Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ο Επίσημος τον κοίταζε επίμονα και μια καταφρονετική γκριμάτσα ζωγραφιζόταν στα λιπόσαρκα χείλη του. Ήταν φανερό πως δεν του έκανε όρεξη να συνεχίσει. Η κουρντισμένη φωνή και το παράξενα απόμακρο ύφος του Κερκυραίου που σού έδινε την εντύπωση ότι μιλάς για χρώματα σ' έναν τυφλό, τον είχαν μάλλον αποθαρρύνει. Έριξε μια ματιά στους επιτελείς του σα να τους έλεγε "Κοιτάχτε ρε έναν άνθρωπο!" κι ύστερα γύρισε πάλι βαριεστημένα προς το μέρος του. Περισσότερο για να του δώσει την ευκαιρία να μιλήσει παρά για να μάθει οτιδήποτε, άρχισε να ρωτάει ορισμένα πράγματα σχετικά με την επ...

Η "Μαύρη Άνοιξη", γραμμένη μετά τον "Τροπικό του Καρκίνου" και πριν τον "Τροπικό του Αιγόκερω", είναι σίγουρα ένα από τα πιο αποκαλυπτικά και τα πιο ποιητικά βιβλία του Χένρυ Μίλλερ και επιβάλλεται στον αναγνώστη με το εκρηκτικό ύφος της και την αλήθεια των καταστάσεων που περιγράφει. Μέσα από τις σελίδες της παρελαύνουν οικείες φιγούρες της παιδικής ηλικίας του συγγραφέα, αλλά και ανθρώπινα τοπία του Μπρουκλιν και του Παρισιού, όπου ο Μίλλερ έζησε αρκετά χρόνια της ζωής του. Πρόκειται για ένα βιβλίο βαθύτατα ανθρώπινο, για De Profundis εξομολόγηση μιας μεγαλοφυίας που πάσχ...

Με τη συζήτηση αυτή, το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας - Athens Pride έδωσε το ερέθισμα για μια πρώτη αποτίμηση της ιστορίας της κοινότητάς μας στην Ελλάδα. Η ιστορική συνείδηση είναι προϋπόθεση για το χτίσιμο μιας συλλογικής ταυτότητας και μιας κοινότητας. Γι' αυτό το λόγο θεωρούμε χρέος ας να θυμόμαστε τι προϋπήρξε στην Ελλάδα. Ελπίζουμε σύντομα να βρεθούμε άτομα, τα οποία θα καταγράψουν επιστημονικά πια την ιστορία μας, η οποία ξεκινάει με τη διακήρυξη του Απελευθερωτικού Κινήματος Ομοφυλοφίλων Ελλάδος (ΑΚΟΕ) το 1976. Η συζήτηση έγινε στις 19 Μαρτίου 2008, στον ελεύθερ...

Άρχισα να την αγγίζω... Αυτό το σώμα το απαλλαγμένο από κάθε προσποίηση, αυτό το παρθένο, γεμάτο ζωντάνια σώμα, ήταν από μόνο του ένα συμπόσιο. Ακόμα και μπροστά στα πιο εκλεκτά φαγητά, δεν θα ένιωθες καμιά πείνα. Ήταν το σμάλτο του σταφυλιού, το βελούδο του δαμάσκηνου, το ζαχαρωτό του μελιού, η απαλότητα και το τραγανό της αμυγδαλόπαστας, η σφριγηλότητα της ελιάς και η σάρκα του ψωμιού της σίκαλης, ο χυμός των ψητών κρεάτων και η καρδιά των σύκων, το χρυσαφί της τούρτας και το κεχριμπαρένιο του παλιού κρασιού - ήταν το μάννα εξ ουρανού φερμένο απ' τον Ύψιστο στους ανθρώπο...

Με αφορμή τον ελληνικό μύθο, ο Φερναντέζ δημιουργεί ένα μοναδικό στο είδος του δοκίμιο-επανάσταση εναντίον των προτύπων του συστήματος, όπου υπερασπίζεται το δικαίωμα των ομοφυλοφίλων να ανήκουν στην κοινωνία. Αναλύει και τεκμηριώνει τις διώξεις τους, που ξεκίνησαν τον 19ο αιώνα και οφείλονται σε οικονομικούς και πολιτικούς λόγους. Αναφέρει μερικά από τα πιο λαμπρά πνεύματα (ποιητές, ζωγράφους, συνθέτες, συγγραφείς και κινηματογραφιστές), οι οποίοι έπλεξαν ένα δίχτυ έργων που μπορεί στο εξής να χρησιμεύσει ως ενθάρρυνση για να πάψει αυτή η κοινωνική κατηγορία να βρίσκεται σ...

Ήταν οι επιθυμίες μου πέρα για πέρα τιποτένιες ή μήπως εξαπατούσα απλώς τον εαυτό μου; Ενεργούσα πράγματι από την αρχή ως το τέλος σαν σκλάβος των κοινωνικών συμβάσεων; (Γιουκίο Μισίμα) Η ψυχική και πνευματική περιπέτεια ενός νεαρού γιαπωνέζου, που σιγά σιγά διαπιστώνει πως δε νιώθει καμιά σαρκική έλξη για το άλλο φύλο, περιγράφεται εδώ με συγκλονιστική ειλικρίνεια. Πρώτα το παιδί και κατόπιν ο έφηβος θα περάσει διαδοχικά μέσα από μια πλατιά γκάμα ερωτικής ευαισθησίας και σαδιστικών φαντασιώσεων: από τον "άφωνο θαυμασμό" που του προκαλεί ένα ζευγάρι μπλουτζήν, στη σεξουαλι...

"...Από τότε κάθε που ξυπνώ σε ξένες κρεβατοκάμαρες σε μακρινούς τόπους, με καθαρά σεντόνια από κάτω μου και αχνές σκιές στους γύρω τοίχους που ρίχνουν οι γρίλιες των παραθύρων σαν σκιές μιας γκιλοτίνας, περιμένω ν' ακούσω το απαλό, ρυθμικό, πηγαινέλα των κυμάτων του ωκεανού... Μα, όχι, όχι...δεν είναι ο ωκεανός που γέμιζε τον ύπνο και τον ξύπνιο μου πίσω από παράθυρα με κουρτίνες που ρίχνουν σκιές, δεν είναι ο ωκεανός...είναι το νησί".