Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο παρών τόμος δεν απευθύνεται στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, που επιλέγει ένα βιβλίο για να το απολαύσει στις ώρες της ραστώνης του. Είναι ένα πρακτικό βοήθημα για σπουδαστές και δασκάλους που ασχολούνται με τη σπουδή της υποκριτικής τέχνης, στο οποίο εντοπίζονται οι κορυφώσεις των ρόλων/χαρακτήρων σε κάθε θεατρικό έργο. Τα κείμενα είναι αποτμήσεις από το σύνολο στο οποίο ανήκουν και αποτελούν το έναυσμα για τη μελέτη του κάθε ρόλου. Και, αφού τα περισσότερα κείμενα είναι τυπωμένα σε βιβλία, το επόμενο βήμα κάθε ενδιαφερόμενου πρέπει να είναι η προσεκτική ανάγνωση όλου...

Ο Τσέχωφ, συμπονετικός με τις αδυναμίες και τα ελαττώματα των ανθρώπων, συχνά με χιούμορ, κάποτε αποστασιοποιημένα και πάντοτε με ευγένεια, ανατέμνει ανθρώπινες ψυχές και μια κοινωνία, ταραγμένη και πολύπλοκη, που βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης...

Όταν πρωτοδημοσιεύθηκε η "Ανιαρή ιστορία'' από παντού ακούστηκαν ενθουσιώδη εγκώμια για αυτή την νουβέλα του Τσέχωφ, από ανθρώπους με διαφορετικές απόψεις όπως και από διαφορετικούς λογοτεχνικούς κύκλους και στρατόπεδα. Μερικοί μάλιστα διατύπωσαν την άποψη ότι είναι το καλύτερο μέχρι τότε έργο του συγγραφέα και άλλοι ότι η νουβέλα αυτή προκαλεί στον αναγνώστη μια βαθιά εντύπωση και πως είναι κάτι το τελείως καινούργιο. Όπως και να έχει, αυτό που είναι σίγουρο, είναι πως η ''Ανιαρή ιστορία'' είναι ένα εξαιρετικό έργο, από τα πιο αντιπροσωπευτικά του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα σ...

Ένα σπίτι στην εξοχή με τον ωραιότερο βυσσινόκηπο της περιοχής βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και της κατάρρευσης. Οι σχεδόν αδιάφοροι μικροαστοί ιδιοκτήτες του δεν κάνουν τίποτα για να το σώσουν από την πώληση. Χάνουν το αγαπημένο τους πατρικό σπίτι και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να το κοιτούν και να αναπολούν.. Να αναβιώνουν οι παιδικές τους αναμνήσεις, να νοσταλγούν τις παλιές ευχάριστες στιγμές, να χορεύουν, να γελούν, να φλερτάρουν... Τίποτα δεν τους κάνει να μετανιώνουν για την απόφασή τους, ακόμα και όταν ακούν τα τσεκούρια να χτυπούν δυνατά κα...

Επιλέγοντας γι' αυτήν τη συλλογή 15 διηγήματα του Τσέχοφ, ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος θέλησε να ξεφύγει από τον κανόνα -τον λίγο πολύ καθορισμένο κύκλο των αριστουργημάτων του. Θέλησε να αναδείξει, "πώς κυματίζει το ύφος στο αφηγηματικό έργο του Τσέχοφ", πώς δεν "κοκαλώνει" στις πρώτες επιτυχίες του, πώς σχηματίζονται οι νεωτερισμοί της γραφής του -"απουσία συγγραφέα, έλλειψη επίσης τέλους στις ιστορίες του, εξωτερικών αποτιμήσεων και διδακτισμού, οξυδέρκεια, συντομία και ευστοχία στην παρατήρηση χωρίς ίχνη συναισθηματισμών" -που άσκησαν τόσο ισχυρή επίδραση στη νεότερη πεζογρ...

Το πολυαναμενόμενο καινούριο βιβλίο του Τζέφρι Ευγενίδη αποτελεί για τους αναγνώστες ένα ευχάριστο ξάφνιασμα! Το βιβλίο με τίτλο "Της αγάπης μου ο σπουργίτης πέταξε", σε μετάφραση Άννας Παπασταύρου, είναι μια ανθολογία είκοσι τεσσάρων διηγημάτων "από τον Τσέχοφ στη Μάνρο", όπως χαρακτηριστικά επιλέγει ο ίδιος ο συγγραφέας να πει, αφιερωμένη στις ερωτικές ιστορίες. "Αν ψάχνεις για έναν τρόπο να περιορίσεις τον λογοτεχνικό σου ορίζοντα, το να επιλέξεις τον "έρωτα" ως θέμα δε βοηθάει πολύ. Ιδωμένη υπό κάποιο πρίσμα, σχεδόν κάθε ιστορία φαίνεται να είναι μια ερωτική ιστορία....

