Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δύο νουβέλες του Βίκτωρα Ουγκώ που ουσιαστικά συνιστούν μανιφέστο για την κατάργηση της θανατικής ποινής. Δύο έργα μιας κολοσσιαίας λογοτεχνικής μορφής που μας επιτρέπουν να χτίσουμε στο μυαλό μας το περιβάλλον και τις συνθήκες του δικαστικού συστήματος στη Γαλλία του Ναπολέοντα. Να νιώσουμε την υγρασία των κελιών, τα άδεια βλέμματα των δικαστών και την κοφτερή λάμα στα χέρια του δήμιου που τη δοκιμάζει.

Η πασίγνωστη ιστορία του Βικτόρ Ουγκό σε εξαιρετική διασκευή, με την εικονογράφηση του Αλμπέρτο Ουρντιάλες Βαλιέντε. Ένα παραμύθι που ξαναζωντανεύει για τους μικρούς μας φίλους την ιστορία του Κουασιμόδου και της γλυκιάς Εσμεράλδας.

Κορυφαίο έργο της ρομαντικής λογοτεχνίας και ένα από τα πιο γνωστά μυθιστορήματα όλων των εποχών. Η "Παναγία των Παρισίων" είναι η ιστορία του δύσμορφου κωδωνοκρούστη Κουασιμόδου και της όμορφης τσιγγάνας Εσμεράλδας. Ο πραγματικός πρωταγωνιστής του βιβλίου, όμως, είναι ο καθεδρικός ναός του Παρισιού, η περίφημη Νοτρ Νταμ, της οποίας ο επιβλητικός όγκος ρίχνει βαριά τη σκιά του σε όλα όσα διαδραματίζονται, δίνοντας παράλληλα στον Ουγκό την ευκαιρία να περιγράψει με ιδιαίτερη ενάργεια το μεσαιωνικό Παρίσι αλλά και να σχολιάσει τα κακώς κείμενα της εποχής του.

O Βουγ - Ζαργάλ, το νεανικό μυθιστόρημα του Ουγκώ, μας μεταφέρει σε μία εποχή μακρινή και ταυτόχρονα διαχρονική καθώς πολλά άλλαξαν από τότε αλλά και πολλά παρέμειναν τα ίδια. Η δουλεία, όνειδος στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, η καταπίεση των λευκών στους μαύρους που ξεριζώθηκαν βίαια από τις μακρινές πατρίδες τους για να μεταφερθούν στο "Νέο Κόσμο", οι επαναστάσεις για την ανάκτηση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας των σκλάβων καθώς και η φιλία ανάμεσα στο λευκό και στο μαύρο, δημιουργούν ένα σκηνικό φανταστικό και ταυτόχρονα πραγματικό που ξετυλίγεται ολοζώντανο μπ...

Πόσες φορές άραγε στη σειρά μπορεί να αναπηδήσει ένα χαλίκι στην επιφάνεια του νερού, προτού ο αδυσώπητος φυσικός νόμος της βαρύτητας το βυθίσει οριστικά; Πόσες φορές στη σειρά μπορεί η ανθρωπιά να ξεπεράσει το μίσος του εμφυλίου σπαραγμού, προτού ο αδυσώπητος ανθρώπινος νόμος της εξουσίας επαναφέρει τα πράγματα "εις την τάξιν;". Και η τάξη αυτή προς τα που θα κλίνει; Προς την πρόοδο ή προς την οπισθοδρόμηση; Ο μεγάλος αρχιμάστορας του λόγου μας δίνει την απάντηση, μάλλον μιαν από τις απαντήσεις, καθώς, στα ανθρώπινα πράγματα, οι απαντήσεις είναι πάντοτε περισσότερες από μί...

Υπάρχουν έργα της λογοτεχνίας που ο πανδαμάτορας χρόνος δεν μπορεί να τα φθείρει, να εκμηδενίσει την αξία και τη σημασία τους, που μέσα απ' την αέναη ροή της ζωής αναδύονται πάντοτε σφριγηλά και αιώνια. Αυτά είναι όσα μεταδίδουν στον άνθρωπο ένα μήνυμα διαχρονικής αξίας, μια ιστορία παραδειγματική, που να μπορεί να ισχύει ως πρότυπο ζωής και πράξης των ανθρώπων. Ένα τέτοιο έργο είναι "Oι 'Αθλιοι". Η ιστορία του Γιάννη Αγιάννη είναι η αγωνιώδης πορεία μιας ανθρώπινης συνείδησης από το βόρβορο και το χάος προς το Αγαθό. O Oυγκώ συσχετίζει μ' ένα ρωμαλέο και ανεπανάληπτο τρόπ...

Το να ξυπνάς κάθε πρωί γνωρίζοντας πως αυτή η μέρα μπορεί να είναι η τελευταία σου, σημαίνει να ζεις σε μια διαρκή ψυχική οδύνη, από την οποία μπορείς να λυτρωθείς μόνο με την αναπόφευκτη εκτέλεση σου. (Βικτόρ Ουγκό) Κάπως έτσι κυλάει η ζωή ενός διαβόητου Γάλλου φυλακισμένου, ενός ανθρώπου μισητού από την κοινωνία, καταδικασμένου σε θάνατο για το έγκλημά του. Η ενοχή του είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά η ψυχική του ταραχή καθώς περιμένει στο κελί της φυλακής του να τον καλέσουν για εκτέλεση, τον οδηγεί στα απώτερα όρια του φόβου και της απελπισίας. Με την προσμονή της λύτρωσης...

