει για όλα αυτά μέσα από τη ματιά των αιχμάλωτων γυναικών της Τροίας, που ετοιμάζονται, σκλάβες πια, να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και να ακ...

Οι "Τρωάδες" αποτελούν το τελευταίο έργο μιας τριλογίας: τριών δηλαδή τραγωδιών που συνδέονταν θεματικά, από τις ελάχιστες που έχει γράψει ο Ευριπίδης. Η πρώτη τραγωδία είχε τον τίτλο "Αλέξανδρος" και αναφερόταν στην ιστορία του Πάρη, ενώ η δεύτερη λεγόταν και αναφερόταν στην ιστορία του Πάρη ενώ η δεύτερη λεγόταν "Παλαμήδης". Και οι δυο τους έχουν χαθεί. Οι "Τρωάδες" οφείλουν το όνομά τους στο χορό, που τον αποτελούν οι Τρωαδίτισσες αιχμάλωτες. Αυτές ήταν γυναίκες που είχαν πιάσει οι Αχαιοί μετά τη νίκη τους στον Τρωικό πόλεμο και τις οποίες σκόπευαν, φεύγοντας από την Τρο...

Οι πληροφορίες για τις γλωσσικές περιστάσεις και εμπειρίες, μέσα στις οποίες οι αρχαίοι τραγικοί παρουσίασαν τις δικές τους γλωσσικές αποκλίσεις, είναι ανύπαρκτες. Από τη στιγμή αυτή αρχίζει και ο αγώνας με τη αντίσταση και την μοναξιά των κειμένων. Κειμένων των οποίων τις λέξεις μπορούμε να ερμηνεύσουμε εννοιολογικά, είναι όμως αδύνατον να τους ξαναδώσουμε το διάχυτο λειτουργικό άρωμά τους. Για να περιοριστώ σε μιαν απλή, περίπου μονοκύτταρη, έκφραση άλγους: "αιαί", "ιώ", "οιμοί", "ε", "ώμοι", "φευ", "οι", "ιού", "εή", "οτοτοτοί", "πύππαξ", "πόποι", είναι μια ποικιλία επιφ...

Η Λήμνια Υψιπύλη, εξόριστη στην αυλή του βασιλιά της Νεμέας, προκαλεί χωρίς να το θέλει τον θάνατο του βασιλόπουλου. Από την τιμωρία που την περιμένει θα σωθεί την τελευταία στιγμή χάρη στον Διόνυσο, θεό του γένους της. Αποσπασματικά σωζόμενη τραγωδία (σε συμπλήρωση).