Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Υπάρχουν έργα της λογοτεχνίας που ο πανδαμάτορας χρόνος δεν μπορεί να τα φθείρει, να εκμηδενίσει την αξία και τη σημασία τους, που μέσα απ' την αέναη ροή της ζωής αναδύονται πάντοτε σφριγηλά και αιώνια. Αυτά είναι όσα μεταδίδουν στον άνθρωπο ένα μήνυμα διαχρονικής αξίας, μια ιστορία παραδειγματική, που να μπορεί να ισχύει ως πρότυπο ζωής και πράξης των ανθρώπων. Ένα τέτοιο έργο είναι "Oι 'Αθλιοι". Η ιστορία του Γιάννη Αγιάννη είναι η αγωνιώδης πορεία μιας ανθρώπινης συνείδησης από το βόρβορο και το χάος προς το Αγαθό. O Oυγκώ συσχετίζει μ' ένα ρωμαλέο και ανεπανάληπτο τρόπ...

Πόσες φορές άραγε στη σειρά μπορεί να αναπηδήσει ένα χαλίκι στην επιφάνεια του νερού, προτού ο αδυσώπητος φυσικός νόμος της βαρύτητας το βυθίσει οριστικά; Πόσες φορές στη σειρά μπορεί η ανθρωπιά να ξεπεράσει το μίσος του εμφυλίου σπαραγμού, προτού ο αδυσώπητος ανθρώπινος νόμος της εξουσίας επαναφέρει τα πράγματα "εις την τάξιν;". Και η τάξη αυτή προς τα που θα κλίνει; Προς την πρόοδο ή προς την οπισθοδρόμηση; Ο μεγάλος αρχιμάστορας του λόγου μας δίνει την απάντηση, μάλλον μιαν από τις απαντήσεις, καθώς, στα ανθρώπινα πράγματα, οι απαντήσεις είναι πάντοτε περισσότερες από μί...

O Βουγ - Ζαργάλ, το νεανικό μυθιστόρημα του Ουγκώ, μας μεταφέρει σε μία εποχή μακρινή και ταυτόχρονα διαχρονική καθώς πολλά άλλαξαν από τότε αλλά και πολλά παρέμειναν τα ίδια. Η δουλεία, όνειδος στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, η καταπίεση των λευκών στους μαύρους που ξεριζώθηκαν βίαια από τις μακρινές πατρίδες τους για να μεταφερθούν στο "Νέο Κόσμο", οι επαναστάσεις για την ανάκτηση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας των σκλάβων καθώς και η φιλία ανάμεσα στο λευκό και στο μαύρο, δημιουργούν ένα σκηνικό φανταστικό και ταυτόχρονα πραγματικό που ξετυλίγεται ολοζώντανο μπ...

Κορυφαίο έργο της ρομαντικής λογοτεχνίας και ένα από τα πιο γνωστά μυθιστορήματα όλων των εποχών. Η "Παναγία των Παρισίων" είναι η ιστορία του δύσμορφου κωδωνοκρούστη Κουασιμόδου και της όμορφης τσιγγάνας Εσμεράλδας. Ο πραγματικός πρωταγωνιστής του βιβλίου, όμως, είναι ο καθεδρικός ναός του Παρισιού, η περίφημη Νοτρ Νταμ, της οποίας ο επιβλητικός όγκος ρίχνει βαριά τη σκιά του σε όλα όσα διαδραματίζονται, δίνοντας παράλληλα στον Ουγκό την ευκαιρία να περιγράψει με ιδιαίτερη ενάργεια το μεσαιωνικό Παρίσι αλλά και να σχολιάσει τα κακώς κείμενα της εποχής του.

Η πασίγνωστη ιστορία του Βικτόρ Ουγκό σε εξαιρετική διασκευή, με την εικονογράφηση του Αλμπέρτο Ουρντιάλες Βαλιέντε. Ένα παραμύθι που ξαναζωντανεύει για τους μικρούς μας φίλους την ιστορία του Κουασιμόδου και της γλυκιάς Εσμεράλδας.

Δύο νουβέλες του Βίκτωρα Ουγκώ που ουσιαστικά συνιστούν μανιφέστο για την κατάργηση της θανατικής ποινής. Δύο έργα μιας κολοσσιαίας λογοτεχνικής μορφής που μας επιτρέπουν να χτίσουμε στο μυαλό μας το περιβάλλον και τις συνθήκες του δικαστικού συστήματος στη Γαλλία του Ναπολέοντα. Να νιώσουμε την υγρασία των κελιών, τα άδεια βλέμματα των δικαστών και την κοφτερή λάμα στα χέρια του δήμιου που τη δοκιμάζει.

