Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Προσπάθησα να "μεταφέρω" το λόγο του Ευριπίδη, αποφεύγοντας περίεργα και δήθεν "πρωτότυπα" ποιητικά σχήματα. Ακολούθησα-κυρίως στα χορικά- μιά ποιητική σύνταξη απλή, χωρίς καμμία πρόθεση εντυπωσιασμού, άλλα με σταθερή την έγνοια να διασώσω το λυρικό στοιχείο του έργου. Το τι κατάφερα μέλλεται να κριθεί όταν οι "Τρωάδες", που προτείνω μ' αυτή μου την μετάφραση, θα έχουν την τύχη να δοκιμαστούν επί σκηνής. Οι "Τρωάδες" είναι ένα αντιπολεμικό έργο, κυρίως διότι καταγγέλλει την ανελέητη αυθαιρεσία των νικητών έναντι των ηττημένων. Ενδεχομένως σ' αυτή την καταγγελία να...

Στο σύνολο των σωζόμενων τραγωδιών -του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη- ο "Ηρακλής" εμφανίζεται συνολικά τέσσερις φορές ως πρόσωπο του δράματος - τη μία ως από μηχανής θεός. Καμία στον Αισχύλο, δύο στον Ευριπίδη (στην ομώνυμη τραγωδία "Ηρακλής" και στην "Άλκηστη") και δύο στον Σοφοκλή: μία ως κεντρικό πρόσωπο του δράματος στις "Τραχίνιες" και μία ως από μηχανής θεός στον "Φιλοκτήτη". Στην κωμωδία το όνομά του ακούγεται συχνά, σε παροιμιακές -κυρίως- φράσεις. Στον Αριστοφάνη εμφανίζεται δύο φορές, στους "Όρνιθες" και στους "Βατράχους"·, όπου καταγράφεται μια ιδιότυπη...

ΑΔΜΗΤΟΣ Είν' ίδιο πράγμα να πεθαίνει ένας νέος κι ένας γέρος; ΦΕΡΗΣ Παραδίδει ο καθένας μια ψυχή μονάχα, όχι δυο. ΑΔΜΗΤΟΣ Σου εύχομαι να ζήσεις παραπάνω κι απ’ τον Δία. ΦΕΡΗΣ Καταριέσαι τους γονείς σου που διόλου δεν σου φταίξαν; ΑΔΜΗΤΟΣ Εγώ πάλι κατάλαβα πως ποθείς να ζήσεις χρόνια. ΦΕΡΗΣ Μα κι εσύ δεν κηδεύεις ετούτην αντί εσύ μες στο χώμα να μπεις; ΑΔΜΗΤΟΣ Της ολιγοψυχίας σου μνημείο είναι η δύσμοιρη! ΦΕΡΗΣ Μήπως θα μας πεις τώρα ότι πέθανε για χάρη μας; ΑΔΜΗΤΟΣ Αχ! Εύχομαι μονάχα να πέσεις στην ανάγκη μου! ΦΕΡΗΣ Παντρέψου εσύ πολλές, να κηδέψεις περισ...

Η παρούσα μεταφραστική-εκδοτική προσπάθεια, στρεφόμενη στην Αττική Κωμωδία, περιλαμβάνει έξι έργα τριών δραματουργών: Του Ευριπίδη, του Αριστοφάνη και του Μενάνδρου. Οι τρεις δραματουργοί και τα συγκεκριμένα έργα της έκδοσης έχουν μια στενή σχέση που σηματοδοτεί την πορεία και εξέλιξη της τέχνης της Κωμωδίας. Πρώτο έργο της σειράς είναι το σατυρικό δράμα "Κύκλωψ" του Ευριπίδη (480-460 π.Χ.). Είναι το μοναδικό έργο του είδους που σώθηκε αυτούσιο. Γραμμένο, όπως πιστεύεται, το 428 π.Χ., είναι εξ αντικειμένου το αρχαιότερο σωζόμενο έργο Κωμωδίας. Την εποχή που γράφεται ο "Κύκ...

Μια από τις πιο δημοφιλείς σωζόμενες τραγωδίες ανέβηκε σε κλειστό χώρο, με οδηγό τη σκληρή διαχρονικότητά της. Τα δεινά του πολέμου και η συμφορά της προσφυγιάς δεν έχουν εγκαταλείψει την ανθρωπότητα από τον καιρό του τρωικού πολέμου μέχρι σήμερα και, δυστυχώς, δεν γνωρίζουν γεωγραφικά σύνορα. Κάθε εξουσία που ασκείται με αλαζονεία είχε, έχει και θα έχει ολέθριες συνέπειες για τους λαούς. Ο Ευριπίδης, στα 415 π.Χ., επιλέγει να μιλήσει για όλα αυτά μέσα από τη ματιά των αιχμάλωτων γυναικών της Τροίας, που ετοιμάζονται, σκλάβες πια, να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και να ακ...