Έργο γραμμένο το 1890, με το οποίο ο Αντόν Τσέχωφ γνώρισε θρίαμβο και καθιερώθηκε ως κορυφαία μορφή της ρωσικής δραματουργίας. Ο Τσέχωφ καταφέρνει χάρη στην αφαιρετική τεχνική του να ξεφύγει από τον ηθογραφικό ρεαλισμό και να κάνει σκηνική ποίηση την καθημερινότητα. Στο έργο απεικονίζεται η διαρκής φθορά της ακύμαντης ζωής και το ξόδεμα της ανθρώπινης ενέργειας σε δευτερεύουσες δραστηριότητες, αφήνοντας ταυτόχρονα και κάποιες ελπίδες για το μέλλον.

Ο Αντόν Τσέχωφ έγραψε το 1880 ένα έργο με τίτλο "Οι δαίμονες του δάσους". Δέκα χρόνια αργότερα, το ξαναδούλεψε και το έδωσε στον Στανισλάβσκι με τον τίτλο "Ο θείος Βάνιας". Είναι μια περίπλοκη ιλαροτραγωδία ανεκπλήρωτων ερώτων, αφοσίωσης στην αγροτική ζωή και επαρχιακής ανίας, όπου οι εξαίρετα πλασμένοι από τον Τσέχωφ χαρακτήρες δημιουργούν από μόνοι τους την έντονη εσωτερική δράση.

Οι τέσσερις ιστορίες που βρίσκονται στο βιβλίο αυτό, από τις πιο διάσημες του Αντόν Τσέχωφ, είναι χαρακτηριστικά δείγματα της εξαιρετικής συγγραφικής ικανότητας του μεγάλου Ρώσου δημιουργού. Μέσα από την ιστορία του Αντρέι Βασίλιεβιτς Κοβρίν στον "Μαύρο Μοναχό", του Αντρέι Εφήμιτς στον "Θάλαμο Νο 6", του Βασίλιεφ στην "Κρίση" και του Ιβάν Ιβάνοβιτς και του Μπούρκιν αναδεικνύεται σιγά σιγά και αθόρυβα μία μοναδική εικόνα της ανθρώπινης, ψυχοσύνθεσης με τρόπο αξεπέραστο και χτίζεται μια απαράμιλλη σύνθεση της ρωσικής κοινωνίας και όχι μόνον αυτής. Ο "μαύρος μοναχός" είναι...

[...] Ο "Θείος Βάνιας" αποτελεί διασκευή του αμετάφραστου στα ελληνικά θεατρικού έργου "Leshy" Είναι γνωστό ότι στο "Θείο Βάνια" πολλά από τα χαρακτηριστικά του τσεχοφικού θεάτρου παίρνουν την πρώτη τους ολοκληρωμένη έκφραση. Ειδικά, η αποφυγή ενός σχηματικού και συμβατικού μύθου και η πυκνή, "κρυφή" ζωή λέξεων και κινήσεων, που ο πλούτος τους αναδεικνύεται κατά ποιητικό τρόπο με την ανάσυρσή τους από το υπόστρωμα του έργου. Το έργο ισορροπεί ανάμεσα σε δύο κυρίαρχες διαθέσεις: της αστάθμητης μελαγχολίας και της υπονομευτικά ειρωνικής θεώρησής της. Ο θίασος των προσώπων...

Μοναδικά διηγήματα με υπόγειο χιούμορ, καυστική επιστημονική παρατηρητικότητα και τρυφερότητα. Οι άνθρωποι δυσκολεύονται να συνεννοηθούν και οι πόθοι τους μένουν εκκρεμείς... Η ρωσική κουλτούρα στο απόγειό της με τη φημισμένη δεξιοτεχνία του Τσέχωφ. Ο σπουδαιότερος ίσως σύγχρονος διηγηματογράφος και λαμπρός εκπρόσωπος της ρωσικής ρεαλιστικής σχολής του ύστερου 19ου αι., είναι περισσότερο γνωστός για τα θεατρικά του έργα. Συνειδητοποιώντας το συγγραφικό του ταλέντο περιόρισε την ποσότητα προς όφελος της ποιότητας, και μας έδωσε τα ώριμα διηγήματά του, πολλά εκ των οποί...

Στον ανά χείρας τόμο περιλαμβάνονται, κατά χρονολογική σειρά, τα πέντε πασίγνωστα πολύπρακτα έργα του Τσέχωφ ("Ιβάνωφ", "Ο γλάρος", "Ο θείος Βάνιας", "Οι τρεις αδερφές", "Ο βυσσινόκηπος") και ακολουθούν τρεις μονόπρακτες κωμωδίες ("Το κύκνειο άσμα", "Τραγωδός άθελά του", "Ο γάμος").

