Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Πλησίαζαν οι μεγάλες μέρες" - είναι η φράση με την οποία αρχίζει συχνά μια αφήγηση ή ένα διήγημα για τα Χριστούγεννα. Χαρούμενες μέρες των διακοπών, του στολισμένου χριστουγεννιάτικου δέντρου και των αμέτρητων δώρων, τα Χριστούγεννα είναι για τα παιδιά. Για τους ενήλικες αυτές οι μέρες είναι πράγματι "μεγάλες". Δεν είναι πάντα μέρες γλεντιού και ξεγνοιασιάς, συχνά είναι μέρες απολογισμού, ακόμα και αποδοκιμασίας, όταν σε βαραίνουν ιδιαίτερα όσα έχεις κάνει και ακόμα περισσότερο όσα έπρεπε, αλλά δεν μπόρεσες, ή δεν τόλμησες, ή αρνήθηκες να κάνεις. Τους μοναχικούς βαραίνει α...

Επιλέγοντας γι' αυτήν τη συλλογή 15 διηγήματα του Τσέχοφ, ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος θέλησε να ξεφύγει από τον κανόνα -τον λίγο πολύ καθορισμένο κύκλο των αριστουργημάτων του. Θέλησε να αναδείξει, "πώς κυματίζει το ύφος στο αφηγηματικό έργο του Τσέχοφ", πώς δεν "κοκαλώνει" στις πρώτες επιτυχίες του, πώς σχηματίζονται οι νεωτερισμοί της γραφής του -"απουσία συγγραφέα, έλλειψη επίσης τέλους στις ιστορίες του, εξωτερικών αποτιμήσεων και διδακτισμού, οξυδέρκεια, συντομία και ευστοχία στην παρατήρηση χωρίς ίχνη συναισθηματισμών" -που άσκησαν τόσο ισχυρή επίδραση στη νεότερη πεζογρ...

Δεκατέσσερα πολύχρωμα διηγήματα μας ξεναγούν στη Ρωσία του Τσέχοφ. Γραμμένα σε διάστημα είκοσι χρόνων, αντιπροσωπεύουν διαφορετικά στάδια της λογοτεχνικής πορείας του Αντόν Πάβλοβιτς. Πότε με χιουμοριστική και σατιρική διάθεση και πότε με ωμό, βαθύ ρεαλισμό, αλλά πάντα με τη νηφάλια, διεισδυτική ματιά του, ο συγγραφέας συλλαμβάνει τους ήρωές του σε μια φάση της ζωής τους - και κατορθώνει, μέσα από μεμονωμένα περιστατικά, να πλάσει ολοζώντανους χαρακτήρες και να μας αφηγηθεί ολόκληρη την ιστορία τους. Χρεοκοπημένοι γαιοκτήμονες που καταφέρνουν να επιπλέ-ουν χάρη σε τραπεζικέ...

...Οι ένοικοι του αρχοντικού Βοϊνίτσεβκα γεννήθηκαν μια ταραγμένη νύχτα του χειμώνα δίχως να τους αγγίζει καμιά παιδικότητα. Οι χειρονομίες τους μοιάζουν εφιαλτικές, όπως αιωρούνται μέσα στην αξημέρωτη νύχτα, σ' αυτό το χρόνο μηδέν. Μάταια αγωνίζονται να μετατρέψουν σε λέξεις εκείνους τους ακατάληπτους φθόγγους. Ο Μίσα Πλατόνωφ είναι ο κυνικός της ομάδας αυτής, ο κορυφαίος ενός χορού που διαχέεται το ίδιο αναίτια μπροστά στον έρωτα ή το θάνατο. Καμιά πίστη ούτε καν μεταφυσική. Ο συγγραφέας Αντόν Τσέχωφ στην πρώτη του αυτή θεατρική δοκιμή, διαλύει στο έσχατο όριο τα καθέκα...