Στο παρόν αναμνηστικό λεύκωμα για τη διακοσιοστή επέτειο της γέννησής του καταχωρίζονται κείμενα του Β. Ουγκώ σχετικά με την Ελλάδα. Συγκεκριμένα ανθολογούνται τα σημαντικότερα φιλελληνικά ποιήματα των "Ανατολικών" με παράλληλη μετάφραση στην ελληνική από γνωστούς ποιητές του 19ου αιώνα και φιλότιμους νεότερους στιχουργούς, δημοσιεύονται έξι επιστολές για την Επανάσταση της Κρήτης κατά τα έτη 1866-1869 και η μετάφραση εκείνων του Ουγκώ, όπως αυτή είδε το φως της δημοσιότητας στις στήλες της εφημερίδας των Αθηνών "Εθνοφύλαξ". Ο πρόλογος των "Ανατολικών" μεταφράζεται για πρώτ...

Υπάρχουν έργα μεγάλης λογοτεχνίας που ο πανδαμάτορας χρόνος δεν μπορεί να τα φθείρει,να εκμηδενίσει την αξία και τη σημασία τους, που μέσα απ' την αέναη ροή της ζωής αναδύονται πάντοτε σφριγηλά και αιώνια. Αυτά είναι όσα μεταδίνουν στον άνθρωπο ένα μήνυμα διαχρονικής αξίας, μια ιστορία παραδειγματική, που μπορεί να ισχύει ως πρότυπο ζωής και πράξης των ανθρώπων. Ένα τέτοιο έργο είναι "Οι άθλιοι". Η ιστορία του Γιάννη Αγιάννη είναι η αγωνιώδης πορεία μιας ανθρώπινης συνείδησης από το βόρβορο και το χάος προς το αγαθό. Ο Ουγκώ συσχετίζει μ' ένα ρωμαλέο και ανεπανάληπτο τρόπ...

Υπάρχουν έργα μεγάλης λογοτεχνίας που ο πανδαμάτορας χρόνος δεν μπορεί να τα φθείρει,να εκμηδενίσει την αξία και τη σημασία τους, που μέσα απ' την αέναη ροή της ζωής αναδύονται πάντοτε σφριγηλά και αιώνια. Αυτά είναι όσα μεταδίνουν στον άνθρωπο ένα μήνυμα διαχρονικής αξίας, μια ιστορία παραδειγματική, που μπορεί να ισχύει ως πρότυπο ζωής και πράξης των ανθρώπων. Ένα τέτοιο έργο είναι "Οι άθλιοι". Η ιστορία του Γιάννη Αγιάννη είναι η αγωνιώδης πορεία μιας ανθρώπινης συνείδησης από το βόρβορο και το χάος προς το αγαθό. Ο Ουγκώ συσχετίζει μ' ένα ρωμαλέο και ανεπανάληπτο τρόπ...

Το έργο εκτυλίσσεται στο Λονδίνο, στις αρχές του 18ου αιώνα. Από τη μια, οι πατρίκιοι με την αλαζονεία που χαρίζει ο πλούτος και η υψηλή θέση στην ιεραρχία μιας αυστηρά δομημένης κοινωνίας. Κι από την άλλη, ο λαός εξαθλιωμένος άβουλος, τρομοκρατημένος, χωρίς διάθεση ή ελπίδα αντίστασης. Κι όταν κάποιος από το λαό όπως 'Ο άνθρωπος που γελά', μπορέσει να παρουσιάσει την τραγικότητα της θέσης του και της τάξης του, να κραυγάσει για την κοινωνική αδικία, τον καταπίνει το βάραθρο της αναλγησίας των ισχυρών. Ο συγγραφέας, στο έργο του αυτό, καυτηριάζει την αριστοκρατία όχι μόνο τ...

«...Οι "Άθλιοι" γράφτηκαν για όλα τα έθνη. Δεν ξέρω αν θα διαβαστούν απ' όλους, όμως εγώ για όλους τους έγραψα. (...) »Όπου ο άνθρωπος ζει αμόρφωτος και απελπισμένος, όπου η γυναίκα πουλάει το κορμί της για μια μπουκιά ψωμί, όπου το παιδί υποφέρει από αγραμματοσύνη κι από έλλειψη παιδείας, το βιβλίο των "Αθλίων" χτυπά την πόρτα φωνάζοντας δυνατά: "Ανοίξτε μου! Έρχομαι για σας!" »Στο σκοτεινό σημείο όπου βρίσκεται ο σημερινός πολιτισμός, ο άθλιος ονομάζεται Άνθρωπος, που αγωνιά κάτω απ' όλα τα κλίματα και τα καθεστώτα, που στενάζει σ' όλες τις γλώσσες». (Βικτόρ Ουγκό)