Η τέχνη του Αντόν Τσέχωφ φτάνει στο αποκορύφωμά της τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Σ' αυτή την περίοδο εντάσσονται οι τέσσερις ιστορίες αυτού του τόμου: "Το βασίλειο των γυναικών" (1894), "Τρία χρόνια" (1895), "Ο φόνος" (1895) και "Η ζωή μου" (1896). Ο συγγραφέας δεν παρουσιάζει πλέον μεμονωμένα άτομα, αλλά αναλύει κάθε φορά ένα ολόκληρο κοινωνικό περιβάλλον. Η πένα του σκιαγραφεί τη νέα τάξη που αναδύεται από την ανάπτυξη της βιομηχανίας, πλούσιους εμπόρους, διανοούμενους που παραπαίουν ιδεολογικά, χωρικούς που ζουν στην αμάθεια, ανθρώπους αποπροσανατολισμένους που αναζ...

Σε μια εποχή που μερίδα των προοδευτικών κριτικών θεωρούσε τον Τσέχωφ παρακμιακό και τον κατηγορούσε για κοινωνική αδιαφορία, ο Γκόρκι αναγνώρισε σε αυτόν μια αδελφή ψυχή, διαποτισμένη από την ίδια αποστροφή για την ευτέλεια και τη χαμέρπεια που κυριαρχούσαν στη ρωσική ζωή. Κάτω από τη φαινομενική απαισιοδοξία του Τσέχωφ, ο Γκόρκι διέκρινε την ίδια αγάπη για τους ανθρώπους και την ίδια νοσταλγία για μια ζωή διαυγή, γεμάτη φως. Αυτό το αίσθημα δίνει στον Γκόρκι τη δύναμη να απευθύνει στον μεγάλο συγγραφέα τούτες τις δειλές, αλλά και γεμάτες πάθος, ευφυΐα και παραδοξολογία, ε...

"Μια αρνητική κριτική αξίζει περισσότερο από το τίποτε, από το να σε αγνοήσουν... ή μήπως όχι;" έγραφε στο μεγαλύτερο αδερφό του Αλέξανδρο ο Άντον Τσέχoφ, προσπαθώντας να τον βοηθήσει, ελαφρύνοντας τη μοναξιά που συνοδεύει το γράψιμο. Σε επιστολή του στο Μαξίμ Γκόρκι ο Τσέχoφ παρατηρεί: "τους κλείνουν τις πόρτες, όχι επειδή γράφουν, αντιθέτως, γράφουν επειδή τους κλείνουν τις πόρτες και δεν έχουν πού αλλού να πάνε". Σε κάποιο άλλο σημείο, στα σημειωματάριά του, διαβάζουμε την ειρωνική γνώμη ενός καθηγητή: "αυτό που έχει σημασία δεν είναι ο Σαίξπηρ, αλλά τα σχόλια για το...

Η ιστορία αυτή εξελίσσεται στην Αγία Πετρούπολη, την περίοδο που η πόλη κατακλυζόταν από πολυέξοδους και φαύλους γραφειοκράτες, η μόνη έννοια των οποίων ήταν η αύξηση των ήδη τεράστιων περιουσιών τους. Εκείνη την περίοδο, μια μυστική οργάνωση αποφασίζει να διεισδύσει στο σπίτι ενός τέτοιου ισχυρού γραφειοκράτη. "Η ιστορία ενός ανώνυμου ανθρώπου" του Τσέχωφ, είναι ένα βαθύ και συγκινητικό έργο, που συνδυάζει την ατμόσφαιρα των πολιτικών εντάσεων της εποχής με μια ιστορία ιδιαίτερης καυστικότητας και θλίψης.

Δέκα ιστορίες του Αντόν Τσέχωφ, ενός απ' τους μεγαλύτερους συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας και του θεάτρου. Δέκα ιστορίες γεμάτες χιούμορ, δέκα ιστορίες γεμάτες συγκίνηση αλλά και ελπίδα για το μέλλον της ανθρωπότητας δίνουν την αφορμή στο συγγραφέα να μας μιλήσει για τον άνθρωπο που πάντοτε ελπίζει, ακόμα κι όταν προδίδεται. Αν και οι ιστορίες είναι γραμμένες απλά, ο Τσέχωφ καταφέρνει να μας συγκινεί και να μας συναρπάζει, γιατί γράφει για ένα θέμα που γνωρίζει καλά: τον άνθρωπο και τις αδυναμίες του. Στις ιστορίες αυτές δεν πρωταγωνιστούν μόνο άνθρωποι, αλλά και ζώα...