Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ υπήρξε ο κορυφαίος θεατρικός συγγραφέας της Αναγέννησης. Απαράμιλλος ποιητής και αξεπέραστος δραματουργός, το έργο του παραμένει διαχρονικό και ανατέμνει όλα τα μεγάλα ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης. Το "Ανθολόγιο" περικλείει όλη τη μαγεία της τέχνης του μεγάλου ελισαβετιανού. Όλος ο Σαίξπηρ σε έναν και μόνο τόμο. Απόσταγμα των σημαντικότερων στιγμών του, αποθησαυρίζει στις σελίδες του το σαιξπηρικό έργο και καταδεικνύει ότι παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ. Ένα έργο που πάντα θα μας μαγεύει και που πάντα διαβάζεται με τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια...

Σημείωμα μεταφραστή Ο Αντώνιος και Κλεοπάτρα είναι το πρώτο έργο του Σαίξπηρ που μετέφρασα στα ελληνικά, όταν ανέλαβα το ανέβασμά του στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών το 1979. Τα χρονικά περιθώρια δεν μου είχαν επιτρέψει τότε να σεβαστώ τη δομή της τραγωδίας τόσο απόλυτα, όσο όταν αργότερα καταπιάστηκα με τις μεταφράσεις του Άμλετ και του Κοριολανού. Ξαναγυρίζοντας στο μεγαλειώδες αυτό έργο χωρίς προθεσμίες και πιέσεις, σεβάστηκα τη δραματική αρχιτεκτονική του -πιστός στο πνεύμα, αν όχι στο γράμμα- και θεώρησα ότι η αντιπαράθεση των δυο κειμένων, με την αυστηρή αντιστοιχί...

Είναι εκπληκτικό πώς με τον "Αντώνιο και την Κλεοπάτρα" ο Σαίξπηρ δραματοποιεί την ιστορική πορεία την καταγραμμένη από τον Πλούταρχο, ακολουθώντας την. Πώς μας δίνει την ύψιστη αισθητική χαρά να ζούμε στο παρόν τη ζωή, τη δράση και τη συμπεριφορά αυτών των δύο υπέροχων εραστών. Στην ύστατη ώρα τους οι ήρωές μας ντύνονται με αθανασία και ευπρέπεια. Ο τραγικός λόγος, μάλιστα της Κλεοπάτρας, πλησιάζει τις καλύτερες στιγμές του "Άμλετ": "Πρόστυχο να 'σαι Καίσαρας μην όντας ο ίδιος η Τύχη είναι κοπέλι της, θεληματάρης της, κι είναι μεγάλο εγώ να κάνω αυτή την πράξη κο...

Του κόσμου το στεφάνι λιώνει -Κύριέ μου: Μαράθηκε το στέμμα του πολέμου, του στρατιώτη έπεσε τ' άστρο: αγόρια τώρα και κοπέλες έγιναν ίσα με άντρες: έφυγε η εξαίρεση και τίποτα σπουδαίο δεν έμεινε εδώ κάτω για να το ιδεί η σελήνη... ερμιά μου πάει να κάνει τη ζωή καλύτερη: πρόστυχο να 'σαι Καίσαρας· μην όντας ο ίδιος η Τύχη, είναι κοπέλι της, θεληματάρης της. Είναι μεγάλο εγώ να κάνω αυτή την πράξη που δίνει τέλος σ' όλα τ' άλλα που έχουν γίνει, μποδάει τις ατυχίες και αποκλεί την αλλαγή: κοιμάσαι και ποτέ σου δεν γεύεσαι κοπριά, που τρέφει τον ζητιάνο και τον Καίσαρα.

Οι θησαυροί της ρομαντικής λογοτεχνίας σε μια πολύτιμη συλλογή! Ζήστε ξανά στο πάθος και την ευαισθησία της ρομαντικής εποχής μέσα από τη νέα πολυτελή σειρά βιβλίων της Ρομαντικής Λογοτεχνίας. Για πρώτη φορά στο περίπτερο και αποκλειστικά από την DeAgostini μια συλλογή από μεγάλα έργα του ρομαντισμού, βιβλία με μοναδικές ιστορίες αγάπης και έρωτα. Μια μοναδική έκδοση που θα σας συναρπάσει και θα σας συγκινήσει!