"Για μένα η αρχαία ελληνική λυρική ποίηση είναι πρωτίστως ποίηση εδώ. [...] Όλα αυτά τα πολύτιμα θραύσματα μιας πολυτιμότερης αρχικής ύλης μοιάζουν ψελλίσματα μιας σύγχρονης συντριβής ή, αν προτιμάτε, μιας σύγχρονης αφέλειας, όπου τίποτε δεν μπορεί πια να είναι ακέραιο κι ωστόσο οι εδώ κι εκεί συσσωρεύσεις από συντρίμμια και θρύψαλα μοιάζουν να μορφοποιούν οντότητες μοναδικής πειστικότητας και αλήθειας. [...] Σκόρπια μέλη ενός σώματος, που εμφανίζουν αντοχή παρά την απώλεια εκείνου, τι άλλο είναι η ποίηση, τι άλλο είναι τα σκόρπια χαρτιά τα γεμάτα ποιήματα πάνω σ' ένα σημερ...

Α! Εσείς θεές του τρόµου που γρήγορα πετάτε, µαινάδες φτερωτές, που δεν σας κυβερνάει ο Βάκχος, αλλ' είστε το κοπάδι του θρήνου και της οιµωγής, µελανόµορφες Ευµενίδες, που σχίζετε τον άπειρο αιθέρα εκδίκηση γυρεύοντας να πάρετε, εκδίκηση για αίµα και για φόνο, σας ικετεύω, εκλιπαρώ, του Αγαµέµνονα τον γιο λυτρώστε απ' τη µανία,γιατί 'ναι αξιολύπητος, αλίµονο - τι πάθηµα του ήτανε γραφτό, στον τρίποδα όταν µίλησε ο Φοίβος, κι αντήχησε ο χρησµός, κι αυτός τον άκουσε γονατιστός πάνω στο χώµα το ιερό στον οµφαλό του κόσµου.

[set 13 τόμων] Το επίγραμμα ξεκίνησε από λίγες λέξεις που χάραζαν οι αρχαίοι Έλληνες πάνω στα ηρώα, στους τάφους των δικών τους και στα βάθρα των αγαλμάτων τους. Οι λέξεις δήλωναν κυρίως σε ποιον γίνεται η αφιέρωση, ποιος ήταν ο πατέρας και η πατρίδα του και για ποια πράξη γίνεται η αφιέρωση αυτή και η επιβράβευση. Αργότερα, και σιγά-σιγά, το επίγραμμα παύει να γράφεται μόνο σε μεγάλες πλάκες ή σε στήλες και σε βάθρα, διευρύνει τα θέματα του, αποκτά αυτοτέλεια και γίνεται πια "έκφραση". Για περισσότερα από 1.000 χρόνια, το επίγραμμα επικρατεί σαν το ολιγόστιχο ποίημα...

Μη νομίζετε ότι πρέπει να είναι κανείς μεγάλος και σοφός για να πάει σε κάποιο μουσείο. Υπάρχουν τόσα πράγματα μέσα στα μουσεία που μπορεί να τα δει, να τα καταλάβει και να τα χαρεί κι ένα παιδί, όπως εσύ! Αυτό γίνεται μ' αυτό το βιβλίο. Η φιλενάδα μας η Βγενιώ θα σας δείξει αυτό που αγαπάει μέσα στο Μουσείο Μπενάκη. Τη λαϊκή τέχνη. Τα πράγματα δηλαδή που φτιάχνουν οι απλοί άνθρωποι στα χωριά, στα νησιά και στις πολιτείες. Τα πήλινα κανάτια, τις ρόκες για να γίνεται νήμα το μαλλί του πρόβατου, τα όμορφα κουστούμια που φοράνε, τα πλεχτά και τα κεντητά μαξιλάρια και πολλά άλ...

Η τραγωδία "Ηρακλής Μαινόμενος", όπως είναι πιο γνωστή, ανέβηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα, γύρω στο 416 π.Χ. Έργο έντονα αντισυμβατικό, με οριακή δομή και παράδοξη για την εποχή του ψυχογραφική δύναμη, διχάζει μέχρι σήμερα τους μελετητές, οι οποίοι το θεωρούν είτε αποτυχημένο ως δράμα είτε ένα υπερμοντέρνο πείραμα. Η ξαφνική ανατροπή της πλοκής μετατρέπει μια συμβατική ιστορία εκδίκησης σε συνειδησιακή καταβύθιση. Και ο Ηρακλής γίνεται πρωταγωνιστής μιας κριτικής παραβολής του Brecht, ή ακόμα - ακόμα ένας ήρωας του Ionesco.

Μέσα από την εξαιρετική αυτή μεταφραστική προσπάθεια της ποιήτριας και φιλολόγου Ανθής Λεούση, η οποία ανθολογεί αποσπάσματα από τα δεκαοκτώ έργα του Ευριπίδη, αναδεικνύεται το γεγονός ότι το σύνολο του έργου του Αθηναίου τραγωδού αποτελεί μελέτη μαθητείας στην σύνθεση της ανθρώπινης ψυχής. Καθώς σημειώνει η μεταφράστρια: "Ο Ευριπίδης μελέτησε απτόητος την ανθρώπινη φύση και τις σχέσεις των ανθρώπων -αυτή είναι η δύναμή του- κι έγραψε με τη μεταφορική ευθύτητα και το παρατηρητικό βλέμμα και το μνημονικό του ποιητή - αυτή είναι η χάρη του".