Ο αιώνιος αγώνας του ανθρώπου για την πρόοδο και την κατάχτηση της ευημερίας. Μέσα από τα αίματα, τους καπνούς της μάχης και τη σύγκρουση των παθών, ακούγεται η υπόμνηση του καθημερινού καθήκοντος: της ανθρωπιάς. Στους "Άθλιους" ο ρομαντικός Β. Ουγκώ γίνεται ο ευαγγελιστής της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Στο "1793" η φωνή του παίρνει τις διαστάσεις μιας πανανθρώπινης κραυγής που, επιτέλους, ζητεί τη δικαίωσή της.

Αυτή η σειρά κλασσικών παραμυθιών προσφέρει τη χαρά και την περιπέτεια σε παιδιά από οχτώ έως δέκα ετών, και κρατάει το ενδιαφέρον τους αμείωτο μέχρι την τελευταία σελίδα. Κάθε κλασσική ιστορία έχει προσαρμοστεί στο επίπεδο ανάγνωσης των παιδιών αυτής της ηλικίας. Οι εξαιρετικές πολύχρωμες εικονογραφήσεις κάνουν τη σειρά "Κλασσικά παραμύθια" μια μοναδική εμπειρία ανάγνωσης.

Η μικρή ανθολογία «Σα μουσική, την νύχτα... - Γαλλικά ποιήματα αποχαιρετισμού" φέρει για ευνόητους... εμπορικούς λόγους όσο μπορεί καθησυχαστικότερο τίτλο υπεκφυγής αντί για εκείνον που φορούσε όταν σταδιακά δημοσιευόταν από το 1993 έως το 2003: τότε ονομαζόταν "Μικρή γαλλική ανθολογία θανάτου". Ο τίτλος της ανθολογίας δανείζεται το πρώτο ημιστίχιο από τον τελευταίο στίχο του καβαφικού ποιήματος «Φωνές». Η επιλογή των ποιημάτων είχε ως μόνο κριτήριο την υποκειμενική αποτύπωση ενός συγκεκριμένου κλίματος, γι' αυτό άλλωστε και η παρούσα συγκέντρωσή τους μόνον αυτή τη φιλοδ...

Το έτος 1793 στάθηκε το πιο κρίσιμο για τη Μεγάλη Γαλλική Επανάσταση. Βασιλόφρονες, ανώτεροι κληρικοί και μεγάλοι γαιοκτήμονες, όλοι οπαδοί του Παλιού Καθεστώτος που είχαν καταφύγει στην Αγγλία, οργάνωσαν με τη βοήθεια των Άγγλων συντηρητικών ανοιχτή επέμβαση στην εσωτερική κατάσταση της Γαλλίας. Έκαναν αποβάσεις στα Βόρεια παράλιά της, ξεσήκωσαν τους αγράμματους, σχεδόν αγροίκους, και εξαιρετικά συντηρητικούς αγρότες της Βρετάνης και προκάλεσαν το γνωστό απ' την ιστορία "Πόλεμο της Βανδέας". Στο Βιβλίο του αυτό ο Βικτόρ Ουγκό συμπλέκει το μύθο και την πραγματικότητα με...

Για το έργο του αυτό (1862) που θεωρείται από τα σημαντικότερα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ο Ουγκό αφιέρωσε περισσότερο από δεκαπέντε χρόνια και μάλιστα την περίοδο που υπήρξε η πιο δημιουργική της ζωής του ως μυθιστοριογράφου. Μέσα από τις σελίδες του A' τόμου παρελαύνουν οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι, οι περιθωριακοί, οι απόβλητοι της κοινωνίας, συνθέτοντας μια πελώρια αλλά ρεαλιστική κοινωνική τοιχογραφία. Οι μορφές των ηρώων, καλών ή κακών, έχουν γίνει θρύλος: ο κατάδικος Γιάννης Αγιάννης, ο άσπλαχνος αστυνομικός Ιαβέρης, η μικρή Τιτίκα, ο ρομαντικός Μάριος, ο ηρωικ...

Στο δεύτερο τόμο συνεχίζονται τα βάσανα του Γιάννη Αγιάννη που προσπαθεί να διαφυλάξει την ελευθερία του από τα νύχια του Ιαβέρη. Εδώ απεικονίζονται γλαφυρά και ολοζώντανα οι σελίδες της Γαλλικής Επανάστασης, με το μικρόκοσμο του Ουγκό να μεγαλουργεί: Ο Γιάννης Αγιάννης Χαρίζει τη ζωή στον Ιαβέρη και σώζει από βέβαιο θάνατο το Μάριο. Ο μικρός Γαβριάς, το χαμίνι του Παρισιού, παίρνει φτερά μέσα στον αγώνα και γίνεται χελιδόνι της δημοκρατίας, βοηθώντας να σωθεί ο Μάριος και η Επονίκη, η κόρη της Θεναρδιέραινας. Η τελευταία θυσιάζει τη ζωή της πολεμώντας στο οδόφραγμα για...

Ο Γάλλος Βικτόρ Ουγκό (Μπεζανσόν 1802 - Παρίσι 1885) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 19ου αιώνα. Το έργο του "Η Παναγία των Παρισίων" κυκλοφόρησε το 1831, όταν ο συγγραφέας ήταν μόλις 29 χρόνων. Ο Ουγκό έγραψε μεγάλο αριθμό έργων, ανάμεσα στα οποία είναι και το αριστούργημα "Οι Άθλιοι". Στην πόλη του Παρισιού, στην πλατεία του καθεδρικού ναού συνυπάρχουν άνθρωποι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους: ένας καμπούρης κωδωνοκρούστης, ο Κουασιμόδος, μια όμορφη τσιγγάνα, ένας κακός αρχιδιάκονος, ένας αξιωματικός του στρατού, ένας ποιητής και μια ηλικιωμένη γυναίκ...