Σαν χαρακτήρας ο βασιλιάς Ιωάννης, που το 1215 υπόγραψε τη Magna Charta, αποτελεί την κεντρική μορφή του έργου, όχι όμως την κυρίαρχη. Πιο ολοκληρωμένος αποδείχνεται ο Νόθος, που αναλαμβάνει και κατευθύνει τη δράση και την εξέλιξη της περιπέτειας, που κυρίως χάρη σ' αυτόν πλουτίζεται με πλήθος ομολογίες ζωής σαν συνεχόμενη εικόνα βίου σε πορεία, με όλη την ποικιλία και τα απρόοπτα.

Ο Βασιλιάς Ιωάννης δίχασε μελετητές και κριτικούς, ανά τους αιώνες, κυρίως εξαιτίας του αμφίρροπου, αντι-ηρωικού χαρακτήρα του κεντρικού ήρωά του, και του φαινομενικά "αλλοπρόσαλλου καταιγισμού από ασύνδετα γεγονότα" στις δύο τελευταίες πράξεις του έργου. Ωστόσο, ήταν το έργο του Σαίξπηρ που αντιγράφηκε περισσότερο από όλα, ενώ αποσπάσματά του βρίσκονταν στα χείλη πολιτικών και δημοσίων ανδρών σε κάθε περίοδο πολιτικής κρίσης. Σήμερα, αυτό που αναδύεται σαφέστατα από το υλικό του έργου είναι ο αιώνιος μηχανισμός της εξουσίας, βασιλικής ή θρησκευτικής -της οποίας κινητήριος...

Το ιστορικό δράμα "Βασιλιάς Ιωάννης" γράφτηκε το 1596 ή το 1597 και το θέμα του αντλεί ο ποιητής από χρονικά της εποχής εκείνης. Είναι η ιστορία της αλλοπρόσαλλης όσο και δραστήριας βασιλείας του Ιωάννη, που καταχράστηκε τα κληρονομικά δικαιώματα του ανιψιού του Αρθούρου, πολέμησε με τη Γαλλία, μάλωσε με τον Πάπα, άρπαξε τις μοναστικές περιουσίες και πέθανε δηλητηριασμένος από έναν καλόγερο. Με στίχους και διάλογους που θυμίζουν "Κομμέντια ντελ άρτε", επιτηδευμένες ομοιοκαταληξίες και σωρεία παρομοιώσεων, το έργο αυτό θεωρείται χαρακτηριστικό δείγμα γραφής των συγγραφέω...

Τρελόκοσμος! Τρελοί ρηγάδες! Τρελοσύμβαση! Το βόλεμα, το βόλεμα, του κόσμου το βαρίδι, που ο κόσμος από μόνος του έχει ισορροπία φτιαγμένος να κυλάει στα ίσια πάνω σε ίσωμα, ώσπου αυτό το πρόσβαρο, το πρόστυχο βαρίδι, αυτός της φόρας ο παλμός, αυτό το βόλεμα τον κάνει να ξεφεύγει απ' όλη την ισορροπία, απ' όλη τη γραμμή, σκοπό πορεία, πρόθεση: και το βαρίδι αυτό, το βόλεμα, ο μεσίτης, ο νταβατζής, η λέξη αυτή που όλα τ' αλλάζει, βάρυνε στο απόξω μάτι του άστατου του Γάλλου, τον τράβηξε απ' τον στόχο τον καθορισμένο, από 'ναν αποφασισμένον, τίμιον πόλεμο, σε μιαν ειρήνη π...

Ο Ληρ με την απόφασή του να ξεντυθεί την απολυταρχική εξουσία του - χωρίς ανάγκη κι αρρώστια- μόνο επειδή έχει μπει στα χρόνια, έχει προχωρίσει πολύ πιο πέρα από καθέναν που έχει βρεθεί στην κορυφή της εξουσίας. Και η στιγμή που ζητάει από τις κόρες του να του ειπούν πόσο τον αγαπούν είναι μια πολύ ανθρώπινη στιγμή. Σαν να ζητάει μια εγγύηση, ένα στήριγμα για όταν δε θα ΄χει πια εξουσία, για να περάσει από την εξουσία στη μη εξουσία και να μην κακοπάθει.