"Έψελνε και διάβαζε, αλλά μες στο μυαλό του πρόφερε άλλα λόγια: "Συγχώρα με , Θεέ μου! Γλύτωσέ με, Θεέ μου!" - και όλα αυτά κάνοντας τη μια μετάνοια μετά την άλλη και κουνώντας το κεφάλι, σαν να ήθελε να εξαντλήσει τον εαυτό του, ενώ η Αγλαΐα τον κοίταζε απορημένη. Σκεφτόταν ότι μπορεί να έμπαινε ο Ματβέι, ήταν σίγουρος μάλιστα ότι θα έμπαινε, και ένιωθε μεγάλη μοχθηρία γι’ αυτόν, ένα μίσος που δεν μπορούσε να το υπερνικήσει ούτε με την προσευχή ούτε με τις απανωτές μετάνοιες". Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Ρωσίας εξελίσσεται η δραματική ιστορία του βιβλίου μας. Ο Αντό...

Το βιβλίο αυτό είναι μια πρώτη απόπειρα για προσέγγιση του μεγάλου λιμού που έπληξε επί δύο χρόνια (1891-1892) τις παραβόλγιες περιοχές. Θύμα της κακής σοδειάς και των άλλων δεινών που αναφέρονται σε αυτό το βιβλίο ήταν ο λαός, δηλαδή το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού της Ρωσίας που δούλευε πάρα πολύ σκληρά και σε δύσκολες συνθήκες για να τα βγάλει πέρα. Στον λαό, κατά την τότε αντίληψη, ανήκαν μόνο τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, ήτοι οι πρώην δουλοπάροικοι που στην πλειοψηφία τους ήταν αγρότες. Οι ευγενείς, οι αριστοκράτες και οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν πείνασαν και γι'...

Οι τέσσερις ιστορίες που βρίσκονται στο βιβλίο αυτό, από τις πιο διάσημες του Αντόν Τσέχωφ, είναι χαρακτηριστικά δείγματα της εξαιρετικής συγγραφικής ικανότητας του μεγάλου Ρώσου δημιουργού. Μέσα από την ιστορία του Αντρέι Βασίλιεβιτς Κοβρίν στον "Μαύρο Μοναχό", του Αντρέι Εφήμιτς στον "Θάλαμο Νο 6", του Βασίλιεφ στην "Κρίση" και του Ιβάν Ιβάνοβιτς και του Μπούρκιν αναδεικνύεται σιγά σιγά και αθόρυβα μία μοναδική εικόνα της ανθρώπινης, ψυχοσύνθεσης με τρόπο αξεπέραστο και χτίζεται μια απαράμιλλη σύνθεση της ρωσικής κοινωνίας και όχι μόνον αυτής. Ο "μαύρος μοναχός" είναι...

Ο "Μαύρος μοναχός" κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μια νουβέλα-φαινόμενο στα παγκόσμια λογοτεχνικά χρονικά, καθώς έχει δεχθεί, από την εποχή της συγγραφής της μέχρι σήμερα, πλείστες προσεγγίσεις και άκρως αντιφατικές ερμηνείες. Και αυτό μόνο άξιο απορίας δεν είναι, αφού ο Αντόν Τσέχοφ πραγματεύεται ένα διαχρονικά φλέγον θέμα: την αδυναμία, ή ίσως την άρνηση του ανθρώπου να συμφιλιωθεί με την γκρίζα μετριότητα, με μια ύπαρξη μουντή. Ο συγγραφέας, σκιαγραφώντας έναν διχασμένο ήρωα, έναν Μότσαρτ που είναι συγχρόνως και Σαλιέρι, και πλάθοντας μια αμφιλεγόμενη, σκοτεινή...

"Ο μαύρος καλόγερος", τον οποίο ο Λεβ Τολστόι αποκαλούσε "υπέροχο", ορίστηκε από τον ίδιο τον Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ ως διήγημα "ιατρικού χαρακτήρα". Σύμφωνα με το συγγραφέα, τα βιώματα και η "ασθένεια" του ήρωά του Κόβριν δεν περιέχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία, ενά αντιθέτως Ο μαύρος καλόγερος γεννήθηκε μετά από κάποιο όνειρο που είδε ο Ρώσος συγγραφέας. Οι μεταφορικές προεκτάσεις που αναζήτησε η κριτική στο διήγημα δε βρήκαν καθόλου σύμφωνο τον Τσέχωφ, που ισχυρίστηκε ότι δεν κατάλαβαν το έργο του, ενώ συγχρόνως κάλυψε με πυκνό πέπλο τις προθέσεις του, ισχυριζόμενος ότι το...