Είχες τα πάντα, δεν έχεις πια τίποτα. Ποιος είναι πιο τρελός από σένα;

...Έλα να πάμε στα δεσμά μας: οι δυο μας μόνοι σαν πουλάκια στο κλουβί, θα κελαηδούμε. Όταν μου λες να σ' ευλογώ, θα γονατίζω να σου λέω συχώρεσέ με. Έτσι θα ζούμε και θα λέμε προσευχές, και τραγουδάκια και παλιά παραμυθάκια. Και τους καημένους ανθρωπάκηδες θ' ακούμε να κουβεντιάζουν για τα νέα του παλατιού· και θα τα κουβεντιάζουμε κι εμείς μαζί τους - ποιος χάνει, ποιος κερδίζει, ποιος είναι στα πράματα, ποιος είν' απέξω - και μονάχα εμείς θα νιώθουμε το μυστήριο των όντων, σάμπως να 'μαστε κατάσκοποι του θεού· και μέσ' από τους τοίχους της φυλακής μας θα θωρούμε την παλ...

Η "Δωδέκατη νύχτα" γράφτηκε το 1599-1600 ακριβώς μετά τη μελαγχολική κωμωδία του "Με το ίδιο μέτρο" και πριν από τη μεγάλη τραγωδία του "Άμλετ". Γι' αυτό παρατηρούμε ότι, παρ' όλη τη λάμψη και τη χαρούμενη διάθεση του έργου, υπάρχει κατά βάθος ένας τόνος πικρίας.

Μετά από ένα ναυάγιο, η Βιόλα φτάνει στη φανταστική Ιλλυρία, μόνη, χωρίς προστάτη, χωρίς οικογένεια, χωρίς περιουσία ή κοινωνική θέση. Μεταμφιεσμένη σε άντρα μπαίνει στην υπηρεσία του δούκα Ορσίνο τον οποίο ερωτεύεται. Όμως εκείνος αγαπάει την κόμισσα Ολίβια η οποία αρνείται πεισματικά τις προτάσεις του αφού είναι ερωτευμένη με τον Σεμπάστιαν, τον εξαφανισμένο δίδυμο αδελφό της Βιόλας. Και το ερωτικό αυτό γαϊτανάκι θα πάρει τέλος μόνο όταν όλοι βρουν το ταίρι της καρδιάς τους. Η πιο διάσημη από τις κωμωδίες του Σαίξπηρ μας ταξιδεύει σε έναν κόσμο φανταστικό όπου ο έρωτας εί...

Ο τίτλος "Δωδέκατη Νύχτα" αναφέρεται στο χειμερινό ηλιοστάσιο, όπως το "Όνειρο Μεσοκαλοκαιριάτικης Νύχτας" στο καλοκαιρινό. Κι όπως στο "Όνειρο" έχουμε τον Στημόνι με τους μαστόρους, εδώ έχουμε τους κωμικούς: τον Φέστα τον τρελό, τον Φάβα, τον Μαλβόλιο, τον κυρ Αντρέα, τον κυρ Τόμπη, τύπους παρμένους από την κομέντια ντελ άρτε, αλλά ο πλούτος με τον οποίο τους έχει μοιράνει η μεγαλοφυΐα του ποιητή, τους κάνει μόλις από μακριά να θυμίζουν την καταγωγή τους.

"Αν και είναι η μουσική τροφή του έρωτα, μη σταματάτε!" Έτσι αρχίζει η "Δωδέκατη Νύχτα", μια από τις πιο δημοφιλείς κωμωδίες του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Ναυαγώντας σε μια άγνωστη χώρα, η Βιόλα αναγκάζεται να μεταμφιεστεί σε νεαρό άντρα και παίρνει το όνομα Σεζάριο προκειμένου να υπηρετήσει στην αυλή του δούκα Ορσίνο. Σύντομα ερωτεύεται τον Ορσίνο, αλλά, αλίμονο, εκείνος αγαπά την κόμισσα Ολίβια, και ούτε που υποψιάζεται ότι η Ολίβια τον περιφρονεί, αλλά τελικά θα ερωτευτεί τον ευγενικό Σεζάριο! Θα μπορέσει ποτέ η δύστυχη Βιόλα να αποκαλύψει την αληθινή της ταυτότητα; Τη Βιόλα, τ...